Ek açıklamalar ile kod incelemesini iyileştirme

Lint gibi kod denetimi araçlarını kullanmak, sorunları bulmanıza ve kodunuzu iyileştirmenize yardımcı olabilir ancak denetim araçları yalnızca belirli düzeyde çıkarım yapabilir. Örneğin, Android kaynak kimlikleri dizeleri, grafikleri, renkleri ve diğer kaynak türlerini tanımlamak için int kullanır. Böylece inceleme araçları, renk belirtmeniz gereken bir dize kaynağı belirttiğinizi bulamayacaktır. Bu durum, kod denetimi kullansanız bile uygulamanızın yanlış şekilde oluşturulabileceği veya hiç çalışmayabileceği anlamına gelir.

Ek açıklamalar, daha ince kod sorunlarını tespit etmenize yardımcı olmak için lint gibi kod denetimi araçlarına ipucu vermenize olanak tanır. Ek açıklamalar, yöntem döndürme değerlerini, iletilen parametreleri, yerel değişkenleri ve alanları incelemek için değişkenlere, parametrelere ve döndürülen değerlere eklediğiniz meta veri etiketleri olarak eklenir. Kod inceleme araçlarıyla birlikte kullanıldığında ek açıklamalar, boş işaretçi istisnaları ve kaynak türü çakışmaları gibi sorunları tespit etmenize yardımcı olabilir.

Android, Jetpack Annotations Library aracılığıyla çeşitli ek açıklamaları destekler. Kitaplığa androidx.annotation paketi aracılığıyla erişebilirsiniz.

Not: Bir modülün ek açıklama işleyiciye bağımlılığı varsa bu bağımlılığı eklemek için Kotlin için kapt veya ksp bağımlılık yapılandırmasını ya da Java için annotationProcessor bağımlılık yapılandırmasını kullanmanız gerekir.

Projenize ek açıklama ekleme

Projenizde ek açıklamaları etkinleştirmek için androidx.annotation:annotation bağımlılıklarını kitaplığınıza veya uygulamanıza ekleyin. Eklediğiniz tüm ek açıklamalar, kod denetimi veya lint görevi çalıştırdığınızda kontrol edilir.

Jetpack Annotations kitaplığı bağımlılığını ekleme

Jetpack Annotations kitaplığı, Google'ın Maven deposunda yayınlanır. Jetpack Anotations kitaplığını projenize eklemek için build.gradle veya build.gradle.kts dosyanızın dependencies bloğuna aşağıdaki satırı ekleyin:

dependencies {
    implementation("androidx.annotation:annotation:1.9.1")
}

dependencies {
    implementation 'androidx.annotation:annotation:1.9.1'
}

Kendi kitaplık modülünüzde ek açıklamalar kullanıyorsanız ek açıklamalar, annotations.zip dosyasında XML biçiminde Android Arşivi (AAR) yapısını oluşturur. androidx.annotation bağımlılığını eklemek, kitaplığınızın aşağı akış kullanıcıları için bir bağımlılık teşkil etmez.

Not: Başka Jetpack kitaplıkları kullanıyorsanız androidx.annotation bağımlılığını eklemeniz gerekmeyebilir. Diğer birçok Jetpack kitaplığı Ek Açıklama Kitaplığı'na bağlı olduğundan ek açıklamalara zaten erişiminiz olabilir.

Jetpack deposunda bulunan ek açıklamaların tam listesi için Jetpack ek açıklamaları kitaplığı referansına bakın veya import androidx.annotation. ifadesi için mevcut seçenekleri görüntülemek üzere otomatik tamamlama özelliğini kullanın.

Kod incelemeleri çalıştırma

Android Studio'da notları doğrulama ve otomatik dil bilgisi denetimi içeren bir kod denetimi başlatmak için menüden Analizin > Kodu İncele'yi seçin. Android Studio, kodunuzun ek açıklamalarla çakıştığı olası sorunları işaretlemek ve olası çözümler önermek için çakışma mesajları gösterir.

lint görevini komut satırını kullanarak çalıştırarak ek açıklamaları da zorunlu kılabilirsiniz. Bu, sürekli entegrasyon sunucusundaki sorunları işaretlemek için yararlı olsa da lint görevi, null notlarını (aşağıdaki bölümde açıklanmaktadır) zorunlu tutmaz. Bunu yalnızca Android Studio yapar. Lint denetimlerini etkinleştirme ve çalıştırma hakkında daha fazla bilgi için Kodunuzu lint kontrolleriyle iyileştirme başlıklı makaleyi inceleyin.

Ek açıklama çakışmalarının uyarı oluşturmasına rağmen bu uyarılar uygulamanızın derlenmesini engellemez.

Boşluk ek açıklamaları

Belirli bir değişkenin, parametrenin veya döndürülen değerin boş olup olmadığını kontrol etmek için @Nullable ve @NonNull ek açıklamaları ekleyin. @Nullable ek açıklaması, null olabilen bir değişkeni, parametreyi veya döndürülen değeri gösterir. @NonNull, null olamaz bir değişkeni, parametreyi veya döndürülen değeri gösterir.

Örneğin, null değer içeren bir yerel değişken, @NonNull ek açıklamasıyla birlikte bir yönteme parametre olarak iletilirse kod derlenirken null olmayan bir çakışma olduğunu belirten bir uyarı oluşturulur. Ayrıca, sonucun boş olup olmadığını kontrol etmeden @Nullable tarafından işaretlenen bir yöntemin sonucuna referansta bulunmaya çalışmak, boşluk uyarısı oluşturur. @Nullable değerini yalnızca yöntemin her kullanımının açıkça null olarak kontrol edilmesi gerekiyorsa yöntemin döndürdüğü değerde kullanın.

Aşağıdaki örnekte, işlem sırasında boş değer gösterilmektedir. Kotlin örnek kodu, null olmayan bir tür belirtildiğinde oluşturulan bayt koduna otomatik olarak eklendiğinden @NonNull ek açıklamasından yararlanmaz. Java örneğinde, iletilen parametre değerlerinin boş olmadığını kontrol etmek için context ve attrs parametrelerindeki @NonNull ek açıklamalarından yararlanılır. Ayrıca onCreateView() yönteminin kendisinin null döndürmediği de kontrol edilir:

...
    /** Annotation not used because of the safe-call operator(?)**/
    override fun onCreateView(
            name: String?,
            context: Context,
            attrs: AttributeSet
    ): View? {
        ...
    }
...

import androidx.annotation.NonNull;
...
    /** Add support for inflating the <fragment> tag. **/
    @NonNull
    @Override
    public View onCreateView(String name, @NonNull Context context,
      @NonNull AttributeSet attrs) {
      ...
      }
...

Boş değer atanabilirliği analizi

Android Studio, kodunuzda boşluk olduğunu otomatik olarak tahmin edip boşluk ek açıklamaları eklemek için boşluk analizi çalıştırmayı destekler. Boşluk analizleri, kodunuzdaki yöntem hiyerarşileri boyunca sözleşmeleri tarayarak aşağıdakileri tespit eder:

• Boş değer döndürebilecek yöntemleri çağırma.
• Null döndürmemesi gereken yöntemler.
• Boş olabilecek alanlar, yerel değişkenler ve parametreler gibi değişkenler.
• Alanlar, yerel değişkenler ve parametreler gibi boş değer tutamayan değişkenler.

Analiz, algılanan konumlara uygun null ek açıklamaları otomatik olarak ekler.

Android Studio'da boşluk analizi yapmak için Analizin > Boşluk Tahmini'ni seçin. Android Studio, Android @Nullable ve @NonNull ek açıklamalarını kodunuzdaki algılanan konumlara ekler. Boş analiz çalıştırdıktan sonra, eklenen ek açıklamaları doğrulamak iyi bir uygulamadır.

Not: Boş değer ek açıklamaları eklerken otomatik tamamlama, Android null ek açıklamaları yerine IntelliJ @Nullable ve @NotNull ek açıklamalarını önerebilir ve ilgili kitaplığı otomatik olarak içe aktarabilir. Ancak Android Studio lint kontrol aracı yalnızca Android null ek açıklamalarını arar. Ek açıklamalarınızı doğrularken, kod denetimi sırasında lint kontrol cihazının sizi doğru şekilde bilgilendirebilmesi için projenizin Android null ek açıklamalarını kullandığını onaylayın.

Kaynak ek açıklamaları

Çekilebilir ve dize kaynakları gibi kaynaklara yapılan Android referansları tam sayı olarak geçirildiği için kaynak türlerini doğrulamak yararlı olabilir.

Bir parametrenin String gibi belirli bir kaynak türünü referans almasını bekleyen kod, beklenen referans türü olan int'e iletilebilir ancak aslında R.string kaynağı gibi farklı bir kaynak türünü referans alabilir.

Örneğin, bir kaynak parametresinin R.string referansı içerip içermediğini kontrol etmek için @StringRes ek açıklamaları ekleyin.

abstract fun setTitle(@StringRes resId: Int)

public abstract void setTitle(@StringRes int resId)

Kod denetimi sırasında, parametreye R.string referansı iletilmiyorsa ek açıklama bir uyarı oluşturur.

@DrawableRes, @DimenRes, @ColorRes ve @InterpolatorRes gibi diğer kaynak türlerine yönelik ek açıklamalar aynı ek açıklama biçimi kullanılarak eklenebilir ve kod incelemesi sırasında çalıştırılabilir.

Parametreniz birden fazla kaynak türünü destekliyorsa belirli bir parametreye birden fazla kaynak türü ek açıklaması ekleyebilirsiniz. @AnyRes işaretini kullanarak ek açıklamalı parametrenin herhangi bir R kaynağı türü olabileceğini belirtin.

Bir parametrenin renk kaynağı olması gerektiğini belirtmek için @ColorRes kullanabilirsiniz ancak renk tam sayı (RRGGBB veya AARRGGBB biçiminde) renk kaynağı olarak tanınmaz. Bunun yerine, bir parametrenin bir renk tam sayısı olması gerektiğini belirtmek için @ColorInt ek açıklamasını kullanın. Derleme araçları, ek açıklamalı yöntemlere renk tam sayı yerine android.R.color.black gibi bir renk kaynağı kimliği gönderen yanlış kodları işaretler.

Mesaj dizisi ek açıklamaları

İleti dizisi ek açıklamaları, bir yöntemin belirli bir ileti dizisi türünden çağrılıp çağrılmadığını kontrol eder. Aşağıdaki mesaj dizisi ek açıklamaları desteklenir:

• @MainThread
• @UiThread
• @WorkerThread
• @BinderThread
• @AnyThread

Derleme araçları, @MainThread ve @UiThread ek açıklamalarını birbirinin yerine geçecek şekilde ele alır. Böylece @MainThread yöntemlerinden @UiThread yöntemlerini çağırabilir veya bunun tersini yapabilirsiniz. Ancak farklı iş parçalarında birden fazla görünüme sahip sistem uygulamaları söz konusu olduğunda, kullanıcı arayüzü iş parçacığının ana iş parçacığından farklı olması mümkündür. Bu nedenle, bir uygulamanın görünüm hiyerarşisiyle ilişkili yöntemleri @UiThread ile, yalnızca bir uygulamanın yaşam döngüsüyle ilişkili yöntemleri ise @MainThread ile ek açıklamalı hale getirmeniz gerekir.

Bir sınıftaki tüm yöntemler aynı mesaj dizileri koşulunu paylaşıyorsa sınıftaki tüm yöntemlerin aynı mesaj dizisi türünden çağrıldığını doğrulamak için sınıfa tek bir mesaj dizisi ek açıklaması ekleyebilirsiniz.

@WorkerThread ile ek açıklama yapılan yöntemlerin veya sınıfların yalnızca uygun bir arka plan iş parçacığında çağrıldığını doğrulamak, iş parçacığı ek açıklamalarının yaygın bir kullanımıdır.

Değer kısıtlaması ek açıklamaları

İletilen parametrelerin değerlerini doğrulamak için @IntRange, @FloatRange ve @Size ek açıklamalarını kullanın. Hem @IntRange hem de @FloatRange, kullanıcıların aralığı yanlış belirtme olasılığının yüksek olduğu parametrelere uygulandığında en yararlı olur.

@IntRange ek açıklaması, bir tam sayı veya uzun parametre değerinin belirtilen aralık içinde olduğunu doğrular. Aşağıdaki örnek, alpha parametresinin 0 ile 255 arasında bir tam sayı değeri içermesi gerektiğini gösterir:

fun setAlpha(@IntRange(from = 0, to = 255) alpha: Int) { ... }

public void setAlpha(@IntRange(from=0,to=255) int alpha) { ... }

@FloatRange ek açıklaması, bir kayan nokta veya çift parametre değerinin belirtilen bir kayan nokta değeri aralığında olup olmadığını kontrol eder. Aşağıdaki örnek, alpha parametresinin 0,0 ile 1,0 arasında bir kayan noktalı değer içermesi gerektiğini gösterir:

fun setAlpha(@FloatRange(from = 0.0, to = 1.0) alpha: Float) {...}

public void setAlpha(@FloatRange(from=0.0, to=1.0) float alpha) {...}

@Size ek açıklaması, bir koleksiyonun veya dizinin boyutunu ya da bir dizenin uzunluğunu kontrol eder. @Size ek açıklaması, aşağıdaki nitelikleri doğrulamak için kullanılabilir:

• Minimum boyut (ör. @Size(min=2))
• Maksimum boyut (ör. @Size(max=2))
• Kesin boyut (ör. @Size(2))
• Boyutun katları olması gereken bir sayı (ör. @Size(multiple=2))

Örneğin, @Size(min=1) bir koleksiyonun boş olup olmadığını kontrol eder ve @Size(3) bir dizinin tam olarak üç değer içerdiğini doğrular.

Aşağıdaki örnekte, location dizisinin en az bir öğe içermesi gerektiği belirtilmektedir:

fun getLocation(button: View, @Size(min=1) location: IntArray) {
    button.getLocationOnScreen(location)
}

void getLocation(View button, @Size(min=1) int[] location) {
    button.getLocationOnScreen(location);
}

İzin ek açıklamaları

Bir yöntemi çağıranın izinlerini doğrulamak için @RequiresPermission ek açıklamasını kullanın. Geçerli izinler listesinden tek bir izni kontrol etmek için anyOf özelliğini kullanın. Bir izin grubunu kontrol etmek için allOf özelliğini kullanın. Aşağıdaki örnekte, setWallpaper() yönteminin açıklama notu eklenerek yöntemi çağıranın permission.SET_WALLPAPERS iznine sahip olması gerektiği belirtilmektedir:

@RequiresPermission(Manifest.permission.SET_WALLPAPER)
@Throws(IOException::class)
abstract fun setWallpaper(bitmap: Bitmap)

@RequiresPermission(Manifest.permission.SET_WALLPAPER)
public abstract void setWallpaper(Bitmap bitmap) throws IOException;

Aşağıdaki örnekte, copyImageFile() yöntemini çağıran kullanıcının hem harici depolamaya hem de kopyalanan resimdeki konum meta verilerine okuma erişimine sahip olması gerekir:

@RequiresPermission(allOf = [
    Manifest.permission.READ_EXTERNAL_STORAGE,
    Manifest.permission.ACCESS_MEDIA_LOCATION
])
fun copyImageFile(dest: String, source: String) {
    ...
}

@RequiresPermission(allOf = {
    Manifest.permission.READ_EXTERNAL_STORAGE,
    Manifest.permission.ACCESS_MEDIA_LOCATION})
public static final void copyImageFile(String dest, String source) {
    //...
}

Niyetlerle ilgili izinler için izin koşulunu, niyet işlem adını tanımlayan dize alanına yerleştirin:

@RequiresPermission(android.Manifest.permission.BLUETOOTH)
const val ACTION_REQUEST_DISCOVERABLE = "android.bluetooth.adapter.action.REQUEST_DISCOVERABLE"

@RequiresPermission(android.Manifest.permission.BLUETOOTH)
public static final String ACTION_REQUEST_DISCOVERABLE =
            "android.bluetooth.adapter.action.REQUEST_DISCOVERABLE";

İçerik sağlayıcılarda okuma ve yazma erişimi için ayrı izinlere ihtiyaç duyulan izinler için her izin koşulunu bir @RequiresPermission.Read veya @RequiresPermission.Write ek açıklama içine alın:

@RequiresPermission.Read(RequiresPermission(READ_HISTORY_BOOKMARKS))
@RequiresPermission.Write(RequiresPermission(WRITE_HISTORY_BOOKMARKS))
val BOOKMARKS_URI = Uri.parse("content://browser/bookmarks")

@RequiresPermission.Read(@RequiresPermission(READ_HISTORY_BOOKMARKS))
@RequiresPermission.Write(@RequiresPermission(WRITE_HISTORY_BOOKMARKS))
public static final Uri BOOKMARKS_URI = Uri.parse("content://browser/bookmarks");

Dolaylı izinler

Bir izin, bir yöntemin parametresine sağlanan belirli değere bağlı olduğunda, belirli izinleri listelemeden parametrenin kendisinde @RequiresPermission kullanın. Örneğin, startActivity(Intent) yöntemi, yönteme iletilen intent üzerinde dolaylı izin kullanır:

abstract fun startActivity(@RequiresPermission intent: Intent, bundle: Bundle?)

public abstract void startActivity(@RequiresPermission Intent intent, @Nullable Bundle)

Dolaylı izinler kullandığınızda derleme araçları, yönteme iletilen bağımsız değişkende @RequiresPermission ek açıklamalarının olup olmadığını kontrol etmek için veri akışı analizi gerçekleştirir. Ardından, yöntemin kendisindeki parametreden mevcut ek açıklamaları uygular. startActivity(Intent) örneğinde, Intent sınıfındaki ek açıklamalar, yönteme uygun izinlere sahip olmayan bir intent iletildiğinde startActivity(Intent)'ün geçersiz kullanımlarıyla ilgili uyarıların gösterilmesine neden olur (Şekil 1'de gösterilmiştir).

Şekil 1. startActivity(Intent) yöntemindeki dolaylı izin ek açıklamasından oluşturulan uyarı.

Derleme araçları, Intent sınıfındaki ilgili intent işlem adındaki ek açıklamayı kullanarak startActivity(Intent) üzerinde uyarı oluşturur:

@RequiresPermission(Manifest.permission.CALL_PHONE)
const val ACTION_CALL = "android.intent.action.CALL"

@RequiresPermission(Manifest.permission.CALL_PHONE)
public static final String ACTION_CALL = "android.intent.action.CALL";

Gerekirse bir yöntemin parametresine ek açıklama eklerken @RequiresPermission.Read veya @RequiresPermission.Write yerine @RequiresPermission kullanabilirsiniz. Ancak @RequiresPermission, dolaylı izinler için okuma veya yazma izinleri ek açıklamalarıyla birlikte kullanılmamalıdır.

Döndürülen değer ek açıklamaları

Bir yöntemin sonucunun veya döndürülen değerinin gerçekten kullanıldığını doğrulamak için @CheckResult ek açıklamasını kullanın. Boş olmayan her yöntemi @CheckResult ile açıklamak yerine, kafa karıştırıcı olabilecek yöntemlerin sonuçlarını açıklamak için açıklama ekleyin.

Örneğin, yeni Java geliştiricileri genellikle yanlışlıkla <String>.trim() işlevinin orijinal dizedeki boşluğu kaldırdığını düşünebilir. Yönteme @CheckResult flag'leri ek açıklama eklemek, <String>.trim() öğesinin kullanımlarını çağıran kişinin yöntemin döndürülen değeriyle hiçbir şey yapmaması.

Aşağıdaki örnekte, yöntemin döndürdüğü değerin gerçekten referans alınıp alınmadığını kontrol etmek için checkPermissions() yöntemine ek açıklama eklenmiştir. Ayrıca enforcePermission() yöntemini de geliştiriciye alternatif yöntem olarak önerilecek bir yöntem olarak adlandırır:

@CheckResult(suggest = "#enforcePermission(String,int,int,String)")
abstract fun checkPermission(permission: String, pid: Int, uid: Int): Int

@CheckResult(suggest="#enforcePermission(String,int,int,String)")
public abstract int checkPermission(@NonNull String permission, int pid, int uid);

CallSuper ek açıklamaları

Geçersiz kılma yönteminin, yöntemin süper uygulamasını çağırdığını doğrulamak için @CallSuper ek açıklamasını kullanın.

Aşağıdaki örnekte, geçersiz kılma yöntemi uygulamalarının super.onCreate()'u çağırmasını sağlamak için onCreate() yöntemine not eklenmiştir:

@CallSuper
override fun onCreate(savedInstanceState: Bundle?) {
}

@CallSuper
protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
}

Tanım türü ek açıklamaları

Tür tanımı ek açıklamaları, belirli bir parametrenin, döndürülen değerin veya alanın belirli bir sabitler grubuna atıfta bulunup bulunmadığını kontrol eder. Ayrıca, izin verilen sabitleri otomatik olarak sunmak için kod tamamlamayı etkinleştirirler.

Diğer kod referansı türlerini doğrulamak için tam sayı ve dize gruplarının listelenmiş ek açıklamalarını oluşturmak üzere @IntDef ve @StringDef ek açıklamalarını kullanın.

Typedef ek açıklamaları, yeni numaralandırılmış ek açıklama türünü bildirmek için @interface kullanır. @IntDef ve @StringDef ek açıklamaları, @Retention ile birlikte yeni ek açıklamayı ekler ve listelenen türü tanımlamak için gereklidir. @Retention(RetentionPolicy.SOURCE) ek açıklaması, derleyiciye listelenen ek açıklama verilerini .class dosyasında depolamamasını söyler.

Aşağıdaki örnekte, yöntem parametresi olarak iletilen bir değerin tanımlanan sabitlerden birine atıfta bulunup bulunmadığını kontrol eden bir ek açıklama oluşturma adımları gösterilmektedir:

import androidx.annotation.IntDef
//...
// Define the list of accepted constants and declare the NavigationMode annotation.
@Retention(AnnotationRetention.SOURCE)
@IntDef(NAVIGATION_MODE_STANDARD, NAVIGATION_MODE_LIST, NAVIGATION_MODE_TABS)
annotation class NavigationMode

// Declare the constants.
const val NAVIGATION_MODE_STANDARD = 0
const val NAVIGATION_MODE_LIST = 1
const val NAVIGATION_MODE_TABS = 2

abstract class ActionBar {

    // Decorate the target methods with the annotation.
    // Attach the annotation.
    @get:NavigationMode
    @setparam:NavigationMode
    abstract var navigationMode: Int

}

import androidx.annotation.IntDef;
//...
public abstract class ActionBar {
    //...
    // Define the list of accepted constants and declare the NavigationMode annotation.
    @Retention(RetentionPolicy.SOURCE)
    @IntDef({NAVIGATION_MODE_STANDARD, NAVIGATION_MODE_LIST, NAVIGATION_MODE_TABS})
    public @interface NavigationMode {}

    // Declare the constants.
    public static final int NAVIGATION_MODE_STANDARD = 0;
    public static final int NAVIGATION_MODE_LIST = 1;
    public static final int NAVIGATION_MODE_TABS = 2;

    // Decorate the target methods with the annotation.
    @NavigationMode
    public abstract int getNavigationMode();

    // Attach the annotation.
    public abstract void setNavigationMode(@NavigationMode int mode);
}

Bu kodu derlediğinizde, mode parametresi tanımlanmış sabitlerden birine (NAVIGATION_MODE_STANDARD, NAVIGATION_MODE_LIST veya NAVIGATION_MODE_TABS) referans vermiyorsa bir uyarı oluşturulur.

Bir tam sayının belirli bir sabit değer grubu veya bir aralıktaki değer olabileceğini belirtmek için @IntDef ve @IntRange değerlerini birlikte kullanın.

Sabitleri işaretlerle birleştirmeyi etkinleştirme

Kullanıcılar izin verilen sabitleri bir işaretle (|, &, ^ vb.) birleştirebiliyorsa bir parametrenin veya döndürülen değerin geçerli bir kalıba atıfta bulunup bulunmadığını kontrol etmek için flag özelliğine sahip bir ek açıklama tanımlayabilirsiniz.

Aşağıdaki örnekte, geçerli DISPLAY_ sabitlerinin listesiyle DisplayOptions ek açıklama oluşturulmaktadır:

import androidx.annotation.IntDef
...

@IntDef(flag = true, value = [
    DISPLAY_USE_LOGO,
    DISPLAY_SHOW_HOME,
    DISPLAY_HOME_AS_UP,
    DISPLAY_SHOW_TITLE,
    DISPLAY_SHOW_CUSTOM
])
@Retention(AnnotationRetention.SOURCE)
annotation class DisplayOptions
...

import androidx.annotation.IntDef;
...

@IntDef(flag=true, value={
        DISPLAY_USE_LOGO,
        DISPLAY_SHOW_HOME,
        DISPLAY_HOME_AS_UP,
        DISPLAY_SHOW_TITLE,
        DISPLAY_SHOW_CUSTOM
})
@Retention(RetentionPolicy.SOURCE)
public @interface DisplayOptions {}

...

Ek açıklama işaretiyle kod derlediğinizde, dekore edilmiş parametre veya döndürülen değer geçerli bir kalıbı referans göstermiyorsa uyarı oluşturulur.

Ek açıklamayı saklama

@Keep ek açıklaması, kod derleme sırasında küçültüldüğünde ek açıklamalı bir sınıfın veya yöntemin kaldırılmamasını sağlar. Bu ek açıklama, derleyicinin kodu kullanılmamış olarak değerlendirmesini önlemek için genellikle yansıma yoluyla erişilen yöntemlere ve sınıflara eklenir.

Kodunuzu küçültme ve hangi kodun kaldırılmayacağını belirtme hakkında daha fazla bilgi için Uygulamanızı küçültme, gizleme ve optimize etme bölümüne bakın.

Kod görünürlüğü ek açıklamaları

Kodun belirli bölümlerinin (ör. yöntemler, sınıflar, alanlar veya paketler) görünürlüğünü belirtmek için aşağıdaki ek açıklamaları kullanın.

Kodu test için görünür hale getirme

@VisibleForTesting ek açıklaması, ek açıklamalı bir yöntemin, yöntemi test edilebilir hale getirmek için normalde gerekli olandan daha görünür olduğunu belirtir. Bu ek açıklama, test için görünür hale getirme ihtiyacı olmasaydı yöntemin görünürlüğünün ne olacağını belirtmenize olanak tanıyan isteğe bağlı bir otherwise bağımsız değişkenine sahiptir. Lint, amaçlanan görünürlüğü zorunlu kılmak için otherwise bağımsız değişkenini kullanır.

Aşağıdaki örnekte myMethod() normalde private değeridir ancak testler için package-private değerine sahiptir. VisibleForTesting.PRIVATE ile işaretlenen yöntem, private erişiminin izin verdiği bağlamın dışından (ör. farklı bir derleme birimi) çağrılırsa lint bir mesaj görüntüler.

@VisibleForTesting(otherwise = VisibleForTesting.PRIVATE)
fun myMethod() {
    ...
}

@VisibleForTesting(otherwise = VisibleForTesting.PRIVATE)
void myMethod() { ... }

Bir yöntemin yalnızca test için mevcut olduğunu belirtmek üzere @VisibleForTesting(otherwise = VisibleForTesting.NONE) değerini de belirtebilirsiniz. Bu form, @RestrictTo(TESTS) ile aynıdır. Her ikisi de aynı lint kontrolünü gerçekleştirir.

API'yi kısıtlama

@RestrictTo ek açıklaması, ek açıklamalı API'ye (paket, sınıf veya yöntem) erişimin aşağıdaki gibi sınırlı olduğunu gösterir:

Alt sınıflar

API erişimini yalnızca alt sınıflarla sınırlamak için @RestrictTo(RestrictTo.Scope.SUBCLASSES) ek açıklama formunu kullanın.

Bu API'ye yalnızca ek açıklama eklenmiş sınıfı genişleten sınıflar erişebilir. Java protected değiştiricisi, aynı paketteki alakasız sınıflardan erişime izin verdiği için yeterince kısıtlayıcı değildir. Ayrıca daha önce protected ve public yöntemini hiçbir zaman oluşturamayacağınız, ancak sınıfın yalnızca sınıf içindeki veya alt sınıflardaki kullanımlara yönelik olduğuna dair bir ipucu vermek istediğiniz için gelecekteki esneklik için public yöntemini bırakmak isteyebileceğiniz durumlar da vardır.

Kütüphaneler

API erişimini yalnızca kitaplığınızla sınırlamak için @RestrictTo(RestrictTo.Scope.LIBRARY_GROUP_PREFIX) ek açıklama formunu kullanın.

Ek açıklamalı API'ye yalnızca kitaplık kodunuz erişebilir. Bu sayede kodunuzu istediğiniz paket hiyerarşisinde düzenleyebilir ve ilgili bir grup kitaplık arasında paylaşabilirsiniz. Bu seçenek, harici kullanıma uygun olmayan büyük miktarda uygulama koduna sahip Jetpack kitaplıklarında zaten mevcuttur. Ancak kodu, çeşitli tamamlayıcı Jetpack kitaplıklarında paylaşmak için bunun public olması gerekir.

Test

Diğer geliştiricilerin test API'lerinize erişmesini önlemek için @RestrictTo(RestrictTo.Scope.TESTS) ek açıklama formunu kullanın.

Yalnızca test kodu, ek açıklamalı API'ye erişebilir. Bu, diğer geliştiricilerin yalnızca test amacıyla kullanmanız gereken API'leri geliştirme için kullanmasını engeller.