Tworzenie biblioteki na Androida

Biblioteka Androida ma tę samą strukturę co moduł aplikacji na Androida. Zawiera wszystko, czego potrzeba do skompilowania aplikacji, w tym kod źródłowy, pliki zasobów i manifest Androida.

Biblioteka Androida nie kompiluje się jednak w formie pliku APK, który działa na urządzeniu. Zamiast tego kompiluje się w pliku Android Archive (AAR) i może służyć jako zależność modułu aplikacji na Androida. W odróżnieniu od plików JAR pliki AAR zapewniają aplikacjom na Androida te funkcje:

  • Pliki AAR mogą zawierać zasoby Androida i plik manifestu, co umożliwia grupowanie wspólnych zasobów, takich jak układy i pliki drawable, a także klas i metod Kotlina lub Javy.
  • Pliki AAR mogą zawierać biblioteki C/C++, które są używane przez kod C/C++ w module aplikacji.

Moduł biblioteki jest przydatny w tych sytuacjach:

  • podczas tworzenia wielu aplikacji, które korzystają z tych samych komponentów, takich jak czynności, usługi lub układy interfejsu użytkownika;
  • Tworząc aplikację, która występuje w wielu wersjach plików APK, np. w wersji bezpłatnej i płatnej, ma takie same podstawowe komponenty,

W obu przypadkach przenieś pliki, których chcesz użyć ponownie, do modułu biblioteki, a potem dodaj tę bibliotekę jako zależność dla każdego modułu aplikacji.

Na tej stronie znajdziesz informacje o tworzeniu i używaniu modułu biblioteki Androida. Więcej informacji o publikowaniu biblioteki znajdziesz w artykule Publikowanie biblioteki.

Tworzenie modułu biblioteki

Aby utworzyć w projekcie nowy moduł biblioteki, wykonaj te czynności:

  1. Kliknij File > New > New Module (Plik > Nowy > Nowy moduł).
  2. W wyświetlonym oknie Tworzenie nowego modułu kliknij Biblioteka Androida, a potem kliknij Dalej.

    Możesz też utworzyć bibliotekę Kotlin lub Java, która tworzy tradycyjny plik JAR. Chociaż plik JAR jest przydatny w wielu projektach, zwłaszcza gdy chcesz udostępnić kod na innych platformach, nie pozwala na umieszczenie zasobów Androida ani plików manifestu, co jest bardzo przydatne przy ponownym wykorzystywaniu kodu w projektach na Androida. Ten przewodnik koncentruje się na tworzeniu bibliotek Androida.

  3. Nadaj bibliotece nazwę i wybierz minimalną wersję pakietu SDK dla kodu w bibliotece, a potem kliknij Zakończ.

Po zakończeniu synchronizacji projektu Gradle moduł biblioteki pojawi się w panelu Projekt. Jeśli nie widzisz nowego folderu modułu, sprawdź, czy panel wyświetla widok Android.

Konwertowanie modułu aplikacji na moduł biblioteki

Jeśli masz istniejący moduł aplikacji z kodem, którego chcesz użyć ponownie, możesz go przekształcić w moduł biblioteki w ten sposób:

  1. Jeśli używasz Groovy, otwórz plik build.gradle na poziomie modułu, a jeśli używasz skryptu Kotlin, otwórz plik build.gradle.kts.
  2. Usuń wiersz: applicationId. Tylko moduł aplikacji na Androida może zdefiniować tę wartość.
  3. U góry pliku znajdź blok wtyczek, który wygląda tak:

    Groovy

      plugins {
          id 'com.android.application'
      }
      

    Kotlin

      plugins {
          id("com.android.application")
      }
      

    Zmień go na:

    Groovy

      plugins {
          id 'com.android.library'
      }
      

    Kotlin

      plugins {
          id("com.android.library")
      }
      
  4. Zapisz plik i kliknij Plik > Synchronizuj projekt z plikami Gradle.

Struktura modułu pozostaje taka sama, ale teraz działa on jako biblioteka Androida. W procesie kompilacji zamiast pliku APK zostanie utworzony plik AAR.

Aby utworzyć plik AAR, w oknie Projekt wybierz moduł biblioteki i kliknij Utwórz > Utwórz APK.

Dodawanie zależności za pomocą okna dialogowego Struktura projektu

Aby dodać zależności do projektu, możesz użyć okna Struktura projektu. W poniższych sekcjach opisano, jak za pomocą okna dodać zależności.

Korzystanie z biblioteki w ramach tego samego projektu

Aby użyć kodu nowej biblioteki Androida w innej aplikacji lub w module biblioteki w tym samym projekcie, dodaj zależność na poziomie projektu:

  1. Kliknij Plik > Struktura projektu > Zależności.
  2. Wybierz moduł, do którego chcesz dodać bibliotekę.
  3. Na karcie Zadeklarowane zależności kliknij  i w menu wybierz Zależność od modułu.

  4. W oknie Dodaj zależność od modułu wybierz moduł biblioteki.

    Dodawanie zależności od modułu w oknie Struktura projektu

  5. Wybierz konfigurację, która wymaga tej zależności, lub implementację, jeśli ma ona zastosowanie do wszystkich konfiguracji, a następnie kliknij OK.

Android Studio edytuje plik build.gradle lub build.gradle.kts modułu, aby dodać zależność w tej formie:

Groovy

  implementation project(path: ":example-library")

Kotlin

  implementation(project(":example-library"))

Korzystanie z biblioteki w innych projektach

Zalecane jest udostępnianie zależności (plików JAR i AAR) za pomocą repozytorium Maven, hostowanego w usłudze takiej jak Maven Central lub w strukturze katalogów na dysku lokalnym. Więcej informacji o używaniu repozytoriów Maven znajdziesz w artykule Repozytoria zdalne.

Gdy biblioteka Androida zostanie opublikowana w repozytorium Maven, zostaną dodane metadane, aby zależności biblioteki zostały uwzględnione w kompilacji. Dzięki temu można automatycznie usuwać duplikaty z biblioteki, jeśli jest używana w wielu miejscach.

Aby użyć kodu biblioteki Androida w innym module aplikacji w innym projekcie:

  1. Kliknij Plik > Struktura projektu > Zależności.
  2. Na karcie Zadeklarowane zależności kliknij , a następnie w menu wybierz Zależność biblioteki.

  3. W oknie Dodaj zależność biblioteki użyj pola wyszukiwania, aby znaleźć bibliotekę, którą chcesz dodać. Ten formularz przeszukuje repozytoria określone w bloku dependencyResolutionManagement { repositories {...}} w pliku settings.gradle lub settings.gradle.kts.

    Dodaj zależność biblioteki w oknie Struktura projektu

  4. Wybierz konfigurację, która wymaga tej zależności, lub wybierz implementację, jeśli dotyczy ona wszystkich konfiguracji, a potem kliknij OK.

Sprawdź plik build.gradle lub build.gradle.kts aplikacji, aby potwierdzić, że deklaracja jest podobna do tej (w zależności od wybranej konfiguracji kompilacji):

Odlotowe

  implementation 'com.example:examplelibrary:1.0.0'

Kotlin

  implementation("com.example:examplelibrary:1.0.0")

Dodawanie pliku AAR lub JAR jako zależności

Aby użyć kodu z biblioteki na Androida w innym module aplikacji, wykonaj te czynności:

  1. Kliknij Plik > Struktura projektu > zależności.
  2. Na karcie Zadeklarowane zależności kliknij  i w menu wybierz Zależność z pliku JAR.

  3. W oknie Dodaj zależność Jar/Aar wpisz ścieżkę do pliku AAR lub JAR, a potem wybierz konfigurację, do której ma się odnosić zależność. Jeśli biblioteka ma być dostępna dla wszystkich konfiguracji, wybierz konfigurację implementacji.

    Dodaj zależność AAR w oknie struktury projektu

    Sprawdź plik build.gradle lub build.gradle.kts aplikacji, aby potwierdzić, że wyświetla się deklaracja podobna do tej (w zależności od wybranej konfiguracji kompilacji):

    Groovy

      implementation files('my_path/my_lib.aar')

    Kotlin

      implementation(files("my_path/my_lib.aar"))

Aby zaimportować zależność w kompilacji Gradle uruchomionej poza Android Studio, dodaj ścieżkę do tej zależności w pliku build.gradle lub build.gradle.kts aplikacji. Na przykład:

Groovy

dependencies {
    implementation fileTree(dir: "libs", include: ["*.jar", "*.aar"])
}

Kotlin

dependencies {
    implementation(fileTree(mapOf("dir" to "libs", "include" to listOf("*.jar", "*.aar"))))
}

Więcej informacji o dodawaniu zależności Gradle znajdziesz w artykule Dodawanie zależności kompilacji.

Deklarowanie zasobu publicznego

Zasoby obejmują wszystkie pliki w katalogu res/ projektu, takie jak obrazy. Wszystkie zasoby w bibliotece są domyślnie publiczne. Aby wszystkie zasoby były domyślnie prywatne, musisz zdefiniować co najmniej 1 konkretny atrybut jako publiczny.

Aby zadeklarować zasób publiczny, dodaj deklarację <public> do pliku public.xml biblioteki. Jeśli nie dodano jeszcze publicznych zasobów, musisz utworzyć plik public.xml w katalogu res/values/ w bibliotece.

Poniższy przykładowy kod tworzy 2 publiczne zasoby ciągu znaków o nazwach mylib_app_namemylib_public_string:

<resources>
    <public name="mylib_app_name" type="string"/>
    <public name="mylib_public_string" type="string"/>
</resources>

Aby uniemożliwić użytkownikom biblioteki dostęp do zasobów przeznaczonych tylko do użytku wewnętrznego, użyj automatycznego mechanizmu wyznaczania zasobów prywatnych, deklarując co najmniej 1 zasób publiczny. Możesz też ustawić wszystkie zasoby jako prywatne, dodając pusty tag <public />. W ten sposób nic nie jest oznaczane jako publiczne, a wszystkie zasoby są prywatne.

Wszystkie zasoby, które mają być widoczne dla deweloperów korzystających z Twojej biblioteki, powinny być ustawione jako publiczne.

Ustawienie atrybutów jako prywatnych uniemożliwia użytkownikom biblioteky otrzymywanie sugestii dotyczącej uzupełniania kodu z zasobów wewnętrznych biblioteki i umożliwia im zmianę nazwy lub usunięcie zasobów prywatnych bez zakłócania działania klientów biblioteki. Zasoby prywatne są odfiltrowywane z uzupełniania kodu, a narzędzie lint wyświetla ostrzeżenie, gdy próbujesz odwoływać się do zasobu prywatnego.

Podczas kompilowania biblioteki wtyczka Androida do obsługi Gradle pobiera definicje publicznych zasobów i wyodrębnia je do pliku public.txt, który jest następnie pakowany do pliku AAR.

Uwagi na temat programowania modułów biblioteki

Podczas tworzenia modułów biblioteki i aplikacji zależnych pamiętaj o tych zachowaniach i ograniczeniach.

  • Biblioteki są scalane według priorytetu.

    Po dodaniu odwołań do modułów biblioteki do modułu aplikacji na Androida możesz ustawić ich względny priorytet. Podczas kompilacji biblioteki są scalane z aplikacją pojedynczo, zaczynając od najniższego priorytetu do najwyższego.

  • Unikaj konfliktów podczas scalania zasobów.

    Narzędzia do kompilacji scalają zasoby z modułu biblioteki z zasobami modułu zależnych aplikacji. Jeśli dany identyfikator zasobu jest zdefiniowany w obu modułach, używany jest zasób z aplikacji.

    Jeśli wystąpią konflikty między wieloma bibliotekami AAR, używany jest zasób z biblioteki wymienionej jako pierwsza na liście zależności (najbliżej do góry bloku dependencies).

    Aby uniknąć konfliktów zasobów, używaj nieprzechodnich klas R. Jeśli nie jest to możliwe, rozważ użycie prefiksu lub innego spójnego schematu nazewnictwa, który jest niepowtarzalny dla danego modułu (lub jest niepowtarzalny dla wszystkich modułów projektu).

  • W kompilacji wielomodułowej zależności JAR są traktowane jako zależności pośrednie.

    Gdy dodasz zależność JAR do projektu biblioteki, który generuje plik AAR, moduł biblioteki przetworzy plik JAR i zapakuje go z plikiem AAR.

    Jeśli jednak Twój projekt zawiera moduł biblioteki, z którego korzysta moduł aplikacji, moduł aplikacji traktuje lokalną zależność JAR biblioteki jako zależność bierną. W tym przypadku lokalny plik JAR jest przetwarzany przez moduł aplikacji, który go używa, a nie przez moduł biblioteki. Przyspiesza to kompilacje przyrostowe spowodowane zmianami w kodzie biblioteki.

    Wszelkie konflikty zasobów Java spowodowane lokalnymi zależnościami JAR muszą zostać rozwiązane w module aplikacji, który korzysta z biblioteki.

  • Moduł biblioteki może być zależny od zewnętrznej biblioteki JAR.

    Możesz opracować moduł biblioteki zależny od biblioteki zewnętrznej. W takim przypadku moduł zależny musi zostać skompilowany na podstawie celu, który zawiera bibliotekę zewnętrzną.

    Pamiętaj, że zarówno moduł biblioteki, jak i aplikacja zależna muszą zadeklarować zewnętrzną bibliotekę w plikach manifestu za pomocą elementu <uses-library>.

  • Wersja minSdkVersion modułu aplikacji musi być równa lub większa od wersji zdefiniowanej przez bibliotekę.

    Biblioteka jest kompilowana jako część zależnego modułu aplikacji, więc interfejsy API używane w module biblioteki muszą być zgodne z wersją platformy, którą obsługuje moduł aplikacji.

  • Każdy moduł biblioteki tworzy własną klasę R.

    Podczas tworzenia zależnych modułów aplikacji moduły biblioteki są skompilowane w plik AAR, a następnie dodawane do modułu aplikacji. Dlatego każda biblioteka ma własną klasę R, której nazwa odpowiada nazwie pakietu biblioteki.

    Klasa R wygenerowana z modułu głównego i modułu biblioteki jest tworzona we wszystkich niezbędnych pakietach, w tym w pakiecie modułu głównego i pakietach bibliotek.

  • Moduł biblioteki może zawierać własny plik konfiguracji ProGuard.

    Jeśli masz projekt biblioteki, którego używasz do kompilowania i publikowania aplikacji AAR, możesz dodać do konfiguracji kompilacji biblioteki plik konfiguracji ProGuard. Jeśli tak, wtyczka Gradle na Androida zastosuje określone przez Ciebie reguły ProGuard. Narzędzia do kompilacji umieszczają ten plik w wygenerowanym pliku AAR dla modułu biblioteki. Gdy dodasz bibliotekę do modułu aplikacji, plik ProGuard biblioteki zostanie dołączony do pliku konfiguracyjnego ProGuard (proguard.txt) modułu aplikacji.

    Dzięki umieszczeniu w module biblioteki pliku ProGuard nie musisz ręcznie aktualizować plików ProGuard w modułach aplikacji, które korzystają z Twojej biblioteki. Gdy system kompilacji Android Studio kompiluje aplikację, używa dyrektyw zarówno z modułu aplikacji, jak i z biblioteki. Nie trzeba więc w osobnym kroku uruchamiać w bibliotece narzędzia do skracania kodu.

    Aby dodać reguły ProGuard do projektu biblioteki, podaj nazwę pliku za pomocą właściwości consumerProguardFiles w bloku defaultConfig pliku build.gradle lub build.gradle.kts biblioteki.

    Na przykład ten fragment kodu ustawia lib-proguard-rules.txt jako plik konfiguracji ProGuard biblioteki:

    Groovy

    android {
        defaultConfig {
            consumerProguardFiles 'lib-proguard-rules.txt'
        }
        ...
    }

    Kotlin

    android {
        defaultConfig {
            consumerProguardFiles("lib-proguard-rules.txt")
        }
        ...
    }

    Jeśli jednak moduł biblioteki jest częścią kompilacji wielomodułowej, która kompiluje się do pliku APK i nie generuje pliku AAR, uruchom kod zwężający tylko w module aplikacji, który korzysta z biblioteki. Więcej informacji o regułach ProGuard i ich zastosowaniu znajdziesz w artykule Skrócenie, zaciemnienie i optymalizacja aplikacji.

  • Testowanie modułu biblioteki przebiega prawie tak samo jak testowanie aplikacji.

    Główna różnica polega na tym, że biblioteka i jej zależności są automatycznie uwzględniane jako zależności testowego pakietu APK. Oznacza to, że testowy plik APK zawiera nie tylko własny kod, ale też plik AAR biblioteki i wszystkie jego zależności. Ponieważ nie ma osobnej aplikacji do testowania, zadanie androidTest instaluje (i odinstalowuje) tylko testowy plik APK.

    Podczas scalania wielu plików manifestu Gradle stosuje domyślną kolejność priorytetów i scala plik manifestu biblioteki z głównym plikiem manifestu testowego pakietu APK.

Składnia pliku AAR

Rozszerzenie pliku AAR to .aar, a typ artefaktu Maven to również aar. Sam plik jest plikiem ZIP. Jedyny wymagany wpis to /AndroidManifest.xml.

Plik AAR może też zawierać co najmniej 1 z tych opcjonalnych wpisów: