Karta Wykres płomieniowy zawiera odwrócony wykres wywołań, który agreguje identyczne stosy wywołań. Oznacza to, że identyczne metody lub funkcje, które mają tę samą sekwencję wywołań, są zbierane i przedstawiane jako jeden dłuższy pasek na wykresie płomieniowym (zamiast wyświetlać je jako kilka krótszych pasków, jak na wykresie wywołań). Dzięki temu łatwiej jest sprawdzić, które metody lub funkcje zajmują najwięcej czasu. Oznacza to jednak również, że oś pozioma nie przedstawia osi czasu, ale względny czas wykonywania każdej metody lub funkcji.
Aby zilustrować tę koncepcję, przyjrzyj się wykresowi połączeń na rysunku 1. Zwróć uwagę, że metoda D wielokrotnie wywołuje metodę B (B1, B2 i B3), a niektóre z tych wywołań metody B wywołują metodę C (C1 i C3).
Rysunek 1. Wykres wywołań z wieloma wywołaniami metod, które mają wspólną sekwencję wywołujących.
Ponieważ B1, B2 i B3 mają tę samą sekwencję wywołań (A → D → B), są one agregowane, jak pokazano na rysunku 2. Podobnie C1 i C3 są agregowane, ponieważ mają tę samą sekwencję dzwoniących (A → D → B → C). Zwróć uwagę, że C2 nie jest uwzględniona, ponieważ ma inną sekwencję dzwoniących (A → D → C).
Rysunek 2. agregowanie identycznych metod, które mają ten sam stos wywołań;
Zagregowane wywołania są używane do tworzenia wykresu płomieniowego, jak pokazano na rysunku 3. Pamiętaj, że w przypadku dowolnego wywołania na wykresie płomieniowym najpierw pojawiają się wywołania, które zużywają najwięcej czasu procesora.
Rysunek 3. Wykres płomieniowy przedstawiający wykres wywołań z rysunku 5.