رله ویژگی های جزء Figma را که روی قطعات بسته بندی شده تعریف شده است، تشخیص می دهد. از نظر مفهومی، ویژگی‌های جزء Figma مشابه پارامترهای Relay است، اگرچه تفاوت‌هایی نیز وجود دارد.
به طور کلی، ویژگی‌های مؤلفه Figma برای پیکربندی و استفاده از افزونه Relay نیازی ندارد، بنابراین ترجیحاً زمانی که همپوشانی وجود دارد از آنها در پارامترهای Relay استفاده کنید. با این حال، توجه داشته باشید که پارامترهای Relay اجازه یک نظر توصیفی را می دهند که به کد تولید شده منتقل می شود. ویژگی های جزء Figma ندارد.
برای جزئیات بیشتر در مورد انواع ویژگی های اجزای مختلف و نحوه تفسیر Relay آنها را در زیر ببینید.
خواص بولی
اگر عناصر در یک طرح خاص نمایش داده شوند، ویژگی های بولی کنترل می شود. آنها می توانند به طور چشمگیری تعداد گونه هایی را که یک جزء باید تعریف کند کاهش دهند. به عنوان مثال، دکمه ای با نماد اختیاری برای حالت نشان داده شده توسط نماد و حالت پنهان آیکون به انواع جداگانه نیاز ندارد.
رله به پارامترهای بولی در اجزای بسته بندی شده احترام می گذارد و امضای تابع @Composable مناسب را ایجاد می کند.
ویژگی های متن
ویژگی های متن تقریباً با پارامترهای Relay text-content یکسان است. تنها تفاوت پشتیبانی از نظرات مستندات است. اگر هر دو پارامتر Relay و ویژگی های متن در یک لایه اعلام شده باشند، Relay از تعریف پارامتر برای اجازه دادن به نظرات استفاده می کند. با این حال، در این مورد باید احتیاط کرد تا با استفاده از نامگذاری ثابت از سردرگمی جلوگیری شود.
اگر نظرات برای یک پارامتر خاص مورد نیاز نیست، توصیه می کنیم برای سادگی از ویژگی متن Figma استفاده کنید.
ویژگی های مبادله نمونه
ویژگی‌های مبادله نمونه به مشتریان یک مؤلفه اجازه می‌دهد تا نمونه‌هایی را در داخل یک فرزند تعویض کند. از نظر مفهومی، این شبیه به پارامترهای Relay Children است، اما برخی از تفاوت‌های اساسی وجود دارد:
کاربرد : ویژگی های مبادله نمونه را فقط می توان برای لایه های نمونه اعمال کرد. با این حال، پارامترهای فرزند رله را می توان برای نمونه ها، فریم ها یا گروه ها اعمال کرد. در نتیجه، استفاده از ویژگی‌های مبادله نمونه مستلزم آن است که محتوای مبادله شده خود یک جزء باشد، در حالی که Relay به محتوا اجازه می‌دهد هر زیر سلسله مراتبی از لایه‌ها باشد.
محدوده : ویژگی های مبادله نمونه فقط می توانند مقدار خود را در مؤلفه سطح بالای یک سلسله مراتب مؤلفه تنظیم کنند. در مقابل، پارامترهای فرزند رله در هر سطحی از سلسله مراتب تنظیم می شوند که در آن پارامتر در معرض سطح والد نباشد.
Relay ویژگی های مبادله نمونه اعلام شده بر روی مولفه های بسته بندی شده را تشخیص می دهد و تا آنجا که ممکن است آنها را معادل پارامترهای فرزند (به عنوان مثال، انتشار همان امضای تابع در کد تولید شده) رفتار می کند. اگر یک پارامتر Relay children بر روی یک لایه نمونه اعلان شود، تعریف آن بر ویژگی swap نمونه (در صورت وجود) اعلام شده در آن لایه اولویت دارد.
همانند خصوصیات متن، استفاده از هر دو ویژگی جزء Figma و پارامتر Relay در یک لایه، در صورت عدم تطابق نامگذاری می‌تواند باعث سردرگمی شود. با این حال، از آنجایی که پارامترهای فرزند دارای تفاوت های قابل توجهی در قابلیت مبادله ویژگی های نمونه هستند، ما توصیه کلی نداریم که در مورد آن، در کجا استفاده کنیم. هر دو احتمال هستند. استفاده مورد نظر از کامپوننت این تصمیم را اعلام می کند.
خواص متفاوت
ویژگی های متغیر به طور ضمنی زمانی ایجاد می شوند که مولفه ها بیش از یک نوع داشته باشند. Relay از ویژگی های متغیر با ترجمه آنها به مقادیر enum در کد تولید شده پشتیبانی می کند.
طراحان همچنین می‌توانند پارامترهای Relay را که ویژگی‌های متغیر را برای مثال لایه‌ها در یک جزء بسته‌بندی شده نشان می‌دهند، اعلام کنند.
،رله ویژگی های جزء Figma را که روی قطعات بسته بندی شده تعریف شده است، تشخیص می دهد. از نظر مفهومی، ویژگی‌های جزء Figma مشابه پارامترهای Relay است، اگرچه تفاوت‌هایی نیز وجود دارد.
به طور کلی، ویژگی‌های مؤلفه Figma برای پیکربندی و استفاده از افزونه Relay نیازی ندارد، بنابراین ترجیحاً زمانی که همپوشانی وجود دارد از آنها در پارامترهای Relay استفاده کنید. با این حال، توجه داشته باشید که پارامترهای Relay اجازه یک نظر توصیفی را می دهند که به کد تولید شده منتقل می شود. ویژگی های جزء Figma ندارد.
برای جزئیات بیشتر در مورد انواع ویژگی های اجزای مختلف و نحوه تفسیر Relay آنها را در زیر ببینید.
خواص بولی
اگر عناصر در یک طرح خاص نمایش داده شوند، ویژگی های بولی کنترل می شود. آنها می توانند به طور چشمگیری تعداد گونه هایی را که یک جزء باید تعریف کند کاهش دهند. به عنوان مثال، دکمه ای با نماد اختیاری برای حالت نشان داده شده توسط نماد و حالت پنهان آیکون به انواع جداگانه نیاز ندارد.
رله به پارامترهای بولی در اجزای بسته بندی شده احترام می گذارد و امضای تابع @Composable مناسب را ایجاد می کند.
ویژگی های متن
ویژگی های متن تقریباً با پارامترهای Relay text-content یکسان است. تنها تفاوت پشتیبانی از نظرات مستندات است. اگر هر دو پارامتر Relay و ویژگی های متن در یک لایه اعلام شده باشند، Relay از تعریف پارامتر برای اجازه دادن به نظرات استفاده می کند. با این حال، در این مورد باید احتیاط کرد تا با استفاده از نامگذاری ثابت از سردرگمی جلوگیری شود.
اگر نظرات برای یک پارامتر خاص مورد نیاز نیست، توصیه می کنیم برای سادگی از ویژگی متن Figma استفاده کنید.
ویژگی های مبادله نمونه
ویژگی‌های مبادله نمونه به مشتریان یک مؤلفه اجازه می‌دهد تا نمونه‌هایی را در داخل یک فرزند تعویض کند. از نظر مفهومی، این شبیه به پارامترهای Relay Children است، اما برخی از تفاوت‌های اساسی وجود دارد:
کاربرد : ویژگی های مبادله نمونه را فقط می توان برای لایه های نمونه اعمال کرد. با این حال، پارامترهای فرزند رله را می توان برای نمونه ها، فریم ها یا گروه ها اعمال کرد. در نتیجه، استفاده از ویژگی‌های مبادله نمونه مستلزم آن است که محتوای مبادله شده خود یک جزء باشد، در حالی که Relay به محتوا اجازه می‌دهد هر زیر سلسله مراتبی از لایه‌ها باشد.
محدوده : ویژگی های مبادله نمونه فقط می توانند مقدار خود را در مؤلفه سطح بالای یک سلسله مراتب مؤلفه تنظیم کنند. در مقابل، پارامترهای فرزند رله در هر سطحی از سلسله مراتب تنظیم می شوند که در آن پارامتر در معرض سطح والد نباشد.
Relay ویژگی های مبادله نمونه اعلام شده بر روی مولفه های بسته بندی شده را تشخیص می دهد و تا آنجا که ممکن است آنها را معادل پارامترهای فرزند (به عنوان مثال، انتشار همان امضای تابع در کد تولید شده) رفتار می کند. اگر یک پارامتر Relay children بر روی یک لایه نمونه اعلان شود، تعریف آن بر ویژگی swap نمونه (در صورت وجود) اعلام شده در آن لایه اولویت دارد.
همانند خصوصیات متن، استفاده از هر دو ویژگی جزء Figma و پارامتر Relay در یک لایه، در صورت عدم تطابق نامگذاری می‌تواند باعث سردرگمی شود. با این حال، از آنجایی که پارامترهای فرزند دارای تفاوت های قابل توجهی در قابلیت مبادله ویژگی های نمونه هستند، ما توصیه کلی نداریم که در مورد آن، در کجا استفاده کنیم. هر دو احتمال هستند. استفاده مورد نظر از کامپوننت این تصمیم را اعلام می کند.
خواص متفاوت
ویژگی های متغیر به طور ضمنی زمانی ایجاد می شوند که مولفه ها بیش از یک نوع داشته باشند. Relay از ویژگی های متغیر با ترجمه آنها به مقادیر enum در کد تولید شده پشتیبانی می کند.
طراحان همچنین می‌توانند پارامترهای Relay را که ویژگی‌های متغیر را برای مثال لایه‌ها در یک جزء بسته‌بندی شده نشان می‌دهند، اعلام کنند.