Porównanie danych tworzenia i wyświetlania

Zadbaj o dobrą organizację dzięki kolekcji Zapisuj i kategoryzuj treści zgodnie ze swoimi preferencjami.

Jetpack Compose przyspiesza tworzenie interfejsu użytkownika i ulepsza tworzenie aplikacji na Androida. Weź jednak pod uwagę to, jak dodanie funkcji Utwórz do istniejącej aplikacji może wpłynąć na dane takie jak rozmiar pliku APK, kompilacja i wydajność w czasie działania aplikacji.

Rozmiar pliku APK i czas kompilacji

W tej sekcji omawiamy wpływ na rozmiar pliku APK i czas kompilacji na przykładzie aplikacji Sunflower, która demonstruje sprawdzone metody migracji aplikacji opartej na widoku do Compose.

Rozmiar pliku APK

Dodawanie bibliotek do projektu zwiększa rozmiar pliku APK. Podane niżej wyniki dotyczą zoptymalizowanych wersji APK każdego projektu z włączonym kompresowaniem zasobów i kodu, korzystających z pełnego trybu R8 i zmierzonych za pomocą APK Analyzer.

Po pierwszym dodaniu Compose do Sunflower rozmiar pliku APK zwiększył się z 2252 KB do 3034 KB, czyli o 782 KB. Wygenerowany plik APK składał się z kompilacji interfejsu oraz funkcji widoków i tworzenia wiadomości. Należy się spodziewać wzrostu liczby zależności, ponieważ do Sunflower dodano dodatkowe zależności.

Z kolei po migracji aplikacji Sunflower do aplikacji tylko z Compose rozmiar pliku APK zmniejszył się z 3034 KB do 2966 KB, czyli o 68 KB. Ten spadek był spowodowany usunięciem nieużywanych zależności widoku, takich jak AppCompat i ConstraintLayout.

Czas kompilacji

Dodanie Compose wydłuża czas kompilacji aplikacji, ponieważ kompilator Compose przetwarza komponenty w aplikacji. Wyniki te zostały uzyskane za pomocą samodzielnego narzędzia gradle-profiler, które wykonuje kompilację kilka razy, aby można było uzyskać średni czas kompilacji wersji debugowej aplikacji Sunflower:

gradle-profiler --benchmark --project-dir . :app:assembleDebug

Gdy po raz pierwszy dodaliśmy Compose do Sunflower, średni czas kompilacji wzrósł z 299 ms do 399 ms, czyli o 100 ms. Ten czas wynika z tego, że kompilator Compose wykonuje dodatkowe zadania, aby przekształcić kod Compose zdefiniowany w projekcie.

Natomiast po zakończeniu migracji projektu Sunflower do Compose średni czas kompilacji skrócił się do 342 ms (o 57 ms mniej). Zmniejszenie to można przypisać kilku czynnikom, które łącznie skracają czas kompilacji, takim jak usunięcie wiązania danych, przeniesienie zależności używających kapt do KSP i zaktualizowanie kilku zależności do ich najnowszych wersji.

Podsumowanie

Zastosowanie Compose spowoduje zwiększenie rozmiaru pliku APK aplikacji oraz wydłużenie czasu kompilacji z powodu procesu kompilacji kodu Compose. Te kompromisy trzeba jednak rozważyć z korzyściami z tworzenia, zwłaszcza związanymi ze wzrostem produktywności programistów. Na przykład zespół Sklepu Play odkrył, że tworzenie interfejsu wymaga znacznie mniej kodu, czasami nawet do 50%, co zwiększa produktywność i możliwość utrzymania kodu.

Więcej studiów przypadków znajdziesz w artykule Wdrażanie funkcji tworzenia wiadomości w zespołach.

Wydajność w środowisku wykonawczym

W tej sekcji znajdziesz tematy związane z wydajnością środowiska wykonawczego w Jetpack Compose. Dowiesz się z niej, jak Jetpack Compose wypada na tle wydajności systemu View i jak ją mierzyć.

Inteligentne zmiany składu

Jeśli niektóre części interfejsu są nieprawidłowe, Compose próbuje ponownie skompilować tylko te części, które wymagają aktualizacji. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w dokumentacji na temat cyklu życia elementów kompozycyjnych i etapów przetwarzania danych w Jetpack Compose.

Profile podstawowe

Profile punktowe to doskonały sposób na przyspieszenie typowych ścieżek użytkownika. Umieszczenie w aplikacji profilu Baseline może przyspieszyć wykonywanie kodu o około 30% od pierwszego uruchomienia, ponieważ eliminuje to kroki interpretacji i kompilacji „just-in-time” (JIT) w przypadku uwzględnionych ścieżek kodu.

Biblioteka Jetpack Compose zawiera własny profil bazowy. Te optymalizacje są automatycznie stosowane, gdy używasz Compose w aplikacji. Jednak te optymalizacje mają wpływ tylko na ścieżki kodu w bibliotece Compose, dlatego zalecamy dodanie profilu bazowego do aplikacji, aby objąć ścieżki kodu spoza Compose.

Porównanie z systemem View

Jetpack Compose oferuje wiele ulepszeń w porównaniu z systemem View. Te ulepszenia są opisane w następnych sekcjach.

Wszystko rozszerza widok

Każdy element View, który jest wyświetlany na ekranie, np. TextView, Button lub ImageView, wymaga przydzielenia pamięci, jawnego śledzenia stanu i różnych wywołań zwrotnych, aby obsługiwać wszystkie przypadki użycia. Ponadto właściciel niestandardowego elementu View musi zastosować jawną logikę, aby zapobiec ponownemu rysowaniu, gdy nie jest to konieczne, np. w przypadku powtarzającego się przetwarzania danych.

Jetpack Compose rozwiązuje ten problem na kilka sposobów. W Compose nie ma obiektów, które można aktualizować w przypadku widoków rysunku. Elementy interfejsu to proste funkcje, które można łączyć. Informacje o nich są zapisywane w składance w sposób umożliwiający jej odtworzenie. Pomaga to ograniczyć jawne śledzenie stanu, przydziały pamięci i wywołania zwrotne tylko do elementów kompozycyjnych, które wymagają tych funkcji, zamiast wymagać ich przez wszystkie rozszerzenia danego typu View.

Ponadto Compose udostępnia inteligentne rekompozycje, które odtwarzają wcześniej uzyskany wynik, jeśli nie musisz wprowadzać zmian.

Wiele przejść przez układ

Tradycyjne grupy widoków mają wiele możliwości w swoich miarach i interfejsach API układu, co powoduje, że są one podatne na wielokrotne przejścia układu. Te wielokrotne wejścia układu mogą powodować działanie wykładnicze, jeśli są wykonywane w określonych zagnieżdżonych punktach w hierarchii widoku.

Jetpack Compose wymusza pojedynczy przejazd po układzie dla wszystkich komponentów układu za pomocą umowy dotyczącej interfejsu API. Dzięki temu Compose może efektywnie obsługiwać rozbudowane drzewa interfejsu. Jeśli potrzebnych jest wiele pomiarów, Compose ma pomiary wewnętrzne.

Sprawdź wydajność uruchamiania

System widoku musi napompować układy XML podczas wyświetlania określonego układu po raz pierwszy. Koszty są zapisywane w Jetpack Compose, ponieważ układy są pisane w Kotlin i kompilowane tak samo jak reszta aplikacji.

Benchmark Compose

W Jetpack Compose 1.0 występują znaczne różnice w wydajności aplikacji w trybach debug i release. Aby uzyskać wiarygodne dane o czasie, zawsze używaj wersji release zamiast wersji debug podczas profilowania aplikacji.

Aby sprawdzić wydajność kodu Jetpack Compose, możesz użyć biblioteki Jetpack Macrobenchmark. Aby dowiedzieć się, jak go używać z Jetpack Compose, zapoznaj się z projektem MacrobenchmarkSample.

Zespół Jetpack Compose używa też Macrobenchmark do wykrywania wszelkich regresji, które mogą wystąpić. Aby śledzić regresje, możesz na przykład skorzystać z benchmarku kolumny leniwej i odpowiedniej tablicy.

Instalacja profilu kompozytowego

Ponieważ Jetpack Compose nie jest biblioteką z pakietu, nie korzysta z dodatku Zygote, który wstępnie wczytuje klasy i elementy rysowalne w systemie View Toolkit. Jetpack Compose 1.0 korzysta z instalacji profilu na potrzeby kompilacji opublikowanych. Profile instalatora umożliwiają aplikacjom określenie kodu krytycznego, który ma zostać skompilowany w czasie instalacji w trybie AOT (z wyprzedzeniem). Wysyłaj reguły instalacji profilu, które skracają czas uruchamiania i zacinają się podczas działania aplikacji Compose.