پیکربندی‌های اجرا/اشکال‌زدایی را ایجاد و ویرایش کنید

وقتی کد خود را اجرا، اشکال زدایی یا آزمایش می کنید، Android Studio از یک پیکربندی run/debug برای تعیین نحوه انجام عملیات استفاده می کند. به طور معمول، پیکربندی ایجاد شده در ابتدا برای اجرا یا اشکال زدایی یک برنامه کافی است. با این حال، می‌توانید پیکربندی‌های جدید را تغییر دهید و ایجاد کنید، و الگوهای پیکربندی را مطابق با فرآیند توسعه خود تغییر دهید، همانطور که در این صفحه توضیح داده شده است.

برای اطلاعات بیشتر، اسناد IntelliJ زیر را نیز ببینید:

• پیکربندی های اجرا/اشکال زدایی

درباره پیکربندی‌های اجرا/اشکال‌زدایی

پیکربندی‌های Run/Debug جزئیاتی مانند نصب برنامه، راه‌اندازی و گزینه‌های آزمایشی را مشخص می‌کنند. می توانید پیکربندی را برای یک بار استفاده تعریف کنید، یا آن را برای استفاده بعدی ذخیره کنید. پس از ذخیره آن، می توانید پیکربندی را از لیست کشویی Select Run/Debug Configuration در نوار ابزار انتخاب کنید. Android Studio پیکربندی ها را به عنوان بخشی از پروژه ذخیره می کند.

پیکربندی اجرا/اشکال‌زدایی در ابتدا ایجاد شد

وقتی برای اولین بار پروژه ای را ایجاد می کنید، Android Studio یک پیکربندی اجرا/اشکال زدایی برای فعالیت اصلی بر اساس الگوی برنامه Android ایجاد می کند. برای اجرا یا اشکال زدایی پروژه خود، همیشه باید حداقل یک پیکربندی run/debug تعریف شده باشد. به همین دلیل، توصیه می کنیم پیکربندی ایجاد شده در ابتدا را حذف نکنید.

محدوده پروژه و کنترل نسخه

پیکربندی‌های اجرا/اشکال‌زدایی و تغییرات الگو فقط برای پروژه فعلی اعمال می‌شود. شما می توانید یک پیکربندی اجرا/اشکال (اما نه یک الگو) را از طریق سیستم کنترل نسخه خود به اشتراک بگذارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه اشتراک‌گذاری یک پیکربندی، به گزینه‌های پیکربندی نام و اشتراک‌گذاری مراجعه کنید.

گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید

برای باز کردن گفتگوی Run/Debug Configurations، Run > Edit Configurations را انتخاب کنید. همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، کادر گفتگوی Run/Debug Configurations ظاهر می شود.

شکل 1 . گفتگوی Run/Debug Configurations

پانل سمت چپ دیالوگ پیکربندی های تعریف شده شما را بر اساس نوع قالب گروه بندی می کند و به شما امکان می دهد الگوهای پیکربندی را در پایین ویرایش کنید . می توانید پیکربندی انتخاب شده را در پنل سمت راست ویرایش کنید. اندازه گفتگو را تغییر دهید تا موارد پنهان را ببینید.

در این گفتگو می توانید:

• پیکربندی های run/debug جدید ایجاد کنید .
• تنظیمات اجرا/اشکال‌زدایی را ویرایش کنید.
• ویرایش قالب های پیکربندی
• مرتب سازی و گروه بندی تنظیمات

یک پیکربندی run/debug جدید ایجاد کنید

می‌توانید پیکربندی‌های run/debug جدید را از پنجره Run/Debug Configurations ، پنجره پروژه یا ویرایشگر کد تعریف کنید. پیکربندی جدید باید بر اساس یک الگوی پیکربندی باشد.

گفتگوی Run/Debug Configurations پیکربندی های run/debug و قالب های پیکربندی موجود را نمایش می دهد. می توانید یک پیکربندی جدید را مستقیماً از یک الگو یا از یک کپی از پیکربندی دیگر شروع کنید. سپس می توانید مقادیر فیلد را در صورت نیاز تغییر دهید.

از طرف دیگر، می‌توانید روی یک آیتم در پنجره Project کلیک راست کنید تا به طور خودکار یک پیکربندی خاص برای آن مورد ایجاد شود. برای مثال، اگر می‌خواهید فعالیت خاصی را اجرا کنید، می‌توانید روی فایل Java Activity کلیک راست کرده و Run را انتخاب کنید. بسته به مورد، Android Studio از یک برنامه Android ، Android Instrumented Tests یا الگوی پیکربندی JUnit برای ایجاد پیکربندی استفاده می‌کند.

در ویرایشگر کد، می توانید به راحتی یک پیکربندی تست و اجرا/اشکال زدایی برای یک کلاس یا متد ایجاد کنید و سپس آن را اجرا کنید.

وقتی پیکربندی را خارج از کادر گفتگوی Run/Debug Configurations ایجاد می‌کنید، پیکربندی موقتی است مگر اینکه آن را ذخیره کنید. به‌طور پیش‌فرض، می‌توانید تا پنج پیکربندی موقت در پروژه قبل از شروع حذف آن‌ها توسط Android Studio داشته باشید. برای تغییر این پیش‌فرض، تنظیمات Android Studio را باز کنید و تنظیمات پیشرفته > اجرا/اشکال‌زدایی > محدودیت تنظیمات موقت را تغییر دهید. برای اطلاعات بیشتر در مورد پیکربندی‌های موقت، به ایجاد و ذخیره پیکربندی‌های اجرای موقت/اشکال‌زدایی مراجعه کنید.

پیکربندی را بر اساس یک الگو شروع کنید

برای تعریف یک پیکربندی run/debug بر اساس یک الگو، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. روی Add New Configuration کلیک کنید .
3. یک الگوی پیکربندی را انتخاب کنید.
4. در قسمت Name یک نام تایپ کنید.
5. در صورت نیاز پیکربندی را تغییر دهید.

مطمئن شوید که خطاهای نمایش داده شده در پایین کادر گفتگو را تصحیح کنید.

6. روی Apply یا OK کلیک کنید.

پیکربندی را از یک کپی شروع کنید

برای تعریف یک پیکربندی run/debug که از یک کپی از پیکربندی دیگر شروع می‌شود، این مراحل را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. یک پیکربندی اجرا/اشکال‌زدایی موجود را در پنجره سمت چپ انتخاب کنید.
3. روی Copy Configuration کلیک کنید .
4. در قسمت Name یک نام تایپ کنید.
5. در صورت نیاز پیکربندی را تغییر دهید.

مطمئن شوید که خطاهای نمایش داده شده در پایین کادر گفتگو را تصحیح کنید.

6. روی Apply یا OK کلیک کنید.

یک پیکربندی برای یک آیتم در پروژه تعریف کنید

Android Studio می‌تواند یک پیکربندی run/debug برای برخی موارد نمایش داده شده در پنجره پروژه ایجاد کند. پیکربندی بر اساس یک الگوی پیکربندی به شرح زیر است:

• فعالیت فایل جاوا: قالب برنامه اندروید .
• بسته: تست‌های ابزاری Android یا قالب Android JUnit ، بسته به مجموعه منبع شما. اگر یک تست ابزاری را انتخاب کنید، از الگوی تست‌های ابزاری Android استفاده می‌کند. اگر تست واحد محلی را انتخاب کنید، از الگوی Android JUnit استفاده می کند. برای تست واحد محلی، می‌توانید به صورت اختیاری با پوشش کد اجرا کنید. برای اطلاعات بیشتر، پوشش کد را ببینید.

برای ایجاد یک پیکربندی run/debug برای یک آیتم در پروژه خود، این مراحل را دنبال کنید:

1. یک پروژه را در Android یا Project view باز کنید.
2. در پنجره Project ، روی یک مورد قابل آزمایش کلیک راست کرده و Run filename یا Debug filename را انتخاب کنید. Android Studio یک پیکربندی اجرا/اشکال‌زدایی موقت ایجاد می‌کند و برنامه شما را راه‌اندازی می‌کند.
3. لیست کشویی Select Run/Debug Configuration را در نوار ابزار باز کنید.
4. از گزینه های کنار پیکربندی که می خواهید ذخیره کنید، Save Configuration را انتخاب کنید.
   

   شکل 2 . پیکربندی را ذخیره کنید

توجه: اگر روی همان مورد کلیک راست کرده و اجرا یا اشکال زدایی کنید (اما نه یک فعالیت)، Android Studio یک پیکربندی جدید ایجاد می کند.

یک پیکربندی آزمایشی برای یک کلاس یا متد تعریف کنید

اندروید استودیو به شما امکان می دهد یک پیکربندی اجرای آزمایشی برای یک کلاس یا متد تعریف کنید و سپس آن را اجرا کنید. به عنوان مثال، اگر یک کلاس جدید ایجاد کنید، می توانید یک تست برای آن ایجاد و اجرا کنید. اگر آزمون قبول شد، می‌توانید آزمایش‌ها را برای بقیه پروژه اجرا کنید تا مطمئن شوید که کد جدید شما چیزی را در جای دیگری خراب نمی‌کند.

Android Studio بسته به مجموعه منبع شما از Android Instrumented Tests یا قالب Android JUnit استفاده می کند. برای آزمایش واحد محلی، می‌توانید به صورت اختیاری با پوشش کد اجرا کنید.

برای ایجاد یک پیکربندی run/debug برای یک کلاس یا متد در کد جاوا، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. یک پروژه را در Android یا Project view باز کنید.
2. یک فایل جاوا را در ویرایشگر کد باز کنید.
3. یک کلاس یا متد را در کد انتخاب کنید و سپس Control+Shift+T (Command+Shift+T) را فشار دهید.
4. از منوی ظاهر شده گزینه Create New Test را انتخاب کنید.
5. در گفتگوی Create Test ، به صورت اختیاری مقادیر را تغییر یا تنظیم کنید و روی OK کلیک کنید.
6. در گفتگوی Choose Destination Directory ، جایی از پروژه را که می‌خواهید Android Studio تست را انجام دهد، انتخاب کنید. می توانید مکان را با ساختار دایرکتوری یا با انتخاب یک کلاس همسایه مشخص کنید.
7. روی OK کلیک کنید.

   آزمایش جدید در پنجره Project در مجموعه منبع آزمایش مربوطه ظاهر می شود.

8. برای اجرای تست یکی از موارد زیر را انجام دهید:
   • در پنجره Project ، روی تست کلیک راست کرده و Run یا Debug را انتخاب کنید.
   • در ویرایشگر کد، روی تعریف کلاس یا نام متد در فایل آزمایشی کلیک راست کرده و گزینه Run یا Debug را انتخاب کنید تا همه متدهای کلاس را آزمایش کنید.
9. لیست کشویی Select Run/Debug Configuration را در نوار ابزار باز کنید.
10. از گزینه های کنار پیکربندی که می خواهید ذخیره کنید، Save Configuration را انتخاب کنید.
    

    شکل 3 . پیکربندی را ذخیره کنید

یک برنامه را با استفاده از پیکربندی ذخیره شده اجرا یا اشکال زدایی کنید

اگر پیکربندی اجرا/اشکال‌زدایی را ذخیره کرده‌اید، می‌توانید قبل از اجرا یا اشکال‌زدایی برنامه، آن را انتخاب کنید.

برای استفاده از پیکربندی run/debug ذخیره شده، این مراحل را دنبال کنید:

1. پیکربندی run/debug را از لیست کشویی Select Run/Debug Configuration در نوار ابزار انتخاب کنید.

لیست کشویی در سمت چپ Run قرار دارد و Debug ; برای مثال، .

2. Run > Run یا Run > Debug را انتخاب کنید.

یا روی Run کلیک کنید یا Debug .

پیکربندی اجرا/اشکال‌زدایی را ویرایش کنید

برای ویرایش پیکربندی run/debug، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. یک پیکربندی را در قسمت سمت چپ انتخاب کنید.
3. در صورت نیاز پیکربندی را تغییر دهید.

مطمئن شوید که خطاهای نمایش داده شده در پایین کادر گفتگو را تصحیح کنید.

4. روی Apply یا OK کلیک کنید.

یک الگوی پیکربندی run/debug را ویرایش کنید

می‌توانید قالب‌های پیکربندی ارائه‌شده توسط Android Studio را متناسب با فرآیند توسعه خود ویرایش کنید. هنگامی که یک الگو را ویرایش می کنید، بر پیکربندی های موجود که از الگو استفاده می کنند تأثیر نمی گذارد. بنابراین، برای مثال، اگر نیاز به ایجاد تعدادی پیکربندی از یک نوع خاص دارید، می‌توانید الگو را ویرایش کنید و پس از اتمام کار دوباره آن را تغییر دهید.

اگرچه نمی‌توانید قالب‌های جدیدی ایجاد کنید، اما می‌توانید تنظیماتی را برای استفاده مشابه یک الگو ایجاد کنید. می توانید یک پیکربندی را کپی کنید و کپی را برای ایجاد تنظیمات جدید ویرایش کنید.

برای ویرایش یک قالب، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. روی Edit configuration templates... کلیک کنید.
3. یک الگوی پیکربندی را انتخاب کنید.
4. در صورت نیاز پیکربندی را تغییر دهید.

مطمئن شوید که خطاهای نمایش داده شده در پایین کادر گفتگو را تصحیح کنید.

5. روی Apply یا OK کلیک کنید.

مرتب سازی و گروه بندی تنظیمات

در گفتگوی Run/Debug Configurations ، می‌توانید پیکربندی‌های خود را برای یافتن سریع آنها سفارش دهید. می توانید موارد موجود در پوشه را بر اساس حروف الفبا مرتب کنید و پوشه های جدیدی برای پیکربندی های گروه ایجاد کنید.

برای مرتب کردن تنظیمات بر اساس حروف الفبا، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. پوشه ای را انتخاب کنید که دارای تنظیمات است.
3. روی Sort Configurations کلیک کنید .
4. روی OK کلیک کنید تا گفتگو بسته شود.

برای گروه بندی تنظیمات در پوشه ها، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. گفتگوی Run/Debug Configurations را باز کنید .
2. پوشه ای را انتخاب کنید که دارای تنظیمات است.
3. روی Create New Folder کلیک کنید .
4. در قسمت Folder Name یک نام تایپ کنید.
5. برای ذخیره نام روی Apply کلیک کنید.

موارد را از همان دسته الگو به داخل پوشه بکشید.

پوشه‌ها و پیکربندی‌ها را در همان دسته الگو با کشیدن آنها در موقعیت خود مرتب کنید.

روی OK کلیک کنید تا گفتگو بسته شود.

تعریف عملیات قبل از راه اندازی

شما می توانید وظایفی را برای اجرا قبل از اعمال پیکربندی run/debug مشخص کنید. وظایف به ترتیبی که در لیست ظاهر می شوند انجام می شوند.

توجه: تعریف وظایف قبل از راه اندازی یک ویژگی پیشرفته است. به جای استفاده از این ویژگی، توصیه می کنیم هر منطق آماده سازی را به عنوان وظایف در فایل build.gradle خود قرار دهید تا هنگام ساخت از خط فرمان اجرا شوند.

برای ایجاد لیست وظایف، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. در پایین کادر گفتگوی Run/Debug Configurations در قسمت قبل از راه‌اندازی (شاید لازم باشد به پایین پیمایش کنید)، روی افزودن کلیک کنید. و یک نوع کار را انتخاب کنید. اگر یک گفتگو باز شد، فیلدها را پر کنید و روی OK کلیک کنید.
2. در صورت نیاز کارهای بیشتری اضافه کنید.
3. برای سفارش دادن کارها، آنها را بکشید یا یک کار را انتخاب کنید و روی Up کلیک کنید و پایین تا آن را در لیست به بالا یا پایین ببرید.
4. اگر می‌خواهید تنظیمات پیکربندی run/debug را قبل از اعمال آن‌ها نمایش دهید ، Show this page را انتخاب کنید.

   این گزینه به طور پیش فرض لغو انتخاب شده است.

5. اگر می‌خواهید هنگام اجرا یا اشکال‌زدایی برنامه، پنجره ابزار Run یا Debug فعال شود ، پنجره ابزار فعال را انتخاب کنید.

   این گزینه به صورت پیش فرض انتخاب شده است.

برای حذف یک کار از لیست، این مراحل را دنبال کنید:

1. یک کار را انتخاب کنید.
2. روی حذف کلیک کنید .

برای ویرایش یک کار، این مراحل را دنبال کنید:

1. یک کار را انتخاب کنید.
2. روی Edit کلیک کنید .
3. تنظیمات کار را در گفتگوی باز شده ویرایش کنید و سپس روی OK کلیک کنید.

جدول زیر وظایف موجود را که می توانید اضافه کنید فهرست می کند.

وظیفه	توضیحات
ابزار خارجی را اجرا کنید	برنامه ای را اجرا کنید که خارج از Android Studio است. در گفتگوی ابزارهای خارجی ، یک یا چند برنامه را که می خواهید اجرا کنید انتخاب کنید و سپس روی OK کلیک کنید. اگر برنامه هنوز در Android Studio تعریف نشده است، تعریف آن را در گفتگوی Create Tools اضافه کنید. برای اطلاعات بیشتر، پیکربندی ابزارهای شخص ثالث و ابزارهای خارجی را ببینید.
یک پیکربندی دیگر را اجرا کنید	یکی از پیکربندی های run/debug موجود را اجرا کنید. در گفتگوی Choose Configuration to Execute ، یک پیکربندی را برای اجرا انتخاب کنید و سپس روی OK کلیک کنید.
بسازید	پروژه یا ماژول را کامپایل کنید. Android Studio دستور Make Module را اگر پیکربندی run/debug یک ماژول خاص را مشخص کرده باشد، یا اگر هیچ ماژولی مشخص نشده باشد ، دستور Make Project را اجرا می کند.
ساخت پروژه	پروژه را کامپایل کنید. Android Studio دستور Make Project را اجرا می کند.
بسازید، بدون بررسی خطا	این گزینه مانند Make است، با این تفاوت که Android Studio بدون در نظر گرفتن نتیجه کامپایل، پیکربندی run/debug را اجرا می کند.
ساخت مصنوعات	در Android Studio پشتیبانی نمی شود.
وظیفه Gradle را اجرا کنید	یک کار Gradle را اجرا کنید. در گفتگوی باز شده، جزئیات را مشخص کنید و سپس روی OK کلیک کنید. برای اطلاعات بیشتر، Gradle را ببینید.
Gradle-aware Make	پروژه را کامپایل کرده و Gradle را اجرا کنید.
سازنده App Engine Gradle	وظیفه سازنده App Engine Gradle پروژه را همگام‌سازی می‌کند و سپس ماژول را می‌سازد.

قالب های پیکربندی

Android Studio قالب های پیکربندی را برای کمک به شما برای شروع سریع ارائه می دهد. بخش‌های زیر الگوهایی را که برای توسعه اندروید با Android Studio اعمال می‌شوند شرح می‌دهند:

• برنامه اندروید
• تست های اندروید
• App Engine DevAppServer
• OS Complication، Tile و Watch Face را بپوشید

توجه: اندروید استودیو 2.1. x و پایین‌تر دارای یک الگوی Native Application بودند که نسخه‌های جدید آن را ندارند. اگر در پروژه‌ای یک الگوی Native Application دارید، Android Studio هنگام بارگذاری پروژه آن را به برنامه Android تبدیل می‌کند. یک گفتگوی Convert Project شما را در این فرآیند راهنمایی می کند.

الگوهای پشتیبانی نشده

قالب‌های پشتیبانی‌نشده زیر از IntelliJ IDEA هستند و مختص توسعه Android با Android Studio نیستند. برای کسب اطلاعات در مورد استفاده از این الگوها، پیوندهای مستندات IntelliJ IDEA را دنبال کنید.

• کاربرد
• مرکب
• گریدل
• شیار
• برنامه JAR
• جاوا اسکرچ
• JUnit
• کاتلین
• اسکریپت کاتلین
• اشکال زدایی از راه دور
• اسکریپت پوسته
• TestNG

گزینه های پیکربندی رایج

گزینه های نام ، اجازه اجرای موازی و ذخیره به عنوان فایل پروژه برای چندین الگوی پیکربندی مشترک هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنها، تنظیمات رایج را ببینید.

Android Studio پیکربندی run/debug مشترک را در فایل‌های XML جداگانه در پوشه project_directory /.idea/runConfigurations/ ذخیره می‌کند. برای اطلاعات بیشتر، فرمت مبتنی بر دایرکتوری را در مستندات پروژه های IntelliJ ببینید.

برنامه اندروید

با استفاده از پیکربندی‌های مبتنی بر این الگو، می‌توانید برنامه‌ها و فعالیت‌های اندروید را روی دستگاه‌های مجازی یا سخت‌افزاری اجرا یا اشکال‌زدایی کنید.

برگه عمومی

در تب General می توانید گزینه های نصب، راه اندازی و استقرار را مشخص کنید. برگه متفرقه همچنین شامل گزینه های نصب است.

میدان	توضیحات
ماژول	یک ماژول را برای اعمال این پیکربندی انتخاب کنید.
گزینه های نصب: استقرار	یک گزینه را انتخاب کنید: APK پیش‌فرض - یک APK برای نوع انتخابی فعلی خود بسازید و اجرا کنید. APK از App Bundle - برنامه خود را از Android App Bundle بسازید و اجرا کنید. یعنی Android Studio ابتدا پروژه برنامه شما را به یک بسته نرم افزاری تبدیل می کند که شامل تمام کدها و منابع کامپایل شده برنامه شما می شود. سپس، از آن بسته برنامه، Android Studio فقط فایل‌های APK را تولید می‌کند که برای استقرار برنامه شما در دستگاه متصل مورد نیاز است. معمولاً باید از این گزینه هنگام آزمایش بسته برنامه ای که می خواهید در Google Play آپلود کنید استفاده کنید زیرا استقرار از یک بسته برنامه کل زمان ساخت را افزایش می دهد. مصنوع سفارشی - در Android Studio پشتیبانی نمی شود. هیچی - APK را روی دستگاه نصب نکنید. به عنوان مثال، اگر ترجیح می دهید APK را به صورت دستی نصب کنید، برای نصب آن نیازی به Android Studio ندارید.
گزینه‌های نصب: به‌عنوان برنامه فوری راه‌اندازی کنید	اگر برنامه شما از تجربه‌های فوری پشتیبانی می‌کند - یعنی وقتی پروژه جدیدی ایجاد می‌کنید ، یا از برنامه‌های فوری پشتیبانی می‌کنید، یا یک یا چند ماژول ویژگی با قابلیت فوری ایجاد می‌کنید - می‌توانید با علامت زدن کادر آن ماژول‌های فعال فوری را اجرا کنید. کنار Deploy as instant app .
گزینه های نصب: ویژگی هایی برای استقرار	اگر برنامه شما دارای ماژول‌های ویژگی است، کادر کنار هر ویژگی را که می‌خواهید در هنگام استقرار برنامه خود اضافه کنید علامت بزنید. این گزینه را فقط در صورتی می بینید که برنامه شما دارای ماژول های ویژگی باشد. توجه: اگر می‌خواهید دانلود و نصب ماژول‌های ویژگی را به‌صورت درخواستی آزمایش کنید، باید این کار را پس از انتشار بسته برنامه خود انجام دهید و سپس از مسیر تست داخلی کنسول Play استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر، آپلود بسته برنامه خود را در Play Console بخوانید.
گزینه های نصب: پرچم ها را نصب کنید	هر گزینه pm install adb را که می خواهید استفاده کنید تایپ کنید. گزینه ها را به همان روشی که در خط فرمان انجام می دهید، فرمت کنید، اما بدون مسیر. در اینجا چند نمونه آورده شده است: -i foo.bar.baz -r /path/to/apk و -d -r پیش فرض: هیچ گزینه ای وجود ندارد.
گزینه های راه اندازی: راه اندازی	یک گزینه را انتخاب کنید: هیچی - وقتی Run یا Debug را انتخاب می‌کنید چیزی را راه‌اندازی نکنید. با این حال، اگر برنامه شما از قبل در حال اجرا است و Debug را انتخاب کنید، Android Studio اشکال‌زدا را به فرآیند برنامه شما متصل می‌کند. فعالیت پیش‌فرض - فعالیتی را که در مانیفست به‌عنوان راه‌انداز علامت‌گذاری کرده‌اید، راه‌اندازی کنید. به عنوان مثال: <intent-filter> <action android:name="android.intent.action.MAIN" /> <category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" /> </intent-filter> Specified Activity - یک فعالیت برنامه خاص را در ماژول خود راه اندازی کنید. پس از انتخاب، فیلد Activity در زیر ظاهر می‌شود، جایی که می‌توانید نام فعالیتی را که می‌خواهید راه‌اندازی کنید تایپ کنید، یا برای انتخاب یک فعالیت از فهرست روی More کلیک کنید. URL - نشانی اینترنتی را راه اندازی کنید که با فیلتر قصد در مانیفست برنامه شما مطابقت دارد. پس از انتخاب، فیلد URL در زیر ظاهر می شود، جایی که می توانید URL را وارد کنید. برای راه‌اندازی برنامه فوری Android، باید این قسمت را پر کنید. همچنین می‌توانید از این برای آزمایش پیوندهای برنامه Android خود استفاده کنید.
گزینه های راه اندازی: پرچم ها را راه اندازی کنید	هر گزینه adb am start را که می خواهید استفاده کنید تایپ کنید. گزینه ها را به همان روشی که در خط فرمان انجام می دهید، فرمت کنید، اما بدون هدف. به عنوان مثال: -W اگر مقدار Launch را از Nothing انتخاب کرده باشید، این گزینه ظاهر نمی شود. پیش فرض: هیچ گزینه ای وجود ندارد.
Deployment Target Options: Target	یک گزینه را انتخاب کنید: باز کردن گزینه Select Deployment Target Dialog - کادر گفتگوی Select Deployment Target را برای انتخاب یک دستگاه مجازی یا سخت افزاری باز کنید. دستگاه USB - از یک دستگاه سخت افزاری که از طریق درگاه USB به رایانه توسعه دهنده خود متصل است استفاده کنید. اگر بیش از یکی باشد، یک گفتگو ظاهر می شود تا بتوانید آن را انتخاب کنید. شبیه ساز - از یک دستگاه مجازی استفاده کنید. در یک پیکربندی، می توانید یک AVD را انتخاب کنید. در غیر این صورت، فقط از اولین AVD در لیست استفاده می کند.
گزینه های هدف استقرار: برای راه اندازی های آینده از همان دستگاه استفاده کنید	به‌طور پیش‌فرض، انتخاب این گزینه لغو می‌شود، به طوری که هر بار که یک برنامه را اجرا می‌کنید، کادر گفتگوی Select Deployment برای انتخاب دستگاه ظاهر می‌شود. هنگامی که این گزینه را انتخاب می کنید و سپس یک برنامه را اجرا می کنید، کادر گفتگوی Select Deployment برای انتخاب دستگاه ظاهر می شود. سپس، هر بار که برنامه را اجرا می کنید، بدون نمایش کادر گفتگوی Select Deployment ، بر روی دستگاهی که انتخاب کرده اید راه اندازی می شود. برای اجرای برنامه در دستگاه دیگری، گزینه Use same device برای راه‌اندازی‌های آینده را لغو انتخاب کنید یا برنامه را با اجرای > توقف app یا توقف متوقف کنید. ، و سپس آن را دوباره شروع کنید. کادر گفتگوی Select Deployment نمایش داده می شود تا بتوانید دستگاهی را انتخاب کنید.
قبل از راه اندازی	به تعریف عملیات قبل از راه اندازی مراجعه کنید.

برگه متفرقه

در تب متفرقه ، می توانید گزینه های logcat، نصب، راه اندازی و استقرار را مشخص کنید. تب General نیز شامل گزینه های نصب است.

میدان	توضیحات
Logcat: نمایش logcat به صورت خودکار	هنگامی که این گزینه انتخاب می شود، هر بار که با موفقیت یک برنامه را با استفاده از این پیکربندی اجرا و راه اندازی می کنید، پنجره Logcat باز می شود. پیش فرض: انتخاب شده است.
Logcat: قبل از راه اندازی، گزارش را پاک کنید	اگر می‌خواهید Android Studio قبل از شروع برنامه، داده‌های جلسات قبلی را از فایل گزارش حذف کند، این گزینه را انتخاب کنید. پیش‌فرض: لغو انتخاب شد.
گزینه های نصب: اگر APK تغییر نکرده است، از نصب صرفنظر کنید.	در صورت انتخاب، Android Studio اگر تشخیص دهد که APK شما تغییر نکرده است، آن را مجدداً مستقر نمی کند. اگر می خواهید Android Studio به اجبار APK را نصب کند، حتی اگر تغییری نکرده باشد، این گزینه را از حالت انتخاب خارج کنید. پیش فرض: انتخاب شده است
گزینه های نصب: قبل از راه اندازی فعالیت، اجرای برنامه را اجباری متوقف کنید	در صورت انتخاب، زمانی که Android Studio تشخیص دهد که نیازی به نصب مجدد APK ندارد زیرا تغییری نکرده است، برنامه را به اجبار متوقف می‌کند تا برنامه از فعالیت راه‌انداز پیش‌فرض شروع شود. اگر این گزینه لغو انتخاب شود، اندروید استودیو برنامه را به اجبار متوقف نمی کند. این گزینه با گزینه قبلی که نصب یا عدم نصب APK را کنترل می کند کار می کند. برای هر دو فیلد Installation Options ، آنها را در حالت پیش‌فرض بگذارید، مگر اینکه صراحتاً بخواهید هر بار نصب را اجباری کنید. در برخی موارد ممکن است بخواهید این گزینه را از حالت انتخاب خارج کنید. برای مثال، اگر در حال نوشتن یک موتور روش ورودی (IME) هستید، با توقف اجباری برنامه، آن را به‌عنوان صفحه‌کلید فعلی از حالت انتخاب خارج می‌کند، که ممکن است نخواهید. پیش فرض: انتخاب شده است
قبل از راه اندازی	به تعریف عملیات قبل از راه اندازی مراجعه کنید.

تب دیباگر

گزینه های اشکال زدایی را در تب Debugger مشخص کنید.

برای کدهای C و C++، Android Studio از دیباگر LLDB استفاده می کند. علاوه بر رابط کاربری عادی اندروید استودیو، پنجره دیباگر دارای یک برگه LLDB است که به شما امکان می دهد دستورات LLDB را در حین اشکال زدایی وارد کنید. می توانید همان دستوراتی را که اندروید استودیو برای نمایش اطلاعات در رابط کاربری دیباگر استفاده می کند وارد کنید و می توانید عملیات اضافی را انجام دهید.

برای پروژه های C و C++، می توانید دایرکتوری های نماد، و همچنین راه اندازی LLDB و دستورات پیوست را در برگه Debugger اضافه کنید. برای انجام این کار، از دکمه های مشابه زیر استفاده می کنید:

• اضافه کنید - یک دایرکتوری یا دستور اضافه کنید.
• حذف کنید- یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد حذف شود.
• بالا - یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد در لیست به بالا منتقل شود.
• پایین - یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد در لیست به پایین منتقل شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اشکال زدایی در Android Studio به Debug Your App مراجعه کنید.

میدان	توضیحات
نوع اشکال زدایی	یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید: فقط جاوا - فقط کد جاوا را اشکال زدایی کنید. تشخیص خودکار - به Android Studio اجازه دهید بهترین نوع اشکال زدایی را برای پروژه شما انتخاب کند. فقط بومی - کد بومی C یا C++ را اشکال زدایی کنید. دوگانه (جاوا + بومی) - جاوا و کد بومی را در دو جلسه اشکال زدایی جداگانه اشکال زدایی کنید. گزینه Detect Automatically توصیه می شود زیرا نوع اشکال زدایی مناسب را برای پروژه شما انتخاب می کند.
دایرکتوری های نماد	اگر می‌خواهید فایل‌های نماد را اضافه کنید تا اطلاعات C یا C++ تولید شده خارج از Android Studio را به اشکال‌زدا ارائه کنید، می‌توانید یک یا چند فهرست را در اینجا اضافه کنید. Android Studio ترجیحاً از فایل‌های موجود در این فهرست‌ها نسبت به فایل‌های تولید شده توسط افزونه Android برای Gradle استفاده می‌کند. دیباگر به ترتیب دایرکتوری ها را از بالا به پایین جستجو می کند تا آنچه را که نیاز دارد پیدا کند. به صورت بازگشتی در میان فایل های دایرکتوری جستجو می کند. برای بهینه سازی لیست و صرفه جویی در زمان، دایرکتوری هایی که اغلب استفاده می شوند را در بالای لیست قرار دهید. اگر یک دایرکتوری در بالای درخت مشخص کنید، جستجوی همه زیرشاخه ها ممکن است بیشتر طول بکشد. اگر یک دایرکتوری بسیار خاص اضافه کنید، زمان کمتری برای جستجو نیاز دارد. شما باید تعادل مناسبی بین سرعت و یافتن فایل های مورد نیاز برای اشکال زدایی پیدا کنید. به عنوان مثال، اگر فهرستی دارید که حاوی زیرشاخه‌هایی برای رابط‌های باینری مختلف اندروید (ABI) است، می‌توانید انتخاب کنید که یک فهرست برای یک ABI خاص یا برای همه ABI اضافه کنید. اگرچه جستجو در دایرکتوری سطح بالا ممکن است طولانی‌تر طول بکشد، اما اگر تصمیم به اشکال‌زدایی در دستگاه دیگری داشته باشید، بی‌خطرتر است. توجه داشته باشید که لازم نیست دایرکتوری های حاوی فایل های نماد Gradle را اضافه کنید زیرا دیباگر به طور خودکار از آنها استفاده می کند.
دستورات راه اندازی LLDB	دستورات LLDB را اضافه کنید که می‌خواهید قبل از اتصال دیباگر به فرآیند اجرا شوند. به عنوان مثال، می توانید تنظیماتی را برای محیط تعریف کنید، همانطور که در دستور زیر نشان داده شده است: settings set target.max-memory-read-size 2048 LLDB دستورات را به ترتیب از بالا به پایین اجرا می کند.
LLDB Post Attach Commands	دستورات LLDB را اضافه کنید که می خواهید بلافاصله پس از اتصال دیباگر به فرآیند اجرا شوند. به عنوان مثال: process handle SIGPIPE -n true -p true -s false LLDB دستورات را به ترتیب از بالا به پایین اجرا می کند.
فهرست کار میزبان	فهرست کار LLDB را مشخص کنید.
ورود به سیستم: کانال ها را هدف قرار دهید	گزینه های گزارش LLDB را مشخص کنید. Android Studio گزینه‌های پیش‌فرض را بر اساس تجربه تیم تنظیم می‌کند - بنابراین خیلی کند نیست اما حاوی اطلاعات مورد نیاز برای عیب‌یابی است. گزارش اغلب برای گزارش‌های باگ Android Studio درخواست می‌شود. این پیش فرض است lldb process:gdb-remote packets برای جمع آوری اطلاعات بیشتر می توانید پیش فرض را تغییر دهید. به عنوان مثال، گزینه های گزارش زیر اطلاعاتی را در مورد یک platform خاص جمع آوری می کنند: lldb process platform :gdb-remote packets برای فهرست کامل دستورات log، دستور log list از یک پنجره پوسته LLDB در Android Studio وارد کنید. Android Studio گزارش‌های دستگاه را در مکان زیر قرار می‌دهد، جایی که ApplicationId شناسه منحصربه‌فرد برنامه است که در مانیفست APK ساخته شده شما استفاده می‌شود و برنامه شما را در دستگاه شما و در فروشگاه Google Play شناسایی می‌کند: /data/data/ ApplicationId /lldb/log یا اگر چندین کاربر به یک دستگاه دسترسی داشته باشند، گزارش‌ها را در مکان زیر قرار می‌دهد، جایی که AndroidUserId یک شناسه منحصربه‌فرد برای یک کاربر در دستگاه است: /data/user/ AndroidUserId / ApplicationId /lldb/log برای اطلاعات در مورد استفاده از LLDB برای اشکال زدایی از راه دور، به اشکال زدایی از راه دور مراجعه کنید.
قبل از راه اندازی	به تعریف عملیات قبل از راه اندازی مراجعه کنید.

برگه پروفایل

هنگامی که دستگاه شما دارای Android نسخه 7.1 یا پایین‌تر است، باید گزینه فعال کردن پروفایل پیشرفته را علامت بزنید تا ویژگی‌های خاصی در نمایه‌ساز اندروید فعال شود.

تست های اندروید

الگوی آزمایشی که باید استفاده کنید به مجموعه منبع شما بستگی دارد. الگوی Android Instrumented Tests برای تست ابزاری است. قالب Android JUnit برای تست واحد محلی است.

توجه: اگر از Firebase Test Lab برای آزمایش بر روی دستگاه‌های مختلف استفاده می‌کنید، می‌توانید از الگوی Android JUnit برای تعریف تست‌های ابزاردار خود استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر، به اجرای آزمایش‌های خود با آزمایشگاه آزمایشی Firebase مراجعه کنید.

توضیحات برگه زیر برگه ها و فیلدهای قالب تست Android Instrumented را پوشش می دهد. برای اطلاعات در مورد برگه ها و فیلدهای قالب تست Android JUnit، به صفحه JUnit Run/Debug Configuration IntelliJ مراجعه کنید.

برگه عمومی

در تب General ، می‌توانید مکان تست، ابزار دقیق، پوسته adb و گزینه‌های استقرار را مشخص کنید.

میدان	توضیحات
ماژول	یک ماژول را برای اعمال این پیکربندی انتخاب کنید.
تست کنید	در این قسمت محل تست هایی را که می خواهید اجرا کنید مشخص کنید: همه در ماژول - همه تست ها را از ماژول انتخاب شده راه اندازی کنید. همه در بسته - همه آزمایشات را از بسته مشخص شده در قسمت Package راه اندازی کنید. نام را تایپ کنید یا روی More کلیک کنید تا بسته را از یک گفتگو انتخاب کنید. Class - تست های کلاس مشخص شده در قسمت Class را راه اندازی کنید. نام را تایپ کنید یا روی More کلیک کنید تا کلاس را از یک گفتگو انتخاب کنید. روش - یک روش تست را راه اندازی کنید. در فیلد Class کلاسی را که حاوی متد است مشخص کنید. در قسمت Method روش را مشخص کنید. نام را تایپ کنید یا روی More کلیک کنید تا کلاس یا روش را از یک گفتگو انتخاب کنید.
دونده ابزار دقیق (اختیاری)	محل دونده ابزار دقیق را تایپ کنید. برای استفاده از یک گفتگو روی More کلیک کنید. فایل build.gradle مکان دونده ابزار دقیق را مشخص می کند. این مقدار بر آن غلبه می کند. پیش فرض معمولاً کلاس AndroidJUnitRunner از AndroidX Test است.
گزینه های اضافی	هر گزینه am instrument را که می خواهید استفاده کنید تایپ کنید. جزء را تایپ نکنید به عنوان مثال، اگر از AndroidJUnitRunner از AndroidX Test استفاده می‌کنید، می‌توانید از این فیلد برای ارسال گزینه‌های اضافی به runner استفاده کنید، مانند -e size small . پیش فرض: هیچ گزینه ای وجود ندارد
Deployment Target Options: Target	یک گزینه را انتخاب کنید: باز کردن گزینه Select Deployment Target Dialog - کادر گفتگوی Select Deployment Target را برای انتخاب یک دستگاه مجازی یا سخت افزاری باز کنید. دستگاه USB - از یک دستگاه سخت افزاری که از طریق درگاه USB به رایانه توسعه دهنده خود متصل است استفاده کنید. اگر بیش از یکی باشد، یک گفتگو ظاهر می شود تا بتوانید آن را انتخاب کنید. شبیه ساز - از یک دستگاه مجازی استفاده کنید. در یک پیکربندی، می توانید یک AVD را انتخاب کنید. در غیر این صورت، فقط از اولین AVD در لیست استفاده می کند. ماتریس دستگاه آزمایش آزمایشگاه Firebase - به اجرای آزمایشات خود با آزمایشگاه آزمایش Firebase مراجعه کنید.
گزینه های هدف استقرار: برای راه اندازی های آینده از همان دستگاه استفاده کنید	اگر می خواهید در آینده به طور خودکار از دستگاهی که از طریق گفتگوی Select Deployment Target انتخاب کرده اید استفاده کنید، این گزینه را انتخاب کنید. اگر دستگاه در دسترس نباشد، یک گفتگو دریافت خواهید کرد. پیش فرض: از حالت انتخاب خارج شد
قبل از راه اندازی	به تعریف عملیات قبل از راه اندازی مراجعه کنید.

برگه متفرقه

برگه متفرقه شامل logcat و گزینه های نصب است.

میدان	توضیحات
Logcat: قبل از راه اندازی، گزارش را پاک کنید	اگر می‌خواهید Android Studio قبل از شروع برنامه، داده‌های جلسات قبلی را از فایل گزارش حذف کند، این گزینه را انتخاب کنید. پیش فرض: از حالت انتخاب خارج شد.
گزینه های نصب: اگر APK تغییر نکرده است، از نصب صرفنظر کنید	در صورت انتخاب، Android Studio اگر تشخیص دهد که APK شما تغییر نکرده است، آن را مجدداً مستقر نمی کند. اگر می خواهید Android Studio به اجبار APK را نصب کند، حتی اگر تغییری نکرده باشد، این گزینه را از حالت انتخاب خارج کنید. پیش فرض: انتخاب شده است
گزینه های نصب: قبل از راه اندازی فعالیت، اجرای برنامه را اجباری متوقف کنید	در صورت انتخاب، زمانی که Android Studio تشخیص دهد که نیازی به نصب مجدد APK ندارد زیرا تغییری نکرده است، برنامه را به اجبار متوقف می‌کند تا برنامه از فعالیت راه‌انداز پیش‌فرض شروع شود. اگر این گزینه لغو انتخاب شود، اندروید استودیو برنامه را به اجبار متوقف نمی کند. این گزینه همراه با گزینه قبلی کار می کند که نصب یا عدم نصب APK را کنترل می کند. برای هر دو فیلد Installation Options ، آنها را در حالت پیش‌فرض بگذارید، مگر اینکه صراحتاً بخواهید هر بار نصب را اجباری کنید. در برخی موارد ممکن است بخواهید این گزینه را از حالت انتخاب خارج کنید. برای مثال، اگر در حال نوشتن یک موتور روش ورودی (IME) هستید، با توقف اجباری برنامه، آن را به‌عنوان صفحه‌کلید فعلی از حالت انتخاب خارج می‌کند، که ممکن است نخواهید. پیش فرض: انتخاب شده است
قبل از راه اندازی	به تعریف عملیات قبل از راه اندازی مراجعه کنید.

تب دیباگر

گزینه های اشکال زدایی را در تب Debugger مشخص کنید.

برای کدهای C و C++، Android Studio از دیباگر LLDB استفاده می کند. علاوه بر رابط کاربری عادی اندروید استودیو، پنجره دیباگر دارای یک برگه LLDB است که به شما امکان می دهد دستورات LLDB را در حین اشکال زدایی وارد کنید. می توانید همان دستوراتی را که اندروید استودیو برای نمایش اطلاعات در رابط کاربری دیباگر استفاده می کند وارد کنید و می توانید عملیات اضافی را انجام دهید.

برای پروژه های C و C++، می توانید دایرکتوری های نماد، و همچنین راه اندازی LLDB و دستورات پیوست را در برگه Debugger اضافه کنید. برای انجام این کار، از دکمه های مشابه زیر استفاده می کنید:

• اضافه کنید - یک دایرکتوری یا دستور اضافه کنید.
• حذف کنید- یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد حذف شود.
• بالا - یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد در لیست به بالا منتقل شود.
• پایین - یک دایرکتوری یا دستور را انتخاب کنید و سپس روی این دکمه کلیک کنید تا مورد در لیست به پایین منتقل شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اشکال زدایی در Android Studio به Debug Your App مراجعه کنید.

میدان	توضیحات
نوع اشکال زدایی	یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید: فقط جاوا - فقط کد جاوا را اشکال زدایی کنید. تشخیص خودکار - به Android Studio اجازه دهید بهترین نوع اشکال زدایی را برای پروژه شما انتخاب کند. فقط بومی - کد بومی C یا C++ را اشکال زدایی کنید. دوگانه (جاوا + بومی) - جاوا و کد بومی را در دو جلسه اشکال زدایی جداگانه اشکال زدایی کنید. گزینه Detect Automatically توصیه می شود زیرا نوع اشکال زدایی مناسب را برای پروژه شما انتخاب می کند.
دایرکتوری های نماد	اگر می‌خواهید فایل‌های نماد را اضافه کنید تا اطلاعات C یا C++ تولید شده خارج از Android Studio را به اشکال‌زدا ارائه کنید، می‌توانید یک یا چند فهرست را در اینجا اضافه کنید. Android Studio ترجیحاً از فایل‌های موجود در این فهرست‌ها نسبت به فایل‌های تولید شده توسط افزونه Android برای Gradle استفاده می‌کند. دیباگر به ترتیب دایرکتوری ها را از بالا به پایین جستجو می کند تا آنچه را که نیاز دارد پیدا کند. به صورت بازگشتی در میان فایل های دایرکتوری جستجو می کند. برای بهینه سازی لیست و صرفه جویی در زمان، دایرکتوری هایی که اغلب استفاده می شوند را در بالای لیست قرار دهید. اگر یک دایرکتوری در بالای درخت مشخص کنید، جستجوی همه زیرشاخه ها ممکن است بیشتر طول بکشد. اگر یک دایرکتوری بسیار خاص اضافه کنید، زمان کمتری برای جستجو نیاز دارد. شما باید تعادل مناسبی بین سرعت و یافتن فایل های مورد نیاز برای اشکال زدایی پیدا کنید. به عنوان مثال، اگر فهرستی دارید که حاوی زیرشاخه‌هایی برای رابط‌های باینری مختلف اندروید (ABI) است، می‌توانید انتخاب کنید که یک فهرست برای یک ABI خاص یا برای همه ABI اضافه کنید. اگرچه جستجو در دایرکتوری سطح بالا ممکن است طولانی‌تر طول بکشد، اما اگر تصمیم به اشکال‌زدایی در دستگاه دیگری داشته باشید، بی‌خطرتر است. توجه داشته باشید که لازم نیست دایرکتوری های حاوی فایل های نماد Gradle را اضافه کنید زیرا دیباگر به طور خودکار از آنها استفاده می کند.
دستورات راه اندازی LLDB	دستورات LLDB را اضافه کنید که می‌خواهید قبل از اتصال دیباگر به فرآیند اجرا شوند. به عنوان مثال، می توانید تنظیماتی را برای محیط تعریف کنید، همانطور که در دستور زیر نشان داده شده است: settings set target.max-memory-read-size 2048 LLDB دستورات را به ترتیب از بالا به پایین اجرا می کند.
LLDB Post Attach Commands	دستورات LLDB را اضافه کنید که می خواهید بلافاصله پس از اتصال دیباگر به فرآیند اجرا شوند. به عنوان مثال: process handle SIGPIPE -n true -p true -s false LLDB دستورات را به ترتیب از بالا به پایین اجرا می کند.
فهرست کار میزبان	فهرست کار LLDB را مشخص کنید.
ورود به سیستم: کانال ها را هدف قرار دهید	گزینه های گزارش LLDB را مشخص کنید. Android Studio گزینه های پیش فرض را بر اساس تجربه تیم تنظیم می کند - بنابراین خیلی کند نیست اما حاوی اطلاعات لازم برای مشکلات عیب یابی است. این گزارش اغلب برای گزارش اشکالات استودیوی Android درخواست می شود. این پیش فرض است lldb process:gdb-remote packets برای جمع آوری اطلاعات بیشتر می توانید پیش فرض را تغییر دهید. به عنوان مثال ، گزینه های ورود به سیستم زیر اطلاعات مربوط به یک platform خاص را جمع می کنند: lldb process platform :gdb-remote packets برای لیست کاملی از دستورات ورود به سیستم ، دستور log list را از یک پنجره LLDB Shell در Android Studio وارد کنید. Android Studio سیاهههای مربوط به مکان زیر را قرار می دهد ، جایی که ApplicationId شناسه برنامه منحصر به فرد است که در مانیفست APK ساخته شده شما استفاده می شود و برنامه شما را در دستگاه خود و فروشگاه Google Play مشخص می کند: /data/data/ ApplicationId /lldb/log یا اگر چندین کاربر به یک دستگاه دسترسی پیدا کنند ، سیاهههای مربوط را در مکان زیر قرار می دهند ، جایی که AndroidUserId یک شناسه منحصر به فرد برای کاربر در دستگاه است: /data/user/ AndroidUserId / ApplicationId /lldb/log برای اطلاعات در مورد استفاده از LLDB برای اشکال زدایی از راه دور ، به اشکال زدایی از راه دور مراجعه کنید.
قبل از راه اندازی	قبل از عملیات راه اندازی ، به تعریف مراجعه کنید.

برنامه Devappserver موتور برنامه

این پیکربندی اجرا/اشکال زدایی مربوط به پلتفرم Google Cloud است. برای اطلاعات بیشتر ، به اجرای ، آزمایش و استقرار باطن مراجعه کنید. هنگامی که این مراحل را دنبال می کنید و پروژه خود را با پرونده build.gradle همگام سازی می کنید ، Android Studio یک پیکربندی Devappserver Engine App را برای شما ایجاد می کند.

توجه داشته باشید که الگوی سرور Enticle Idea App Engine Server یک الگوی متفاوت است که در Android Studio در دسترس نیست.

میدان	توضیحات
فقط یک نمونه	اگر می خواهید اطمینان حاصل کنید که در حال حاضر فقط یک نمونه از پیکربندی Run/Debug اجرا شده است ، این گزینه را انتخاب کنید. این اجازه نمی دهد که چندین اجرای از همان پیکربندی به طور همزمان انجام شود. پیش فرض: انتخاب شده
ماژول	یک ماژول را برای اعمال این پیکربندی در انتخاب کنید.
هماهنگ با پیکربندی build.gradle	اگر یک ماژول موتور برنامه را اضافه کنید و به پرونده build.gradle همگام سازی کنید ، قسمت های پیکربندی Devappserver موتور برنامه برای شما پر می شوند (توصیه می شود). انتخاب پرونده> پروژه همگام سازی با پرونده های Gradle همچنین پروژه را همگام سازی می کند. پیش فرض: انتخاب شده
موتور برنامه SDK	مسیری را به یک Google App Engine SDK برای جاوا در دستگاه محلی تایپ کنید. روی ... کلیک کنید تا آن را از یک گفتگو انتخاب کنید.
مسیر جنگ	یک مسیر را به بایگانی برنامه وب (جنگ) از برنامه ای که در سرور توسعه محلی مستقر می کنید تایپ کنید. روی ... کلیک کنید تا آن را از یک گفتگو انتخاب کنید.
VM args	گزینه های خط فرمان را که می خواهید برای راه اندازی DevAppserver به VM منتقل کنید ، مشخص کنید. هنگام مشخص کردن گزینه ها: برای جدا کردن گزینه های مختلف از فضاها استفاده کنید. برای گزینه هایی که دارای فضاهایی هستند ، فضای مربوط به علائم نقل قول ( " " ) را محصور می کنند. اگر یک گزینه شامل علائم نقل قول است ، قبل از علامت نقل قول ( \" ) یک backslash اضافه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گزینه های VM ، به اسناد مربوط به نسخه J2SE خود ، مانند java JDK 7 و java JDK 8 مراجعه کنید. پیش فرض: بدون گزینه
آدرس سرور	آدرس میزبان را برای استفاده برای سرور تایپ کنید. ممکن است شما نیاز به ارائه آدرس داشته باشید تا بتوانید از طریق رایانه دیگری در شبکه خود به سرور توسعه دسترسی پیدا کنید. آدرس 0.0.0.0 امکان دسترسی به محلی و دسترسی به نام میزبان را فراهم می کند. پیش فرض: localhost
درگاه سرور	شماره پورت را برای استفاده برای سرور تایپ کنید. پیش فرض: 8080
بررسی به روزرسانی های SDK موتور برنامه را غیرفعال کنید	در صورت داده شده ، سرور توسعه برای بررسی در دسترس بودن نسخه جدید SDK با موتور App با App Engine تماس نخواهد گرفت . به طور پیش فرض ، سرور نسخه جدیدی را در هنگام راه اندازی بررسی می کند و در صورت موجود بودن نسخه جدید ، پیام را چاپ می کند.
قبل از راه اندازی	قبل از عملیات راه اندازی ، به تعریف مراجعه کنید.

تنظیمات OS Run/اشکال زدایی را بپوشید

عارضه ، کاشی ، کاشی و الگوهای تماشای چهره به شما امکان می دهد برنامه های سیستم عامل را در دستگاه های مجازی یا سخت افزاری اجرا یا اشکال زدایی کنید. بیشتر گزینه های پیکربندی قالب همان گزینه های برنامه Android هستند. در اینجا گزینه هایی وجود دارد که خاص تر برای تنظیمات Run/Debug Wear OS است:

• برای کلیه تنظیمات Run/Debug Wear ، شما باید یک منبع داده عارضه خاص ، کاشی یا تماشای چهره (بسته به الگوی) را انتخاب کنید تا پیکربندی را اعمال کنید. به طور کلی هر یک از این نهادها با یک کلاس در کد شما مطابقت دارند.
• برای پیکربندی/تنظیم اشکال در عوارض سیستم عامل ، باید شکافی را که می خواهید داده های عوارض ارائه شده توسط منبع داده عوارض را قرار دهید ، انتخاب کنید. می توانید آن را در بالا ، راست ، پایین ، چپ یا پس زمینه صورت ساعت قرار دهید.
• برای تنظیم عارضه و تنظیم اشکال زدایی سیستم عامل ، شما همچنین باید نوع داده های عوارض ارائه شده توسط منبع داده عوارض را انتخاب کنید. انواع مختلفی که می توانید از آن انتخاب کنید محدود به مواردی است که توسط منبع داده عارضه انتخاب شده ارائه شده و توسط شکاف انتخاب شده پشتیبانی می شود. برای لیستی از انواع داده های عارضه ، به انواع و زمینه ها مراجعه کنید.

از طرف دیگر ، شما همچنین می توانید این سطوح را از نماد روده که در کنار اعلام سطح قرار دارد ، اجرا کنید ، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است.