Tworzenie implementacji przy użyciu starszych interfejsów API

Z tej lekcji dowiesz się, jak utworzyć implementację, która odzwierciedla nowsze interfejsy API, ale obsługuje starsze urządzenia.

Wybierz rozwiązanie zastępcze

Największym wyzwaniem przy wykorzystywaniu nowszych funkcji interfejsu użytkownika w sposób zapewniający zgodność wsteczną jest wybór i wdrożenie starszego (zastępczego) rozwiązania na starszych wersjach platformy. W wielu przypadkach przeznaczenie nowych komponentów UI jest możliwe, korzystając ze starszych funkcji platformy. Na przykład:

• Paski działań można wdrożyć za pomocą poziomego elementu LinearLayout zawierającego przyciski obrazów. Mogą to być niestandardowe paski tytułów lub widoki w układzie aktywności. Czynności związane z wypełnieniem można wyświetlić po kliknięciu przycisku Menu na urządzeniu.

• Karty na pasku działań można wdrożyć za pomocą poziomego elementu LinearLayout zawierającego przyciski lub za pomocą elementu interfejsu TabWidget.

• Widżety NumberPicker i Switch można zaimplementować za pomocą odpowiednio widżetów Spinner i ToggleButton.

• Widżety ListPopupWindow i PopupMenu można wdrożyć za pomocą widżetów PopupWindow.

Nie ma uniwersalnego rozwiązania, które pozwala przenieść nowsze komponenty interfejsu na starsze urządzenia. Bierz pod uwagę wygodę użytkowników: na starszych urządzeniach użytkownicy mogą nie znać nowszych wzorców projektowania i elementów interfejsu. Zastanów się, jak można zapewnić te same funkcje za pomocą znanych elementów. W wielu przypadkach nie ma to większego znaczenia, jeśli nowsze komponenty interfejsu są widoczne w ekosystemie aplikacji (np. pasek działań) lub gdy model interakcji jest bardzo prosty i intuicyjny (np. przesuwanie palcem za pomocą ViewPager).

Wdróż karty przy użyciu starszych interfejsów API

Aby utworzyć starszą implementację kart na pasku działań, możesz użyć elementów TabWidget i TabHost (ale możesz też użyć poziomych widżetów Button). Zaimplementuj go w klasach TabHelperEclair i CompatTabEclair, ponieważ ta implementacja korzysta z interfejsów API wprowadzonych nie później niż w Androidzie 2.0 (Eclair).

Rysunek 1. Schemat klasy implementacji kart w Eclair.

Implementacja CompatTabEclair przechowuje właściwości karty, takie jak tekst karty i ikona w zmiennych instancji, ponieważ nie ma dostępnego obiektu ActionBar.Tab obsługującego tę pamięć:

class CompatTabEclair internal constructor(val activity: FragmentActivity, tag: String) :
        CompatTab(tag) {

    // Store these properties in the instance,
    // as there is no ActionBar.Tab object.
    private var text: CharSequence? = null
    ...

    override fun setText(resId: Int): CompatTab {
        // Our older implementation simply stores this
        // information in the object instance.
        text = activity.resources.getText(resId)
        return this
    }

    ...
    // Do the same for other properties (icon, callback, etc.)
}

public class CompatTabEclair extends CompatTab {
    // Store these properties in the instance,
    // as there is no ActionBar.Tab object.
    private CharSequence text;
    ...

    public CompatTab setText(int resId) {
        // Our older implementation simply stores this
        // information in the object instance.
        text = activity.getResources().getText(resId);
        return this;
    }

    ...
    // Do the same for other properties (icon, callback, etc.)
}

Implementacja TabHelperEclair korzysta z metod na stronie Widżet TabHost do tworzenia TabHost.TabSpec obiekty i wskaźniki kart:

class TabHelperEclair internal constructor(activity: FragmentActivity) : TabHelper(activity) {

    private var tabHost: TabHost? = null
    ...

    override fun setUp() {
        // Our activity layout for pre-Honeycomb devices
        // must contain a TabHost.
        tabHost = tabHost ?: mActivity.findViewById<TabHost>(android.R.id.tabhost).apply {
            setup()
        }
    }

    override fun addTab(tab: CompatTab) {
        ...
        tabHost?.newTabSpec(tab.tag)?.run {
            setIndicator(tab.getText()) // And optional icon
            ...
            tabHost?.addTab(this)
        }
    }
    // The other important method, newTab() is part of
    // the base implementation.
}

public class TabHelperEclair extends TabHelper {
    private TabHost tabHost;
    ...

    protected void setUp() {
        if (tabHost == null) {
            // Our activity layout for pre-Honeycomb devices
            // must contain a TabHost.
            tabHost = (TabHost) mActivity.findViewById(
                    android.R.id.tabhost);
            tabHost.setup();
        }
    }

    public void addTab(CompatTab tab) {
        ...
        TabSpec spec = tabHost
                .newTabSpec(tag)
                .setIndicator(tab.getText()); // And optional icon
        ...
        tabHost.addTab(spec);
    }

    // The other important method, newTab() is part of
    // the base implementation.
}

Masz teraz dwie implementacje CompatTab i TabHelper: jedną, która działa na urządzeniach z Androidem 3.0 lub nowszym i korzysta z nowych interfejsów API, i drugą, która działa na urządzeniach z Androidem 2.0 lub nowszym i ze starszymi interfejsami API. W następnej lekcji omówimy sposoby stosowania tych implementacji w aplikacjach.