Uygulamanızı pencere iç çerçeveleri içine yerleştirin

"Oluştur" yöntemini deneyin
Jetpack Compose, Android için önerilen kullanıcı arayüzü araç setidir. Compose'da WindowInsets ile nasıl çalışacağınızı öğrenin.

Şekil 1. Durum çubuğu ve gezinme çubuğu; topluca sistem çubukları olarak adlandırılır.

Tüm uygulamaları, içeriğiniz ekranın üst kenarından alt kenarına doğru uzatılacak şekilde düzenleyin. Bu, Android 15'ten (API düzeyi 35) itibaren varsayılan davranıştır. Bu, uygulamanızın üst ve alt alanlarının durum çubuğunun ve gezinme çubuğunun arkasına yerleştirildiği anlamına gelir. Durum çubuğu ve gezinme çubuğu birlikte sistem çubukları olarak adlandırılır. Sistem çubukları genellikle bildirimlerin gösterilmesine, cihaz durumunun iletişimine ve cihazda gezinmeye ayrılmış alanlardır.

Uygulamanız ile sistem kullanıcı arayüzünün gösterildiği alanlar arasındaki çakışmalar, ekranınızın sistem kullanıcı arayüzüyle kesişebileceği bölümlerini temsil eden pencere ek yerlerine bir örnektir. Kullanıcı arayüzünün bu bölümleriyle kesişmek, içeriğin üzerinde görüntüleme anlamına gelebilir ancak uygulamanızı sistem hareketleri hakkında bilgilendirebilir.

Aşağıdaki pencere iç eki türleri kullanılabilir.

  • Varsayılan olarak, uygulama pencerenizi ekranın tamamını kaplayacak şekilde genişletmeyi ve uygulama içeriğini sistem çubuklarının arkasına uçtan uca çizmeyi etkinleştirin. Önemli içerikleri ve dokunma hedeflerini sistem çubuklarının arkasında görüntülemekten kaçınmak için ofsetleri kullanın.

  • Film veya resim gibi içerikler gösteren uygulamalar daha etkileyici bir deneyim için geçici olarak sistem çubuklarını gizleyebilir. Sistem çubuklarını değiştirmeden önce kullanıcılarınızın ihtiyaçlarını ve beklentilerini dikkatle değerlendirin. Çünkü bu çubuklar, kullanıcılara bir cihazda gezinmek ve cihazın durumunu görüntülemek için standart bir yol sunar.

  • Ekran kesimi, bazı cihazlarda cihazın ön tarafındaki sensörlere yer açmak için ekran yüzeyine kadar uzanan bir alandır. Uygulamalar, önemli içeriğin kesik alanıyla çakışmaması için konumlarını sorgulayarak ekran kesimlerini destekleyebilir.

  • Klavye geçişi, pencere eklerinin dinamik olarak güncellendiği yaygın bir örnektir. Uygulamalar mevcut klavye durumunu gözlemleyebilir, durumları programatik olarak değiştirebilir, pencere içleri için animasyonları destekleyebilir ve uygulama içeriğinin klavye geçişleri arasında sorunsuz şekilde animasyon yapmasını sağlayabilir.