Dodaj możliwości do skrótów

Funkcje w shortcuts.xml umożliwiają deklarowanie typów działań, które użytkownicy mogą wykonać, aby uruchomić aplikację i bezpośrednio wykonać określone zadanie.

Na przykład akcje w aplikacji Asystenta Google korzystają z możliwości, które umożliwiają programistom rozszerzanie funkcji aplikacji o intencje wbudowane (BII), dzięki czemu użytkownicy mogą je aktywować i kontrolować za pomocą poleceń głosowych. Umiejętność składa się z nazwy działania i intent kierowania na miejsce docelowe w aplikacji, które realizuje zamiar użytkownika.

Definiowanie możliwości w pliku shortcuts.xml

Elementy capability definiuje się w pliku zasobów shortcuts.xml w projekcie programistycznym aplikacji na Androida. Aby zdefiniować element capability, wykonaj te czynności:

  1. Utwórz zasób shortcuts.xml, postępując zgodnie z instrukcjami opisanymi w artykule Tworzenie skrótów statycznych.

  2. W opisie umiejętności podaj te wymagane informacje:

    • Nazwa możliwości: działanie, które ma obsługiwać aplikacja. Zapoznaj się z dokumentacją komponentu, który wymaga definicji możliwości. Polecenia głosowe w ramach App Actions używają BII Action IDdo nazw funkcji, które znajdziesz w dokumentacji BII. Na przykład BII GET_THING podaje Action ID jako actions.intent.GET_THING.

    • Miejsce docelowe w aplikacji: miejsce docelowe w aplikacji, w której uruchamia się działanie w celu realizacji żądania użytkownika. Definiuj miejsca docelowe w aplikacji za pomocą elementów intent zagnieżdżonych w elementach capability.

    • Zmapowania parametrów: każdy element intent może zawierać parametry, które są przekazywane jako dane extra intencji. Na przykład każda interaktywna interfejsowa usługa aplikacji zawiera pola z informacjami, które użytkownicy często podają w zapytaniach aktywujących tę usługę.

Ten przykład przedstawia definicję funkcji w shortcuts.xml na potrzeby funkcji actions.intent.START_EXERCISE, która umożliwia użytkownikom rozpoczęcie treningu w aplikacji fitness za pomocą poleceń głosowych w Asystencie:

<shortcuts xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android">
  <capability android:name="actions.intent.START_EXERCISE">
    <intent
      android:action="android.intent.action.VIEW"
      android:targetPackage="com.example.sampleApp"
      android:targetClass="com.example.sampleApp.ExerciseActivity">
      <parameter
        android:name="exercise.name"
        android:key="exerciseType"/>
    </intent>
  </capability>
</shortcuts>

W powyższym przykładzie atrybut <capability> android:name odnosi się do START_EXERCISE BII. Jeśli użytkownik wywoła tę usługę za pomocą Asystenta, mówiąc „OK Google, uruchom bieg w ExampleApp”, Asystent wykona żądanie użytkownika, korzystając z informacji podanych w zagnięciu intent. W tym przykładzie element intent definiuje te informacje:

  • android:targetPackage ustawia docelowy pakiet aplikacji dla tego zamiaru.
  • Pole android:targetClass określa docelową aktywność: com.example.sampleApp.ExerciseActivity.
  • Instrukcja parameter deklaruje obsługę parametru BII exercise.name oraz sposób przekazywania wartości parametru (zbieranej od użytkownika) jako dodatkowych danych w intent.

Powiązanie skrótów z funkcją

Po zdefiniowaniu funkcji możesz ją rozszerzyć, powiązując z nią skróty statyczne lub dynamiczne. Sposób powiązania skrótów z elementem capability zależy od implementowanej funkcji i słów zawartych w żądaniu użytkownika. Na przykład, gdy użytkownik rozpoczyna bieg w aplikacji do śledzenia aktywności fizycznej, prosząc Asystenta: „OK Google, rozpocznij bieg w aplikacji ExampleApp”. Asystent może użyć skrótu, aby uruchomić instancję capability, która definiuje prawidłową encję „run” dla parametru exercise.name.

Więcej informacji o kojarzeniu skrótów z akcjami w aplikacji znajdziesz w artykule Omówienie akcji w aplikacji.