Omówienie zasobów aplikacji

Zasoby są dodatkowe pliki i zawartość statyczną wykorzystaną w kodzie, np. mapy bitowe, układ definicje, ciągi tekstowe interfejsu, instrukcje animacji i inne.

Zawsze dziel się zasobami aplikacji, takimi jak obrazy czy ciągi tekstowe, dzięki czemu można je stosować niezależnie. Udostępnij też alternatywne materiały dla: określonych konfiguracji urządzeń, grupując je w katalogach zasobów o specjalnych nazwach. Na w środowisku wykonawczym, Android używa odpowiednich zasobów na podstawie bieżącej konfiguracji. Dla: Na przykład można uwzględnić różne układy interfejsu w zależności od rozmiaru ekranu w zależności od ustawienia języka.

Po przekazaniu na zewnątrz zasobów aplikacji możesz uzyskać do nich dostęp przy użyciu identyfikatorów zasobów generowanych w klasie R projektu. Z tego dokumentu dowiesz się, jak pogrupować zasoby w projekcie Androida. Pokazuje też, aby udostępnić alternatywne zasoby dla określonych konfiguracji urządzeń i uzyskać do nich dostęp kodu aplikacji ani innych plików XML.

Typy zasobów grupy

Umieść każdy typ zasobów w określonym podkatalogu katalogu Katalog res/. Oto hierarchia plików prostego projektu:

MyProject/
    src/
        MyActivity.java
    res/
        drawable/
            graphic.png
        layout/
            main.xml
            info.xml
        mipmap/
            icon.png
        values/
            strings.xml

Katalog res/ zawiera wszystkie zasoby w podkatalogi: zasób obrazu, dwa zasoby układu, katalog mipmap/ dla programu uruchamiającego ikon i pliku zasobów z ciągami znaków. Zasób nazwy katalogów są ważne i zostały opisane w tabeli 1.

Uwaga: więcej informacji o korzystaniu z folderów mipmap znajdziesz w artykule Umieść ikony aplikacji w katalogach mipmap.

Tabela 1. Katalogi zasobów obsługiwane w katalogu projektu res/.

Uwaga: nigdy nie zapisuj plików zasobów bezpośrednio w Katalog res/. Powoduje to błąd kompilatora.

Więcej informacji o poszczególnych typach zasobów znajdziesz w artykule Omówienie typów zasobów.

Zasoby zapisywane w podkatalogach zdefiniowanych w tabeli 1 są domyślne i zasobami Google Cloud. Oznacza to, że te zasoby określają domyślny projekt i zawartość aplikacji. Jednak różne typy urządzeń z systemem Android mogą wymagać różnych typów zasobów.

Możesz na przykład udostępnić różne zasoby układu dla urządzeń, które mają większe niż zwykle. jak najlepiej wykorzystać dodatkową przestrzeń. Możesz też podać różne zasoby w postaci ciągu znaków które tłumaczą tekst w interfejsie na podstawie ustawienia języka na urządzeniu. Aby podać dla różnych urządzeń. musisz podać alternatywne zasoby oprócz domyślnych i zasobami Google Cloud.

Udostępnij zasoby alternatywne

Większość aplikacji udostępnia alternatywne zasoby do obsługi konkretnego urządzenia konfiguracji. Możesz na przykład dołączyć alternatywne zasoby, które można narysować dla różnych gęstości ekranu i alternatywnych zasobów ciągów tekstowych dla różnych języków. Android w czasie działania wykrywa bieżącą konfigurację urządzenia i wczytuje odpowiednie zasobów aplikacji.

Rysunek 1. 2 urządzenia korzystające z różnych zasobów układu w zależności od rozmiaru ekranu.

Aby określić alternatywne konfiguracje dla zbioru zasobów, wykonaj te czynności:

1. Utwórz w domenie res/ nowy katalog o nazwie w formularzu <resources_name>-<qualifier>
   • <resources_name> to nazwa katalogu odpowiedniego katalogu domyślnego zasobów (zdefiniowanych w tabeli 1).
   • <qualifier> to nazwa określająca pojedynczą konfigurację do których mają być używane te zasoby (zgodnie z definicją w tabeli 2).

   Możesz dołączyć więcej niż jeden element <qualifier>. Rozdziel jedno z myślnikiem.

   Uwaga: dodając wiele kwalifikatorów, musisz należy ustawić je w kolejności, w jakiej są wymienione w tabeli 2. Po ustaleniu kolejności kwalifikatorów nieprawidłowo, zasoby zostaną zignorowane.

2. Zapisz odpowiednie alternatywne zasoby w tym nowym katalogu. Pliki zasobów muszą być nazywa się dokładnie tak samo jak domyślne pliki zasobów.

Oto kilka domyślnych i alternatywnych zasobów:

res/
    drawable/
        icon.png
        background.png
    drawable-hdpi/
        icon.png
        background.png

Kwalifikator hdpi wskazuje, że zasoby w danym katalogu są przeznaczone dla urządzeń z atrybutem ekran o dużej gęstości. Obrazy w tych katalogach, które można przeciągać, są dostosowane pod kątem określonych gęstości ekranu, ale nazwy plików są tak samo. Dzięki temu identyfikator zasobu używany do odwoływania się do icon.png lub Obraz typu background.png jest zawsze taki sam. Android wybiera wersji każdego zasobu, który najlepiej pasuje do bieżącego urządzenia. Porównaj dane z urządzenia. informacje o konfiguracji z kwalifikatorami w nazwie katalogu zasobów.

Uwaga: podczas definiowania alternatywnego zasobu pamiętaj, aby określić zasób w konfiguracji domyślnej. W przeciwnym razie aplikacja może napotkać środowisko wykonawcze wyjątki, gdy urządzenie zmienia konfigurację. Jeśli na przykład dodasz ciąg znaków tylko do values-en, a nie values, aplikacja może napotkać błąd Resource Not Found – wyjątek, gdy użytkownik zmieni domyślny język systemu.

Tabela 2 zawiera listę prawidłowych kwalifikatorów konfiguracji w kolejności ich pierwszeństwa. Dostępne opcje dodaj wiele kwalifikatorów do jednej nazwy katalogu, oddzielając każdy kwalifikator łącznikiem. Jeśli używasz wiele kwalifikatorów dla katalogu zasobów, musisz dodać je do nazwy katalogu w kolejności podane w tabeli.

Tabela 2. Kwalifikator konfiguracji nazw.

Uwaga: nie wszystkie wersje Androida obsługują wszystkie kwalifikatory. Bezpośrednie użycie nowego kwalifikatora dodaje kwalifikator wersji platformy, aby starsze urządzenia mogły go ignorować. Na przykład użycie kwalifikator w600dp automatycznie uwzględnia kwalifikator v13, ponieważ kwalifikator dostępnej szerokości był nowy w API poziomu 13. Aby uniknąć problemów, zawsze stosuj zestaw zasoby domyślne (zbiór zasobów bez kwalifikatorów). Więcej informacji: o zapewnianiu najlepszej zgodności urządzeń z .

Reguły dotyczące nazw kwalifikatorów

Oto kilka reguł korzystania z nazw kwalifikatorów konfiguracji:

• Możesz określić wiele kwalifikatorów dla jednego zbioru zasobów, rozdzielając je myślnikami. Dla: przykład: drawable-en-rUS-land dotyczy urządzeń w języku angielskim (USA) w orientacji poziomej orientacji ekranu.
• Kwalifikatory muszą być podane w kolejności podanej w tabeli 2.
  • Błąd: drawable-hdpi-port/
  • Prawidłowo: drawable-port-hdpi/
• Alternatywne katalogi zasobów nie mogą być zagnieżdżone. Na przykład: res/drawable/drawable-en/
• Wielkość liter w wartościach nie jest rozróżniana. Kompilator zasobów konwertuje nazwy katalogów na małe litery przed przetwarzaniem, aby uniknąć problemów z nieuwzględnieniem wielkości liter do systemów plików. Użycie wielkich liter w nazwach ma tylko zwiększyć czytelność.
• Obsługiwana jest tylko jedna wartość dla każdego typu kwalifikatora. Jeśli na przykład chcesz użyć atrybutu tych samych plików, które można narysować dla Hiszpanii i Francji, nie możesz utworzyć katalogu o nazwie drawable-es-fr/ Zamiast tego potrzebujesz 2 katalogów zasobów, takich jak drawable-es/ i drawable-fr/, które zawierają odpowiednie pliki. Nie musisz jednak duplikować plików w obu lokalizacjach. Zamiast tego: może utworzyć alias dla zasobu, zgodnie z opisem w sekcji Tworzenie aliasy zasobów.

Po zapisaniu alternatywnych zasobów w katalogach o nazwach te kwalifikatory, Android automatycznie zastosuje zasoby aplikacji na podstawie bieżącej konfiguracji urządzenia. Przy każdym żądaniu zasobu Android sprawdza algorytm katalogów zasobów, które zawierają żądany plik zasobów, znajduje z najlepszym dopasowaniem.

Jeśli nie ma alternatywnych zasobów pasujących do w określonej konfiguracji urządzenia, Android używa odpowiednich zasobów domyślnych – zbiór zasobów określonego typu, który nie zawiera konfiguracji kwalifikator.

Tworzenie zasobów aliasów

Gdy masz zasób, z którego chcesz korzystać na więcej niż jednym urządzeniu , ale nie chcesz go ustawiać jako zasobu domyślnego, nie musisz ustawiać tego samego zasobu w więcej niż 1 alternatywnym katalogu zasobów. Zamiast tego możesz utworzyć alternatywna , który działa jako alias zasobu zapisanego w domyślnym katalogu zasobów.

Uwaga: nie wszystkie zasoby oferują mechanizm, za pomocą którego można utworzyć alias innego zasobu. W szczególności animacje, menu, nieprzetworzone i inne elementy nieokreślone zasoby w katalogu xml/ nie oferują tej funkcji.

Załóżmy na przykład, że masz ikonę aplikacji icon.png i potrzebujesz unikalnej wersji w różnych regionach. Jednak w przypadku dwóch języków: angielsko-kanadyjskiego i francuskiego-kanadyjskiego, konieczne jest użyć tej samej wersji. Nie musisz kopiować tego samego obrazu do katalogu zasobów w językach angielskim-kanadyjskim i francusko-kanadyjskim. Możesz też zapisać obraz używany zarówno pod dowolną nazwą inną niż icon.png, takie jak icon_ca.png, i umieść w domyślnym katalogu res/drawable/. Następnie utwórz w res/drawable-en-rCA/ i res/drawable-fr-rCA/ plik icon.xml odwołujący się do icon_ca.png za pomocą elementu <bitmap>. Dzięki temu możesz przechowywać tylko jedną wersję pliku danych PNG i 2 niewielkie pliki XML wskazujące ten plik. Zapoznaj się z przykładami w kolejnych sekcjach .

Do rysowania

Aby utworzyć alias dla istniejącego elementu rysowanego, użyj elementu <drawable>:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<resources>
    <drawable name="icon">@drawable/icon_ca</drawable>
</resources>

Jeśli zapiszesz ten plik w innej postaci jako icon.xml katalogu zasobów, takiego jak res/values-en-rCA/, jest skompilowany w zasobie, który można określić jako R.drawable.icon, ale jest alias dla zasobu R.drawable.icon_ca, który jest zapisano w: res/drawable/.

Układ

Aby utworzyć alias dla istniejącego układu, użyj interfejsu <include> element umieszczony w elemencie <merge>:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<merge>
    <include layout="@layout/main_ltr"/>
</merge>

Jeśli zapiszesz ten plik jako main.xml, zostanie on skompilowany w zasób, do którego możesz się odwoływać jako R.layout.main, ale w rzeczywistości jest aliasem dla R.layout.main_ltr .

Ciągi tekstowe i inne proste wartości

Aby utworzyć alias dla istniejącego ciągu, użyj identyfikatora zasobu odpowiedniego jako wartość nowego ciągu:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<resources>
    <string name="hello">Hello</string>
    <string name="hi">@string/hello</string>
</resources>

Zasób R.string.hi jest teraz aliasem dla R.string.hello.

Inne proste wartości działają w ten sam sposób, na przykład przy użyciu kolorów:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<resources>
    <color name="red">#f00</color>
    <color name="highlight">@color/red</color>
</resources>

Dostęp do zasobów aplikacji

Gdy udostępnisz zasób w aplikacji, możesz go zastosować przez odwołujący się do jego identyfikatora zasobu. Wszystkie identyfikatory zasobów są zdefiniowane w klasie R projektu, która które narzędzie aapt wygeneruje automatycznie.

Podczas skompilowania aplikacji aapt generuje klasę R, która zawiera dla wszystkich zasobów w katalogu res/. Dla każdego typu zasobu jest podklasa R, taka jak R.drawable w przypadku wszystkich zasobów, które można rysować. Każdy zasób tego typu ma statyczna liczba całkowita, np. R.drawable.icon. Ta liczba całkowita to identyfikator zasobu, którego możesz użyć aby pobrać zasób.

Chociaż identyfikatory zasobów są określone w klasie R, nie musisz tego robić odszukaj identyfikator zasobu. Identyfikator zasobu zawsze składa się z tych elementów:

• Typ zasobu: każdy zasób jest zgrupowany w określonym „typie”; na przykład string, drawable i layout. Więcej informacji o różnych typach zasobów znajdziesz w artykule Omówienie typów zasobów.
• Nazwa zasobu, która jest nazwą pliku. bez rozszerzenia lub wartości w atrybucie XML android:name, jeśli zasób to prosta wartość, na przykład ciąg znaków.

Dostęp do zasobu możesz uzyskać na 2 sposoby:

• W kodzie: użycie statycznej liczby całkowitej z podklasy klasy R klasy, na przykład:

  R.string.hello

  string to typ zasobu, a hello to nazwa zasobu. Jest ich wiele Interfejsy API Androida, które mają dostęp do Twoich zasobów, jeśli podasz identyfikator zasobu w tym formacie. Więcej więcej informacji zawiera sekcja o uzyskiwaniu dostępu do zasobów w kodzie.

• W pliku XML: użycie specjalnej składni XML odpowiadającej parametrowi identyfikator zasobu zdefiniowany w klasie R, na przykład:

  @string/hello

  string to typ zasobu, a hello to nazwa zasobu. Możesz użyć tej w zasobie XML w dowolnym miejscu, w którym spodziewana jest wartość podana w zasobie. Więcej informacje znajdziesz w sekcji Uzyskiwanie dostępu do zasobów z pliku XML.

Dostęp do zasobów w kodzie

Aby użyć zasobu w kodzie, przekaż jego identyfikator jako parametr metody. Dla: możesz na przykład ustawić ImageView tak, aby używał funkcji res/drawable/myimage.png zasób z użyciem setImageResource():

val imageView = findViewById(R.id.myimageview) as ImageView
imageView.setImageResource(R.drawable.myimage)

ImageView imageView = (ImageView) findViewById(R.id.myimageview);
imageView.setImageResource(R.drawable.myimage);

Możesz też pobierać poszczególne zasoby za pomocą metod w Resources. Umożliwia to uzyskanie instancji dzięki getResources().

Składnia

Oto składnia, która pozwala odwołać się do zasobu w kodzie:

[<package_name>.]R.<resource_type>.<resource_name>

• <package_name> to nazwa pakietu, w którym znajduje się zasób (nie wymagane przy odwoływaniu się do zasobów z własnego pakietu).
• <resource_type> to podklasa R dla typu zasobu.
• <resource_name> jest nazwą pliku zasobu bez rozszerzenia lub wartości atrybutu android:name w elemencie XML, w przypadku prostych wartości.

Dla: Więcej informacji o poszczególnych typach zasobów i o tym, jak się do nich odwołać, znajdziesz w artykule Omówienie typów zasobów.

Przykłady zastosowań

Istnieje wiele metod, które akceptują parametr identyfikatora zasobu. Zasoby można pobierać za pomocą Resources. Ty może uzyskać instancję instancji Resources za pomocą funkcji Context.getResources().

Oto kilka przykładów uzyskiwania dostępu do zasobów w kodzie:

// Load a background for the current screen from a drawable resource.
window.setBackgroundDrawableResource(R.drawable.my_background_image)

// Set the Activity title by getting a string from the Resources object, because
//  this method requires a CharSequence rather than a resource ID.
window.setTitle(resources.getText(R.string.main_title))

// Load a custom layout for the current screen.
setContentView(R.layout.main_screen)

// Set a slide in animation by getting an Animation from the Resources object.
flipper.setInAnimation(AnimationUtils.loadAnimation(this,
        R.anim.hyperspace_in))

// Set the text on a TextView object using a resource ID.
val msgTextView = findViewById(R.id.msg) as TextView
msgTextView.setText(R.string.hello_message)

// Load a background for the current screen from a drawable resource.
getWindow().setBackgroundDrawableResource(R.drawable.my_background_image) ;

// Set the Activity title by getting a string from the Resources object, because
//  this method requires a CharSequence rather than a resource ID.
getWindow().setTitle(getResources().getText(R.string.main_title));

// Load a custom layout for the current screen.
setContentView(R.layout.main_screen);

// Set a slide in animation by getting an Animation from the Resources object.
flipper.setInAnimation(AnimationUtils.loadAnimation(this,
        R.anim.hyperspace_in));

// Set the text on a TextView object using a resource ID.
TextView msgTextView = (TextView) findViewById(R.id.msg);
msgTextView.setText(R.string.hello_message);

Uwaga: nie modyfikuj pliku R.java ręcznie. Jest on generowany przez narzędzie aapt, gdy projekt . Podczas następnej kompilacji wszystkie zmiany zostaną zastąpione.

Dostęp do zasobów z pliku XML

Wartości niektórych atrybutów i elementów XML można zdefiniować za pomocą odwołanie do istniejącego zasobu. Często robisz to przy tworzeniu plików układu, ciągi i obrazy do widżetów.

Jeśli na przykład dodasz do układu element Button, użyj funkcji zasób ciągu znaków dla tekstu przycisku:

<Button
    android:layout_width="fill_parent"
    android:layout_height="wrap_content"
    android:text="@string/submit" />

Składnia

Oto składnia odnosząca się do zasobu w zasobie XML:

@[<package_name>:]<resource_type>/<resource_name>

• <package_name> to nazwa pakietu, w którym znajduje się zasób (nie wymagane, gdy odwołujesz się do zasobów z tego samego pakietu).
• <resource_type> to Podklasa R dla typu zasobu.
• <resource_name> jest nazwą pliku zasobu bez rozszerzenia ani wartości atrybutu android:name w elemencie XML, w przypadku prostych wartości.

Dla: Więcej informacji o poszczególnych typach zasobów i o tym, jak się do nich odwołać, znajdziesz w artykule Omówienie typów zasobów.

Przykłady zastosowań

W niektórych przypadkach trzeba użyć zasobu dla wartości w kodzie XML, na przykład aby zastosować obraz z możliwością rysowania. do widżetu, ale możesz też użyć zasobu w formacie XML w dowolnym miejscu, które akceptuje prostą wartość. Dla: możesz mieć na przykład taki plik zasobów, który zawiera zasób koloru i zasób w postaci ciągu:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<resources>
   <color name="opaque_red">#f00</color>
   <string name="hello">Hello!</string>
</resources>

Możesz wykorzystać te zasoby w poniższym pliku układu, aby ustawić kolor tekstu ciąg tekstowy:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<EditText xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
    android:layout_width="fill_parent"
    android:layout_height="fill_parent"
    android:textColor="@color/opaque_red"
    android:text="@string/hello" />

W tym przypadku nie musisz określać nazwy pakietu w odniesieniu do zasobu, ponieważ zasobów pochodzą z Twojego pakietu. Do do zasobu systemowego, musisz podać nazwę pakietu, tak jak w tym przykładzie:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<EditText xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
    android:layout_width="fill_parent"
    android:layout_height="fill_parent"
    android:textColor="@android:color/secondary_text_dark"
    android:text="@string/hello" />

Uwaga: zawsze używaj zasobów typu ciąg znaków, aby umożliwić tłumaczenie aplikacji na inne języki. Informacje o tworzeniu alternatywnych zasobów (takich jak zlokalizowane ciągi tekstowe), przeczytaj artykuł Umieszczanie elementów alternatywnych . Pełny przewodnik po lokalizowaniu aplikacji na inne języki przeczytaj artykuł Lokalizacja aplikacji.

Możesz nawet utworzyć aliasy za pomocą zasobów w formacie XML. Możesz na przykład utworzyć zasób rysowalny, który jest aliasem innego zasobu rysowalnego:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<bitmap xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
    android:src="@drawable/other_drawable" />

Może się to wydawać zbędne, ale może być bardzo przydatne przy korzystaniu z alternatywnych zasobów. Więcej informacje znajdziesz w sekcji poświęconej tworzeniu aliasów zasobów.

Atrybuty stylu referencyjnego

Zasób atrybutu stylu pozwala odwoływać się do wartości atrybutu w aktualnie zastosowanym motywie. Odwoływanie się do atrybutu stylu pozwala Dostosować wygląd elementów interfejsu, dostosowując ich styl do standardowych odmian dostarczanych przez bieżącego motywu, zamiast podawać wartość zakodowaną na stałe. Odwoływanie się do atrybutu stylu zasadniczo stanowi: „Użyj stylu zdefiniowanego przez ten atrybut w bieżącym motywie”.

Jeśli chcesz odwoływać się do atrybutu stylu, składnia nazwy jest prawie taka sama jak w przypadku zwykłego zasobu , ale zamiast „at” (@), użyj znaku zapytania (?). typ zasobu jest opcjonalny. Składnia odwołania wygląda więc tak:

?[<package_name>:][<resource_type>/]<resource_name>

Poniżej pokazujemy na przykład, jak możesz odwołać się do atrybutu, aby ustawić kolor tekstu pasujący do dodatkowy kolor tekstu motywu systemowego:

<EditText id="text"
    android:layout_width="fill_parent"
    android:layout_height="wrap_content"
    android:textColor="?android:textColorSecondary"
    android:text="@string/hello_world" />

W tym przypadku atrybut android:textColor określa nazwę atrybutu stylu w bieżącym motywie. Android używa teraz wartości zastosowanej do funkcji android:textColorSecondary stylu jako wartość dla android:textColor w tym widżecie. Ponieważ system wie, że w tym kontekście powinien być zasób atrybutu, nie musisz wyraźnie określać typu, który jest ?android:attr/textColorSecondary Możesz wykluczyć typ attr.

Dostęp do oryginalnych plików

Choć zdarza się to rzadko, możesz potrzebować dostępu do oryginalnych plików i katalogów. Jeśli to zrobisz, zapisanie plików w usłudze res/ nie zadziała, ponieważ jedyny sposób odczytu zasobów z res/ zawiera identyfikator zasobu. Zamiast tego możesz zapisywać zasoby w Katalog assets/.

Plikom zapisanym w katalogu assets/ nie jest przypisany zasób dzięki czemu nie można się odwoływać do nich za pomocą klasy R ani zasobów XML. Zamiast tego możesz: można wykonywać zapytania na plikach w katalogu assets/ jak w zwykłym systemie plików oraz odczytywać nieprzetworzone dane za pomocą AssetManager

Jeśli jednak potrzebujesz tylko możliwości odczytu nieprzetworzonych danych (np. pliku wideo lub audio), a następnie zapisz plik w katalogu res/raw/ i odczytaj strumień bajtów za pomocą narzędzia openRawResource().

Dostęp do zasobów platformy

Android zawiera wiele standardowych zasobów, takich jak style, motywy i układy. Do dostęp do tych zasobów, kwalifikujące się do nich za pomocą Nazwa pakietu android. Na przykład Android udostępnia zasób układu, którego możesz użyć lista elementów w argumencie ListAdapter:

listAdapter = ArrayAdapter(this, android.R.layout.simple_list_item_1, myarray)

setListAdapter(new ArrayAdapter<String>(this, android.R.layout.simple_list_item_1, myarray));

W tym przykładzie simple_list_item_1 to zasób układu zdefiniowany przez platformy dla elementów w tabeli ListView. Możesz użyć tego zamiast tworzenia o własny układ elementów listy.

Zapewnianie najlepszej zgodności urządzeń z zasobami

Aby aplikacja działała prawidłowo na różnych konfiguracjach urządzeń, zawsze dostarczasz domyślne zasoby dla każdego typu zasobów używanych przez aplikację.

Jeśli na przykład aplikacja obsługuje kilka języków, zawsze uwzględniaj katalog values/ (w którym zapisywane są ciągi znaków) bez kwalifikatora języka i regionu. Jeśli zamiast tego umieścisz wszystkie pliki z ciągami znaków w katalogach z kwalifikatorem języka i regionu, aplikacja ulega awarii podczas uruchamiania na urządzeniu ustawionym na język, którego tekst nie jest obsługiwany.

Jeśli podasz domyślne values/, aplikacja będzie działać prawidłowo, nawet jeśli użytkownik zrozumieć używany język. To lepsze niż awaria.

Podobnie, jeśli udostępnisz różne zasoby układu w zależności od orientacji ekranu, wybierz 1 orientację jako domyślną. Na przykład zamiast udostępniać zasoby układu w layout-land/ dla orientacji poziomej i layout-port/ dla orientacji pionowej, pozostaw wartość domyślną, taką jak layout/ w orientacji poziomej i layout-port/ w orientacji pionowej.

Udostępnienie zasobów domyślnych jest ważne nie tylko dlatego, że aplikacja może działać na i konfiguracji Androida, ale również dlatego, że nowe wersje Androida kwalifikatory konfiguracji, które nie są obsługiwane w starszych wersjach. Jeśli używasz nowego kwalifikatora zasobów, ale zachowuje zgodność kodu ze starszymi wersjami Androida. Android uruchamia aplikację i awaria, jeśli nie podasz zasobów domyślnych, nie można używać zasobów nazwanych z nowym kwalifikatorem.

Jeśli na przykład obiekt minSdkVersion ma wartość 4 i kwalifikujesz wszystkie zasoby, które można rysować, za pomocą trybu nocnego (night lub notnight, które zostały dodane w interfejsie API) poziomu 8), urządzenie z interfejsem API na poziomie 4 nie ma dostępu do zasobów, które można rysować, ani do awarii. W tym w przypadku tego przypadku chcesz, aby zasób notnight był prawdopodobnie zasobami domyślnymi, więc wyklucz ten kwalifikator i umieść zasoby, które można przeciągać, w komórce drawable/ lub drawable-night/.

Krótko mówiąc, aby zapewnić najlepszą zgodność urządzeń, zawsze podawaj wartości domyślne. zasobów potrzebnych do prawidłowego działania aplikacji. Następnie utwórz alternatywny zasobów dla określonych konfiguracji urządzeń przy użyciu kwalifikatorów konfiguracji.

Od tej reguły jest tylko jeden wyjątek: jeśli minSdkVersion Twojej aplikacji to 4 lub więcej, gdy udostępniasz alternatywny element rysowalny, nie potrzebujesz domyślnych zasobów rysowalnych zasobów z kwalifikatorem gęstości ekranu. Nawet bez wartości domyślnej rysowalne zasoby, Android może znaleźć najlepsze dopasowanie spośród alternatywnych gęstości i skali ekranu mapy bitowe. Aby jednak uzyskać najlepsze rezultaty na wszystkich typach urządzeń, dla wszystkich 3 typów gęstości.

Jak Android znajduje najlepiej pasujący zasób

Gdy poprosisz o zasób, dla którego zostały udostępnione alternatywy, Android wybierze alternatywny zasób do użycia w czasie działania w zależności od bieżącej konfiguracji urządzenia. Do zademonstruj, jak Android wybiera alternatywny zasób; załóżmy, że poniższe katalogi z możliwością rysowania zawierają różne wersje tych samych obrazów:

drawable/
drawable-en/
drawable-fr-rCA/
drawable-en-port/
drawable-en-notouch-12key/
drawable-port-ldpi/
drawable-port-notouch-12key/

Załóżmy, że konfiguracja urządzenia jest taka:

Język = en-GB
Orientacja ekranu = port
Gęstość pikseli ekranu = hdpi
Typ ekranu dotykowego = notouch
Podstawowa metoda wprowadzania tekstu = 12key

Porównując konfigurację urządzenia z dostępnymi zasobami alternatywnymi, Android wybiera elementy rysowane od drawable-en-port.

System podejmuje decyzję, których zasobów użyć z poniższym logika:

Rysunek 2. Schemat blokowy przedstawiający, jak Android znajduje z najlepszym dopasowaniem zasobu.

1. Usuń pliki zasobów, które są sprzeczne z konfiguracją urządzenia.

   Katalog drawable-fr-rCA/ został usunięty, ponieważ jest sprzeczne z językiem en-GB.

   drawable/
   drawable-en/
   drawable-fr-rCA/
   drawable-en-port/
   drawable-en-notouch-12key/
   drawable-port-ldpi/
   drawable-port-notouch-12key/
   

   Wyjątek: gęstość pikseli to jedyny kwalifikator, który nie zostały usunięte z powodu sprzeczności. Mimo że gęstość ekranu urządzenia wynosi hdpi, drawable-port-ldpi/ nie jest wyeliminowana, ponieważ każda gęstość ekranu jest które w tym momencie uznaje się za pasujące. Więcej informacji znajdziesz w artykule Omówienie zgodności ekranu.

2. Znajdź na liście kwalifikator o najwyższym priorytecie (tabela 2). (Rozpocznij od MCK).
3. Czy którykolwiek z katalogów zasobów zawiera ten kwalifikator?
   • Jeśli nie, wróć do kroku 2 i zapoznaj się z następnym kwalifikatorem. W tym przykładzie odpowiedź to „nie” do osiągnięcia kwalifikatora języka.
   • Jeśli tak, przejdź do kroku 4.
4. Usuń katalogi zasobów, które nie zawierają tego kwalifikatora. W tym przykładzie system Next eliminuje wszystkie katalogi, które nie zawierają kwalifikatora języka:

   drawable/
   drawable-en/
   drawable-en-port/
   drawable-en-notouch-12key/
   drawable-port-ldpi/
   drawable-port-notouch-12key/
   

   Wyjątek: jeśli kwalifikatorem jest gęstość pikseli ekranu, Android wybiera opcję, która najlepiej pasuje do gęstości ekranu urządzenia. Ogólnie rzecz biorąc, system Android preferuje skalowanie większego obrazu oryginalnego do skalowania w górę, oryginalny obraz. Więcej informacji znajdziesz w sekcji Ekran omówienie zgodności.

5. Powtarzaj kroki 2, 3 i 4, aż pozostanie tylko 1 katalog. W tym przykładzie orientacja to następny kwalifikator, dla którego istnieją dopasowania. Zasoby, które nie określają orientacji ekranu, są wykluczane:

   drawable-en/
   drawable-en-port/
   drawable-en-notouch-12key/
   

   Pozostały katalog to drawable-en-port.

Chociaż ta procedura jest wykonywana w przypadku każdego żądanego zasobu, system optymalizuje niektóre aspekty. Jednym z takich rozwiązań jest to, że po znaniu konfiguracji urządzenia i wyeliminować alternatywne zasoby, które nigdy nie zostaną dopasowane. Jeśli na przykład konfiguracja język jest angielski, to dowolny katalog zasobów z kwalifikatorem języka ustawionym na czegoś innego niż angielski nigdy nie są uwzględniane w puli sprawdzonych zasobów (chociaż katalogu zasobów bez kwalifikatora języka).

Gdy system wybiera zasoby na podstawie kwalifikatorów rozmiaru ekranu, system używa zasobów zaprojektowany pod kątem ekranu mniejszego niż bieżący ekran, jeśli nie ma lepiej dopasowanych zasobów. Na przykład duży ekran wymaga w razie potrzeby zasobów o normalnym rozmiarze.

Jeśli jednak dostępne zasoby są większe niż na bieżącym ekranie, nie będzie ich używać, a aplikacja ulegnie awarii, jeśli żadne inne zasoby nie będą pasować do urządzenia. konfiguracji. Dzieje się tak, jeśli np. wszystkie zasoby szablonu są otagowane kwalifikatorem xlarge, ale ma normalny rozmiar.

Uwaga: pierwszeństwo kwalifikatora (w tabeli 2) jest ważniejsze. niż liczba kwalifikatorów dokładnie dopasowanych do urządzenia. W poprzednim przykładzie, w kroku 4, ostatnia opcja na liście zawiera 3 kwalifikatory dokładnie dopasowane do urządzenia (orientacja, typ ekranu dotykowego i metodę wprowadzania), natomiast drawable-en ma tylko jeden parametr pasujący do (język). Język ma jednak wyższy priorytet niż inne kwalifikatory, więc Mecz drawable-port-notouch-12key został wyeliminowany.