مروری بر وضوح زبان و محلی

با شروع Android 7.0 (سطح API 24)، اندروید پشتیبانی پیشرفته‌تری را برای کاربران چند زبانه ارائه می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد چندین منطقه را در تنظیمات انتخاب کنند. اندروید این قابلیت را با افزایش تعداد زبان‌های پشتیبانی شده و تغییر روشی که سیستم منابع را حل می‌کند، فراهم می‌کند.

این سند با توضیح استراتژی تفکیک منابع در نسخه‌های اندروید پایین‌تر از 7.0 (سطح API 24) شروع می‌شود. در مرحله بعد، استراتژی بهبود یافته وضوح منابع در اندروید 7.0 را شرح می دهد. در آخر توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان از تعداد گسترده‌ای از مناطق برای پشتیبانی از کاربران چندزبانه بیشتر استفاده کرد.

چالش ها در حل منابع زبان

قبل از اندروید 7.0، اندروید همیشه نمی‌توانست با موفقیت برنامه‌ها و مناطق سیستم را مطابقت دهد.

به عنوان مثال، فرض کنید که شرایط زیر را دارید:

• زبان پیش‌فرض برنامه شما en_US (انگلیسی ایالات متحده) است و همچنین دارای رشته‌های اسپانیایی بومی‌سازی شده در فایل‌های منبع es_ES است.
• یک دستگاه روی es_MX تنظیم شده است

وقتی کد جاوا شما به رشته‌ها اشاره می‌کند، سیستم رشته‌ها را از فایل منبع پیش‌فرض ( en_US ) بارگیری می‌کند، حتی اگر برنامه دارای منابع اسپانیایی باشد که تحت es_ES ترجمه شده‌اند. این به این دلیل است که وقتی سیستم نمی تواند مطابقت دقیقی را پیدا کند، با حذف کد کشور از محلی به جستجوی منابع ادامه می دهد. در نهایت، اگر مطابقت پیدا نشد، سیستم به حالت پیش فرض باز می گردد که en_US است.

اگر کاربر زبانی را انتخاب کند که برنامه اصلاً از آن پشتیبانی نمی‌کند، مانند زبان فرانسوی، سیستم به‌طور پیش‌فرض روی en_US خواهد بود. به عنوان مثال:

جدول 1. وضوح منبع بدون تطابق دقیق محلی.

در این مثال، سیستم رشته های انگلیسی را نمایش می دهد بدون اینکه بداند کاربر می تواند انگلیسی را بفهمد یا خیر. این رفتار امروزه بسیار رایج است.

بهبود در استراتژی حل منابع

Android 7.0 (سطح API 24) وضوح منابع قوی‌تری را به ارمغان می‌آورد و به‌طور خودکار موارد جایگزین بهتری را پیدا می‌کند. با این حال، برای سرعت بخشیدن به وضوح و بهبود قابلیت نگهداری، باید منابع را به رایج ترین گویش والد ذخیره کنید. برای مثال، اگر قبلاً منابع اسپانیایی را در فهرست values-es-rUS ذخیره می‌کردید، آنها را به فهرست values-b+es+419 منتقل کنید که حاوی اسپانیایی آمریکای لاتین است. به طور مشابه، اگر رشته‌های منبعی در فهرستی به نام values-en-rGB دارید، نام دایرکتوری را به values-b+en+001 (انگلیسی بین‌المللی) تغییر دهید، زیرا رایج‌ترین والد رشته‌های en-GB en-001 است. مثال‌های زیر توضیح می‌دهند که چرا این شیوه‌ها عملکرد و قابلیت اطمینان وضوح منابع را بهبود می‌بخشند.

نمونه های تفکیک منابع

با نسخه‌های Android بالاتر از 7.0، موردی که در جدول 1 توضیح داده شده است به طور متفاوتی حل می‌شود:

جدول 2. یک استراتژی وضوح بهبود یافته برای زمانی که هیچ تطابق محلی دقیقی وجود ندارد.

اکنون کاربر به جای انگلیسی، منابع فرانسوی را دریافت می کند. این مثال همچنین نشان می دهد که چرا باید رشته های فرانسوی را در fr به جای fr_FR برای اندروید 7.0 یا بالاتر ذخیره کنید. در اینجا مسیر عمل مطابق با نزدیکترین گویش والد است و وضوح را سریعتر و قابل پیش بینی تر می کند.

علاوه بر این منطق وضوح بهبود یافته، اندروید اکنون زبان های کاربر بیشتری را برای انتخاب ارائه می دهد. بیایید مثال بالا را دوباره با ایتالیایی که به عنوان زبان کاربر اضافی مشخص شده است، اما بدون پشتیبانی برنامه برای زبان فرانسوی، امتحان کنیم.

جدول 3. وضوح منبع زمانی که برنامه فقط با دومین تنظیمات محلی ترجیحی کاربر مطابقت دارد.

کاربر همچنان زبانی را دریافت می‌کند که می‌فهمد، حتی اگر برنامه فرانسوی را پشتیبانی نمی‌کند.

طراحی برنامه خود برای پشتیبانی از مناطق اضافی

اندروید ابزارهایی را ارائه می‌کند که بومی‌سازی محتوای برنامه را آسان‌تر می‌کند و کاربران را به زبان‌های دلخواهشان درگیر می‌کند. توصیه می‌کنیم از تکنیک‌های زیر برای پیکربندی برنامه خود استفاده کنید تا بتواند زبان‌های مختلف و قراردادهای قالب‌بندی را به روشی مقیاس‌پذیر در خود جای دهد.

زبان هایی را که برنامه شما پشتیبانی می کند را مشخص کنید

برای اطمینان از اینکه زبان ها به درستی حل می شوند، زبان هایی را که برنامه شما از آن پشتیبانی می کند با استفاده از ویژگی resConfigs در فایل build.gradle سطح ماژول مشخص کنید.

نمونه کد زیر نحوه استفاده از resConfigs برای نشان دادن زبان های پشتیبانی شده نشان می دهد. در این مثال، برنامه از هر دو زبان انگلیسی و اسپانیایی پشتیبانی می کند.

android {
    defaultConfig {
        ...
        resConfigs "en", "es"
    }
}

android {
    defaultConfig {
        ...
        resConfigs("en", "es")
    }
}

LocaleList API

با شروع Android 7.0 (سطح API 24)، Android API LocaleList.getDefault() را نشان می‌دهد که به برنامه‌ها اجازه می‌دهد مستقیماً لیست زبان‌هایی را که کاربر مشخص کرده است جستجو کنند. این API به شما امکان می‌دهد رفتار برنامه‌های پیچیده‌تر و نمایش بهینه‌تر محتوا را ایجاد کنید. برای مثال، جستجو می‌تواند نتایج را به چندین زبان بر اساس تنظیمات کاربر نشان دهد. برنامه‌های مرورگر می‌توانند از پیشنهاد ترجمه صفحات به زبانی که کاربر قبلاً می‌داند اجتناب کنند، و برنامه‌های صفحه‌کلید می‌توانند به‌طور خودکار همه طرح‌بندی‌های مناسب را فعال کنند.

فرمت کننده ها

تا قبل از Android 6.0 (سطح API 23)، Android تنها از یک یا دو منطقه برای بسیاری از زبان‌های رایج (en، es، ar، fr، ru) پشتیبانی می‌کرد. از آنجایی که تنها چند نوع از هر زبان وجود داشت، برنامه‌ها می‌توانستند برخی از اعداد و تاریخ‌ها را به‌عنوان رشته‌های کدگذاری شده سخت در فایل‌های منبع ذخیره کنند. با این حال، با مجموعه گسترده‌ای از مناطق پشتیبانی شده اندروید، می‌تواند تفاوت‌های قابل‌توجهی در قالب‌های تاریخ، زمان، واحد پول و اطلاعات مشابه حتی در یک منطقه وجود داشته باشد. کدنویسی سخت قالب های شما می تواند تجربه گیج کننده ای را برای کاربران نهایی ایجاد کند. بنابراین، هنگام توسعه برای اندروید 7.0 یا نسخه‌های بالاتر، مطمئن شوید که به‌جای اعداد کدنویسی سخت و رشته‌های تاریخ از قالب‌کننده‌ها استفاده کنید.

به عنوان مثال، اندروید 7.0 و بالاتر شامل پشتیبانی از 27 زبان عربی است. این مناطق می توانند بیشتر منابع را به اشتراک بگذارند، اما برخی ارقام ASCII را ترجیح می دهند، در حالی که برخی دیگر ارقام بومی را ترجیح می دهند. به عنوان مثال، هنگامی که می خواهید جمله ای با یک متغیر رقمی مانند "انتخاب یک پین 4 رقمی" ایجاد کنید، از فرمت کننده ها مانند شکل زیر استفاده کنید:

 format(locale, "Choose a %d-digit PIN", 4)