Transkodowanie zgodnych multimediów

W Androidzie 12 (API na poziomie 31) lub nowszym system może automatycznie konwertować filmy nagrane w formatach takich jak HEVC (H.265) na AVC (H.264), gdy są one otwierane przez aplikację, która nie obsługuje HEVC. Ta funkcja umożliwia aplikacjom do nagrywania filmów bardziej nowoczesne, oszczędzające miejsce na dane kodowania filmów nagranych na urządzeniu, bez negatywnego wpływu na zgodność z innymi aplikacjami.

W przypadku treści utworzonych na urządzeniu można automatycznie przekodować te formaty:

Android zakłada, że aplikacje mogą obsługiwać odtwarzanie wszystkich formatów multimediów, więc domyślnie transkodowanie zgodnych multimediów jest wyłączone.

Kiedy używać transkodowania

Transkodowanie to operacja wymagająca dużych zasobów obliczeniowych, która znacznie wydłuża czas otwierania pliku wideo. Na przykład transkodowanie jednominutowego pliku wideo HEVC na telefonie Pixel 3 zajmuje około 20 sekund na format AVC. Dlatego plik wideo powinieneś przekonwertować tylko wtedy, gdy wysyłasz go z urządzenia. Na przykład podczas udostępniania pliku wideo innym użytkownikom tej samej aplikacji lub serwerowi w chmurze, który nie obsługuje nowoczesnych formatów wideo.

Nie transkoduj podczas otwierania plików wideo na potrzeby odtwarzania na urządzeniu lub do tworzenia miniatur.

Konfigurowanie transkodowania

Aplikacje mogą kontrolować sposób transkodowania, deklarując swoje możliwości multimedialne. Te możliwości można zadeklarować na 2 sposoby: w kodzie lub w zasobach.

Deklarowanie możliwości w kodzie

Aby zadeklarować możliwości mediów w kodzie, utwórz instancję obiektu ApplicationMediaCapabilities za pomocą kreatora:

val mediaCapabilities = ApplicationMediaCapabilities.Builder()
    .addSupportedVideoMimeType(MediaFormat.MIMETYPE_VIDEO_HEVC)
    .addUnsupportedHdrType(MediaFeature.HdrType.HDR10)
    .addUnsupportedHdrType(MediaFeature.HdrType.HDR10_PLUS)
    .build()

ApplicationMediaCapabilities mediaCapabilities = new ApplicationMediaCapabilities.Builder()
        .addSupportedVideoMimeType(MediaFormat.MIMETYPE_VIDEO_HEVC)
        .addUnsupportedHdrType(MediaFeature.HdrType.HDR10)
        .addUnsupportedHdrType(MediaFeature.HdrType.HDR10_PLUS)
        .build();

Używaj tego obiektu, gdy uzyskujesz dostęp do treści multimedialnych za pomocą takich metod jak: ContentResolver#openTypedAssetFileDescriptor():

val providerOptions = Bundle().apply {
    putParcelable(MediaStore.EXTRA_MEDIA_CAPABILITIES, mediaCapabilities)
}
contentResolver.openTypedAssetFileDescriptor(mediaUri, mediaMimeType, providerOptions)
    .use { fileDescriptor ->
        // Content will be transcoded based on values defined in the
        // ApplicationMediaCapabilities provided.
    }

Bundle providerOptions = new Bundle();
providerOptions.putParcelable(MediaStore.EXTRA_MEDIA_CAPABILITIES, mediaCapabilities);
try (AssetFileDescriptor fileDescriptor =  contentResolver.openTypedAssetFileDescriptor(mediaUri, mediaMimeType, providerOptions)) {
    // Content will be transcoded based on values defined in the
    // ApplicationMediaCapabilities provided.
}

Ta metoda umożliwia szczegółową kontrolę nad określonymi ścieżkami kodu, np. wywoływanie transkodowania tylko podczas przenoszenia pliku wideo poza urządzenie. Ma ona pierwszeństwo przed metodą opisaną poniżej.

Deklarowanie możliwości w zasobach

Zadeklarowanie możliwości w zasobach umożliwia ogólną kontrolę nad transkodowaniem. Tej metody należy używać tylko w bardzo szczególnych przypadkach. Jeśli na przykład Twoja aplikacja: otrzymuje tylko pliki wideo z innych aplikacji (zamiast otwierać je bezpośrednio) i przesyła je na serwer, który nie obsługuje nowoczesnych kodeków wideo (patrz przykładowy scenariusz 1 poniżej).

Używanie tej metody, gdy nie jest absolutnie konieczne, może spowodować transkodowanie w niezamierzonych sytuacjach, np. przy miniaturze filmów, co pogarsza wrażenia użytkowników.

Aby użyć tej metody, utwórz plik zasobów media_capabilities.xml:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<media-capabilities xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android">
    <format android:name="HEVC" supported="true"/>
    <format android:name="HDR10" supported="false"/>
    <format android:name="HDR10Plus" supported="false"/>
</media-capabilities>

W tym przykładzie filmy HDR nagrane na urządzeniu są płynnie transkodowane na pliki AVC SDR (standardowy zakres dynamiki), a filmy HEVC nie.

Aby dodać odwołanie do pliku funkcji multimedialnych, umieść w tagu application tag property. Dodaj do pliku AndroidManifest.xml te właściwości:

<property
    android:name="android.media.PROPERTY_MEDIA_CAPABILITIES"
    android:resource="@xml/media_capabilities" />

Otwieranie pliku wideo za pomocą funkcji multimedialnych innej aplikacji

Jeśli Twoja aplikacja udostępnia plik wideo innej aplikacji, może być konieczne przekodowanie pliku wideo, zanim aplikacja odbiorcza będzie mogła go otworzyć.

W tym przypadku otwórz plik wideo za pomocą narzędzia openTypedAssetFileDescriptor i podaj identyfikator UID aplikacji odbierającej. Możesz go uzyskać za pomocą narzędzia Binder.getCallingUid. Następnie platforma korzysta z funkcji multimedialnych aplikacji odbiorcy, aby określić, czy plik wideo powinien zostać przekodowany.

val providerOptions = Bundle().apply {
    putParcelable(MediaStore.EXTRA_MEDIA_CAPABILITIES_UID, Binder.getCallingUid())
}
contentResolver.openTypedAssetFileDescriptor(mediaUri, mediaMimeType, providerOptions)
    .use { fileDescriptor ->
        // Content will be transcoded based on the media capabilities of the
        // calling app.
    }

Bundle providerOptions = new Bundle();
providerOptions.putParcelable(MediaStore.EXTRA_MEDIA_CAPABILITIES_UID, Binder.getCallingUid());
try (AssetFileDescriptor fileDescriptor =  contentResolver.openTypedAssetFileDescriptor(mediaUri, mediaMimeType, providerOptions)) {
    // Content will be transcoded based on the media capabilities of the
    // calling app.
}

Przykładowe scenariusze

Na diagramach poniżej przedstawiono 2 typowe przypadki użycia. W obu przypadkach oryginalny film jest zapisywany w formacie HEVC, a aplikacja do udostępniania filmów nie obsługuje HEVC.

Przykład 1. Transkodowanie jest inicjowane przez aplikację do nagrywania wideo. Aplikacja do udostępniania wideo deklaruje, że w swoim pliku zasobów funkcji multimediów nie obsługuje HEVC. Następnie żąda filmu z aplikacji do nagrywania filmów. Aplikacja do nagrywania filmów obsługuje żądanie i otwiera plik za pomocą openTypedAssetFileDescriptor, podając identyfikator UID aplikacji do udostępniania. Spowoduje to rozpoczęcie procesu transkodowania. Gdy otrzymamy transkodowany film, przekazujemy go do aplikacji do udostępniania, która przesyła go na serwer w chmurze.

Przykład 2. Transkodowanie jest inicjowane przez aplikację do udostępniania filmów. Aplikacja do nagrywania filmów udostępnia film aplikacji do udostępniania filmów za pomocą identyfikatora URI MediaStore. Aplikacja do udostępniania filmów otwiera plik wideo za pomocą openTypedAssetFileDescriptor, określając, że nie obsługuje formatu HEVC w swoich możliwościach multimedialnych. Spowoduje to zainicjowanie procesu transkodowania, a po jego zakończeniu plik zostanie przesłany na serwer w chmurze.

Niezadeklarowane formaty

Transkodowanie kompatybilnych multimediów jest włączone w przypadku wszystkich formatów, które są zadeklarowane jako niedostępne, i wyłączone w przypadku wszystkich formatów, które są zadeklarowane jako dostępne. W przypadku innych niedeklarowanych formatów platforma sama decyduje, czy przekodować plik. W Androidzie 12 transkodowanie jest wyłączone w przypadku wszystkich niezadeklarowanych formatów. W przyszłości może się to zmienić w przypadku nowych formatów.

Opcje programisty

Aby zastąpić domyślne zachowanie transkodowania w Androidzie, możesz użyć tych opcji dla programistów:

• Zastąp domyślne ustawienia transkodowania To ustawienie określa, czy platforma ma kontrolować automatyczne transkodowanie. Gdy zastąpienie jest włączone, ustawienia domyślne platformy są ignorowane, a ustawienie włącz transkodowanie kontroluje automatyczne transkodowanie. Ta opcja jest domyślnie wyłączona.

• Włącz transkodowanie – to ustawienie określa, czy niedeklarowane formaty mają być automatycznie transkodowane. Jest ona domyślnie włączona, ale ma zastosowanie tylko wtedy, gdy włączona jest też opcja Zastąpij domyślne ustawienia transkodowania.

• Zakładaj, że aplikacje obsługują nowoczesne formaty – to ustawienie określa, co się dzieje, gdy aplikacja próbuje odtworzyć niedeklarowany format. Dzieje się tak, gdy manifest nie określa, czy aplikacja obsługuje dany format, lub gdy Google nie dodała aplikacji do listy wymuszania transkodowania po stronie serwera. Gdy to ustawienie jest włączone, aplikacja nie transkoduje, a gdy jest wyłączone, transkoduje. Ta opcja jest domyślnie włączona.

• Pokaż powiadomienia transkodowania, gdy ta opcja jest włączona, aplikacja wyświetla powiadomienie o postępie transkodowania po aktywowaniu transkodowania przez odczytanie nieobsługiwanego pliku multimedialnego. Ta opcja jest domyślnie włączona.

• Wyłącz pamięć podręczną transkodowania – jeśli ta opcja jest włączona, aplikacje wymagające transkodowania nie korzystają z pamięci podręcznej transkodowania. Może to być przydatne podczas tworzenia, aby łatwo wywołać transkodowanie nieobsługiwanego pliku multimedialnego, ale może to spowodować pogorszenie wydajności urządzenia. Domyślnie ta opcja jest wyłączona.