<پرس و جوها>

<queries>
    <package android:name="string" />
    <intent>
        ...
    </intent>
    <provider android:authorities="list" />
    ...
</queries>

مجموعه برنامه های دیگری را که یک برنامه قصد تعامل با آنها را دارد، مشخص می کند. این برنامه‌های دیگر با نام بسته ، امضای قصد ، یا توسط مرجع ارائه‌دهنده ، همانطور که در بخش‌های زیر در این صفحه توضیح داده شده است، مشخص می‌شوند.

توجه: برخی از بسته ها به طور خودکار قابل مشاهده هستند. برنامه شما همیشه این بسته ها را در جستارهای خود برای سایر برنامه های نصب شده می بیند. برای مشاهده سایر بسته‌ها، نیاز برنامه خود را به افزایش دید بسته با استفاده از عنصر <queries> اعلام کنید.

درباره نحوه استفاده از عنصر <queries> در فیلتر قابلیت مشاهده بسته در Android بیشتر بیاموزید.

<package>

یک برنامه واحد را مشخص می کند که برنامه شما قصد دسترسی به آن را دارد. این برنامه دیگر ممکن است با برنامه شما یکپارچه شود، یا برنامه شما ممکن است از خدماتی استفاده کند که برنامه دیگر ارائه می دهد.

صفات:

android:name

مورد نیاز. نام بسته برنامه دیگر را مشخص می کند.

<intent>

امضای فیلتر قصد را مشخص می کند. برنامه شما می‌تواند برنامه‌های دیگری را پیدا کند که دارای عناصر <intent-filter> منطبق هستند.

توجه: در مقایسه با امضای فیلتر قصد معمولی، محدودیت‌هایی در گزینه‌ها وجود دارد که می‌توانید در این عنصر <intent> قرار دهید. درباره این محدودیت‌ها در بسته‌هایی که با امضای فیلتر قصد مطابقت دارند، بیشتر بیاموزید.

<provider>

یک یا چند مرجع ارائه دهنده محتوا را مشخص می کند. برنامه شما می تواند برنامه های دیگری را پیدا کند که ارائه دهندگان محتوای آنها از مقامات مشخص شده استفاده می کنند.

توجه: در مقایسه با یک عنصر مانیفست معمولی <provider> ، محدودیت‌هایی بر روی گزینه‌ها وجود دارد که می‌توانید در این عنصر <provider> بگنجانید. معمولاً فقط ویژگی android:authorities مشخص می کنید.

<queries>
    <package android:name="string" />
    <intent>
        ...
    </intent>
    <provider android:authorities="list" />
    ...
</queries>

مجموعه برنامه های دیگری را که یک برنامه قصد تعامل با آنها را دارد، مشخص می کند. این برنامه‌های دیگر با نام بسته ، امضای قصد ، یا توسط مرجع ارائه‌دهنده ، همانطور که در بخش‌های زیر در این صفحه توضیح داده شده است، مشخص می‌شوند.

توجه: برخی از بسته ها به طور خودکار قابل مشاهده هستند. برنامه شما همیشه این بسته ها را در جستارهای خود برای سایر برنامه های نصب شده می بیند. برای مشاهده سایر بسته‌ها، نیاز برنامه خود را به افزایش دید بسته با استفاده از عنصر <queries> اعلام کنید.

درباره نحوه استفاده از عنصر <queries> در فیلتر قابلیت مشاهده بسته در Android بیشتر بیاموزید.

<package>

یک برنامه واحد را مشخص می کند که برنامه شما قصد دسترسی به آن را دارد. این برنامه دیگر ممکن است با برنامه شما یکپارچه شود، یا برنامه شما ممکن است از خدماتی استفاده کند که برنامه دیگر ارائه می دهد.

صفات:

android:name

مورد نیاز. نام بسته برنامه دیگر را مشخص می کند.

<intent>

امضای فیلتر قصد را مشخص می کند. برنامه شما می‌تواند برنامه‌های دیگری را پیدا کند که دارای عناصر <intent-filter> منطبق هستند.

توجه: در مقایسه با امضای فیلتر قصد معمولی، محدودیت‌هایی در گزینه‌ها وجود دارد که می‌توانید در این عنصر <intent> قرار دهید. درباره این محدودیت‌ها در بسته‌هایی که با امضای فیلتر قصد مطابقت دارند، بیشتر بیاموزید.

<provider>

یک یا چند مرجع ارائه دهنده محتوا را مشخص می کند. برنامه شما می تواند برنامه های دیگری را پیدا کند که ارائه دهندگان محتوای آنها از مقامات مشخص شده استفاده می کنند.

توجه: در مقایسه با یک عنصر مانیفست معمولی <provider> ، محدودیت‌هایی بر روی گزینه‌ها وجود دارد که می‌توانید در این عنصر <provider> بگنجانید. معمولاً فقط ویژگی android:authorities مشخص می کنید.