کاشی

کاشی‌ها دسترسی سریع به اطلاعات و اقداماتی را که کاربران برای انجام کارها نیاز دارند، فراهم می‌کنند. چرخ فلک کاشی‌ها با کشیدن انگشت روی صفحه ساعت نمایان می‌شود و تند کشیدن‌های اضافی بین کاشی‌ها جابه‌جا می‌شوند. خود کاشی ها را نمی توان پیمایش کرد.

شکل 1. انگشت خود را به یک طرف صفحه ساعت بکشید تا کاشی های مختلف را در یک دستگاه Wear OS ببینید.

کاربران می توانند کاشی هایی را که می خواهند ببینند انتخاب کنند. کاشی هایی برای بررسی آب و هوا، تنظیم تایمر، پیگیری پیشرفت تناسب اندام روزانه، شروع سریع تمرین، پخش آهنگ، اسکن جلسه آینده و ارسال پیام به مخاطب مورد علاقه وجود دارد.

کاشی های کنار هم.

شکل 2. کاشی ها به کاربران امکان دسترسی آسان به اطلاعات و اقدامات را می دهند.

به‌جای استفاده از Compose (یا Views )، کاشی‌ها با استفاده از طرح اولیه و کتابخانه‌های کاشی‌های Jetpack به‌صورت اعلامی تعریف می‌شوند. از آنجایی که کاشی‌ها در یک محیط مجزا و از راه دور ارائه می‌شوند، به رویکردهای متفاوتی برای بارگذاری، نمایش و به‌روزرسانی داده‌ها در درون خود نیاز دارند. سادگی آنها آنها را برای ساخت، آزمایش و استقرار ساده می کند.

استفاده مورد نظر

Wear OS کاشی‌هایی را به‌عنوان راهی برای نشان دادن مقدار کمی از اطلاعات کلیدی در اختیار شما قرار می‌دهد که کاربران می‌توانند پس از چند ثانیه نگاه کردن به یک کاشی، آن‌ها را بخوانند. برای ارائه این تجربه با کیفیت بالا برای کاربران، بهترین شیوه ها را دنبال کنید:

  • کاشی ها را با محتوای بیش از حد شلوغ نکنید. درعوض، به کاربران اجازه دهید تا برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی کاشی ها ضربه بزنند و روی سطح دیگری در برنامه شما اقدام کنند.
  • روی چیدمان و محتوای کاشی تمرکز کنید. سیستم از وظایف رندر سطح پایین مراقبت می کند.
  • مکررا محتوا را واکشی نکنید یا کار ناهمزمان طولانی مدت را در کاشی های خود شروع نکنید. این گردش‌های کاری منابع سیستمی زیادی را مصرف می‌کنند.
{% کلمه به کلمه %} {% آخر کلمه %} {% کلمه به کلمه %} {% آخر کلمه %}