ARCore w Jetpack XR

Aby dodać zależność od ARCore dla Jetpack XR, musisz dodać repozytorium Google Maven do projektu. Więcej informacji znajdziesz w repozytorium Maven firmy Google.

Dodaj zależności dla artefaktów, których potrzebujesz, w pliku build.gradle aplikacji lub modułu:

dependencies {
    implementation "androidx.xr.arcore:arcore:1.0.0-alpha01"
}

dependencies {
    implementation("androidx.xr.arcore:arcore:1.0.0-alpha01")
}

Więcej informacji o zależnościach znajdziesz w artykule Dodawanie zależności kompilacji.

Opinia

Twoja opinia pomoże nam ulepszyć Jetpacka. Jeśli zauważysz nowe problemy lub masz pomysły na ulepszenie tej biblioteki, daj nam znać. Zanim utworzysz nowy problem, zapoznaj się z dotychczasowymi problemami w tej bibliotece. Możesz oddać głos w sprawie istniejącego problemu, klikając przycisk z gwiazdką.

Tworzenie nowego zgłoszenia

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji narzędzia Issue Tracker.

Wersja 1.0

Wersja 1.0.0-alpha02

12 lutego 2025 r.

androidx.xr.arcore:arcore:1.0.0-alpha02 został zwolniony. Wersja 1.0.0-alpha02 zawiera te komity.

Nowe funkcje

• Dodano obsługę śledzenia rąk. Aby uzyskać dostęp do informacji o śledzeniu, użyj Hand.left i Hand.right.
• Interfejsy API, które generują kotwicę (Anchor.create, Anchor.load, Plane.createAnchor), zwracają teraz AnchorCreateResult i prawidłowo implementują AnchorCreateResourcesExhausted.

Poprawki błędów

• Anchor.detach nie powoduje już krytycznego błędu z powodu warunków wyścigu z wątkiem aktualizacji sesji.
• Anchor.create jest bardziej stabilny podczas uruchamiania na emulatorze.

Wersja 1.0.0-alpha01

12 grudnia 2024 r.

androidx.xr.arcore:arcore-* 1.0.0-alpha01 został zwolniony.

Funkcje dostępne w pierwszej wersji

Biblioteka ARCore dla Jetpacka XR, która powstała na podstawie dotychczasowej biblioteki ARCore, umożliwia łączenie treści cyfrowych ze światem rzeczywistym. Biblioteka ta obejmuje śledzenie ruchu, trwałe kotwy, testowanie uderzeń i identyfikację płaszczyzny za pomocą etykiet semantycznych (np. podłoga, ściany i blaty). Aby dowiedzieć się więcej o ARCore w Jetpack XR, zapoznaj się z przewodnikiem dla programistów.

• Session: ARCore dla Jetpacka XR korzysta z biblioteki Jetpack XR Runtime, aby obsługiwać swoje funkcje. Sesji używa się do interakcji z większą liczbą interfejsów ARCore dla Jetpack XR API, dlatego zapoznaj się z ich dokumentacją.

• Plane: użyj samolotów, aby poznać świat wokół siebie. Każdy samolot ma Label, który opisuje go semantycznie. Możesz użyć subscribe, aby otrzymywać powiadomienia o ostatnio wykrytych samolotach, lub state, aby otrzymywać powiadomienia o zmianach dotyczących konkretnego samolotu.

• Anchor: połączenie między obiektem wirtualnym a lokalizacją w świecie rzeczywistym. Kotwy można przypiąć do określonej lokalizacji w przestrzeni (za pomocą create) lub do Trackable (za pomocą createAnchor).

  • Kotwic można używać ponownie w różnych sesjach. Możesz ich używać za pomocą funkcji persist (do przechowywania), getPersistedAnchorUuids (do zliczania) i load (do pobierania). Gdy nie będziesz już używać tych urządzeń, unpersist je.

  • Punkty kotwiczenia są kompatybilne między ARCore dla Jetpacka XR i Jetpacka SceneCore. Możesz utworzyć AnchorEntity za pomocą zakotwiczenia lub, jeśli masz już AnchorEntity, możesz użyć getAnchor, aby pobrać zakotwiczenie.

  • Zapewnij użytkownikom naturalne interakcje za pomocą hitTest. Funkcja hitTest używa Ray, aby określić, z czym się przecina, i utworzyć Anchor z tego miejsca. Rozważ przeprowadzenie testu hitTest z urządzenia InputEvent.

Znane problemy

• Pomiędzy wywołaniem funkcji unpersist a usunięciem z wyników zwracanych przez funkcję getPersistedAnchorUuids identyfikatora UUID może minąć pewien czas.

• create nie sprawdza, czy system ma wystarczające zasoby, aby zwrócić nowe kotwy. Utworzenie zbyt dużej liczby kotwic może spowodować awarię.

• Zachowywanie punktu odniesienia, który został wcześniej zapisany i usuwany, nie jest obecnie obsługiwane.

• Aplikacja może być używana w emulatorze, ale jej działanie może nie być tak stabilne jak na rzeczywistym urządzeniu. W szczególności wywołania funkcji create mogą zakończyć się błędem kodu natywnego i natychmiast zakończyć działanie.

• W pewnych okolicznościach podczas wywołania funkcji persist może zostać błędnie wyrzucony wyjątek RuntimeException z komunikatem „An anchor was not persisted” („Nie udało się zapisać kotwicy”). W takich przypadkach funkcja i tak zostanie wykonana, a kotwica zostanie zapisana. Jako rozwiązanie zalecamy umieszczenie wywołania funkcji persist w bloku try.