Na urządzeniach z Androidem 10 (poziom interfejsu API 29) lub nowszym dostępne są warstwy OpenGL ES (GLES). Aplikacja z możliwością debugowania może wczytywać warstwy GLES z pakietu APK, z katalogu podstawowego lub z pliku APK wybranej warstwy.
Użycie warstwy GLES jest podobne do użycia warstwy walidacji Vulkan.
Wymagania
Warstwy GLES są obsługiwane tylko w GLES w wersji 2.0 lub nowszej.
Inicjowanie warstwy
Po wypełnieniu standardowych punktów wejścia moduł ładowania EGL tworzy instancję GLES LayerLoader. Jeśli włączone są warstwy debugowania, LayerLoader skanuje określone katalogi pod kątem warstw, podobnie jak robi to wczytujący Vulkan.
Jeśli jest włączone tworzenie warstw, LayerLoader wyszukuje i wylicza określoną listę warstw. Lista warstw jest określana przez nazwy plików rozdzielone dwukropkiem.
LayerLoader przemierza warstwy w określonej przez Ciebie kolejności, więc pierwsza warstwa znajduje się bezpośrednio pod aplikacją. W każdej warstwie LayerLoader śledzi punkty wejścia AndroidGLESLayer_Initialize i AndroidGLESLayer_GetProcAddress. Warstwy muszą udostępniać te interfejsy, aby można było je wczytywać.
typedef void* (*PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC)(void*, const char*); void* AndroidGLESLayer_Initialize(void* layer_id, PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC get_next_layer_proc_address))
Funkcja AndroidGLESLayer_Initialize() udostępnia identyfikator warstwy, który ma być używany (layer_id) i punkt wejścia, który można wywołać, aby wyszukać funkcje znajdujące się poniżej warstwy. Punktu wejścia można użyć w sposób pokazany w tym przykładowym kodzie:
const char* func = "eglFoo"; void* gpa = get_next_layer_proc_address(layer_id, func);
AndroidGLESLayer_GetProcAddress pobiera adres następnego wywołania w łańcuchu, które ma wywołać warstwa po zakończeniu. Jeśli istnieje tylko jedna warstwa, next wskazuje bezpośrednio sterownik większości funkcji.
typedef __eglMustCastToProperFunctionPointerType EGLFuncPointer; void* AndroidGLESLayer_GetProcAddress(const char *funcName, EGLFuncPointer next)
W przypadku każdej warstwy, którą znajdzie LayerLoader GLES, wywołuje AndroidGLESLayer_Initialize, przechodzi listy funkcji libEGL i wywołuje AndroidGLESLayer_GetProcAddress dla wszystkich znanych funkcji. Od warstwy zależy sposób śledzenia kolejnego adresu. Jeśli warstwa przechwytuje funkcję,
śledzi jej adres. Jeśli warstwa nie przechwytuje funkcji, AndroidGLESLayer_GetProcAddress zwraca ten sam adres funkcji, który została przekazana. Następnie LayerLoader aktualizuje listę punktów zaczepienia funkcji, aby wskazywała punkt wejścia warstwy.
Warstwy nie muszą nic robić z informacjami dostarczanymi przez AndroidGLESLayer_Initialize i get_next_layer_proc_address, ale udostępnienie tych danych ułatwia obsługę Androida istniejącym warstwom, takim jak Android GPU Inspector i RenderDoc. Dzięki tym danym warstwa może wyszukiwać funkcje niezależnie, zamiast czekać na wywołania AndroidGLESLayer_GetProcAddress. Jeśli warstwy decydują się na inicjowanie, zanim moduł wczytujący odpytuje wszystkie punkty wejścia, musi używać funkcji get_next_layer_proc_address. Parametr eglGetProcAddress musi być przekazywany w dół łańcucha na platformę.
Umieść warstwy
GLES LayerLoader wyszukuje warstwy w następujących lokalizacjach, w kolejności według priorytetu:
1. Lokalizacja systemowa katalogu głównego
Wymaga dostępu na poziomie roota
adb root adb disable-verity adb reboot adb root adb shell setenforce 0 adb shell mkdir -p /data/local/debug/gles adb push <layer>.so /data/local/debug/gles/
2. Katalog podstawowy aplikacji
Aplikacja docelowa musi umożliwiać debugowanie lub musisz mieć dostęp na poziomie roota:
adb push libGLTrace.so /data/local/tmp adb shell run-as com.android.gl2jni cp /data/local/tmp/libGLTrace.so . adb shell run-as com.android.gl2jni ls | grep libGLTrace libGLTrace.so
3. Zewnętrzny plik APK
Określ interfejs ABI aplikacji docelowej, a następnie zainstaluj plik APK zawierający warstwy, które chcesz wczytać:
adb install --abi armeabi-v7a layers.apk
4. W pliku APK aplikacji docelowej
Poniższy przykład pokazuje, jak umieścić warstwy w pliku APK aplikacji:
$ jar tf GLES_layers.apk lib/arm64-v8a/libGLES_glesLayer1.so lib/arm64-v8a/libGLES_glesLayer2.so lib/arm64-v8a/libGLES_glesLayer3.so lib/armeabi-v7a/libGLES_glesLayer1.so lib/armeabi-v7a/libGLES_glesLayer2.so lib/armeabi-v7a/libGLES_glesLayer3.so resources.arsc AndroidManifest.xml META-INF/CERT.SF META-INF/CERT.RSA META-INF/MANIFEST.MF
Włącz warstwy
Warstwy GLES możesz włączyć dla poszczególnych aplikacji lub globalnie. Ustawienia dla poszczególnych aplikacji są zachowywane przy ponownym uruchomieniu, a właściwości globalne są czyszczone przy ponownym uruchomieniu.
Model zabezpieczeń Androida i zasady znacznie różnią się od tych na innych platformach. Aby wczytywać warstwy zewnętrzne, musi być spełniony jeden z tych warunków:
Plik manifestu aplikacji docelowej zawiera ten element metadanych (dotyczy tylko aplikacji kierowanych na Androida 11 (poziom interfejsu API 30) lub nowszego):
<meta-data android:name="com.android.graphics.injectLayers.enable" android:value="true" />Ta opcja służy do profilowania aplikacji.
Aplikację docelową można debugować. Ta opcja zapewnia więcej informacji na potrzeby debugowania, ale może negatywnie wpłynąć na wydajność aplikacji.
Aplikacja docelowa jest uruchomiona w kompilacji userdebug systemu operacyjnego, która przyznaje dostęp na poziomie roota.
Aby włączyć warstwy dla poszczególnych aplikacji:
# Enable layers adb shell settings put global enable_gpu_debug_layers 1 # Specify target application adb shell settings put global gpu_debug_app <package_name> # Specify layer list (from top to bottom) # Layers are identified by their filenames, such as "libGLLayer.so" adb shell settings put global gpu_debug_layers_gles <layer1:layer2:layerN> # Specify packages to search for layers adb shell settings put global gpu_debug_layer_app <package1:package2:packageN>
Aby wyłączyć warstwy dla poszczególnych aplikacji:
# Delete the global setting that enables layers adb shell settings delete global enable_gpu_debug_layers # Delete the global setting that selects target application adb shell settings delete global gpu_debug_app # Delete the global setting that specifies layer list adb shell settings delete global gpu_debug_layers_gles # Delete the global setting that specifies layer packages adb shell settings delete global gpu_debug_layer_app
Aby włączyć warstwy globalnie:
# This attempts to load layers for all applications, including native # executables adb shell setprop debug.gles.layers <layer1:layer2:layerN>
Tworzenie warstwy
Warstwy muszą wyeksponować 2 funkcje opisane w sekcji Inicjowanie interfejsu EGL Loader:
AndroidGLESLayer_Initialize AndroidGLESLayer_GetProcAddress
Warstwy pasywne
W przypadku warstwy, która przechwytuje tylko kilka funkcji, optymalna jest warstwa zainicjowana pasywnie. Pasywnie zainicjowana warstwa czeka na zainicjowanie potrzebnej funkcji GLES LayerLoader.
Poniższy przykładowy kod pokazuje, jak utworzyć warstwę pasywną.
namespace {
std::unordered_map<std::string, EGLFuncPointer> funcMap;
EGLAPI EGLBoolean EGLAPIENTRY glesLayer_eglChooseConfig (
EGLDisplay dpy, const EGLint *attrib_list, EGLConfig *configs, EGLint config_size,
EGLint *num_config) {
EGLFuncPointer entry = funcMap["eglChooseConfig"];
typedef EGLBoolean (*PFNEGLCHOOSECONFIGPROC)(
EGLDisplay, const EGLint*, EGLConfig*, EGLint, EGLint*);
PFNEGLCHOOSECONFIGPROC next = reinterpret_cast<PFNEGLCHOOSECONFIGPROC>(entry);
return next(dpy, attrib_list, configs, config_size, num_config);
}
EGLAPI EGLFuncPointer EGLAPIENTRY eglGPA(const char* funcName) {
#define GETPROCADDR(func) if(!strcmp(funcName, #func)) { \
return (EGLFuncPointer)glesLayer_##func; }
GETPROCADDR(eglChooseConfig);
// Don't return anything for unrecognized functions
return nullptr;
}
EGLAPI void EGLAPIENTRY glesLayer_InitializeLayer(
void* layer_id, PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC get_next_layer_proc_address) {
// This function is purposefully empty, since this layer does not proactively
// look up any entrypoints
}
EGLAPI EGLFuncPointer EGLAPIENTRY glesLayer_GetLayerProcAddress(
const char* funcName, EGLFuncPointer next) {
EGLFuncPointer entry = eglGPA(funcName);
if (entry != nullptr) {
funcMap[std::string(funcName)] = next;
return entry;
}
return next;
}
} // namespace
extern "C" {
__attribute((visibility("default"))) EGLAPI void AndroidGLESLayer_Initialize(
void* layer_id, PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC get_next_layer_proc_address) {
return (void)glesLayer_InitializeLayer(layer_id, get_next_layer_proc_address);
}
__attribute((visibility("default"))) EGLAPI void* AndroidGLESLayer_GetProcAddress(
const char *funcName, EGLFuncPointer next) {
return (void*)glesLayer_GetLayerProcAddress(funcName, next);
}
}
Aktywne warstwy
W przypadku bardziej sformalizowanych warstw, które muszą zostać w pełni zainicjowane z góry, lub warstw, które wymagają wyszukiwania rozszerzeń nieznanych modułowi ładowania EGL, wymagane jest inicjowanie aktywnej warstwy. Warstwa używa funkcji get_next_layer_proc_address udostępnianej przez AndroidGLESLayer_Initialize do wyszukiwania funkcji. Warstwa musi nadal odpowiadać na żądania AndroidGLESLayer_GetProcAddress z modułu wczytującego, aby platforma wiedziała, gdzie kierować wywołania. Poniższy przykładowy kod pokazuje, jak utworzyć aktywną warstwę.
namespace {
std::unordered_map<std::string, EGLFuncPointer> funcMap;
EGLAPI EGLBoolean EGLAPIENTRY glesLayer_eglChooseConfig (
EGLDisplay dpy, const EGLint *attrib_list, EGLConfig *configs, EGLint config_size,
EGLint *num_config) {
EGLFuncPointer entry = funcMap["eglChooseConfig"];
typedef EGLBoolean (*PFNEGLCHOOSECONFIGPROC)(
EGLDisplay, const EGLint*, EGLConfig*, EGLint, EGLint*);
PFNEGLCHOOSECONFIGPROC next = reinterpret_cast<PFNEGLCHOOSECONFIGPROC>(entry);
return next(dpy, attrib_list, configs, config_size, num_config);
}
EGLAPI EGLFuncPointer EGLAPIENTRY eglGPA(const char* funcName) {
#define GETPROCADDR(func) if(!strcmp(funcName, #func)) { \
return (EGLFuncPointer)glesLayer_##func; }
GETPROCADDR(eglChooseConfig);
// Don't return anything for unrecognized functions
return nullptr;
}
EGLAPI void EGLAPIENTRY glesLayer_InitializeLayer(
void* layer_id, PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC get_next_layer_proc_address) {
// Note: This is where the layer would populate its function map with all the
// functions it cares about
const char* func = “eglChooseConfig”;
funcMap[func] = get_next_layer_proc_address(layer_id, func);
}
EGLAPI EGLFuncPointer EGLAPIENTRY glesLayer_GetLayerProcAddress(
const char* funcName, EGLFuncPointer next) {
EGLFuncPointer entry = eglGPA(funcName);
if (entry != nullptr) {
return entry;
}
return next;
}
} // namespace
extern "C" {
__attribute((visibility("default"))) EGLAPI void AndroidGLESLayer_Initialize(
void* layer_id, PFNEGLGETNEXTLAYERPROCADDRESSPROC get_next_layer_proc_address) {
return (void)glesLayer_InitializeLayer(layer_id, get_next_layer_proc_address);
}
__attribute((visibility("default"))) EGLAPI void* AndroidGLESLayer_GetProcAddress(
const char *funcName, EGLFuncPointer next) {
return (void*)glesLayer_GetLayerProcAddress(funcName, next);
}
}