تجربیات افزودهی عینک، افزونهای از برنامهی موبایل فعلی شما هستند، میتوانید تجربیات انتقال از برنامهی موبایل خود به عینک را ایجاد کنید. برنامهی شما میتواند هم روی عینک هوش مصنوعی و هم روی عینک نمایشگر هوش مصنوعی اجرا شود.
عینک هوش مصنوعی روی صفحه نمایش
عینکهای نمایشگر، تجربه بصری و صوتی را ارائه میدهند، تجربه برنامه شما باید شامل نشانههای بصری و صوتی باشد.
وقتی صفحه نمایش روشن است ، کاربر میتواند با تاچپد تعامل داشته باشد تا فهرستها را پیمایش کند، فوکوس را تغییر دهد، روی دکمهها کلیک کند و غیره. بازخورد بصری نشان دهید تا با ارائه بازخورد صوتی بیش از حد، حواس کاربر را درگیر نکند.
وقتی صفحه نمایش خاموش است ، برنامه شما میتواند روشن یا خاموش بودن صفحه نمایش را پیگیری کند، بنابراین کاربر شما میتواند از یک صفحه نمایش به یک تجربه صوتی و برعکس برود.
نمایش زمان انقضا
کاربران میتوانند با فشار دادن دکمهی نمایش، صفحه نمایش را خاموش کنند یا منتظر بمانند تا زمان نمایش تمام شود. زمان نمایش میتواند توسط کاربران پیکربندی شود یا برای برنامهی شما سفارشی شود. فقط در صورتی که برای تجربهی برنامهی شما حیاتی است، آن را سفارشی کنید زیرا میتواند بر عملکرد تأثیر بگذارد.
روی عینکهای هوش مصنوعی بدون نمایشگر
بدون نمایشگر با یک تجربه فقط صوتی سازگار میشود.
- ورودی به اقدامات کلیدی، مانند پخش یا مکث با یک ضربه و پایان دادن به تجربهها با کشیدن به عقب، نگاشت میشود. از آنجا که هیچ عنصر رابط کاربری برای تعامل جداگانه در صفحه نمایش وجود ندارد. به عنوان مثال، در حالت بدون صفحه نمایش، کاربر نمیتواند در لیستی از گزینهها و دکمههای متعدد پیمایش کند، در عوض به یک نشانه صوتی با ورودی مربوطه نیاز خواهد داشت. در مورد ورودی بیشتر بخوانید.
- مطمئن شوید که نشانههای بصری به نشانههای صوتی تبدیل میشوند.
- کاربران شما ممکن است عینکهای نمایشی یا فقط صوتی داشته باشند، به همین دلیل است که در نظر گرفتن جریانهای صوتی و تصویری برای برنامه شما مهم است.
برای مثال، در عینک هوش مصنوعیِ نمایشی، یک رابط کاربری بصری پس از اجرای برنامه بارگذاری میشود، در حالی که در عینک هوش مصنوعی صوتی، یک نشانه صوتی کاربر را به تعامل در کل برنامه ترغیب میکند.
در اینجا، بازخوانی صدا توسط رابط کاربری بصری روی عینک نمایشگر متوقف میشود، در حالی که ضربه ورودی سختافزاری فقط برای صدا متوقف میشود.
آناتومی برنامه
رابط کاربری عینک از پایین به بالا ساخته میشود تا به جای مسدود کردن خط دید کاربر، آن را تقویت کند.
- هنگام طراحی اپلیکیشن خود، عناصر را در پایین بوم لنگر بیندازید تا به سمت بالا ساخته شوند.
- محتوا باید از قرار گرفتن در مرکز عمودی اجتناب کند و مینیمال و متفکرانه باقی بماند تا در دید کاربر کمتر حواسپرتی ایجاد کند.
- عمق برای سلسله مراتب بصری استفاده میشود.
- به جز اعلانها، برنامهها نمیتوانند از فضای نوار سیستم استفاده کنند. وقتی استفاده نمیشوند، نامرئی هستند.
- برنامهها میتوانند اسکرول کنند، اما سعی کنید تعداد موارد را به حداقل برسانید تا بار شناختی کاهش یابد و تعاملات درون فریم به حداقل برسد.
- بین میزان تعامل صوتی مورد نیاز و حرکات فیزیکی تعادل برقرار کنید، گاهی اوقات یک حرکت فیزیکی ترجیح داده میشود.
نقاط ورود
از آنجایی که اپلیکیشن عینک شما، افزونهای برای تجربه اصلی اپلیکیشن شماست، انتقال از گوشی به دستگاه دیگر را به عنوان نقطه ورود اصلی فعلی در نظر بگیرید. با تکامل فرم فاکتور عینک، باید انتظار نقاط ورود بیشتری را از رابط کاربری سیستم یا قابلیتهای هوش مصنوعی داشته باشید.
انتقال از طریق تلفن
با یک اقدام صریح یا ضمنی، برنامهای را روی عینک خود از طریق تلفن همراهتان اجرا کنید.
انتقال ضمنی میتواند به طور خودکار و به عنوان بخشی طبیعی از جریان کاربر برای راهاندازی بخشی از تجربه عینک رخ دهد. به عنوان مثال، شروع نمایش ناوبری، روشن کردن نوبتی عینک یا پخش رسانه دارای یک نشانگر بصری روی عینک است.
انتقال صریح نیاز به تعامل کاربر در برنامه تلفن همراه برای راهاندازی تجربه عینک دارد. به عنوان مثال، روشن کردن دوربین از برنامه یا دکمهای که برنامه عینک را اجرا میکند. به وضوح با نماد عینک و برچسب اختیاری «اجرای عینک» نشان دهید.
سفارشیسازی
اپلیکیشنهای روی عینک، انعطافپذیری بیشتری در تجربه کاربری و طراحی رابط کاربری ارائه میدهند.
چارچوب رابط کاربری، مجموعهای پایه و بسیار بهینه از اجزا مانند لیستها، کارتها و حاشیهنویسیها و سبکهای پایه رنگ، تایپوگرافی و حرکت را ارائه میدهد. هرگونه سفارشیسازی باید با دقت انجام شود تا به برقراری ارتباط با کاربران یا انعکاس برند شما کمک کند.
درباره استایلهای Jetpack Compose Glimmer بیشتر بدانید
