Derleme çeşitlerini yapılandırma

Bu sayfada, tek bir projeden uygulamanızın farklı sürümlerini oluşturmak için derleme varyantlarını nasıl yapılandırabileceğiniz ve bağımlılıklarınız ile imzalama yapılandırmalarınızı doğru şekilde nasıl yönetebileceğiniz açıklanmaktadır.

Her derleme varyantı, uygulamanızın oluşturabileceğiniz farklı bir sürümünü temsil eder. Örneğin, uygulamanızın sınırlı bir içerik grubuna sahip ücretsiz bir sürümünü ve daha fazla içerik içeren başka bir ücretli sürümünü oluşturmak isteyebilirsiniz. Ayrıca, API düzeyine veya diğer cihaz varyasyonlarına bağlı olarak uygulamanızın farklı cihazları hedefleyen farklı sürümlerini de oluşturabilirsiniz.

Derleme varyantları, Gradle'ın derleme türlerinizde ve ürün çeşitlerinizde yapılandırılan ayarları, kodu ve kaynakları birleştirmek için belirli bir kural grubu kullanması sonucunda ortaya çıkar. Derleme varyantlarını doğrudan yapılandırmasanız da bunları oluşturan derleme türlerini ve ürün çeşitlerini yapılandırırsınız.

Örneğin, "demo" ürün türü; özel kaynak kodu, kaynaklar ve minimum API düzeyleri gibi belirli özellikleri ve cihaz gereksinimlerini belirtirken, "hata ayıklama" derleme türü, hata ayıklama seçenekleri ve imzalama anahtarları gibi farklı derleme ve paketleme ayarları uygulayabilir. Bu ikisini birleştiren derleme varyantı, uygulamanızın "demoDebug" sürümüdür ve "demo" ürün türü, "hata ayıklama" derleme türü ve main/ kaynak grubunda yer alan yapılandırmalar ve kaynakların bir kombinasyonunu içerir.

Derleme türlerini yapılandırma

Derleme türlerini modül düzeyindeki build.gradle.kts dosyasının android bloğunda oluşturabilir ve yapılandırabilirsiniz. Yeni bir modül oluşturduğunuzda Android Studio, hata ayıklama ve sürüm derleme türlerini otomatik olarak oluşturur. Hata ayıklama derleme türü derleme yapılandırma dosyasında görünmese de Android Studio bunu debuggable true ile yapılandırır. Böylece güvenli Android cihazlardaki uygulamada hata ayıklayabilir ve genel bir hata ayıklama anahtar deposuyla uygulama imzalamayı yapılandırabilirsiniz.

Belirli ayarları eklemek veya değiştirmek istiyorsanız yapılandırmanıza hata ayıklama derleme türünü ekleyebilirsiniz. Aşağıdaki örnek, hata ayıklama derleme türü için bir applicationIdSuffix belirtir ve hata ayıklama derleme türündeki ayarlar kullanılarak başlatılan "hazırlık" derleme türünü yapılandırır:

Kotlin

android {
    defaultConfig {
        manifestPlaceholders["hostName"] = "www.example.com"
        ...
    }
    buildTypes {
        getByName("release") {
            isMinifyEnabled = true
            proguardFiles(getDefaultProguardFile("proguard-android.txt"), "proguard-rules.pro")
        }

        getByName("debug") {
            applicationIdSuffix = ".debug"
            isDebuggable = true
        }

        /**
         * The `initWith` property lets you copy configurations from other build types,
         * then configure only the settings you want to change. This one copies the debug build
         * type, and then changes the manifest placeholder and application ID.
         */
        create("staging") {
            initWith(getByName("debug"))
            manifestPlaceholders["hostName"] = "internal.example.com"
            applicationIdSuffix = ".debugStaging"
        }
    }
}

Modern

android {
    defaultConfig {
        manifestPlaceholders = [hostName:"www.example.com"]
        ...
    }
    buildTypes {
        release {
            minifyEnabled true
            proguardFiles getDefaultProguardFile('proguard-android.txt'), 'proguard-rules.pro'
        }

        debug {
            applicationIdSuffix ".debug"
            debuggable true
        }

        /**
         * The `initWith` property lets you copy configurations from other build types,
         * then configure only the settings you want to change. This one copies the debug build
         * type, and then changes the manifest placeholder and application ID.
         */
        staging {
            initWith debug
            manifestPlaceholders = [hostName:"internal.example.com"]
            applicationIdSuffix ".debugStaging"
        }
    }
}

Not: Bir derleme yapılandırma dosyasında değişiklik yaptığınızda, Android Studio projenizi yeni yapılandırmayla senkronize etmenizi gerektirir. Projenizi senkronize etmek için bir değişiklik yaptığınızda görünen bildirim çubuğunda Şimdi Senkronize Et'i veya araç çubuğundan Projeyi Senkronize Et'i tıklayın. Android Studio, yapılandırmanızla ilgili herhangi bir hata tespit ederse sorunu açıklayan Mesajlar penceresi görünür.

Derleme türleriyle yapılandırabileceğiniz tüm özellikler hakkında daha fazla bilgi edinmek için BuildType referansını okuyun.

Ürün çeşitlerini yapılandırın

Ürün çeşitleri oluşturmak, derleme türleri oluşturmaya benzer. Derleme yapılandırmanızdaki productFlavors blokuna ürün çeşitleri ekleyin ve istediğiniz ayarları ekleyin. defaultConfig aslında ProductFlavor sınıfına ait olduğundan ürün aromaları defaultConfig ile aynı özellikleri destekler. Yani defaultConfig blokundaki tüm türler için temel yapılandırma sağlayabilirsiniz ve her tür, bu varsayılan değerlerden herhangi birini (ör. applicationId) değiştirebilir. Uygulama kimliği hakkında daha fazla bilgi için Uygulama kimliğini ayarlama bölümünü okuyun.

Not: Yine de main/ manifest dosyasındaki package özelliğini kullanarak bir paket adı belirtmeniz gerekir. R sınıfına başvurmak veya göreli etkinliği ya da hizmet kaydını çözümlemek için de kaynak kodunuzda bu paket adını kullanmanız gerekir. Bu, kaynak kodunuzu değiştirmek zorunda kalmadan her ürün aromasına paketleme ve dağıtım için benzersiz bir kimlik vermek üzere applicationId kullanmanıza olanak tanır.

Tüm aromalar, adlandırılmış bir aroma boyutuna ait olmalıdır. Bu boyut, ürün aromalardan oluşan bir gruptur. Tüm aromalar için bir tür boyutu atamanız gerekir. Aksi takdirde aşağıdaki derleme hatasını alırsınız. 

  Error: All flavors must now belong to a named flavor dimension.
  The flavor 'flavor_name' is not assigned to a flavor dimension.

Belirli bir modül yalnızca bir tür boyutu belirtiyorsa Android Gradle eklentisi, modülün tüm renklerini otomatik olarak bu boyuta atar.

Aşağıdaki kod örneği, "sürüm" adlı bir çeşit boyutu oluşturup "demo" ve "tam" ürün çeşitlerini ekler. Bu aromalar kendi applicationIdSuffix ve versionNameSuffix değerlerini sağlar:

Kotlin

android {
    ...
    defaultConfig {...}
    buildTypes {
        getByName("debug"){...}
        getByName("release"){...}
    }
    // Specifies one flavor dimension.
    flavorDimensions += "version"
    productFlavors {
        create("demo") {
            // Assigns this product flavor to the "version" flavor dimension.
            // If you are using only one dimension, this property is optional,
            // and the plugin automatically assigns all the module's flavors to
            // that dimension.
            dimension = "version"
            applicationIdSuffix = ".demo"
            versionNameSuffix = "-demo"
        }
        create("full") {
            dimension = "version"
            applicationIdSuffix = ".full"
            versionNameSuffix = "-full"
        }
    }
}

Modern

android {
    ...
    defaultConfig {...}
    buildTypes {
        debug{...}
        release{...}
    }
    // Specifies one flavor dimension.
    flavorDimensions "version"
    productFlavors {
        demo {
            // Assigns this product flavor to the "version" flavor dimension.
            // If you are using only one dimension, this property is optional,
            // and the plugin automatically assigns all the module's flavors to
            // that dimension.
            dimension "version"
            applicationIdSuffix ".demo"
            versionNameSuffix "-demo"
        }
        full {
            dimension "version"
            applicationIdSuffix ".full"
            versionNameSuffix "-full"
        }
    }
}

Not: Google Play'de APK'ları kullanarak dağıttığınız eski bir uygulamanız (Ağustos 2021'den önce oluşturulmuş) varsa uygulamanızı Google Play'de birden fazla APK desteği kullanarak dağıtmak için tüm varyantlara aynı applicationId değerini atayın ve her bir varyantın farklı bir versionCode değerini verin. Uygulamanızın farklı varyantlarını Google Play'de ayrı uygulamalar olarak dağıtmak için her bir varyanta farklı bir applicationId atamanız gerekir.

Ürün çeşitlerinizi oluşturup yapılandırdıktan sonra bildirim çubuğunda Şimdi Senkronize Et'i tıklayın. Senkronizasyon tamamlandıktan sonra Gradle, derleme türlerinize ve ürün çeşitlerinize göre otomatik olarak derleme varyantları oluşturur ve bunları <product-flavor><Build-Type> etiketine göre adlandırır. Örneğin, "demo" ve "tam" ürün çeşitlerini oluşturup varsayılan "hata ayıklama" ve "sürüm" derleme türlerini koruduysanız Gradle aşağıdaki derleme varyantlarını oluşturur:

  • demoDebug
  • demoRelease
  • fullDebug
  • fullRelease

Derlenip çalıştırılacak derleme varyantını seçmek için Derleme > Derleme Varyantı Seçin bölümüne gidip menüden bir derleme varyantı seçin. Her derleme varyantını kendi özellikleri ve kaynaklarıyla özelleştirmeye başlamak için bu sayfada açıklandığı şekilde kaynak grupları oluşturup yönetmeniz gerekir.

Derleme varyantları için uygulama kimliğini değiştirme

Uygulamanız için bir APK veya AAB oluşturduğunuzda, derleme araçları uygulamayı aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi build.gradle.kts dosyasındaki defaultConfig blokunda tanımlanan uygulama kimliğiyle etiketler. Ancak Google Play Store'da ayrı girişler olarak görünecek şekilde uygulamanızın farklı sürümlerini (ör. "ücretsiz" ve "pro" sürüm) oluşturmak istiyorsanız her biri farklı bir uygulama kimliğine sahip ayrı sürüm varyantları oluşturmanız gerekir.

Bu durumda, her yapı varyantını ayrı bir ürün çeşidi olarak tanımlayın. productFlavors blokundaki her bir aroma için applicationId özelliğini yeniden tanımlayabilir veya burada gösterildiği gibi applicationIdSuffix kullanarak varsayılan uygulama kimliğine bir segment ekleyebilirsiniz:

Kotlin

android {
    defaultConfig {
        applicationId = "com.example.myapp"
    }
    productFlavors {
        create("free") {
            applicationIdSuffix = ".free"
        }
        create("pro") {
            applicationIdSuffix = ".pro"
        }
    }
}

Modern

android {
    defaultConfig {
        applicationId "com.example.myapp"
    }
    productFlavors {
        free {
            applicationIdSuffix ".free"
        }
        pro {
            applicationIdSuffix ".pro"
        }
    }
}

Bu şekilde, "ücretsiz" ürün çeşidi için uygulama kimliği "com.example.myapp.free" olur.

Derleme türünüze göre bir segment eklemek için burada gösterildiği gibi applicationIdSuffix kullanabilirsiniz:

Kotlin

android {
    ...
    buildTypes {
        getByName("debug") {
            applicationIdSuffix = ".debug"
        }
    }
}

Modern

android {
    ...
    buildTypes {
        debug {
            applicationIdSuffix ".debug"
        }
    }
}

Gradle, derleme türü yapılandırmasını ürün çeşidinden sonra uyguladığından "ücretsiz hata ayıklama" derleme varyantının uygulama kimliği "com.example.myapp.free.debug" şeklindedir. Bu, iki uygulama aynı uygulama kimliğine sahip olamayacağından hem hata ayıklamanın hem de sürümün aynı cihazda derlemesini istiyorsanız kullanışlıdır.

Google Play'de APK'ları kullanarak dağıttığınız eski bir uygulamanız (Ağustos 2021'den önce oluşturulmuş) varsa ve her biri API düzeyi gibi farklı bir cihaz yapılandırmasını hedefleyen birden fazla APK'yı dağıtmak için aynı uygulama girişini kullanmak istiyorsanız her derleme varyantı için aynı uygulama kimliğini kullanmanız, ancak her APK'ya farklı bir versionCode vermeniz gerekir. Daha fazla bilgi için Birden fazla APK desteği konusunu okuyun. Varsayılan olarak tek bir sürüm kodu ve uygulama kimliği kullanan tek bir yapı kullandığından AAB kullanarak yayınlama bu durumdan etkilenmez.

İpucu: Manifest dosyanızda uygulama kimliğine referans vermeniz gerekiyorsa ${applicationId} yer tutucusunu herhangi bir manifest özelliğinde kullanabilirsiniz. Bir derleme sırasında Gradle, bu etiketi gerçek uygulama kimliğiyle değiştirir. Daha fazla bilgi için Manifest'e derleme değişkenleri ekleme konusuna bakın.

Birden fazla ürün aromasını aroma boyutlarıyla birleştirin

Bazı durumlarda, farklı ürün çeşitlerine ait yapılandırmaları birleştirmek isteyebilirsiniz. Örneğin, "tam" ve "demo" ürün çeşitleri için API seviyesine göre farklı yapılandırmalar oluşturmak isteyebilirsiniz. Android Gradle eklentisi sayesinde aroma boyutları olarak birden fazla ürün aroma grubu oluşturabilirsiniz.

Gradle, uygulamanızı geliştirirken tanımladığınız her aroma boyutundan bir ürün türü yapılandırmasını, derleme türü yapılandırmasıyla birlikte birleştirerek nihai derleme varyantını oluşturur. Gradle, aynı aroma boyutuna ait ürün çeşitlerini birleştirmez.

Aşağıdaki kod örneğinde, "full" ve "demo" ürün çeşitlerini gruplandırmak amacıyla bir "mode" aroma boyutu oluşturmak için flavorDimensions özelliği, ürün türü yapılandırmalarını API düzeyine göre gruplandırmak için ise "api" türü boyutu kullanılır:

Kotlin

android {
  ...
  buildTypes {
    getByName("debug") {...}
    getByName("release") {...}
  }

  // Specifies the flavor dimensions you want to use. The order in which you
  // list the dimensions determines their priority, from highest to lowest,
  // when Gradle merges variant sources and configurations. You must assign
  // each product flavor you configure to one of the flavor dimensions.
  flavorDimensions += listOf("api", "mode")

  productFlavors {
    create("demo") {
      // Assigns this product flavor to the "mode" flavor dimension.
      dimension = "mode"
      ...
    }

    create("full") {
      dimension = "mode"
      ...
    }

    // Configurations in the "api" product flavors override those in "mode"
    // flavors and the defaultConfig block. Gradle determines the priority
    // between flavor dimensions based on the order in which they appear next
    // to the flavorDimensions property, with the first dimension having a higher
    // priority than the second, and so on.
    create("minApi24") {
      dimension = "api"
      minSdk = 24
      // To ensure the target device receives the version of the app with
      // the highest compatible API level, assign version codes in increasing
      // value with API level.
      versionCode = 30000 + (android.defaultConfig.versionCode ?: 0)
      versionNameSuffix = "-minApi24"
      ...
    }

    create("minApi23") {
      dimension = "api"
      minSdk = 23
      versionCode = 20000  + (android.defaultConfig.versionCode ?: 0)
      versionNameSuffix = "-minApi23"
      ...
    }

    create("minApi21") {
      dimension = "api"
      minSdk = 21
      versionCode = 10000  + (android.defaultConfig.versionCode ?: 0)
      versionNameSuffix = "-minApi21"
      ...
    }
  }
}
...

Modern

android {
  ...
  buildTypes {
    debug {...}
    release {...}
  }

  // Specifies the flavor dimensions you want to use. The order in which you
  // list the dimensions determines their priority, from highest to lowest,
  // when Gradle merges variant sources and configurations. You must assign
  // each product flavor you configure to one of the flavor dimensions.
  flavorDimensions "api", "mode"

  productFlavors {
    demo {
      // Assigns this product flavor to the "mode" flavor dimension.
      dimension "mode"
      ...
    }

    full {
      dimension "mode"
      ...
    }

    // Configurations in the "api" product flavors override those in "mode"
    // flavors and the defaultConfig block. Gradle determines the priority
    // between flavor dimensions based on the order in which they appear next
    // to the flavorDimensions property, with the first dimension having a higher
    // priority than the second, and so on.
    minApi24 {
      dimension "api"
      minSdkVersion 24
      // To ensure the target device receives the version of the app with
      // the highest compatible API level, assign version codes in increasing
      // value with API level.

      versionCode 30000 + android.defaultConfig.versionCode
      versionNameSuffix "-minApi24"
      ...
    }

    minApi23 {
      dimension "api"
      minSdkVersion 23
      versionCode 20000  + android.defaultConfig.versionCode
      versionNameSuffix "-minApi23"
      ...
    }

    minApi21 {
      dimension "api"
      minSdkVersion 21
      versionCode 10000  + android.defaultConfig.versionCode
      versionNameSuffix "-minApi21"
      ...
    }
  }
}
...

Gradle'ın oluşturduğu derleme varyantları sayısı, her aroma boyutundaki aroma sayısının ve yapılandırdığınız derleme türü sayısının çarpımına eşittir. Gradle her derleme varyantını veya karşılık gelen yapıları adlandırdığında önce yüksek öncelikli tür boyutuna ait ürün çeşitleri, ardından daha düşük öncelikli boyutlara ait ürün çeşitleri ve derleme türü gelir.

Gradle, örnek olarak önceki derleme yapılandırmasını kullanarak aşağıdaki adlandırma şemasıyla toplam 12 derleme varyantı oluşturur:

  • Derleme varyantı: [minApi24, minApi23, minApi21][Demo, Full][Debug, Release]
  • İlgili APK: app-[minApi24, minApi23, minApi21]-[demo, full]-[debug, release].apk
    • Örneğin,
    Derleme varyantı: minApi24DemoDebug
    İlgili APK: app-minApi24-demo-debug.apk

Her bir ürün aroması ve derleme varyantı için oluşturabileceğiniz kaynak grubu dizinlerinin yanı sıra, ürün aromalarının her kombinasyonu için de kaynak grubu dizinleri oluşturabilirsiniz. Örneğin, Java kaynakları oluşturup src/demoMinApi24/java/ dizinine ekleyebilirsiniz. Gradle ise bu kaynakları yalnızca bu iki ürün çeşidini birleştiren bir varyant oluştururken kullanır.

Ürün aroması kombinasyonları için oluşturduğunuz kaynak grupları, her bir ürün çeşidine ait kaynak gruplarından daha yüksek önceliğe sahiptir. Kaynak kümeleri ve Gradle'ın kaynakları nasıl birleştirdiği hakkında daha fazla bilgi edinmek için kaynak kümeleri oluşturma konulu bölümü okuyun.

Varyantları filtreleyin

Gradle, yapılandırdığınız ürün çeşitleri ve derleme türlerinin olası her kombinasyonu için bir derleme varyantı oluşturur. Bununla birlikte, ihtiyaç duymadığınız veya projeniz bağlamında anlam ifade etmeyen belirli derleme varyantları olabilir. Belirli derleme varyantı yapılandırmalarını kaldırmak için modül düzeyindeki build.gradle.kts dosyanızda bir varyant filtresi oluşturun.

Örnek olarak önceki bölümde bulunan derleme yapılandırmasını kullanarak, uygulamanın demo sürümü için yalnızca 23 ve sonraki API düzeylerini desteklemeyi planladığınızı varsayalım. "minApi21" ve "demo" ürün çeşitlerini bir araya getiren tüm derleme varyantı yapılandırmalarını filtrelemek için variantFilter blokunu kullanabilirsiniz:

Kotlin

android {
  ...
  buildTypes {...}

  flavorDimensions += listOf("api", "mode")
  productFlavors {
    create("demo") {...}
    create("full") {...}
    create("minApi24") {...}
    create("minApi23") {...}
    create("minApi21") {...}
  }
}

androidComponents {
    beforeVariants { variantBuilder ->
        // To check for a certain build type, use variantBuilder.buildType == "<buildType>"
        if (variantBuilder.productFlavors.containsAll(listOf("api" to "minApi21", "mode" to "demo"))) {
            // Gradle ignores any variants that satisfy the conditions above.
            variantBuilder.enable = false
        }
    }
}
...

Modern

android {
  ...
  buildTypes {...}

  flavorDimensions "api", "mode"
  productFlavors {
    demo {...}
    full {...}
    minApi24 {...}
    minApi23 {...}
    minApi21 {...}
  }

  variantFilter { variant ->
      def names = variant.flavors*.name
      // To check for a certain build type, use variant.buildType.name == "<buildType>"
      if (names.contains("minApi21") && names.contains("demo")) {
          // Gradle ignores any variants that satisfy the conditions above.
          setIgnore(true)
      }
  }
}
...

Derleme yapılandırmanıza bir varyant filtresi ekledikten ve bildirim çubuğunda Şimdi Senkronize Et'i tıkladığınızda Gradle, belirttiğiniz koşulları karşılayan tüm derleme varyantlarını yoksayar. Menü çubuğundan Oluştur > Derleme Varyantı Seçin'i veya araç pencere çubuğunda Varyant Oluştur'u tıkladığınızda derleme varyantları artık menüde görünmez.

Kaynak küme oluşturma

Varsayılan olarak Android Studio, tüm derleme varyantlarınız arasında paylaşmak istediğiniz her şey için main/ kaynak grubunu ve dizinleri oluşturur. Bununla birlikte, Gradle'ın belirli derleme türleri, ürün çeşitleri, ürün aroma kombinasyonları (aroma boyutlarını kullanırken) ve derleme varyantları için tam olarak hangi dosyaları derleyip paketlediğini kontrol etmek amacıyla yeni kaynak grupları oluşturabilirsiniz.

Örneğin, main/ kaynak grubunda temel işlevleri tanımlayabilir ve uygulamanızın farklı istemciler için marka öğelerini değiştirmek amacıyla ürün aroması kaynak gruplarını kullanabilir ya da yalnızca hata ayıklama derleme türünü kullanan derleme varyantları için özel izinler ve günlük kaydı işlevi ekleyebilirsiniz.

Gradle, kaynak grubu dosya ve dizinlerinin, main/ kaynak kümesine benzer şekilde belirli bir şekilde düzenlenmesini bekler. Örneğin, Gradle, "hata ayıklama" derleme türünüze özel Kotlin veya Java sınıfı dosyalarının src/debug/kotlin/ veya src/debug/java/ dizinlerinde olmasını bekler.

Android Gradle eklentisi; yapı türleri, ürün çeşitleri ve derleme varyantlarının her biri için dosyalarınızı nasıl düzenleyeceğinizi gösteren faydalı bir Gradle görevi sunar. Örneğin, görev çıktısına ait aşağıdaki örnekte Gradle'ın "debug" derleme türü için belirli dosyaları bulmayı beklediği yer açıklanmaktadır: 

------------------------------------------------------------
Project :app
------------------------------------------------------------

...

debug
----
Compile configuration: debugCompile
build.gradle name: android.sourceSets.debug
Java sources: [app/src/debug/java]
Kotlin sources: [app/src/debug/kotlin, app/src/debug/java]
Manifest file: app/src/debug/AndroidManifest.xml
Android resources: [app/src/debug/res]
Assets: [app/src/debug/assets]
AIDL sources: [app/src/debug/aidl]
RenderScript sources: [app/src/debug/rs]
JNI sources: [app/src/debug/jni]
JNI libraries: [app/src/debug/jniLibs]
Java-style resources: [app/src/debug/resources]

Bu çıkışı görüntülemek için aşağıdaki adımları uygulayın:

  1. Araç penceresi çubuğunda Gradle'ı tıklayın.

  2. MyApplication > Tasks > android'e gidin ve sourceSets'i çift tıklayın.

    Görevler klasörünü görmek için Gradle'ın senkronizasyon sırasında görev listesini oluşturmasına izin vermeniz gerekir. Bunun için uygulamanız gereken adımlar şunlardır:

    1. Dosya > Ayarlar > Deneysel'i (macOS'te Android Studio > Ayarlar > Deneysel) tıklayın.
    2. Gradle senkronizasyonu sırasında Gradle görev listesi derleme seçeneğinin işaretini kaldırın.
  3. Gradle görevi yürüttükten sonra, çıkışı görüntülemek için Çalıştır penceresi açılır.

Not: Görev çıkışı, test/ ve androidTest/ test kaynağı grupları gibi, uygulamanızın testlerini çalıştırmak istediğiniz dosyaların kaynak gruplarını nasıl düzenleyeceğinizi de gösterir.

Yeni bir derleme varyantı oluşturduğunuzda Android Studio sizin için kaynak grubu dizinlerini oluşturmaz ancak size yardımcı olmak için size birkaç seçenek sunar. Örneğin, "hata ayıklama" derleme türünüz için yalnızca java/ dizinini oluşturmak üzere:

  1. Proje bölmesini açın ve bölmenin üst kısmındaki menüden Proje görünümünü seçin.
  2. MyProject/app/src/ adresine gidiş rotasını izle.
  3. src dizinini sağ tıklayın ve Yeni > Dizin'i seçin.
  4. Gradle Kaynak Kümeleri altındaki menüden full/java'yı seçin.
  5. Enter tuşuna basın.

Android Studio, hata ayıklama derleme türünüz için bir kaynak kümesi dizini oluşturur, ardından bunun içinde java/ dizinini oluşturur. Alternatif olarak, belirli bir derleme varyantı için projenize yeni bir dosya eklediğinizde Android Studio sizin için dizinler oluşturabilir.

Örneğin, "debug" derleme türünüz için bir değerler XML dosyası oluşturmak istiyorsanız:

  1. Proje bölmesinde src dizinini sağ tıklayıp Yeni > XML > Değerler XML Dosyası'nı seçin.
  2. XML dosyasının adını girin veya varsayılan adı koruyun.
  3. Hedef Kaynak Grubu'nun yanındaki menüden hata ayıklama'yı seçin.
  4. Son'u tıklayın.

Hedef kaynak grubu olarak "hata ayıklama" derleme türü belirtildiğinden, Android Studio XML dosyasını oluştururken gerekli dizinleri otomatik olarak oluşturur. Elde edilen dizin yapısı Şekil 1'deki gibidir.

Şekil 1. "Hata ayıklama" derleme türü için yeni kaynak kümesi dizinleri.

Etkin kaynak gruplarının simgesinde yeşil bir gösterge bulunur. Bu gösterge, kümelerin etkin olduğunu gösterir. debug kaynak grubunun son eki, main kaynak grubuyla birleştirileceğini göstermek için [main] ile başlar.

Aynı prosedürü kullanarak ürün çeşitleri (ör. src/demo/) ve derleme varyantları (ör. src/demoDebug/) için kaynak grubu dizinleri de oluşturabilirsiniz. Ayrıca, src/androidTestDemoDebug/ gibi belirli derleme varyantlarını hedefleyen test kaynağı grupları oluşturabilirsiniz. Daha fazla bilgi için kaynak gruplarını test etme bölümünü okuyun.

Varsayılan kaynak grubu yapılandırmalarını değiştirme

Kaynak grupları oluşturma hakkında önceki bölümde açıklandığı gibi, Gradle'ın beklediği varsayılan kaynak ayar dosya yapısına göre düzenlenmemiş kaynaklarınız varsa sourceSets bloğunu kullanarak Gradle'ın kaynak grubunun her bileşeni için dosya toplamak istediği yeri değiştirebilirsiniz.

sourceSets bloku, android bloğunun içinde olmalıdır. Kaynak dosyaların yerini değiştirmenize gerek yoktur. Gradle'a yalnızca modül düzeyindeki build.gradle.kts dosyasına göre yolları sağlamanız gerekir. Gradle bu dosya her bir kaynak grubu bileşeni için dosya bulabilir. Hangi bileşenleri yapılandırabileceğinizi ve bunları birden fazla dosya veya dizinle eşleyip eşleyemeyeceğinizi öğrenmek için Android Gradle eklentisi API referansına bakın.

Aşağıdaki kod örneği, app/other/ dizinindeki kaynakları main kaynak kümesinin belirli bileşenleriyle eşler ve androidTest kaynak grubunun kök dizinini değiştirir:

Kotlin

android {
  ...
  // Encapsulates configurations for the main source set.
  sourceSets.getByName("main") {
    // Changes the directory for Java sources. The default directory is
    // 'src/main/java'.
    java.setSrcDirs(listOf("other/java"))

    // If you list multiple directories, Gradle uses all of them to collect
    // sources. Because Gradle gives these directories equal priority, if
    // you define the same resource in more than one directory, you receive an
    // error when merging resources. The default directory is 'src/main/res'.
    res.setSrcDirs(listOf("other/res1", "other/res2"))

    // Note: Avoid specifying a directory that is a parent to one
    // or more other directories you specify. For example, avoid the following:
    // res.srcDirs = ['other/res1', 'other/res1/layouts', 'other/res1/strings']
    // Specify either only the root 'other/res1' directory or only the
    // nested 'other/res1/layouts' and 'other/res1/strings' directories.

    // For each source set, you can specify only one Android manifest.
    // By default, Android Studio creates a manifest for your main source
    // set in the src/main/ directory.
    manifest.srcFile("other/AndroidManifest.xml")
    ...
  }

  // Create additional blocks to configure other source sets.
  sourceSets.getByName("androidTest") {
      // If all the files for a source set are located under a single root
      // directory, you can specify that directory using the setRoot property.
      // When gathering sources for the source set, Gradle looks only in locations
      // relative to the root directory you specify. For example, after applying the
      // configuration below for the androidTest source set, Gradle looks for Java
      // sources only in the src/tests/java/ directory.
      setRoot("src/tests")
      ...
  }
}
...

Modern

android {
  ...
  sourceSets {
    // Encapsulates configurations for the main source set.
    main {
      // Changes the directory for Java sources. The default directory is
      // 'src/main/java'.
      java.srcDirs = ['other/java']

      // If you list multiple directories, Gradle uses all of them to collect
      // sources. Because Gradle gives these directories equal priority, if
      // you define the same resource in more than one directory, you receive an
      // error when merging resources. The default directory is 'src/main/res'.
      res.srcDirs = ['other/res1', 'other/res2']

      // Note: Avoid specifying a directory that is a parent to one
      // or more other directories you specify. For example, avoid the following:
      // res.srcDirs = ['other/res1', 'other/res1/layouts', 'other/res1/strings']
      // Specify either only the root 'other/res1' directory or only the
      // nested 'other/res1/layouts' and 'other/res1/strings' directories.

      // For each source set, you can specify only one Android manifest.
      // By default, Android Studio creates a manifest for your main source
      // set in the src/main/ directory.
      manifest.srcFile 'other/AndroidManifest.xml'
      ...
    }

    // Create additional blocks to configure other source sets.
    androidTest {

      // If all the files for a source set are located under a single root
      // directory, you can specify that directory using the setRoot property.
      // When gathering sources for the source set, Gradle looks only in locations
      // relative to the root directory you specify. For example, after applying the
      // configuration below for the androidTest source set, Gradle looks for Java
      // sources only in the src/tests/java/ directory.
      setRoot 'src/tests'
      ...
    }
  }
}
...

Bir kaynak dizinin yalnızca bir kaynak grubuna ait olabileceğini unutmayın. Örneğin, aynı test kaynaklarını hem test hem de androidTest kaynak gruplarıyla paylaşamazsınız. Bunun nedeni, Android Studio'nun her kaynak kümesi için ayrı IntelliJ modülleri oluşturması ve kaynak kümelerinde yinelenen içerik köklerini destekleyememesidir.

Kaynak gruplarla derleme

Yalnızca belirli yapılandırmalarla paketlenmesini istediğiniz kodu ve kaynakları içeren kaynak grubu dizinlerini kullanabilirsiniz. Örneğin, "demo" ürün çeşidi ile "hata ayıklama" derleme türünün çapraz ürünü olan "demoDebug" derleme varyantını oluşturuyorsanız Gradle bu dizinlere bakar ve onlara aşağıdaki önceliği verir:

  1. src/demoDebug/ (değişken kaynak grubunu oluştur)
  2. src/debug/ (derleme türü kaynak grubu)
  3. src/demo/ (ürün aroması kaynağı grubu)
  4. src/main/ (ana kaynak grubu)

Ürün aroması kombinasyonları için oluşturulan kaynak gruplarında tüm aroma boyutları yer almalıdır. Örneğin, derleme varyantı kaynak grubu, derleme türü ve tüm aroma boyutlarının kombinasyonu olmalıdır. Birden çok aroma boyutunu kapsayan ancak tüm boyutlarını kapsayan klasörleri içeren kod ve kaynakları birleştirme işlemi desteklenmez.

Birden fazla ürün aromasını birleştirirseniz ürün aromaları arasındaki öncelik, ait oldukları aroma boyutuna göre belirlenir. Aroma boyutlarını android.flavorDimensions özelliğiyle listelerken listelediğiniz birinci aroma boyutuna ait ürün aromalar, ikinci aroma boyutuna ait olanlara göre daha yüksek önceliğe sahip olur ve bu şekilde devam eder. Ayrıca ürün aroması kombinasyonları için oluşturduğunuz kaynak grupları, tek bir ürün aromasına ait kaynak gruplarından daha yüksek önceliğe sahiptir.

Gradle, kod ve kaynakları birleştirdiğinde öncelik sırası, hangi kaynak grubunun daha yüksek önceliğe sahip olduğunu belirler. demoDebug/ kaynak grubu dizini muhtemelen söz konusu derleme varyantına özel dosyalar içerdiğinden, demoDebug/ aynı zamanda debug/ içinde de tanımlanmış bir dosya içeriyorsa Gradle, demoDebug/ kaynak grubundaki dosyayı kullanır. Benzer şekilde, Gradle, derleme türündeki dosyaları ve ürün türü kaynağındaki dosyaları main/ öğesindeki aynı dosyalara göre daha yüksek öncelikli ayarlar. Gradle, aşağıdaki derleme kurallarını uygularken bu öncelik sırasını dikkate alır:

  • kotlin/ veya java/ dizinlerindeki tüm kaynak kodlar tek bir çıkış oluşturmak için birlikte derlenir.

    Not: Belirli bir derleme varyantı için Gradle, aynı Kotlin veya Java sınıfını tanımlayan iki veya daha fazla kaynak kümesi diziniyle karşılaşırsa yapı hatası bildirir. Örneğin, bir hata ayıklama uygulaması oluştururken hem src/debug/Utility.kt hem de src/main/Utility.kt değerlerini tanımlayamazsınız. Bunun nedeni, Gradle'ın derleme işlemi sırasında her iki dizine de baktığı ve "kopya sınıf" hatası vermesidir. Farklı derleme türleri için farklı Utility.kt sürümleri kullanmak istiyorsanız her derleme türü dosyanın kendi sürümünü tanımlamalı ve main/ kaynak grubuna eklememelidir.

  • Manifestler birleştirilir ve tek bir manifest haline getirilir. Öncelik, bir önceki örnekteki listeyle aynı sırayla verilir. Yani bir derleme türünün manifest ayarları, bir ürün çeşidinin manifest ayarlarını geçersiz kılar ve bu şekilde devam eder. Daha fazla bilgi için manifest birleştirme hakkında bilgi edinin.
  • values/ dizinindeki dosyalar birleştirildi. İki dosya aynı ada sahipse (ör. iki strings.xml dosyası) öncelik, önceki örnekteki listeyle aynı sırada verilir. Yani derleme türü kaynak grubundaki bir dosyada tanımlanan değerler, bir ürün çeşidinde aynı dosyada tanımlanan değerleri geçersiz kılar ve bu şekilde devam eder.
  • res/ ve asset/ dizinlerindeki kaynaklar birlikte paketlenir. İki veya daha fazla kaynak kümesinde aynı ada sahip kaynaklar varsa öncelik, bir önceki örnekteki listeyle aynı sırada verilir.
  • Gradle, uygulamayı derlerken kitaplık modülü bağımlılıklarına dahil olan kaynaklara ve manifestlere en düşük önceliği verir.

Bağımlılıkları bildirme

Belirli bir derleme varyantı veya test kaynağı grubu için bağımlılık yapılandırmak üzere, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi Implementation anahtar kelimesinin önüne derleme varyantının veya test kaynağı grubunun adını ekleyin:

Kotlin

dependencies {
    // Adds the local "mylibrary" module as a dependency to the "free" flavor.
    "freeImplementation"(project(":mylibrary"))

    // Adds a remote binary dependency only for local tests.
    testImplementation("junit:junit:4.12")

    // Adds a remote binary dependency only for the instrumented test APK.
    androidTestImplementation("com.android.support.test.espresso:espresso-core:3.5.1")
}

Modern

dependencies {
    // Adds the local "mylibrary" module as a dependency to the "free" flavor.
    freeImplementation project(":mylibrary")

    // Adds a remote binary dependency only for local tests.
    testImplementation 'junit:junit:4.12'

    // Adds a remote binary dependency only for the instrumented test APK.
    androidTestImplementation 'com.android.support.test.espresso:espresso-core:3.5.1'
}

Bağımlılıkları yapılandırma hakkında daha fazla bilgi edinmek için Derleme bağımlılıkları ekleme bölümüne bakın.

Varyanta duyarlı bağımlılık yönetimini kullanın

Android Gradle eklentisi 3.0.0 ve sonraki sürümler, bir kitaplığı tüketirken varyantları otomatik olarak eşleştiren yeni bir bağımlılık mekanizması içerir. Bu durumda, bir uygulamanın debug varyantı otomatik olarak kitaplığın debug varyantını tüketir ve bu şekilde devam eder. Bu işlev, aromalar kullanıldığında da çalışır: Bir uygulamanın freeDebug varyantı, kitaplığın freeDebug varyantını kullanır.

Eklentinin varyantları doğru şekilde eşleştirmesi için doğrudan eşlemenin mümkün olmadığı durumlarda aşağıdaki bölümde açıklandığı gibi eşleşen yedekler sağlamanız gerekir.

Örneğin, uygulamanızın "hazırlık" adlı bir derleme türü yapılandırdığını ancak kitaplık bağımlılıklarından birinin yapılandırmadığını varsayalım. Eklenti, uygulamanızın "hazırlık" sürümünü oluşturmaya çalıştığında, kitaplığın hangi sürümünün kullanılacağını bilemez ve aşağıdakine benzer bir hata mesajı görürsünüz: 

Error:Failed to resolve: Could not resolve project :mylibrary.
Required by:
    project :app

Varyant eşleştirmeyle ilgili derleme hatalarını düzeltme

Eklenti, bir uygulama ile bağımlılığın doğrudan varyant eşleşmesinin mümkün olmadığı durumlarda Gradle'ın nasıl çözümleyeceğini kontrol etmenize yardımcı olmak için DSL öğeleri içerir.

Aşağıda, varyanta duyarlı bağımlılık eşleşmesi ve bunların DSL özelliklerini kullanarak nasıl çözüleceğiyle ilgili sorunların bir listesi bulunmaktadır:

  • Uygulamanız, kitaplık bağımlılığında bulunmayan bir derleme türü içeriyor.

    Örneğin, uygulamanız "hazırlık" derleme türü içeriyor ancak bir bağımlılık yalnızca "debug" ve "sürüm" derleme türlerini içeriyor.

    Kitaplık bağımlılığı, uygulamanızın barındırmadığı bir derleme türü içerdiğinde herhangi bir sorun yaşanmadığını unutmayın. Bunun nedeni, eklentinin hiçbir zaman bağımlılıktan derleme türü istememesidir.

    Belirli bir derleme türü için alternatif eşleşmeler belirtmek üzere matchingFallbacks öğesini kullanın. Örnek:

    Kotlin

    // In the app's build.gradle.kts file.
android {
    buildTypes {
        getByName("debug") {}
        getByName("release") {}
        create("staging") {
            // Specifies a sorted list of fallback build types that the
            // plugin can try to use when a dependency does not include a
            // "staging" build type. You may specify as many fallbacks as you
            // like, and the plugin selects the first build type that's
            // available in the dependency.
            matchingFallbacks += listOf("debug", "qa", "release")
        }
    }
}

    Modern

    // In the app's build.gradle file.
android {
    buildTypes {
        debug {}
        release {}
        staging {
            // Specifies a sorted list of fallback build types that the
            // plugin can try to use when a dependency does not include a
            // "staging" build type. You may specify as many fallbacks as you
            // like, and the plugin selects the first build type that's
            // available in the dependency.
            matchingFallbacks = ['debug', 'qa', 'release']
        }
    }
}

  • Hem uygulamada hem de kitaplık bağımlılığında mevcut olan belirli bir aroma boyutu için uygulamanız, kitaplığın bulunmayan aromaları içerir.

    Örneğin, hem uygulamanız hem de kitaplık bağımlılıkları bir "katman" tür boyutu içerir. Bununla birlikte, uygulamadaki "katman" boyutu "ücretsiz" ve "ücretli" aromaları içerir ancak bir bağımlılık aynı boyut için yalnızca "demo" ve "ücretli" aromaları içerir.

    Hem uygulamada hem de kitaplık bağımlılıklarında mevcut olan belirli bir aroma boyutu için kitaplık, uygulamanızın sunmadığı bir ürün aromasını içerdiğinde herhangi bir sorun olmaz. Bunun nedeni, eklentinin bu aromayı hiçbir zaman bağımlılıktan istememesidir.

    Uygulamanın "ücretsiz" ürün aroması için alternatif eşleşmeler belirtmek üzere matchingFallbacks öğesini kullanın. Örnek:

    Kotlin

    // In the app's build.gradle.kts file.
android {
    defaultConfig{
    // Don't configure matchingFallbacks in the defaultConfig block.
    // Instead, specify fallbacks for a given product flavor in the
    // productFlavors block, as shown below.
  }
    flavorDimensions += "tier"
    productFlavors {
        create("paid") {
            dimension = "tier"
            // Because the dependency already includes a "paid" flavor in its
            // "tier" dimension, you don't need to provide a list of fallbacks
            // for the "paid" flavor.
        }
        create("free") {
            dimension = "tier"
            // Specifies a sorted list of fallback flavors that the plugin
            // can try to use when a dependency's matching dimension does
            // not include a "free" flavor. Specify as many
            // fallbacks as you like; the plugin selects the first flavor
            // that's available in the dependency's "tier" dimension.
            matchingFallbacks += listOf("demo", "trial")
        }
    }
}

    Modern

    // In the app's build.gradle file.
android {
    defaultConfig{
    // Don't configure matchingFallbacks in the defaultConfig block.
    // Instead, specify fallbacks for a given product flavor in the
    // productFlavors block, as shown below.
  }
    flavorDimensions 'tier'
    productFlavors {
        paid {
            dimension 'tier'
            // Because the dependency already includes a "paid" flavor in its
            // "tier" dimension, you don't need to provide a list of fallbacks
            // for the "paid" flavor.
        }
        free {
            dimension 'tier'
            // Specifies a sorted list of fallback flavors that the plugin
            // can try to use when a dependency's matching dimension does
            // not include a "free" flavor. Specify as many
            // fallbacks as you like; the plugin selects the first flavor
            // that's available in the dependency's "tier" dimension.
            matchingFallbacks = ['demo', 'trial']
        }
    }
}

  • Kitaplık bağımlılığı, uygulamanızda bulunmayan bir tür boyutu içerir.

    Örneğin, bir kitaplık bağımlılığı "minApi" boyutu için çeşniler içerir ancak uygulamanız yalnızca "katman" boyutu için çeşniler içerir. Uygulamanızın "freeDebug" sürümünü oluşturmak istediğinizde, eklenti bağımlılığın "minApi23Debug" veya "minApi18Debug" sürümünü kullanıp kullanmayacağını bilmez.

    Uygulamanızda, kitaplık bağımlılığının barındırmadığı bir aroma boyutu bulunduğunda herhangi bir sorun yaşanmadığını unutmayın. Bunun nedeni, eklentinin yalnızca bağımlılıkta bulunan boyutların çeşitlerini eşleştirmesidir. Örneğin, bir bağımlılık ABI'ler için bir boyut içermiyorsa uygulamanızın "freeX86Debug" sürümü, bağımlılığın "freeDebug" sürümünü kullanır.

    Aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi, eksik olan boyutlar arasından seçim yapmak üzere eklenti için varsayılan türü belirtmek üzere defaultConfig blokunda missingDimensionStrategy öğesini kullanın. Ayrıca, seçimlerinizi productFlavors blokunda geçersiz kılabilirsiniz. Böylece her bir çeşit, eksik bir boyut için farklı bir eşleştirme stratejisi belirtebilir.

    Kotlin

    // In the app's build.gradle.kts file.
android {
    defaultConfig{
    // Specifies a sorted list of flavors that the plugin can try to use from
    // a given dimension. This tells the plugin to select the "minApi18" flavor
    // when encountering a dependency that includes a "minApi" dimension.
    // You can include additional flavor names to provide a
    // sorted list of fallbacks for the dimension.
    missingDimensionStrategy("minApi", "minApi18", "minApi23")
    // Specify a missingDimensionStrategy property for each
    // dimension that exists in a local dependency but not in your app.
    missingDimensionStrategy("abi", "x86", "arm64")
    }
    flavorDimensions += "tier"
    productFlavors {
        create("free") {
            dimension = "tier"
            // You can override the default selection at the product flavor
            // level by configuring another missingDimensionStrategy property
            // for the "minApi" dimension.
            missingDimensionStrategy("minApi", "minApi23", "minApi18")
        }
        create("paid") {}
    }
}

    Modern

    // In the app's build.gradle file.
android {
    defaultConfig{
    // Specifies a sorted list of flavors that the plugin can try to use from
    // a given dimension. This tells the plugin to select the "minApi18" flavor
    // when encountering a dependency that includes a "minApi" dimension.
    // You can include additional flavor names to provide a
    // sorted list of fallbacks for the dimension.
    missingDimensionStrategy 'minApi', 'minApi18', 'minApi23'
    // Specify a missingDimensionStrategy property for each
    // dimension that exists in a local dependency but not in your app.
    missingDimensionStrategy 'abi', 'x86', 'arm64'
    }
    flavorDimensions 'tier'
    productFlavors {
        free {
            dimension 'tier'
            // You can override the default selection at the product flavor
            // level by configuring another missingDimensionStrategy property
            // for the 'minApi' dimension.
            missingDimensionStrategy 'minApi', 'minApi23', 'minApi18'
        }
        paid {}
    }
}

Daha fazla bilgi için Android Gradle eklentisi DSL referansında matchingFallbacks ve missingDimensionStrategy öğelerine bakın.

İmzalama ayarlarını yapılandırın

Bu derleme için açıkça bir imzalama yapılandırması tanımlamadığınız sürece Gradle sürüm derlemenizin APK'sını veya AAB'sini imzalamaz. Henüz imzalama anahtarınız yoksa Android Studio'yu kullanarak yükleme anahtarı ve anahtar deposu oluşturun.

Sürüm derleme türünüz için imzalama yapılandırmalarını Gradle derleme yapılandırmalarını kullanarak manuel olarak yapılandırmak için:

  1. Anahtar deposu oluşturun. Anahtar deposu, bir dizi özel anahtar içeren ikili bir dosyadır. Anahtar deponuzu güvenli bir yerde saklamalısınız.
  2. Özel anahtar oluşturun. Özel anahtar, uygulamanızı dağıtım için imzalamak amacıyla kullanılır, hiçbir zaman uygulamaya dahil edilmez veya yetkisiz üçüncü taraflara ifşa edilmez.

  3. İmzalama yapılandırmasını modül düzeyindeki build.gradle.kts dosyasına ekleyin:

    Kotlin

    ...
android {
    ...
    defaultConfig {...}
    signingConfigs {
        create("release") {
            storeFile = file("myreleasekey.keystore")
            storePassword = "password"
            keyAlias = "MyReleaseKey"
            keyPassword = "password"
        }
    }
    buildTypes {
        getByName("release") {
            ...
            signingConfig = signingConfigs.getByName("release")
        }
    }
}

    Modern

    ...
android {
    ...
    defaultConfig {...}
    signingConfigs {
        release {
            storeFile file("myreleasekey.keystore")
            storePassword "password"
            keyAlias "MyReleaseKey"
            keyPassword "password"
        }
    }
    buildTypes {
        release {
            ...
            signingConfig signingConfigs.release
        }
    }
}

Not: Sürüm anahtarınızın ve anahtar deponuzun şifrelerini derleme dosyasına eklemek iyi bir güvenlik uygulaması değildir. Bunun yerine, derleme dosyasını bu şifreleri ortam değişkenlerinden alacak veya derleme işleminde sizden bu şifreleri isteyecek şekilde yapılandırın.

Bu şifreleri ortam değişkenlerinden almak için:

Kotlin

storePassword = System.getenv("KSTOREPWD")
keyPassword = System.getenv("KEYPWD")

Modern

storePassword System.getenv("KSTOREPWD")
keyPassword System.getenv("KEYPWD")

Alternatif olarak, anahtar deposunu bir yerel özellikler dosyasından yükleyebilirsiniz. Güvenlik nedeniyle bu dosyayı kaynak kontrolüne eklemeyin. Bunun yerine, her geliştirici için yerel olarak ayarlayın. Daha fazla bilgi için Derleme dosyalarınızdan imzalama bilgilerini kaldırma konusunu okuyun.

Bu işlemi tamamladıktan sonra uygulamanızı dağıtabilir ve Google Play'de yayınlayabilirsiniz.

Uyarı: Anahtar deponuzu ve özel anahtarınızı güvenli bir yerde saklayın ve bunların güvenli yedeklerini bulundurduğunuzdan emin olun. Play Uygulama İmzalama'yı kullanıyorsanız ve yükleme anahtarınızı kaybederseniz Play Console'u kullanarak sıfırlama isteğinde bulunabilirsiniz. Bir uygulamayı Play Uygulama İmzalama olmadan yayınlıyorsanız (Ağustos 2021'den önce oluşturulan uygulamalar için) ve uygulama imzalama anahtarınızı kaybederseniz uygulamanızın tüm sürümlerini her zaman aynı anahtarla imzalamanız gerektiğinden uygulamanızda güncelleme yayınlayamazsınız.

Wear OS uygulamalarını imzalama

Wear OS uygulamaları yayınlarken hem saat APK'sı hem de isteğe bağlı telefon APK'sı aynı anahtarla imzalanmalıdır. Wear OS uygulamalarını paketleme ve imzalama hakkında daha fazla bilgi için Wear uygulamalarını paketleme ve dağıtma başlıklı makaleye göz atın.