Omówienie Play Feature Delivery

Model udostępniania aplikacji w Google Play wykorzystuje aplikację na Androida pakiety służące do generowania i udostępniania zoptymalizowanych plików APK dla poszczególnych użytkowników; w konfiguracji urządzenia, dzięki czemu użytkownicy pobierają tylko kod i zasoby, których potrzebują uruchom aplikację.

Play Feature Delivery korzysta z zaawansowanych możliwości pakietów aplikacji, pewnych funkcji aplikacji, które są udostępniane warunkowo lub pobierane na żądanie. Aby to zrobić, musisz najpierw wyodrębnić te funkcje od aplikacji podstawowej modułów funkcji.

Konfiguracja kompilacji modułu funkcji

Gdy tworzysz nowy moduł funkcji w Android Studio, IDE stosuje poniższą wtyczkę Gradle do pliku build.gradle modułu.

// The following applies the dynamic-feature plugin to your feature module.
// The plugin includes the Gradle tasks and properties required to configure and build
// an app bundle that includes your feature module.

plugins {
  id 'com.android.dynamic-feature'
}

Wiele obiektów dostępnych dla standardowa wtyczka aplikacji są też dostępne w module funkcji. W poniższych sekcjach opisują właściwości, które należy, a czego nie należy umieszczać w konfiguracji kompilacji modułu funkcji.

Czego nie należy umieszczać w konfiguracji kompilacji modułu funkcji

Każdy moduł funkcji zależy od modułu podstawowego, dlatego dziedziczy określone konfiguracje. Pomiń więc następujące fragmenty plik build.gradle modułu funkcji:

• Konfiguracje podpisywania: pakiety aplikacji są podpisywane przy użyciu podpisywania określonych w module podstawowym.
• Właściwość minifyEnabled: możesz włącz zmniejszanie kodu dla całego projektu aplikacji, zaczynając wyłącznie od kompilacji modułu podstawowego konfiguracji. Pomiń tę właściwość w modułów funkcji. Możesz jednak określanie dodatkowych reguł ProGuard dla każdego modułu funkcji.
• versionCode i versionName: podczas tworzenia pakietu aplikacji Gradle używa informacji o wersji aplikacji dostarczanych przez moduł podstawowy. Pomiń te właściwości w kodzie modułu funkcji build.gradle.

Utwórz relację z modułem podstawowym

Gdy Android Studio utworzy moduł funkcji, staje się on widoczny do modułu podstawowego przez dodanie właściwości android.dynamicFeatures do parametru pliku build.gradle modułu podstawowego, jak pokazano poniżej:

// In the base module’s build.gradle file.
android {
    ...
    // Specifies feature modules that have a dependency on
    // this base module.
    dynamicFeatures = [":dynamic_feature", ":dynamic_feature2"]
}

Dodatkowo Android Studio dołącza moduł podstawowy jako zależność modułu funkcji, jak pokazano poniżej:

// In the feature module’s build.gradle file:
...
dependencies {
    ...
    // Declares a dependency on the base module, ':app'.
    implementation project(':app')
}

Określ dodatkowe reguły ProGuard

Mimo że tylko konfiguracja kompilacji modułu podstawowego może umożliwiać zmniejszanie kodu dla Twojego projektu aplikacji, możesz podać niestandardowe reguły ProGuard modułu funkcji za pomocą proguardFiles , jak pokazano poniżej.

android.buildTypes {
     release {
         // You must use the following property to specify additional ProGuard
         // rules for feature modules.
         proguardFiles 'proguard-rules-dynamic-features.pro'
     }
}

Zwróć uwagę, że te reguły ProGuard zostały scalone z regułami z innych modułów (w tym modułu podstawowego) w czasie kompilacji. Każda funkcja może określać nowy zestaw reguł, będą one stosowane do wszystkich modułów projektu aplikacji.

Wdrażanie aplikacji

Podczas tworzenia aplikacji z obsługą modułów funkcji możesz wdrożyć aplikację na połączonym urządzeniu w normalny sposób, wybierając Uruchom > Uruchom na pasku menu (lub kliknij Uruchom w na pasku narzędzi).

Jeśli projekt aplikacji zawiera co najmniej 1 moduł funkcji, możesz: wybierz funkcje, które mają być uwzględniane przy wdrażaniu aplikacji, modyfikując istniejącą konfigurację uruchamiania/debugowania następujące:

1. Wybierz Uruchom > Edytuj konfiguracje na pasku menu.
2. W panelu po lewej stronie okna Konfiguracje uruchamiania/debugowania wybierz wybraną konfigurację aplikacji na Androida.
3. W sekcji Funkcje dynamiczne do wdrożenia na karcie Ogólne sprawdź obok każdego modułu funkcji, który chcesz uwzględnić podczas wdrażanie aplikacji.
4. Kliknij OK.

Domyślnie Android Studio nie wdraża aplikacji za pomocą pakietów aplikacji. do aplikacji. Zamiast tego IDE tworzy i instaluje na urządzeniu pliki APK zoptymalizowane pod kątem szybkości wdrażania, a nie rozmiaru pliku APK. Aby skonfigurować w Android Studio kompilowanie i wdrażanie Pliki APK i aplikacje błyskawiczne z pakietu aplikacji – zmień parametry uruchamiania/debugowania

Używanie modułów funkcji do niestandardowego przesyłania

Wyjątkową zaletą modułów funkcji jest możliwość dostosowania sposobu i czasu różne funkcje aplikacji są pobierane na urządzenia z Androidem 5.0. (poziom interfejsu API 21) lub wyższy. Aby na przykład zmniejszyć początkowy rozmiar pobieranego pliku możesz skonfigurować niektóre funkcje do pobrania zależnie od potrzeb na żądanie lub tylko na urządzeniach, które obsługują określone funkcje, takie jak możliwość robienia zdjęć i obsługi funkcji rzeczywistości rozszerzonej.

Chociaż domyślnie po przesłaniu aplikacji uzyskujesz wysoce zoptymalizowane pobieranie są bardziej zaawansowane, i dostosowywane do własnych potrzeb. wymagają dodatkowej konfiguracji i modularyzacji funkcji aplikacji za pomocą moduły funkcji. Oznacza to, że moduły funkcji zapewniają bloki do tworzenia obiektów modułowych, które można konfigurować pobrane w razie potrzeby.

Rozważmy aplikację, która pozwala użytkownikom kupować i sprzedawać towary w internecie platformie handlowej. Każdą z tych funkcji można połączyć w racjonalny sposób aplikacji w osobne moduły funkcji:

• Logowanie i tworzenie konta
• Przeglądanie rynku
• Wystawianie produktu na sprzedaż
• Przetwarzanie płatności

W tabeli poniżej znajdziesz różne opcje wyświetlania dostępne w ramach funkcji obsługi modułów i ich użycia do optymalizacji początkowego pobierania, rozmiaru przykładowej aplikacji z Marketplace.

Tworzenie identyfikatora URI zasobu

Jeśli chcesz uzyskać dostęp do zasobu przechowywanego w module funkcji za pomocą możesz wygenerować identyfikator URI zasobu modułu funkcji za pomocą Uri.Builder():

val uri = Uri.Builder()
                .scheme(ContentResolver.SCHEME_ANDROID_RESOURCE)
                .authority(context.getPackageName()) // Look up the resources in the application with its splits loaded
                .appendPath(resources.getResourceTypeName(resId))
                .appendPath(String.format("%s:%s",
                  resources.getResourcePackageName(resId), // Look up the dynamic resource in the split namespace.
                  resources.getResourceEntryName(resId)
                  ))
                .build()

String uri = Uri.Builder()
                .scheme(ContentResolver.SCHEME_ANDROID_RESOURCE)
                .authority(context.getPackageName()) // Look up the resources in the application with its splits loaded
                .appendPath(resources.getResourceTypeName(resId))
                .appendPath(String.format("%s:%s",
                  resources.getResourcePackageName(resId), // Look up the dynamic resource in the split namespace.
                  resources.getResourceEntryName(resId)
                  ))
                .build().toString();

Każda część ścieżki do zasobu jest tworzona w czasie działania, że po wczytaniu podzielonych pakietów APK wygenerowana jest prawidłowa przestrzeń nazw.

Sposób generowania identyfikatora URI obejmuje załóżmy, że masz aplikację moduły cech o tych nazwach:

• Nazwa pakietu aplikacji: com.example.my_app_package
• Nazwa pakietu zasobów funkcji: com.example.my_app_package.my_dynamic_feature

Jeśli resId we fragmencie kodu powyżej odnosi się do zasobu surowego pliku o nazwie „my_video” w module funkcji, powyższy kod Uri.Builder() zwraca następujący wynik:

android.resource://com.example.my_app_package/raw/com.example.my_app_package.my_dynamic_feature:my_video

Aplikacja może użyć tego identyfikatora URI, by uzyskać dostęp do zasobu modułu funkcji.

Aby sprawdzić ścieżki w identyfikatorze URI, możesz użyć Analizatora plików APK aby sprawdzić plik APK modułu funkcji i określić jego nazwę:

Rysunek 2. Użyj Analizatora plików APK do sprawdzenia nazwy pakietu w skompilowanym pliku zasobów.

Uwagi dotyczące modułów funkcji

Dzięki modułom funkcji możesz zwiększyć szybkość kompilacji i pracę nad rozwojem aplikacji, a także w znacznym stopniu dostosować sposób dostarczania funkcji aplikacji, aby zmniejszyć jej rozmiar. Podczas korzystania z modułów funkcji pamiętaj jednak o pewnych ograniczeniach i przypadkach skrajnych:

• Instalacja co najmniej 50 modułów funkcji na 1 urządzeniu w ramach warunkowych lub z dostawą na żądanie może spowodować problemy z wydajnością. modułów dostępnych w momencie instalacji, nie są skonfigurowane jako zdejmowane, są automatycznie uwzględniane w bazie modułu i liczą się tylko jako jeden moduł funkcji na każdym urządzeniu.
• Ogranicz liczbę skonfigurowanych jako wymiennych modułów na czas instalacji z dostawą do maksymalnie 10. W przeciwnym razie czas pobierania i instalowania Twojej aplikacji może się wydłużyć.
• Obsługa tylko urządzeń z Androidem 5.0 (poziom interfejsu API 21) lub nowszym pobieranie i instalowanie funkcji na żądanie. Aby udostępnić funkcję do wcześniejszych wersji Androida, włącz Scalanie podczas tworzenia modułu funkcji.
• Włącz SplitCompat, aby aplikacja miała dostęp do pobranych modułów funkcji, które są dostarczane popytu.
• Moduły funkcji nie powinny określać działań w pliku manifestu za pomocą: android:exported – ustawiono na true Dzieje się tak, ponieważ nie ma gwarancji, że urządzenie pobierze moduł funkcji, gdy inna aplikacja spróbuje uruchomić działania. Aplikacja powinna też potwierdzić, że dana funkcja jest pobrane przed próbą uzyskania dostępu do jego kodu i zasobów. Więcej informacji: Zarządzanie zainstalowanymi modułami
• Ponieważ Play Feature Delivery wymaga opublikowania aplikacji za pomocą pakietu aplikacji, sprawdź, czy znasz pakiet aplikacji znanych problemach.

Dokumentacja w pliku manifestu modułu funkcji

Przy tworzeniu nowego modułu funkcji w Android Studio IDE zawiera większość atrybutów manifestu wymaganych do działania modułu taki jak moduł funkcji. Dodatkowo niektóre atrybuty są wstrzykiwane przez systemu kompilowania, więc nie musisz ich określać ani modyfikować samodzielnie. W tabeli poniżej znajdziesz atrybuty pliku manifestu, które są ważne modułów funkcji.

Dodatkowe materiały

Aby dowiedzieć się więcej o korzystaniu z modułów funkcji, zapoznaj się z tymi materiałami.

Posty na blogu

• Nowe funkcje, które pomogą Ci rozwijać, publikować i rozwijać swoją firmę w Google Play
• Najnowsze aktualizacje pakietów Android App Bundle, w tym interfejs API dodatkowych języków
• Patchwork Plaid – historia modularyzacji

Filmy

• Dostosowywanie wyświetlania dzięki pakietowi aplikacji i łatwe udostępnianie kompilacji testowych
• Nowe narzędzia do optymalizacji rozmiaru aplikacji i zwiększania liczby instalacji w Google Play

Warunki korzystania z usługi i bezpieczeństwo danych

Korzystając z biblioteki Play Feature Delivery lub korzystając z niej, zgadzasz się na Warunki korzystania z pakietu Play Core Software Development Kit. Przeczytaj i rozumieć wszystkie obowiązujące warunki i zasady, zanim skorzystasz z biblioteki.

Bezpieczeństwo danych

Biblioteki podstawowe Play to interfejs środowiska wykonawczego aplikacji w Sklepie Google Play. Dlatego gdy korzystasz z Play Core w swojej aplikacji, Sklep Play działa automatycznie. procesów, w tym przetwarzania danych w sposób zgodny z Warunki korzystania z usługi Google Play Poniżej znajdziesz informacje o tym, jak biblioteki Google Play obsługują dane w celach: przetwarzania konkretnych żądań z Twojej aplikacji.

Interfejs API dodatkowych języków

Play Feature Delivery

Zależy nam na maksymalnej przejrzystości, jednak to Ty ponosisz wyłączną odpowiedzialność podejmowania decyzji o tym, jak odpowiedzieć na formularz w sekcji Bezpieczeństwo danych w Google Play związanych ze zbieraniem i udostępnianiem danych użytkownika oraz zasadami w zakresie bezpieczeństwa.