این صفحه به‌وسیله ‏Cloud Translation API‏ ترجمه شده است.

متغیرهای محیطی

می‌توانید با تنظیم متغیرهای محیط، رفتار Android Studio و ابزارهای خط فرمان را پیکربندی کنید. یکی از مفیدترین متغیرهای محیطی برای تنظیم، ANDROID_HOME است که بسیاری از ابزارها برای تعیین فهرست راهنمای نصب Android SDK آن را می‌خوانند. برای اجرای ابزارها از خط فرمان بدون درج مسیر کامل به فایل اجرایی، متغیر محیط مسیر جستجوی فرمان خود را طوری تنظیم کنید که شامل ANDROID_HOME /tools ، ANDROID_HOME /tools/bin و ANDROID_HOME /platform-tools باشد.

نحوه تنظیم متغیرهای محیطی

مثال‌های زیر نحوه تنظیم متغیرهای محیطی را در یک پنجره ترمینال و در یک اسکریپت پوسته برای سیستم‌عامل‌های مختلف نشان می‌دهند. تنظیمات متغیر در پنجره های ترمینال فقط تا زمانی که پنجره باز باشد دوام می آورد. در macOS و Linux، هر بار که یک پوسته جدید شروع می شود، تنظیمات متغیر در اسکریپت های اولیه پوسته تنظیم می شوند. در ویندوز، تنظیمات متغیر را می توان از طریق تنظیمات سیستم تنظیم کرد.

Windows: در یک پنجره ترمینال، عبارت زیر را تایپ کنید:

set HTTP_PROXY=myserver:1981

متناوبا، آن را از طریق رابط کاربری ویندوز اضافه کنید. اسناد مربوط به نسخه ویندوز خود را برای یادگیری نحوه انجام آن بررسی کنید.

macOS و Linux: روش دقیق تنظیم متغیرهای محیط به پوسته ای که استفاده می کنید بستگی دارد. برای تعیین اینکه کدام نوع پوسته در حال اجرا است، موارد زیر را تایپ کنید:

echo $0

در پوسته هایی مانند Gnu Bash یا Zsh ، متغیرها با استفاده از نحو زیر تنظیم می شوند:

export VARIABLE_NAME=<new-value>

در پوسته‌های دیگر، مانند TCSH ، متغیرها با استفاده از نحو زیر تنظیم می‌شوند:

setenv VARIABLE_NAME <new-value>

این دستورات را می توان به اسکریپت اولیه سازی پوسته اضافه کرد تا هر بار که یک نمونه پوسته جدید اجرا می شود، متغیرها را تنظیم کنند.

مکان اسکریپت اولیه سازی پوسته به پوسته ای که استفاده می شود بستگی دارد. برای Gnu Bash، مکان می تواند ~/.bash_profile باشد. برای Zsh، مکان می تواند ~/.zprofile باشد. برای TCSH، مکان می تواند ~/.cshrc باشد. برای اطمینان، اسناد پوسته ای را که استفاده می کنید بررسی کنید.

همچنین می‌توانید متغیر محیطی PATH را به‌روزرسانی کنید تا مکان‌های ابزار را نیز شامل شود.

برای Gnu Bash یا Zsh:

export ANDROID_HOME=~/Library/Android/sdk
export PATH=$PATH:$ANDROID_HOME/tools:$ANDROID_HOME/tools/bin:$ANDROID_HOME/platform-tools

و برای TCSH:

setenv ANDROID_HOME ~/Library/Android/sdk
setenv PATH $PATH\:$ANDROID_HOME/tools\:$ANDROID_HOME/tools/bin\:$ANDROID_HOME/platform-tools

مرجع متغیرها

جدول زیر متغیرهای محیطی که معمولاً برای ابزارهای Android SDK استفاده می شود را توضیح می دهد.

جدول 1. متغیرهای محیطی

متغیرهای محیط Android SDK
`ANDROID_HOME`	مسیر دایرکتوری نصب SDK را تنظیم می کند. پس از تنظیم، مقدار معمولاً تغییر نمی کند و می تواند توسط چندین کاربر در یک دستگاه به اشتراک گذاشته شود. `ANDROID_SDK_ROOT` ، که به دایرکتوری نصب SDK نیز اشاره می کند، منسوخ شده است. اگر به استفاده از آن ادامه دهید، Android Studio و پلاگین Android Gradle مطابقت متغیرهای قدیمی و جدید را بررسی می کنند.
`ANDROID_USER_HOME`	مسیر فهرست تنظیمات برگزیده کاربر را برای ابزارهایی که بخشی از Android SDK هستند، تنظیم می کند. پیش‌فرض `$HOME/.android/` است. برخی از ابزارهای قدیمی‌تر، مانند Android Studio 4.3 و نسخه‌های قبلی، `ANDROID_USER_HOME` را نمی‌خوانند. برای نادیده گرفتن مکان تنظیمات برگزیده کاربر برای آن ابزارهای قدیمی، `ANDROID_SDK_HOME` را در فهرست اصلی که می‌خواهید فهرست راهنمای `.android` تحت آن ایجاد شود، تنظیم کنید.
`REPO_OS_OVERRIDE`	هنگامی که `sdkmanager` برای دانلود بسته های سیستم عاملی متفاوت از دستگاه فعلی استفاده می کنید، این متغیر را روی `windows` ، `macosx` یا `linux` تنظیم کنید. توجه: می‌توانید به جای `sdkmanager` از Android Studio برای مدیریت بسته‌های SDK خود استفاده کنید. به به روز رسانی ابزارهای خود با مدیر SDK مراجعه کنید.
متغیرهای محیط پیکربندی Android Studio
متغیرهای پیکربندی Android Studio شامل تنظیماتی هستند که مکان فایل‌های پیکربندی و JDK را سفارشی می‌کنند. هنگام راه اندازی، Android Studio این متغیرها را برای تنظیمات بررسی می کند. برای اطلاعات بیشتر، به پیکربندی Android Studio مراجعه کنید.
`STUDIO_VM_OPTIONS`	محل فایل `studio.vmoptions` را تنظیم می کند. این فایل حاوی تنظیماتی است که بر ویژگی های عملکرد ماشین مجازی جاوا HotSpot تاثیر می گذارد. این فایل از داخل اندروید استودیو نیز قابل دسترسی است. به سفارشی کردن گزینه های VM خود مراجعه کنید.
`STUDIO_PROPERTIES`	محل فایل `idea.properties` را تعیین می کند. این فایل به شما امکان می‌دهد ویژگی‌های IDE Android Studio، مانند مسیر پلاگین‌های نصب شده توسط کاربر و حداکثر اندازه فایل پشتیبانی شده توسط IDE را سفارشی کنید. به سفارشی کردن خصوصیات IDE خود مراجعه کنید.
`STUDIO_JDK`	مکان JDK را که Android Studio در آن اجرا می شود تنظیم می کند. وقتی IDE را راه اندازی می کنید، متغیرهای محیطی `STUDIO_JDK` ، `JDK_HOME` و `JAVA_HOME` را به ترتیب بررسی می کند.
`STUDIO_GRADLE_JDK`	مکان JDK را که Android Studio برای شروع Daemon Gradle استفاده می کند، تنظیم می کند. وقتی IDE را راه اندازی می کنید، ابتدا `STUDIO_GRADLE_JDK` بررسی می کند. اگر `STUDIO_GRADLE_JDK` تعریف نشده باشد، IDE از مقدار تنظیم شده در تنظیمات ساختار پروژه استفاده می کند.
متغیرهای محیط شبیه ساز
به طور پیش‌فرض، شبیه‌ساز فایل‌های پیکربندی را در `$HOME/.android/` و داده‌های AVD را در `$HOME/.android/avd/` ذخیره می‌کند. با تنظیم متغیرهای محیطی زیر می توانید پیش فرض ها را لغو کنید. فرمان `emulator -avd <avd_name>` دایرکتوری `avd` را به ترتیب مقادیر موجود در `$ANDROID_AVD_HOME` ، `$ANDROID_USER_HOME/avd/` ، و `$HOME/.android/avd/` جستجو می‌کند. برای کمک به متغیر محیط شبیه ساز، `emulator -help-environment` را در خط فرمان تایپ کنید. برای اطلاعات در مورد گزینه های خط فرمان `emulator` ، به شروع شبیه ساز از خط فرمان مراجعه کنید.
`ANDROID_EMULATOR_HOME`	مسیر دایرکتوری پیکربندی شبیه ساز مخصوص کاربر را تنظیم می کند. پیش‌فرض `$ANDROID_USER_HOME` است. ابزارهای قدیمی‌تر، مانند Android Studio 4.3 و نسخه‌های قبلی، `ANDROID_USER_HOME` نمی‌خوانند. برای آن ابزارها، مقدار پیش‌فرض `$ANDROID_SDK_HOME/.android` است.
`ANDROID_AVD_HOME`	مسیر دایرکتوری را تنظیم می کند که حاوی تمام فایل های مخصوص AVD است که عمدتاً از تصاویر دیسک بسیار بزرگ تشکیل شده است. مکان پیش فرض `$ANDROID_EMULATOR_HOME/avd/` است. اگر مکان پیش فرض در فضای دیسک کم است، ممکن است بخواهید مکان جدیدی را مشخص کنید.
شبیه ساز اندروید هنگام شروع به کار، متغیرهای محیطی زیر را پرس و جو می کند:
`ANDROID_LOG_TAGS`	`ANDROID_LOG_TAGS` را ببینید.
`HTTP_PROXY`	شامل تنظیمات پراکسی HTTP/HTTPS برای یک پراکسی جهانی HTTP است. از جداکننده کولون (:) بین میزبان و پورت استفاده می کند. برای مثال، `set HTTP_PROXY=myserver:1981` . این همان تعیین آرگومان `-http-proxy proxy` هنگام اجرای شبیه ساز از خط فرمان است.
`ANDROID_VERBOSE`	`ANDROID_VERBOSE` را ببینید.
`ANDROID_HOME`	`ANDROID_HOME` ببینید.
`ANDROID_EMULATOR_USE_SYSTEM_LIBS`	حاوی مقدار 0 (پیش‌فرض) یا 1 است. مقدار 1 به این معنی است که فایل `libstdc++.so` سیستم به جای فایل همراه با شبیه‌ساز استفاده می‌شود. این متغیر محیطی را فقط زمانی تنظیم کنید که شبیه ساز به دلیل مشکل کتابخانه سیستم در سیستم لینوکس شما راه اندازی نشود. به عنوان مثال، برخی از کتابخانه های درایور لینوکس Radeon GL به یک فایل جدیدتر `libstdc++.so` نیاز دارند. توجه: هیچ تضمینی وجود ندارد که با تنظیم این متغیر محیطی روی 1، شبیه ساز قابل اجرا باشد. این یک راه حل برای مشکلات کتابخانه سیستم است که بر تعداد بسیار کمی از کاربران لینوکس تأثیر می گذارد.
شبیه ساز سریع (QEMU) صدا
`QEMU_AUDIO_DRV` `QEMU_AUDIO_OUT_DRV` `QEMU_AUDIO_IN_DRV`	در لینوکس، می‌توانید با تنظیم متغیر محیطی `QEMU_AUDIO_DRV` روی یکی از مقادیر زیر، پشتیبان صوتی پیش‌فرض شبیه‌ساز را تغییر دهید: `alsa` : از معماری صوتی پیشرفته لینوکس (ALSA) استفاده کنید `esd` : از باطن Enlightened Sound Daemon (EsounD) استفاده کنید `sdl` : از پشتیبان صوتی Simple DirectMedia Layer (SDL) استفاده کنید (هیچ ورودی صوتی پشتیبانی نمی شود) `oss:` : از سیستم صوتی باز (OSS) استفاده کنید `none:` : صدا را پشتیبانی نمی کند set QEMU_AUDIO_DRV=alsa همچنین می‌توانید با انتخاب یکی از مقادیر QEMU برای متغیرهای محیطی `QEMU_AUDIO_OUT_DRV` و `QEMU_AUDIO_IN_DRV` از پشتوانه‌های مجزا برای ورودی و خروجی صدا استفاده کنید: set QEMU_AUDIO_OUT=esd set QEMU_AUDIO_IN=oss اگر می‌خواهید پشتیبانی صوتی را غیرفعال کنید، از گزینه `emulator -no-audio` استفاده کنید یا `QEMU_AUDIO_DRV` روی `none` تنظیم کنید. ممکن است لازم باشد صدا را در شرایط زیر غیرفعال کنید: در موارد نادر، درایورهای صوتی می توانند باعث راه اندازی مجدد ویندوز در حین اجرای شبیه ساز شوند. در برخی از ماشین های لینوکس، شبیه ساز ممکن است در هنگام راه اندازی با فعال بودن پشتیبانی صوتی گیر کند.
متغیرهای محیط adb
`ANDROID_SERIAL`	از این متغیر برای ارائه یک شماره سریال شبیه ساز، مانند emulator-5555، به دستور `adb` استفاده کنید. اگر این متغیر را تنظیم کنید اما از گزینه `-s` برای تعیین شماره سریال از خط فرمان استفاده کنید، ورودی خط فرمان مقدار موجود در `ANDROID_SERIAL` را لغو می کند. مثال زیر `ANDROID_SERIAL` را تنظیم می‌کند و `adb install helloworld.apk` را فراخوانی می‌کند، که سپس بسته برنامه Android را روی emulator-5555 نصب می‌کند. set ANDROID_SERIAL=emulator-555 adb install helloWorld.apk
متغیرهای محیط adb logcat
`ANDROID_LOG_TAGS`	از این متغیر محیطی برای تنظیم یک عبارت فیلتر پیش‌فرض زمانی که `logcat` از رایانه توسعه‌دهی خود اجرا می‌کنید، استفاده کنید. به عنوان مثال: set `ANDROID_LOG_TAGS=ActivityManager:I MyApp:D *:`. این همان تعیین آرگومان `-logcat tags` در هنگام اجرای شبیه ساز از خط فرمان است. برای اطلاعات بیشتر و مثال‌ها ، خروجی ورود به سیستم فیلتر را ببینید.
`ADB_TRACE`	حاوی یک لیست جدا شده با کاما از اطلاعات اشکال زدایی برای ورود به سیستم است. مقادیر می توانند موارد زیر باشند: `all` ، `adb` ، `sockets` ، `packets` ، `rwx` ، `usb` ، `sync` ، `sysdeps` ، `transport` ، و `jdwp` . برای نمایش گزارش‌های `adb` برای کلاینت‌های `adb` و سرور `adb` ، `ADB_TRACE` را روی `all` تنظیم کنید و سپس دستور `adb logcat` را به صورت زیر فراخوانی کنید: set ADB_TRACE=all adb logcat
`ANDROID_VERBOSE`	حاوی فهرستی از گزینه‌های خروجی پرمخاطب (برچسب‌های اشکال‌زدایی) جدا شده با کاما است که توسط شبیه‌ساز استفاده می‌شود. مثال زیر `ANDROID_VERBOSE` را نشان می‌دهد که با برچسب‌های `debug-socket` و `debug-radio` تعریف شده است: set ANDROID_VERBOSE=socket,radio این همانند مشخص کردن آرگومان های `-verbose -verbose-socket -verbose-radio` هنگام اجرای شبیه ساز از خط فرمان است. برچسب های اشکال زدایی پشتیبانی نشده نادیده گرفته می شوند. برای اطلاعات بیشتر درباره برچسب‌های اشکال‌زدایی، از `emulator -help-debug-tags` استفاده کنید.