Usługa autouzupełniania to aplikacja, która ułatwia użytkownikom wypełnianie formularzy wstrzykiwanie danych w widokach innych aplikacji. Usługi autouzupełniania mogą też pobieranie danych użytkownika z widoków w aplikacji i przechowywanie ich do późniejszego wykorzystania obecnie się znajdujesz. Usługi autouzupełniania są zwykle dostarczane przez aplikacje, które zarządzają danymi użytkownika, takie jak menedżery haseł.
Android ułatwia wypełnianie formularzy dzięki systemowi automatycznego wypełniania, który jest dostępny w Androidzie 8.0 (poziom interfejsu API 26) i nowszych wersjach. Użytkownicy mogą korzystać z autouzupełniania funkcji tylko wtedy, gdy na danym urządzeniu jest dostępna aplikacja urządzenia.
Na tej stronie znajdziesz informacje o wdrażaniu usługi autouzupełniania w aplikacji. Jeśli szukasz przykładowego kodu, który pokazuje, jak zaimplementować usługę, zapoznaj się z przykładem AutofillFramework w Javie lub Kotlinie.
Więcej informacji o działaniu usług autouzupełniania znajdziesz w dokumentacji
strony witryny AutofillService
i AutofillManager
zajęcia.
Deklaracje i uprawnienia w pliku manifestu
Aplikacje udostępniające usługi autouzupełniania muszą zawierać deklarację dotyczącą
wdrożenia usługi. Aby określić deklarację, dodaj element <service>
do pliku manifestu aplikacji.
<service>
element musi
obejmują te atrybuty i elementy:
- Atrybut
android:name
wskazujący podklasęAutofillService
w aplikacji, która implementuje i z usługami. android:permission
deklarujący wartość atrybutuBIND_AUTOFILL_SERVICE
uprawnienia.<intent-filter>
element, którego wymagany element podrzędny<action>
określa działanieandroid.service.autofill.AutofillService
.- Opcjonalny
<meta-data>
którego możesz używać do podawania dodatkowych parametrów konfiguracyjnych i z usługami.
Ten przykład przedstawia deklarację usługi autouzupełniania:
<service
android:name=".MyAutofillService"
android:label="My Autofill Service"
android:permission="android.permission.BIND_AUTOFILL_SERVICE">
<intent-filter>
<action android:name="android.service.autofill.AutofillService" />
</intent-filter>
<meta-data
android:name="android.autofill"
android:resource="@xml/service_configuration" />
</service>
Element <meta-data>
zawiera atrybut android:resource
, który wskazuje na zasób XML zawierający dodatkowe informacje o usłudze.
Zasób service_configuration
w poprzednim przykładzie określa aktywność, która umożliwia użytkownikom skonfigurowanie usługi. Poniższy przykład pokazuje zasób XML service_configuration
:
<autofill-service
xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
android:settingsActivity="com.example.android.SettingsActivity" />
Więcej informacji o zasobach XML znajdziesz w artykule Omówienie zasobów aplikacji.
Monit o włączenie usługi
Aplikacja jest używana jako usługa autouzupełniania po zadeklarowaniu parametru
BIND_AUTOFILL_SERVICE
, a użytkownik włączy je na urządzeniu
ustawieniach. Aplikacja może sprawdzić, czy jest to obecnie włączona usługa, wywołując metodę hasEnabledAutofillServices()
klasy AutofillManager
.
Jeśli aplikacja nie jest bieżącą usługą autouzupełniania, może poprosić użytkownika o pozwolenie na
zmienić ustawienia autouzupełniania przy użyciu
ACTION_REQUEST_SET_AUTOFILL_SERVICE
intencji. Jeśli użytkownik wybierze usługę autouzupełniania, która pasuje do pakietu wywołującego, intencja zwraca wartość RESULT_OK
.
Wypełnianie widoków klienta
Usługa autouzupełniania otrzymuje żądania wypełnienia widoków danych klienta, gdy użytkownik współdziała z innymi aplikacjami. Jeśli usługa autouzupełniania ma dane użytkownika, które odpowiadają żądaniu, wysyła je w odpowiedzi. System Androida wyświetla interfejs automatycznego wypełniania z dostępnymi danymi, jak pokazano na rysunku 1:
Platforma autouzupełniania określa przepływ pracy wypełniający widoki, które mają na celu:
do zminimalizowania czasu, przez jaki system Android jest powiązany z usługą autouzupełniania. W
każdego żądania system Android wysyła do usługi obiekt AssistStructure
przez
Wywołuję onFillRequest()
.
Usługa autouzupełniania sprawdza, czy może spełnić żądanie danymi użytkownika, które
zapisane wcześniej. Jeśli może spełnić żądanie, usługa pakuje dane w obiekty Dataset
. Wywołanie usługi
onSuccess()
z wynikiem pozytywnym FillResponse
, który zawiera obiekty Dataset
. Jeśli usługa nie
dane w celu spełnienia żądania, przekazuje null
do metody onSuccess()
.
Jeśli podczas przetwarzania żądania wystąpi błąd, usługa wywoła metodę onFailure()
. Szczegółowe informacje
na temat procedury, zapoznaj się z opisem na stronie AutofillService
stronie referencyjnej.
Oto przykład metody onFillRequest()
:
Kotlin
override fun onFillRequest( request: FillRequest, cancellationSignal: CancellationSignal, callback: FillCallback ) { // Get the structure from the request val context: List<FillContext> = request.fillContexts val structure: AssistStructure = context[context.size - 1].structure // Traverse the structure looking for nodes to fill out val parsedStructure: ParsedStructure = parseStructure(structure) // Fetch user data that matches the fields val (username: String, password: String) = fetchUserData(parsedStructure) // Build the presentation of the datasets val usernamePresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1) usernamePresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "my_username") val passwordPresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1) passwordPresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "Password for my_username") // Add a dataset to the response val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .addDataset(Dataset.Builder() .setValue( parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(username), usernamePresentation ) .setValue( parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(password), passwordPresentation ) .build()) .build() // If there are no errors, call onSuccess() and pass the response callback.onSuccess(fillResponse) } data class ParsedStructure(var usernameId: AutofillId, var passwordId: AutofillId) data class UserData(var username: String, var password: String)
Java
@Override public void onFillRequest(FillRequest request, CancellationSignal cancellationSignal, FillCallback callback) { // Get the structure from the request List<FillContext> context = request.getFillContexts(); AssistStructure structure = context.get(context.size() - 1).getStructure(); // Traverse the structure looking for nodes to fill out ParsedStructure parsedStructure = parseStructure(structure); // Fetch user data that matches the fields UserData userData = fetchUserData(parsedStructure); // Build the presentation of the datasets RemoteViews usernamePresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); usernamePresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "my_username"); RemoteViews passwordPresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); passwordPresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "Password for my_username"); // Add a dataset to the response FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .addDataset(new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(userData.username), usernamePresentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(userData.password), passwordPresentation) .build()) .build(); // If there are no errors, call onSuccess() and pass the response callback.onSuccess(fillResponse); } class ParsedStructure { AutofillId usernameId; AutofillId passwordId; } class UserData { String username; String password; }
Usługa może mieć więcej niż 1 zbiór danych, który spełnia to żądanie. W tym system Android wyświetla wiele opcji – po jednej w interfejsie autouzupełniania. Poniższy przykładowy kod pokazuje, jak przesyłać wiele zbiorów danych w odpowiedzi:
Kotlin
// Add multiple datasets to the response val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .addDataset(Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(user1Data.username), username1Presentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(user1Data.password), password1Presentation) .build()) .addDataset(Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(user2Data.username), username2Presentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(user2Data.password), password2Presentation) .build()) .build()
Java
// Add multiple datasets to the response FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .addDataset(new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(user1Data.username), username1Presentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(user1Data.password), password1Presentation) .build()) .addDataset(new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(user2Data.username), username2Presentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(user2Data.password), password2Presentation) .build()) .build();
Usługi autouzupełniania mogą przeszukiwać obiekty ViewNode
w AssistStructure
AssistStructure
, aby pobrać dane autouzupełniania wymagane do wykonania żądania. Usługa może pobierać dane autouzupełniania za pomocą
ViewNode
, na przykład getAutofillId()
.
Usługa musi być w stanie opisać zawartość widoku, aby sprawdzić, czy może spełnić żądanie. Korzystanie z narzędzia autofillHints
jest pierwszym atrybutem
którą usługa musi stosować do opisywania zawartości widoku. Jednak aplikacje klienckie muszą wyraźnie podawać ten atrybut w swoich widokach, zanim będzie on dostępny dla usługi.
Jeśli aplikacja kliencka nie udostępnia autofillHints
usługa musi używać własnej heurystyki do opisywania zawartości.
Usługa może używać metod z innych klas, takich jak getText()
lub getHint()
, aby uzyskać informacje o treści widoku.
Więcej informacji znajdziesz w sekcji Przekazywanie wskazówek dla
autouzupełnianie
Ten przykład pokazuje, jak przeglądać AssistStructure
i pobrać
autouzupełnianie danych z obiektu ViewNode
:
Kotlin
fun traverseStructure(structure: AssistStructure) { val windowNodes: List<AssistStructure.WindowNode> = structure.run { (0 until windowNodeCount).map { getWindowNodeAt(it) } } windowNodes.forEach { windowNode: AssistStructure.WindowNode -> val viewNode: ViewNode? = windowNode.rootViewNode traverseNode(viewNode) } } fun traverseNode(viewNode: ViewNode?) { if (viewNode?.autofillHints?.isNotEmpty() == true) { // If the client app provides autofill hints, you can obtain them using // viewNode.getAutofillHints(); } else { // Or use your own heuristics to describe the contents of a view // using methods such as getText() or getHint() } val children: List<ViewNode>? = viewNode?.run { (0 until childCount).map { getChildAt(it) } } children?.forEach { childNode: ViewNode -> traverseNode(childNode) } }
Java
public void traverseStructure(AssistStructure structure) { int nodes = structure.getWindowNodeCount(); for (int i = 0; i < nodes; i++) { WindowNode windowNode = structure.getWindowNodeAt(i); ViewNode viewNode = windowNode.getRootViewNode(); traverseNode(viewNode); } } public void traverseNode(ViewNode viewNode) { if(viewNode.getAutofillHints() != null && viewNode.getAutofillHints().length > 0) { // If the client app provides autofill hints, you can obtain them using // viewNode.getAutofillHints(); } else { // Or use your own heuristics to describe the contents of a view // using methods such as getText() or getHint() } for(int i = 0; i < viewNode.getChildCount(); i++) { ViewNode childNode = viewNode.getChildAt(i); traverseNode(childNode); } }
Zapisywanie danych użytkowników
Usługa autouzupełniania potrzebuje danych użytkownika, aby wypełniać widoki w aplikacjach. Gdy użytkownicy ręcznie wypełniają widok, są proszeni o zapisanie danych do bieżącej usługi autouzupełniania (patrz rys. 2).
Aby zapisać dane, usługa musi wskazać, że chce je przechowywać na przyszłość. Zanim system Android wyśle żądanie zapisania danych,
pojawi się prośba, w ramach której usługa może wypełnić
wyświetleń. Aby zasygnalizować, że jest zainteresowany zapisywaniem danych, usługa
zawiera SaveInfo
w odpowiedzi na żądanie wypełnienia. Obiekt SaveInfo
zawiera co najmniej następujące dane:
- Typ zapisywanych danych użytkownika. Aby zobaczyć listę dostępnych
SAVE_DATA
wartości, patrzSaveInfo
. - Minimalna liczba widoków, które trzeba zmienić, aby wywołać prośbę o zapisanie.
Na przykład w przypadku formularza logowania użytkownik zwykle musi zaktualizować
username
ipassword
widoków, aby wywołać żądanie zapisania.
Obiekt SaveInfo
jest powiązany z obiektem FillResponse
, jak w tym przykładzie kodu:
Kotlin
override fun onFillRequest( request: FillRequest, cancellationSignal: CancellationSignal, callback: FillCallback ) { ... // Builder object requires a non-null presentation val notUsed = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1) val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .addDataset( Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, null, notUsed) .setValue(parsedStructure.passwordId, null, notUsed) .build() ) .setSaveInfo( SaveInfo.Builder( SaveInfo.SAVE_DATA_TYPE_USERNAME or SaveInfo.SAVE_DATA_TYPE_PASSWORD, arrayOf(parsedStructure.usernameId, parsedStructure.passwordId) ).build() ) .build() ... }
Java
@Override public void onFillRequest(FillRequest request, CancellationSignal cancellationSignal, FillCallback callback) { ... // Builder object requires a non-null presentation RemoteViews notUsed = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .addDataset(new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, null, notUsed) .setValue(parsedStructure.passwordId, null, notUsed) .build()) .setSaveInfo(new SaveInfo.Builder( SaveInfo.SAVE_DATA_TYPE_USERNAME | SaveInfo.SAVE_DATA_TYPE_PASSWORD, new AutofillId[] {parsedStructure.usernameId, parsedStructure.passwordId}) .build()) .build(); ... }
Usługa autouzupełniania może zaimplementować funkcje logiczne, które utrwalają dane użytkownika w
onSaveRequest()
jest ona zwykle wywoływana po zakończeniu działania klienta lub
połączeń z aplikacji klienta commit()
.
Poniższy kod pokazuje przykład metody onSaveRequest()
:
Kotlin
override fun onSaveRequest(request: SaveRequest, callback: SaveCallback) { // Get the structure from the request val context: List<FillContext> = request.fillContexts val structure: AssistStructure = context[context.size - 1].structure // Traverse the structure looking for data to save traverseStructure(structure) // Persist the data - if there are no errors, call onSuccess() callback.onSuccess() }
Java
@Override public void onSaveRequest(SaveRequest request, SaveCallback callback) { // Get the structure from the request List<FillContext> context = request.getFillContexts(); AssistStructure structure = context.get(context.size() - 1).getStructure(); // Traverse the structure looking for data to save traverseStructure(structure); // Persist the data - if there are no errors, call onSuccess() callback.onSuccess(); }
Usługi autouzupełniania muszą zaszyfrować dane wrażliwe, zanim zostaną zapisane. Dane użytkownika mogą jednak zawierać etykiety lub dane, które nie są poufne. Jeśli na przykład użytkownik może zawierać etykietę oznaczającą dane jako służbowe lub osobiste. koncie. Usługi nie mogą szyfrować etykiet. Jeśli etykiety nie są szyfrowane, usługi mogą używać ich w widokach prezentacji, nawet jeśli użytkownik nie zalogował się. Usługi mogą wtedy zastąpić etykiety rzeczywistymi danymi. po uwierzytelnieniu użytkownika.
Opóźnianie interfejsu zapisywania autouzupełniania
Od Androida 10 w przypadku implementacji autouzupełniania na wielu ekranach
przepływu pracy – na przykład jeden ekran dla pola nazwy użytkownika, a drugi
hasła – możesz opóźnić działanie interfejsu zapisywania autouzupełniania, używając
SaveInfo.FLAG_DELAY_SAVE
flaga.
Jeśli ta flaga jest ustawiona, interfejs zapisywania autouzupełniania nie jest uruchamiany, gdy autouzupełnianie jest ustawione
kontekst powiązany z odpowiedzią SaveInfo
jest zatwierdzony. Zamiast tego możesz:
wykorzystują oddzielne działanie w ramach tego samego zadania do dostarczania przyszłych żądań wypełnienia oraz
a następnie pokaż interfejs,
wysyłając żądanie zapisu. Więcej informacji:
SaveInfo.FLAG_DELAY_SAVE
Wymagaj uwierzytelniania użytkowników
Usługi autouzupełniania mogą zapewnić dodatkowy poziom bezpieczeństwa, wymagając uwierzytelnić użytkownika, zanim będzie mógł wypełniać widoki. W tych scenariuszach warto zastosować uwierzytelnianie użytkownika:
- Dane użytkownika w aplikacji muszą być odblokowywane za pomocą hasła głównego lub skanu linii papilarnych.
- Należy odblokować konkretny zbiór danych, np. dane karty kredytowej za pomocą kodu weryfikacyjnego karty (CVC).
Jeśli usługa wymaga uwierzytelnienia użytkownika przed odblokowaniem danych, może wyświetlić dane szablonowe lub etykietę i wskazywać Intent
, który odpowiada za uwierzytelnienie. Jeśli potrzebujesz dodatkowych danych do przetworzenia żądania po
uwierzytelniania, możesz dodać takie dane do intencji. Aktywność uwierzytelniania może następnie zwrócić dane do klasy AutofillService
w aplikacji.
Poniższy przykładowy kod pokazuje, jak określić, że żądanie wymaga uwierzytelnienia:
Kotlin
val authPresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1).apply { setTextViewText(android.R.id.text1, "requires authentication") } val authIntent = Intent(this, AuthActivity::class.java).apply { // Send any additional data required to complete the request putExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME, "my_dataset") } val intentSender: IntentSender = PendingIntent.getActivity( this, 1001, authIntent, PendingIntent.FLAG_CANCEL_CURRENT ).intentSender // Build a FillResponse object that requires authentication val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .setAuthentication(autofillIds, intentSender, authPresentation) .build()
Java
RemoteViews authPresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); authPresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "requires authentication"); Intent authIntent = new Intent(this, AuthActivity.class); // Send any additional data required to complete the request authIntent.putExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME, "my_dataset"); IntentSender intentSender = PendingIntent.getActivity( this, 1001, authIntent, PendingIntent.FLAG_CANCEL_CURRENT ).getIntentSender(); // Build a FillResponse object that requires authentication FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .setAuthentication(autofillIds, intentSender, authPresentation) .build();
Po zakończeniu procesu uwierzytelniania aktywność musi wywołać metodę
setResult()
,
przekazując wartość RESULT_OK
i ustawić EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT
do obiektu FillResponse
, który zawiera wypełniony zbiór danych. Poniższy kod pokazuje, jak zwrócić wynik po zakończeniu przepływu uwierzytelniania:
Kotlin
// The data sent by the service and the structure are included in the intent val datasetName: String? = intent.getStringExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME) val structure: AssistStructure = intent.getParcelableExtra(EXTRA_ASSIST_STRUCTURE) val parsedStructure: ParsedStructure = parseStructure(structure) val (username, password) = fetchUserData(parsedStructure) // Build the presentation of the datasets val usernamePresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1).apply { setTextViewText(android.R.id.text1, "my_username") } val passwordPresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1).apply { setTextViewText(android.R.id.text1, "Password for my_username") } // Add the dataset to the response val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .addDataset(Dataset.Builder() .setValue( parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(username), usernamePresentation ) .setValue( parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(password), passwordPresentation ) .build() ).build() val replyIntent = Intent().apply { // Send the data back to the service putExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME, datasetName) putExtra(EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT, fillResponse) } setResult(Activity.RESULT_OK, replyIntent)
Java
Intent intent = getIntent(); // The data sent by the service and the structure are included in the intent String datasetName = intent.getStringExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME); AssistStructure structure = intent.getParcelableExtra(EXTRA_ASSIST_STRUCTURE); ParsedStructure parsedStructure = parseStructure(structure); UserData userData = fetchUserData(parsedStructure); // Build the presentation of the datasets RemoteViews usernamePresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); usernamePresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "my_username"); RemoteViews passwordPresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); passwordPresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, "Password for my_username"); // Add the dataset to the response FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .addDataset(new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.usernameId, AutofillValue.forText(userData.username), usernamePresentation) .setValue(parsedStructure.passwordId, AutofillValue.forText(userData.password), passwordPresentation) .build()) .build(); Intent replyIntent = new Intent(); // Send the data back to the service replyIntent.putExtra(MY_EXTRA_DATASET_NAME, datasetName); replyIntent.putExtra(EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT, fillResponse); setResult(RESULT_OK, replyIntent);
W sytuacji, gdy trzeba odblokować zbiór danych karty kredytowej, usługa może wyświetlić interfejs z prośbą o podanie kodu CVC. Możesz ukryć dane, dopóki zbiór danych nie zostanie dzięki prezentowaniu stałych danych, takich jak nazwa banku czy ostatnich 4 cyfr numeru karty kredytowej. Ten przykład pokazuje, jak wymaga uwierzytelniania zbioru danych i ukrywa dane, dopóki użytkownik ich nie poda kod CVC:
Kotlin
// Parse the structure and fetch payment data val parsedStructure: ParsedStructure = parseStructure(structure) val paymentData: Payment = fetchPaymentData(parsedStructure) // Build the presentation that shows the bank and the last four digits of the // credit card number, such as 'Bank-1234' val maskedPresentation: String = "${paymentData.bank}-" + paymentData.creditCardNumber.substring(paymentData.creditCardNumber.length - 4) val authPresentation = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1).apply { setTextViewText(android.R.id.text1, maskedPresentation) } // Prepare an intent that displays the UI that asks for the CVC val cvcIntent = Intent(this, CvcActivity::class.java) val cvcIntentSender: IntentSender = PendingIntent.getActivity( this, 1001, cvcIntent, PendingIntent.FLAG_CANCEL_CURRENT ).intentSender // Build a FillResponse object that includes a Dataset that requires authentication val fillResponse: FillResponse = FillResponse.Builder() .addDataset( Dataset.Builder() // The values in the dataset are replaced by the actual // data once the user provides the CVC .setValue(parsedStructure.creditCardId, null, authPresentation) .setValue(parsedStructure.expDateId, null, authPresentation) .setAuthentication(cvcIntentSender) .build() ).build()
Java
// Parse the structure and fetch payment data ParsedStructure parsedStructure = parseStructure(structure); Payment paymentData = fetchPaymentData(parsedStructure); // Build the presentation that shows the bank and the last four digits of the // credit card number, such as 'Bank-1234' String maskedPresentation = paymentData.bank + "-" + paymentData.creditCardNumber.subString(paymentData.creditCardNumber.length - 4); RemoteViews authPresentation = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); authPresentation.setTextViewText(android.R.id.text1, maskedPresentation); // Prepare an intent that displays the UI that asks for the CVC Intent cvcIntent = new Intent(this, CvcActivity.class); IntentSender cvcIntentSender = PendingIntent.getActivity( this, 1001, cvcIntent, PendingIntent.FLAG_CANCEL_CURRENT ).getIntentSender(); // Build a FillResponse object that includes a Dataset that requires authentication FillResponse fillResponse = new FillResponse.Builder() .addDataset(new Dataset.Builder() // The values in the dataset are replaced by the actual // data once the user provides the CVC .setValue(parsedStructure.creditCardId, null, authPresentation) .setValue(parsedStructure.expDateId, null, authPresentation) .setAuthentication(cvcIntentSender) .build()) .build();
Po zweryfikowaniu kodu CVC aktywność powinna wywołać metodę setResult()
, podając wartość RESULT_OK
i ustawiając dodatkowy parametr EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT
na obiekt Dataset
, który zawiera numer karty kredytowej i datę ważności. Nowy zbiór danych zastępuje zbiór danych, który wymaga uwierzytelniania, a widoki są wypełniane natychmiast. Poniższy kod pokazuje, jak zwrócić zbiór danych po podaniu przez użytkownika kodu weryfikacyjnego CVC:
Kotlin
// Parse the structure and fetch payment data. val parsedStructure: ParsedStructure = parseStructure(structure) val paymentData: Payment = fetchPaymentData(parsedStructure) // Build a non-null RemoteViews object to use as the presentation when // creating the Dataset object. This presentation isn't actually used, but the // Builder object requires a non-null presentation. val notUsed = RemoteViews(packageName, android.R.layout.simple_list_item_1) // Create a dataset with the credit card number and expiration date. val responseDataset: Dataset = Dataset.Builder() .setValue( parsedStructure.creditCardId, AutofillValue.forText(paymentData.creditCardNumber), notUsed ) .setValue( parsedStructure.expDateId, AutofillValue.forText(paymentData.expirationDate), notUsed ) .build() val replyIntent = Intent().apply { putExtra(EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT, responseDataset) }
Java
// Parse the structure and fetch payment data. ParsedStructure parsedStructure = parseStructure(structure); Payment paymentData = fetchPaymentData(parsedStructure); // Build a non-null RemoteViews object to use as the presentation when // creating the Dataset object. This presentation isn't actually used, but the // Builder object requires a non-null presentation. RemoteViews notUsed = new RemoteViews(getPackageName(), android.R.layout.simple_list_item_1); // Create a dataset with the credit card number and expiration date. Dataset responseDataset = new Dataset.Builder() .setValue(parsedStructure.creditCardId, AutofillValue.forText(paymentData.creditCardNumber), notUsed) .setValue(parsedStructure.expDateId, AutofillValue.forText(paymentData.expirationDate), notUsed) .build(); Intent replyIntent = new Intent(); replyIntent.putExtra(EXTRA_AUTHENTICATION_RESULT, responseDataset);
Porządkowanie danych w grupy logiczne
Usługi autouzupełniania muszą porządkować dane w logiczne grupy, które izolują pojęcia z różnych domen. Na tej stronie te grupy logiczne są nazywane jako partycje. Poniżej znajdziesz typowe przykłady partycji i pol:
- Dane logowania, które obejmują pola nazwy użytkownika i hasła.
- Adres, który zawiera pola ulicy, miasta, stanu i kodu pocztowego.
- Dane do płatności, w tym numer karty kredytowej, data ważności i pola kodu weryfikacyjnego.
Usługa autouzupełniania, która prawidłowo dzieli dane, może lepiej chronić dane użytkowników, nie ujawniając danych z więcej niż 1 partycji w danym zbiorze danych. Na przykład w zbiorze danych, który zawiera dane logowania, zawierają dane do płatności. Organizowanie danych w partycjach pozwala usłudze udostępniać minimalną ilość odpowiednich informacji wymaganych do zaspokojenia żądania.
Organizowanie danych na partycjach umożliwia usługom wypełnianie działań, które mają wyświetleń z wielu partycji przy wysyłaniu minimalnej liczby do aplikacji klienckiej. Weźmy na przykład aktywność, która obejmuje wyświetlenia nazwę użytkownika, hasło, ulicę i miasto, a także usługę autouzupełniania z następujące dane:
Partycja | Pole 1 | Pole 2 |
---|---|---|
Dane logowania | work_username | hasło_służbowe |
osobista_nazwa_użytkownika | personal_password | |
Adres | ulica_pracy | miasto_pracy |
personal_street | personal_city |
Usługa może przygotować zbiór danych zawierający partycję danych logowania dla zarówno na koncie służbowym, jak i osobistym. Gdy użytkownik wybiera zbiór danych, kolejna odpowiedź autouzupełniania może zawierać służbowy lub prywatny adres e-mail w zależności od pierwszego wyboru użytkownika.
Usługa może zidentyfikować pole, z którego pochodzi żądanie, wywołując metodę isFocused()
podczas przechodzenia obiektu AssistStructure
. Dzięki temu funkcja
aby przygotować FillResponse
z odpowiednimi danymi partycji.
Autouzupełnianie kodów jednorazowych z SMS-ów
Twoja usługa autouzupełniania może pomóc użytkownikowi w uzupełnieniu jednorazowych kodów wysłanych przez SMS-y z użyciem interfejsu SMS retriever API;
Aby korzystać z tej funkcji, musisz spełniać te wymagania:
- Usługa autouzupełniania działa na Androidzie 9 (poziom interfejsu API 28) lub nowszym.
- Użytkownik wyraża zgodę na odczytywanie przez Twoją usługę autouzupełniania jednorazowych kodów z SMS-ów.
- Aplikacja, dla której udostępniasz autouzupełnianie, nie korzysta jeszcze z pola SMS retriever API do odczytu kodów jednorazowych.
Usługa autouzupełniania może korzystać z usługi SmsCodeAutofillClient
, do której można się dostać, wywołując SmsCodeRetriever.getAutofillClient()
w Usługach Google Play w wersji 19.0.56 lub nowszej.
Podstawowe kroki, które należy wykonać, aby użyć tego interfejsu API w usłudze autouzupełniania:
- W usłudze autouzupełniania użyj adresu
hasOngoingSmsRequest
. odSmsCodeAutofillClient
w celu określenia, czy są jakieś żądania Active dla nazwy pakietu aplikacji, którą chcesz automatycznie uzupełniać. Usługa autouzupełniania musi wyświetlać prośbę o sugestie tylko wtedy, gdy zwróci wartośćfalse
. - W usłudze autouzupełniania użyj adresu
checkPermissionState
. odSmsCodeAutofillClient
, aby sprawdzić, czy usługa autouzupełniania uprawnienia do autouzupełniania kodów jednorazowych. Stan uprawnień może byćNONE
,GRANTED
lubDENIED
. Usługa autouzupełniania musi wyświetlać prośbę o propozycję w przypadku stanówNONE
iGRANTED
. - W aktywności uwierzytelniania autouzupełniania użyj uprawnienia
SmsRetriever.SEND_PERMISSION
, aby zarejestrowaćBroadcastReceiver
, które nasłuchujeSmsCodeRetriever.SMS_CODE_RETRIEVED_ACTION
, aby otrzymać kod SMS-em, gdy będzie dostępny. Zadzwoń pod numer
startSmsCodeRetriever
na urządzeniuSmsCodeAutofillClient
, aby zacząć nasłuchiwać kodów jednorazowych wysyłanych SMS-em. Jeśli użytkownik przyznał usłudze autouzupełniania uprawnienia do jednorazowego pobrania danych kodów z SMS-ów, szuka SMS-ów odebranych w ciągu ostatnich 5–5 wiadomości. minut od teraz.Jeśli usługa autouzupełniania musi poprosić użytkownika o jednorazowy odczyt kod
Task
zwrócony przezstartSmsCodeRetriever
może spowodować błąd z błędemResolvableApiException
. W takim przypadku musisz wywołać metodęResolvableApiException.startResolutionForResult()
, aby wyświetlić okno zgody dotyczące prośby o dostęp.Otrzymaj kod SMS-a z intencji, a potem zwracaj kod SMS-a jako odpowiedź autouzupełniania.
Zaawansowane scenariusze autouzupełniania
- Integracja z klawiaturą
- Od Androida 11 platforma umożliwia klawiaturom i innym edytorom metody wprowadzania (IME) wyświetlanie sugestii autouzupełniania w polu tekstowym zamiast w menu wysuwanym. Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak Twoja usługa autouzupełniania może to robić, Więcej informacji znajdziesz w artykule Integracja autouzupełniania z klawiatury.
- Podział zbiorów danych na strony
- Duża odpowiedź na autouzupełnianie może przekroczyć dozwolony rozmiar transakcji obiektu
Binder
, który reprezentuje zdalny obiekt wymagany do przetworzenia żądania. Aby zapobiec wyrzucaniu wyjątków przez system Androida w takich sytuacjach, możesz utrzymaćFillResponse
na niskim poziomie, dodając nie więcej niż 20 obiektówDataset
naraz. Jeśli Twoja odpowiedź wymaga dodatkowych zbiorów danych, możesz dodać zbiór danych, który informuje użytkowników, że są dostępne dodatkowe informacje, i pobiera kolejną grupę zbiorów danych po jej wybraniu. Więcej informacji znajdziesz w artykuleaddDataset(Dataset)
. - Zapisz podział danych na kilku ekranach
Aplikacje często dzielą dane użytkownika na kilka ekranów w ramach tego samego działania, zwłaszcza w przypadku działań służących do utworzenia nowego konta użytkownika. Na przykład na pierwszym ekranie wyświetla się prośba o podanie nazwy użytkownika, a jeśli jest ona dostępna, na drugim ekranie wyświetla się prośba o podanie hasła. W takich sytuacjach usługa autouzupełniania musi poczekać, aż użytkownik wypełni oba pola, zanim wyświetli interfejs zapisywania autouzupełniania. Obserwuj te czynności, jakie należy wykonać, aby poradzić sobie w takich sytuacjach:
- W pierwszym żądaniu uzupełnienia dodaj w odpowiedzi pakiet stanu klienta, który zawiera identyfikatory automatycznego wypełniania pól częściowych widocznych na ekranie.
- W drugim żądaniu wypełnienia
pobierz pakiet stanu klienta, pobierz identyfikatory autouzupełniania
w poprzednim żądaniu ze stanu klienta i dodaj te identyfikatory oraz
FLAG_SAVE_ON_ALL_VIEWS_INVISIBLE
do obiektuSaveInfo
używanego w drugiej odpowiedzi. - W prośbie o zapisanie,
użyj odpowiedniego
FillContext
aby uzyskać wartość każdego pola. Na prośbę o wypełnienie danych przypada jeden kontekst.
Więcej informacji znajdziesz w artykule Zapisywanie danych, gdy dane są podzielone na kilka ekranów.
- Zapewnij logikę inicjowania i zamykania dla każdego żądania.
Za każdym razem, gdy pojawi się żądanie automatycznego wypełniania, system Android łączy się z usługą i wywołuje jej metodę
onConnected()
. Gdy usługa przetworzy żądanie, system Android wywoła metodęonDisconnected()
i rozwiąże powiązanie z usługą. Możesz zastosowaćonConnected()
, aby zapewnić uruchamiany przed przetworzeniem żądania orazonDisconnected()
, aby podać uruchamiany po przetworzeniu żądania.- Dostosowywanie interfejsu zapisywania autouzupełniania
Usługi autouzupełniania mogą dostosowywać interfejs zapisywania autouzupełniania, aby ułatwić użytkownikom podjęcie decyzji, czy chcą, aby dane były zapisywane. Usługi mogą zapewniać dodatkowych informacji na temat tego, co jest zapisywane w postaci zwykłego tekstu lub za pomocą widoku niestandardowego. Usługi mogą również zmieniać wygląd przycisku anuluje prośbę o zapisanie i otrzyma powiadomienie, gdy użytkownik kliknie tę opcję. Przycisk Więcej informacji znajdziesz na stronie z informacjami o
SaveInfo
.- Tryb zgodności
Tryb zgodności umożliwia usługom autouzupełniania korzystanie z wirtualnej struktury ułatwień dostępu na potrzeby autouzupełniania. Jest to szczególnie przydatne w przypadku funkcji autouzupełniania w przeglądarkach, które nie implementuj bezpośrednio interfejsów API autouzupełniania.
Aby przetestować usługę autouzupełniania w trybie zgodności, dodaj do białej listy przeglądarkę lub aplikację, która wymaga trybu zgodności. Możesz sprawdzić, które pakiety znajdują się już na liście dozwolonych, uruchamiając to polecenie:
$ adb shell settings get global autofill_compat_mode_allowed_packages
Jeśli pakietu, który testujesz, nie ma na liście, dodaj go, uruchamiając to polecenie, gdzie
pkgX
to pakiet aplikacji:$ adb shell settings put global autofill_compat_mode_allowed_packages pkg1[resId1]:pkg2[resId1,resId2]
Jeśli aplikacja jest przeglądarką, użyj atrybutu
resIdx
, aby określić identyfikator zasobu pola wejściowego zawierającego adres URL wyrenderowanej strony.
Tryb zgodności ma te ograniczenia:
- Prośba o zapisanie jest wywoływana, gdy usługa używa flagi
FLAG_SAVE_ON_ALL_VIEWS_INVISIBLE
lub wywołuje metodęsetTrigger()
. PoleFLAG_SAVE_ON_ALL_VIEWS_INVISIBLE
jest ustawiane domyślnie, gdy w trybie zgodności. - Wartość tekstowa węzłów może być niedostępna w
onSaveRequest(SaveRequest, SaveCallback)
.
Więcej informacji o trybie zgodności oraz o ograniczeniach
, patrz sekcja
AutofillService
odniesienie do klasy.