آیکونهای صوتی، نشانههای صوتی مختصر یا بازخوردی را برای کاربر فراهم میکنند. عینکها نیز برای تعاملات رایج، آیکونهای صوتی ارائه میدهند.
با توجه به بار شناختی که یادگیری آنها دارد، مشابه آیکونهای بصری، حتماً با دقت از آنها استفاده کنید و از صداهای متناقض ارائه شده توسط سیستم خودداری کنید.
- از آیکونهای شنیداری که نیاز به توضیح دارند و میتوانند با عبارات زبان طبیعی جایگزین شوند، خودداری کنید.
- از ایجاد آیکونهای صوتی سفارشی که صداهای سیستم را تقلید میکنند، خودداری کنید، زیرا میتوانند کاربران شما را گیج کنند.
- کاربران معمولاً نمادهای شنیداری را در متن یک عمل یاد میگیرند.
- آیکونهای گوش باید ساده و قابل فهم باشند.
- آیکونهای گوش در مقایسه با هشدارهای صوتی، توصیف کمتری دارند.
آیکونهای سیستم
صداهای رایج در کل سیستم به صورت پیشفرض ارائه میشوند. این صداها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- فشار انگشت
- هشدارهای اعلان
- خواب
- قطع ارتباط
- حجم
- ضبط دوربین
آیکونهای گوش برنامه
صداهای زیر باید در برنامه شما گنجانده شوند، زیرا به طور پیشفرض ارائه نمیشوند:
| اکشن | استفاده کنید |
|---|---|
| برنامه باز است | یک آیکون گوش برای خوشامدگویی به کاربر هنگام باز شدن برنامه. اگر برنامه شما عمدتاً محاورهای است، یک خوشامدگویی کلامی مناسب است. |
| کشیدن انگشت | برای اقدامات کش رفتن منحصر به فرد |
| میکروفون بیصدا شد | میکروفون بیصدا شده است |
| میکروفون بیصدا | میکروفون بیصدا است |
| خروج از برنامه | کاربر از برنامه خارج میشود. قبل از بستن برنامه و جمعبندی جلسه، خلاصهای از فعالیت او ارائه دهید. |