Omówienie funkcji i interfejsów API

Android 14 wprowadza deweloperów świetnych funkcji i interfejsów API. Te materiały pomogą Ci poznać funkcje Twoich aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.

Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie różnic między interfejsami API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API – w przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie API 34. Aby dowiedzieć się, w jakich obszarach zmiany platformy mogą wpłynąć na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w działaniu Androida 14 dotyczącymi aplikacji kierowanych na Androida 14 i wszystkich aplikacji.

Internacjonalizacja

Wybór języka według aplikacji

Android 14 expands on the per-app language features that were introduced in Android 13 (API level 33) with these additional capabilities:

  • Automatically generate an app's localeConfig: Starting with Android Studio Giraffe Canary 7 and AGP 8.1.0-alpha07, you can configure your app to support per-app language preferences automatically. Based on your project resources, the Android Gradle plugin generates the LocaleConfig file and adds a reference to it in the final manifest file, so you no longer have to create or update the file manually. AGP uses the resources in the res folders of your app modules and any library module dependencies to determine the locales to include in the LocaleConfig file.

  • Dynamic updates for an app's localeConfig: Use the setOverrideLocaleConfig() and getOverrideLocaleConfig() methods in LocaleManager to dynamically update your app's list of supported languages in the device's system settings. Use this flexibility to customize the list of supported languages per region, run A/B experiments, or provide an updated list of locales if your app utilizes server-side pushes for localization.

  • App language visibility for input method editors (IMEs): IMEs can utilize the getApplicationLocales() method to check the language of the current app and match the IME language to that language.

Interfejs Grammatical Inflection API

3 miliardy ludzi mówią w językach płciowych, czyli w językach, w których kategorie gramatyczne, takie jak rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przyimki, wpływają na płeć osób i obiektów, o których rozmawiasz lub o których mówisz. Tradycyjnie wiele języków, w których płeć różni się od płci męskiej, jako domyślnej lub ogólnej używa formy gramatycznej.

Zwrócenie się do użytkowników w niewłaściwy sposób gramatyczny, np. zwrócenie się do kobiet w rodzaju męskim, może negatywnie wpłynąć na ich wyniki i nastawienie. Z kolei interfejs z językiem, który poprawnie odzwierciedla płeć użytkownika, może zwiększyć jego zaangażowanie oraz zapewnić bardziej spersonalizowane i naturalne brzmienie.

Aby ułatwić Ci przygotowanie UI w przypadku języków uwzględniających płeć, Android 14 udostępnia interfejs Grammatical Inflection API, który umożliwia obsługę płci gramatycznej bez refaktoryzacji aplikacji.

Preferencje regionalne

Regional preferences enable users to personalize temperature units, the first day of the week, and numbering systems. A European living in the United States might prefer temperature units to be in Celsius rather than Fahrenheit and for apps to treat Monday as the beginning of the week instead of the US default of Sunday.

New Android Settings menus for these preferences provide users with a discoverable and centralized location to change app preferences. These preferences also persist through backup and restore. Several APIs and intents—such as getTemperatureUnit and getFirstDayOfWeek— grant your app read access to user preferences, so your app can adjust how it displays information. You can also register a BroadcastReceiver on ACTION_LOCALE_CHANGED to handle locale configuration changes when regional preferences change.

To find these settings, open the Settings app and navigate to System > Languages & input > Regional preferences.

Regional preferences screen in Android system settings.
Temperature options for regional preferences in Android system settings.

Ułatwienia dostępu

Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%

Starting in Android 14, the system supports font scaling up to 200%, providing low-vision users with additional accessibility options that align with Web Content Accessibility Guidelines (WCAG).

To prevent large text elements on screen from scaling too large, the system applies a nonlinear scaling curve. This scaling strategy means that large text doesn't scale at the same rate as smaller text. Nonlinear font scaling helps preserve the proportional hierarchy between elements of different sizes while mitigating issues with linear text scaling at high degrees (such as text being cut off or text that becomes harder to read due to an extremely large display sizes).

Test your app with nonlinear font scaling

Enable the maximum font size in a device's accessibility settings to test your app.

If you already use scaled pixels (sp) units to define text sizing, then these additional options and scaling improvements are applied automatically to the text in your app. However, you should still perform UI testing with the maximum font size enabled (200%) to ensure that your app applies the font sizes correctly and can accommodate larger font sizes without impacting usability.

To enable 200% font size, follow these steps:

  1. Open the Settings app and navigate to Accessibility > Display size and text.
  2. For the Font size option, tap the plus (+) icon until the maximum font size setting is enabled, as shown in the image that accompanies this section.

Use scaled pixel (sp) units for text-sizes

Remember to always specify text sizes in sp units. When your app uses sp units, Android can apply the user's preferred text size and scale it appropriately.

Don't use sp units for padding or define view heights assuming implicit padding: with nonlinear font scaling sp dimensions might not be proportional, so 4sp + 20sp might not equal 24sp.

Convert scaled pixel (sp) units

Use TypedValue.applyDimension() to convert from sp units to pixels, and use TypedValue.deriveDimension() to convert pixels to sp. These methods apply the appropriate nonlinear scaling curve automatically.

Avoid hardcoding equations using Configuration.fontScale or DisplayMetrics.scaledDensity. Because font scaling is nonlinear, the scaledDensity field is no longer accurate. The fontScale field should be used for informational purposes only because fonts are no longer scaled with a single scalar value.

Use sp units for lineHeight

Always define android:lineHeight using sp units instead of dp, so the line height scales along with your text. Otherwise, if your text is sp but your lineHeight is in dp or px, it doesn't scale and looks cramped. TextView automatically corrects the lineHeight so that your intended proportions are preserved, but only if both textSize and lineHeight are defined in sp units.

Aparat i multimedia

Ultra HDR w obrazach

An illustration of Standard Dynamic Range (SDR) versus High Dynamic Range (HDR) image quality.

Android 14 adds support for High Dynamic Range (HDR) images that retain more of the information from the sensor when taking a photo, which enables vibrant colors and greater contrast. Android uses the Ultra HDR format, which is fully backward compatible with JPEG images, allowing apps to seamlessly interoperate with HDR images, displaying them in Standard Dynamic Range (SDR) as needed.

Rendering these images in the UI in HDR is done automatically by the framework when your app opts in to using HDR UI for its Activity Window, either through a manifest entry or at runtime by calling Window.setColorMode(). You can also capture compressed Ultra HDR still images on supported devices. With more colors recovered from the sensor, editing in post can be more flexible. The Gainmap associated with Ultra HDR images can be used to render them using OpenGL or Vulkan.

Powiększenie, Ostrość, Po wyświetleniu i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu

Android 14 aktualizuje i ulepsza rozszerzenia aparatu, co umożliwia aplikacjom dłuższy czas przetwarzania. Dzięki temu można poprawić jakość obrazów za pomocą algorytmów wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak fotografia w słabym świetle na obsługiwanych urządzeniach. Te funkcje zapewniają użytkownikom jeszcze lepsze wrażenia podczas korzystania z rozszerzenia kamery. Przykłady ulepszeń:

Zoom na czujniku

Gdy REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE w CameraCharacteristics zawiera wartość SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW, aplikacja może wykorzystać zaawansowane możliwości czujnika, aby udostępnić przycięty strumień RAW taki sam rozmiar jak w pełnym polu widzenia. W tym celu użyj CaptureRequest z celem RAW z przypadkiem użycia strumienia CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW. Dzięki wdrożeniu ustawień zastępowania żądań nowa kamera daje użytkownikom możliwość sterowania powiększeniem jeszcze przed przygotowaniem innych elementów sterujących.

Bezstratny dźwięk przez USB

Android 14 zyskuje obsługę bezstratnych formatów audio, dzięki czemu osoby audiofilskie mogą korzystać z przewodowych zestawów słuchawkowych USB. Możesz przesłać zapytanie do urządzenia USB w celu uzyskania preferowanych atrybutów miksera, zarejestrować detektor w przypadku zmian w atrybutach miksera i skonfigurować atrybuty miksera za pomocą klasy AudioMixerAttributes. Ta klasa reprezentuje format, np. maskę kanału, częstotliwość próbkowania i działanie miksera dźwięku. Ta klasa umożliwia bezpośrednie wysyłanie dźwięku bez mieszania, regulacji głośności i efektów przetwarzania.

Produktywność i narzędzia programistów

Menedżer danych logowania

Android 14 dodaje Credential Manager jako interfejs API platformy, który dodatkowo obsługuje urządzenia z Androidem 4.4 (poziom interfejsu API 19) za pomocą biblioteki Jetpack wykorzystującej Usługi Google Play. Menedżer danych logowania ma na celu ułatwienie logowania użytkownikom za pomocą interfejsów API, które pobierają i przechowują dane logowania u dostawców danych logowania skonfigurowanych przez użytkownika. Menedżer danych logowania obsługuje wiele metod logowania, w tym nazwę użytkownika i hasło, klucze dostępu i rozwiązania do logowania sfederowanego (np. Zaloguj się przez Google) w ramach jednego interfejsu API.

Klucze dostępu mają wiele zalet. Na przykład klucze dostępu są skonstruowane zgodnie ze standardami branżowymi i mogą działać w różnych systemach operacyjnych i ekosystemach przeglądarek oraz w witrynach i aplikacjach.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji Menedżera danych logowania i kluczy dostępu oraz w poście na blogu na temat menedżera danych logowania i kluczy dostępu.

Health Connect

Health Connect is an on-device repository for user health and fitness data. It allows users to share data between their favorite apps, with a single place to control what data they want to share with these apps.

On devices running Android versions prior to Android 14, Health Connect is available to download as an app on the Google Play store. Starting with Android 14, Health Connect is part of the platform and receives updates through Google Play system updates without requiring a separate download. With this, Health Connect can be updated frequently, and your apps can rely on Health Connect being available on devices running Android 14 or higher. Users can access Health Connect from the Settings in their device, with privacy controls integrated into the system settings.

Users can get started using Health Connect without a separate app download on devices running Android 14 or higher.
Users can control which apps have access to their health and fitness data through system settings.

Health Connect includes several new features in Android 14, such as exercise routes, allowing users to share a route of their workout which can be visualized on a map. A route is defined as a list of locations saved within a window of time, and your app can insert routes into exercise sessions, tying them together. To ensure that users have complete control over this sensitive data, users must allow sharing individual routes with other apps.

For more information, see the Health Connection documentation and the blogpost on What's new in Android Health.

Aktualizacje OpenJDK 17

Android 14 kontynuuje prace nad odświeżaniem podstawowych bibliotek Androida w celu dostosowania do funkcji z najnowszych wersji OpenJDK LTS, w tym aktualizacji bibliotek oraz obsługi języka Java 17 dla deweloperów aplikacji i platform.

Wprowadzono te funkcje i ulepszenia:

  • Zaktualizowano około 300 klas java.base do obsługi środowiska Java 17.
  • bloki tekstu, które wprowadzają do języka programowania Java literały wielowierszowe w postaci ciągów tekstowych;
  • Dopasowywanie do wzorca na potrzeby instancji, które umożliwia traktowanie obiektu w obrębie instanceof jako określonego typu bez dodatkowych zmiennych.
  • Zapieczone klasy, które pozwalają określić, które klasy i interfejsy mogą je rozszerzać lub wdrażać.

Dzięki aktualizacjom systemu Google Play (Project Mainline) ponad 600 milionów urządzeń otrzymuje najnowsze aktualizacje Android Runtime (ART) obejmujące te zmiany. Dokładamy wszelkich starań, aby zapewnić aplikacjom bardziej spójne i bezpieczne środowisko na różnych urządzeniach oraz dostarczać użytkownikom nowe funkcje niezależnie od wersji platformy.

Java i OpenJDK są znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Oracle lub jej podmiotów stowarzyszonych.

Ulepszenia sklepów z aplikacjami

Android 14 introduces several PackageInstaller APIs that allow app stores to improve their user experience.

Request install approval before downloading

Installing or updating an app might require user approval. For example, when an installer making use of the REQUEST_INSTALL_PACKAGES permission attempts to install a new app. In prior Android versions, app stores can only request user approval after APKs are written to the install session and the session is committed.

Starting with Android 14, the requestUserPreapproval() method lets installers request user approval before committing the install session. This improvement lets an app store defer downloading any APKs until after the installation has been approved by the user. Furthermore, once a user has approved installation, the app store can download and install the app in the background without interrupting the user.

Claim responsibility for future updates

The setRequestUpdateOwnership() method allows an installer to indicate to the system that it intends to be responsible for future updates to an app it is installing. This capability enables update ownership enforcement, meaning that only the update owner is permitted to install automatic updates to the app. Update ownership enforcement helps to ensure that users receive updates only from the expected app store.

Any other installer, including those making use of the INSTALL_PACKAGES permission, must receive explicit user approval in order to install an update. If a user decides to proceed with an update from another source, update ownership is lost.

Update apps at less-disruptive times

App stores typically want to avoid updating an app that is actively in use because this leads to the app's running processes being killed, which potentially interrupts what the user was doing.

Starting with Android 14, the InstallConstraints API gives installers a way to ensure that their app updates happen at an opportune moment. For example, an app store can call the commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet() method to make sure that an update is only committed when the user is no longer interacting with the app in question.

Seamlessly install optional splits

With split APKs, features of an app can be delivered in separate APK files, rather than as a monolithic APK. Split APKs allow app stores to optimize the delivery of different app components. For example, app stores might optimize based on the properties of the target device. The PackageInstaller API has supported splits since its introduction in API level 22.

In Android 14, the setDontKillApp() method allows an installer to indicate that the app's running processes shouldn't be killed when new splits are installed. App stores can use this feature to seamlessly install new features of an app while the user is using the app.

Pakiety metadanych aplikacji

Począwszy od Androida 14 instalator pakietów na Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak praktyki związane z bezpieczeństwem danych, które mają być dołączane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.

Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu z urządzenia

Aby zapewnić bardziej ujednolicony sposób wykrywania zrzutów ekranu, Android 14 wprowadza interfejs API do wykrywania zrzutów ekranu, który chroni prywatność. Ten interfejs API umożliwia aplikacjom rejestrowanie wywołań zwrotnych dla poszczególnych aktywności. Wywołania te są wywoływane, a użytkownik otrzymuje powiadomienie, gdy robi zrzut ekranu w trakcie widocznej aktywności.

Z perspektywy użytkownika

Niestandardowe działania w arkuszu udostępniania i ulepszony ranking

Android 14 aktualizuje arkusz udostępniania systemu, aby umożliwić obsługę niestandardowych działań w aplikacji i bardziej wyczerpujące wyniki podglądu dla użytkowników.

Dodaj działania niestandardowe

W Androidzie 14 aplikacja może dodawać działania niestandardowe do wywoływanego przez nią arkusza udostępniania systemu.

Zrzut ekranu przedstawiający działania niestandardowe w arkuszu udostępniania.

Poprawa rankingu celów udostępniania bezpośredniego

Aby określić pozycję celów udostępniania bezpośredniego, Android 14 wykorzystuje więcej sygnałów z aplikacji, aby dostarczać użytkownikom bardziej przydatne wyniki. Aby uzyskać najbardziej przydatny sygnał do ustalania pozycji w rankingu, postępuj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi poprawiania rankingów elementów docelowych w ramach udostępniania bezpośredniego. Aplikacje do komunikacji mogą też raportować użycie skrótów do wiadomości wychodzących i przychodzących.

Wiersz udostępniania bezpośredniego w arkuszu udostępniania zgodnie z: 1

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji dla funkcji przewidywania tekstu z placów

Video: Predictive back animations

Android 13 introduced the predictive back-to-home animation behind a developer option. When used in a supported app with the developer option enabled, swiping back shows an animation indicating that the back gesture exits the app back to the home screen.

Android 14 includes multiple improvements and new guidance for Predictive Back:

With this Android 14 preview release, all features of Predictive Back remain behind a developer option. See the developer guide to migrate your app to predictive back, as well as the developer guide to creating custom in-app transitions.

Zastąpienia producentów urządzeń z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji

Zastąpienia na poziomie aplikacji umożliwiają producentom urządzeń zmianę działania aplikacji na urządzeniach z dużymi ekranami. Na przykład zastępowanie parametru FORCE_RESIZE_APP powoduje, że system zmienia rozmiar aplikacji w taki sposób, aby pasował do wymiarów wyświetlacza (unikając trybu zgodności rozmiarów), nawet jeśli w manifeście aplikacji jest ustawiony parametr resizeableActivity="false".

Zastąpienia mają poprawić wygodę użytkowników korzystających z dużych ekranów.

Nowe właściwości pliku manifestu umożliwiają wyłączenie w aplikacji niektórych zastąpień producenta urządzenia.

Zastąpienia użytkownika na dużym ekranie na aplikację

Ustawienia poszczególnych aplikacji zmieniają sposób działania aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład zastępowanie producenta urządzenia OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE ustawia współczynnik proporcji aplikacji na 16:9 niezależnie od jej konfiguracji.

Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpień dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.

Udostępnianie ekranu aplikacji

Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania zawartości ekranu.

W przypadku udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacyjny, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu są wykluczone z udostępnianego wyświetlacza. Udostępniana jest tylko treść wybranej aplikacji.

Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ użytkownicy mogą korzystać z wielu aplikacji przy jednoczesnym ograniczeniu udostępniania treści do jednej aplikacji.

Inteligentna odpowiedź z obsługą LLM w Gboard na Pixelu 8 Pro

Na urządzeniach Pixel 8 Pro z pakietem nowych funkcji w grudniu deweloperzy mogą wypróbować w Gboard wyższej jakości inteligentne odpowiedzi z dużymi modelami językowymi (LLM) działającymi na urządzeniu Google Tensor.

Ta funkcja jest dostępna w ograniczonej wersji testowej w języku angielskim (USA) w WhatsAppie, Line i KakaoTalk. Wymaga urządzenia Pixel 8 Pro z klawiaturą Gboard.

Aby ją wypróbować, najpierw włącz tę funkcję w sekcji Ustawienia > Opcje programisty > Ustawienia AICore > Włącz Aicore Persistent.

Następnie otwórz wątek w obsługiwanej aplikacji, aby zobaczyć inteligentną odpowiedź obsługiwaną przez LLM na pasku sugestii Gboard w odpowiedzi na wiadomości przychodzące.

Gboard wykorzystuje LLM na urządzeniu, aby zapewniać wyższą jakość inteligentnych odpowiedzi.

Grafika

Ścieżki można wyszukiwać i interpolować

Interfejs API Path na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżek z segmentów liniowych bądź krzywych kwadratowych bądź sześciennych oraz wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub na wykonywanie wszystkich tych czynności jednocześnie. Jednym z ograniczeń jest możliwość sprawdzenia, co rzeczywiście znajduje się w obiekcie ścieżki. Po utworzeniu obiektu jego wnętrze jest nieprzezroczyste dla obiektów wywołujących.

Aby utworzyć Path, wywołaj metody takie jak moveTo(), lineTo() i cubicTo(), aby dodać segmenty ścieżki. Nie można było jednak zapytać, czym są segmenty, więc trzeba zachować tę informację w momencie ich utworzenia.

Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania o ścieżki, aby poznać ich zawartość. Najpierw musisz pobrać obiekt PathIterator za pomocą interfejsu API Path.getPathIterator:

Kotlin

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

Java

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

Następnie możesz wywołać metodę PathIterator, by iterować segmenty jeden po drugim i pobrać wszystkie niezbędne dane z każdego segmentu. W tym przykładzie używane są obiekty PathIterator.Segment, które pakują dane za Ciebie:

Kotlin

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

Java

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

PathIterator ma też niealokującą wersję next(), w której można przekazać dane punktu w buforze.

Jednym z ważnych przypadków użycia zapytań dotyczących danych Path jest interpolacja. Możesz na przykład utworzyć animacje (czyli przekształcić) między 2 różnymi ścieżkami. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 uwzględnia też w Path metodę interpolate(). Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate() tworzy nowy element Path z interpolowanym wynikiem. W tym przykładzie zwracamy ścieżkę, której kształt jest w połowie drogi (interpolacja liniowa 0,5) między path a otherPath:

Kotlin

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

Java

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

Biblioteka graphics-path Jetpack umożliwia też korzystanie z podobnych interfejsów API we wcześniejszych wersjach Androida.

Niestandardowe sieci typu mesh z cieniowaniem wierzchołków i fragmentów

Android has long supported drawing triangle meshes with custom shading, but the input mesh format has been limited to a few predefined attribute combinations. Android 14 adds support for custom meshes, which can be defined as triangles or triangle strips, and can, optionally, be indexed. These meshes are specified with custom attributes, vertex strides, varying, and vertex and fragment shaders written in AGSL.

The vertex shader defines the varyings, such as position and color, while the fragment shader can optionally define the color for the pixel, typically by using the varyings created by the vertex shader. If color is provided by the fragment shader, it is then blended with the current Paint color using the blend mode selected when drawing the mesh. Uniforms can be passed into the fragment and vertex shaders for additional flexibility.

Sprzętowy mechanizm renderowania bufora w Canvas

Aby ułatwić korzystanie z interfejsu API Canvas na Androidzie do rysowania za pomocą akceleracji sprzętowej w HardwareBuffer, Android 14 wprowadza HardwareBufferRenderer. Ten interfejs API jest szczególnie przydatny, gdy Twój przypadek użycia obejmuje komunikację z kompozytorem systemu przez SurfaceControl na potrzeby rysowania z niewielkimi opóźnieniami.