Funkcje i interfejsy API – przegląd

Android 14 wprowadza wiele przydatnych funkcji i interfejsów API dla deweloperów. Poniższe materiały pomogą Ci poznać funkcje aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.

Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie o różnicach w interfejsach API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API. W przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie 34. Aby dowiedzieć się więcej o obszarach, w których zmiany na platformie mogą mieć wpływ na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w działaniu Androida 14 w przypadku aplikacji kierowanych na Androida 14 i w przypadku wszystkich aplikacji.

Internacjonalizacja

Wybór języka według aplikacji

Android 14 expands on the per-app language features that were introduced in Android 13 (API level 33) with these additional capabilities:

  • Automatically generate an app's localeConfig: Starting with Android Studio Giraffe Canary 7 and AGP 8.1.0-alpha07, you can configure your app to support per-app language preferences automatically. Based on your project resources, the Android Gradle plugin generates the LocaleConfig file and adds a reference to it in the final manifest file, so you no longer have to create or update the file manually. AGP uses the resources in the res folders of your app modules and any library module dependencies to determine the locales to include in the LocaleConfig file.

  • Dynamic updates for an app's localeConfig: Use the setOverrideLocaleConfig() and getOverrideLocaleConfig() methods in LocaleManager to dynamically update your app's list of supported languages in the device's system settings. Use this flexibility to customize the list of supported languages per region, run A/B experiments, or provide an updated list of locales if your app utilizes server-side pushes for localization.

  • App language visibility for input method editors (IMEs): IMEs can utilize the getApplicationLocales() method to check the language of the current app and match the IME language to that language.

Grammatical Inflection API

3 miliardy ludzi mówi językami z płcią: językami, w których kategorie gramatyczne (np. rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przyimki) odmieniają się w zależności od płci osób i rzeczy, do których się zwracamy lub o których mówimy. Tradycyjnie wiele języków z płcią gramatyczną używa męskiej formy gramatycznej jako domyślnej lub uniwersalnej.

Zwracanie się do użytkowników w niewłaściwym rodzaju gramatycznym, np. do kobiet w męskim rodzaju gramatycznym, może negatywne wpłynąć na ich wyniki i postawę. Z kolei interfejs z językiem, który poprawnie odzwierciedla płeć gramatyczną użytkownika, może zwiększyć zaangażowanie użytkowników i zapewnić bardziej spersonalizowane i naturalne wrażenia.

Aby ułatwić Ci tworzenie interfejsu przyjaznego dla użytkownika w językach z rodzajami gramatycznymi, Android 14 wprowadza interfejs Inflection API, który umożliwia dodanie obsługi rodzaju gramatycznego bez konieczności refaktoryzacji aplikacji.

Preferencje regionalne

Regional preferences enable users to personalize temperature units, the first day of the week, and numbering systems. A European living in the United States might prefer temperature units to be in Celsius rather than Fahrenheit and for apps to treat Monday as the beginning of the week instead of the US default of Sunday.

New Android Settings menus for these preferences provide users with a discoverable and centralized location to change app preferences. These preferences also persist through backup and restore. Several APIs and intents—such as getTemperatureUnit and getFirstDayOfWeek— grant your app read access to user preferences, so your app can adjust how it displays information. You can also register a BroadcastReceiver on ACTION_LOCALE_CHANGED to handle locale configuration changes when regional preferences change.

To find these settings, open the Settings app and navigate to System > Languages & input > Regional preferences.

Regional preferences screen in Android system settings.
Temperature options for regional preferences in Android system settings.

Ułatwienia dostępu

Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%

Starting in Android 14, the system supports font scaling up to 200%, providing users with additional accessibility options.

To prevent large text elements on screen from scaling too large, the system applies a nonlinear scaling curve. This scaling strategy means that large text doesn't scale at the same rate as smaller text. Nonlinear font scaling helps preserve the proportional hierarchy between elements of different sizes while mitigating issues with linear text scaling at high degrees (such as text being cut off or text that becomes harder to read due to an extremely large display sizes).

Test your app with nonlinear font scaling

Enable the maximum font size in a device's accessibility settings to test your app.

If you already use scaled pixels (sp) units to define text sizing, then these additional options and scaling improvements are applied automatically to the text in your app. However, you should still perform UI testing with the maximum font size enabled (200%) to ensure that your app applies the font sizes correctly and can accommodate larger font sizes without impacting usability.

To enable 200% font size, follow these steps:

  1. Open the Settings app and navigate to Accessibility > Display size and text.
  2. For the Font size option, tap the plus (+) icon until the maximum font size setting is enabled, as shown in the image that accompanies this section.

Use scaled pixel (sp) units for text-sizes

Remember to always specify text sizes in sp units. When your app uses sp units, Android can apply the user's preferred text size and scale it appropriately.

Don't use sp units for padding or define view heights assuming implicit padding: with nonlinear font scaling sp dimensions might not be proportional, so 4sp + 20sp might not equal 24sp.

Convert scaled pixel (sp) units

Use TypedValue.applyDimension() to convert from sp units to pixels, and use TypedValue.deriveDimension() to convert pixels to sp. These methods apply the appropriate nonlinear scaling curve automatically.

Avoid hardcoding equations using Configuration.fontScale or DisplayMetrics.scaledDensity. Because font scaling is nonlinear, the scaledDensity field is no longer accurate. The fontScale field should be used for informational purposes only because fonts are no longer scaled with a single scalar value.

Use sp units for lineHeight

Always define android:lineHeight using sp units instead of dp, so the line height scales along with your text. Otherwise, if your text is sp but your lineHeight is in dp or px, it doesn't scale and looks cramped. TextView automatically corrects the lineHeight so that your intended proportions are preserved, but only if both textSize and lineHeight are defined in sp units.

Aparat i multimedia

Ultra HDR w przypadku zdjęć

Ilustracja porównująca jakość obrazu w standardowym zakresie dynamiki (SDR) i w wysokim zakresie dynamiki (HDR).

Android 14 obsługuje obrazy High Dynamic Range (HDR), które zachowują więcej informacji z czujnika podczas robienia zdjęcia, co umożliwia uzyskanie żywszych kolorów i większego kontrastu. Android używa formatu ultra HDR, który jest w pełni zgodny z wstecz z obrazami JPEG. Dzięki temu aplikacje mogą płynnie współpracować z obrazami HDR, wyświetlając je w standardowym zakresie dynamiki (SDR), gdy zajdzie taka potrzeba.

Przetwarzanie tych obrazów w interfejsie w HDR jest wykonywane automatycznie przez platformę, gdy aplikacja zechce używać interfejsu HDR w oknie aktywności, albo za pomocą elementu manifestu, albo w czasie działania przez wywołanieWindow.setColorMode(). Na obsługiwanych urządzeniach możesz też robić skompresowane zdjęcia Ultra HDR. Dzięki większej liczbie kolorów odzyskanych z czujnika edytowanie w postprodukcji może być bardziej elastyczne. Pliki Gainmap powiązane z obrazami Ultra HDR mogą służyć do ich renderowania za pomocą OpenGL lub Vulkan.

Powiększanie, ustawianie ostrości, podgląd po zrobieniu zdjęcia i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu

Android 14 upgrades and improves camera extensions, allowing apps to handle longer processing times, which enables improved images using compute-intensive algorithms like low-light photography on supported devices. These features give users an even more robust experience when using camera extension capabilities. Examples of these improvements include:

Zoom na matrycy

Gdy REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE w CameraCharacteristics zawiera SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW, aplikacja może korzystać z zaawansowanych możliwości czujnika, aby zapewnić przycięty strumień RAW z tymi samymi pikselami co pełne pole widzenia, używając CaptureRequest z docelowym strumieniem RAW, dla którego ustawiono CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW. Dzięki wdrożeniu ustawień zastąpienia żądania zaktualizowana kamera umożliwia użytkownikom sterowanie zoomem jeszcze przed przygotowaniem innych ustawień.

Bezstratny dźwięk przez USB

Android 14 gains support for lossless audio formats for audiophile-level experiences over USB wired headsets. You can query a USB device for its preferred mixer attributes, register a listener for changes in preferred mixer attributes, and configure mixer attributes using the AudioMixerAttributes class. This class represents the format, such as channel mask, sample rate, and behavior of the audio mixer. The class allows for audio to be sent directly, without mixing, volume adjustment, or processing effects.

Wydajność i narzędzia dla programistów

Credential Manager

Android 14 dodaje Credential Manager jako interfejs API platformy, z dodatkowym wsparciem dla urządzeń z Androidem 4.4 (poziom interfejsu API 19) za pomocą biblioteki Jetpack korzystającej z Usług Google Play. Credential Manager ułatwia użytkownikom logowanie się dzięki interfejsom API, które pobierają i przechowują dane logowania za pomocą dostawców danych logowania skonfigurowanych przez użytkownika. Credential Manager obsługuje wiele metod logowania, w tym logowanie przy użyciu nazwy użytkownika i hasła, kluczy dostępu i rozwiązań logowania sfederowanego (np. logowania przez Google) w jednym interfejsie API.

Klucze dostępu mają wiele zalet. Na przykład klucze dostępu oparte są na standardach branżowych, mogą działać w różnych systemach operacyjnych i ekosystemach przeglądarek oraz mogą być używane zarówno w witrynach, jak i w aplikacjach.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji Menedżera danych uwierzytelniających i kluczy dostępu oraz w poście na blogu na temat Menedżera danych uwierzytelniających i kluczy dostępu.

Health Connect

Health Connect to repozytorium danych o zdrowiu i kondycji fizycznej użytkownika na urządzeniu. Umożliwia ona użytkownikom udostępnianie danych między ulubionymi aplikacjami i zarządzanie w jednym miejscu danymi, które chcą udostępniać tym aplikacjom.

Na urządzeniach z Androidem w wersjach starszych niż 14 aplikację Health Connect można pobrać ze Sklepu Google Play. Od Androida 14 Zarządzanie danymi o zdrowiu jest częścią platformy i otrzymuje aktualizacje w ramach aktualizacji systemowych Google Play bez konieczności osobnego pobierania. Dzięki temu Health Connect może być często aktualizowany, a Twoje aplikacje mogą korzystać z Health Connect na urządzeniach z Androidem w wersji 14 lub nowszej. Użytkownicy mogą korzystać z Health Connect w ustawieniach urządzenia, a ustawienia prywatności są zintegrowane z ustawieniami systemu.

Użytkownicy mogą zacząć korzystać z Health Connect bez konieczności pobierania osobnej aplikacji na urządzeniach z Androidem 14 lub nowszym.
Użytkownicy mogą kontrolować, które aplikacje mają dostęp do ich danych o zdrowiu i kondycji fizycznej, za pomocą ustawień systemu.

Health Connect zawiera kilka nowych funkcji w Androidzie 14, takich jak trasy treningów, które umożliwiają użytkownikom udostępnianie trasy treningu, którą można wyświetlić na mapie. Trasa to lista lokalizacji zapisanych w określonym przedziale czasu. Aplikacja może wstawiać trasy do sesji ćwiczeń, łącząc je ze sobą. Aby mieć pełną kontrolę nad tymi poufnymi danymi, użytkownicy muszą zezwolić na udostępnianie poszczególnych tras innym aplikacjom.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji dotyczącej funkcji Health Connection oraz w poście na blogu Co nowego w Androidzie Health.

Aktualizacje OpenJDK 17

Android 14 continues the work of refreshing Android's core libraries to align with the features in the latest OpenJDK LTS releases, including both library updates and Java 17 language support for app and platform developers.

The following features and improvements are included:

  • Updated approximately 300 java.base classes to Java 17 support.
  • Text Blocks, which introduce multi-line string literals to the Java programming language.
  • Pattern Matching for instanceof, which allows an object to be treated as having a specific type in an instanceof without any additional variables.
  • Sealed classes, which allow you restrict which classes and interfaces can extend or implement them.

Thanks to Google Play system updates (Project Mainline), over 600 million devices are enabled to receive the latest Android Runtime (ART) updates that include these changes. This is part of our commitment to give apps a more consistent, secure environment across devices, and to deliver new features and capabilities to users independent of platform releases.

Java and OpenJDK are trademarks or registered trademarks of Oracle and/or its affiliates.

Ulepszenia w sklepach z aplikacjami

Android 14 wprowadza kilka interfejsów API PackageInstaller, które umożliwiają sklepom z aplikacjami poprawę wrażeń użytkowników.

Prośba o zatwierdzenie instalacji przed pobraniem

Instalacja lub aktualizacja aplikacji może wymagać zaakceptowania przez użytkownika. Na przykład gdy instalator korzystający z uprawnienia REQUEST_INSTALL_PACKAGES próbuje zainstalować nową aplikację. W poprzednich wersjach Androida sklepy z aplikacjami mogą prosić o pozwolenie użytkownika dopiero po zapisaniu plików APK w sesji instalacji i zaakceptowaniu sesji.

Od Androida 14 metoda requestUserPreapproval() pozwala instalatorom poprosić o pozwolenie użytkownika przed rozpoczęciem sesji instalacji. Ta funkcja umożliwia opóźnienie pobierania plików APK do momentu zatwierdzenia instalacji przez użytkownika. Ponadto po zatwierdzeniu instalacji przez użytkownika aplikacja może pobrać i zainstalować aplikację w tle bez przerywania pracy użytkownika.

Przejmowanie odpowiedzialności za przyszłe aktualizacje

Metoda setRequestUpdateOwnership() pozwala instalatorowi wskazać systemowi, że będzie odpowiedzialny za przyszłe aktualizacje instalowanej aplikacji. Ta funkcja umożliwia egzekwowanie własności aktualizacji, co oznacza, że tylko właściciel aktualizacji może instalować automatyczne aktualizacje aplikacji. Egzekwowanie własności aktualizacji pomaga zapewnić, aby użytkownicy otrzymywali aktualizacje tylko z oczekiwanego sklepu z aplikacjami.

Aby zainstalować aktualizację, każdy inny instalator, w tym korzystający z uprawnienia INSTALL_PACKAGES, musi uzyskać wyraźną zgodę użytkownika. Jeśli użytkownik zdecyduje się na przeprowadzenie aktualizacji z innego źródła, utraci prawo własności do aktualizacji.

Aktualizuj aplikacje w godzinach, w których nie zakłócasz pracy.

Sklepy z aplikacjami zwykle nie chcą aktualizować aplikacji, która jest aktywnie używana, ponieważ powoduje to przerwanie jej procesów, co może zakłócić działanie użytkownika.

Od Androida 14 interfejs API InstallConstraints daje instalatorom możliwość zapewnienia, że aktualizacje aplikacji będą się odbywać w odpowiednim momencie. Sklep z aplikacjami może na przykład wywołać metodę commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet(), aby upewnić się, że aktualizacja zostanie zaakceptowana tylko wtedy, gdy użytkownik nie będzie już korzystać z aplikacji.

Bezproblemowe instalowanie opcjonalnych podziałów

W przypadku podzielonych plików APK funkcje aplikacji mogą być dostarczane w osobnych plikach APK, a nie jako monolityczny plik APK. Dzielone pliki APK umożliwiają sklepom z aplikacjami optymalizację dostarczania różnych komponentów aplikacji. Sklepy z aplikacjami mogą na przykład optymalizować na podstawie właściwości urządzenia docelowego. Interfejs API PackageInstaller obsługuje dzielenie na części od czasu wprowadzenia na poziomie 22 interfejsu API.

W Androidzie 14 metoda setDontKillApp() umożliwia instalatorowi wskazanie, że działające procesy aplikacji nie powinny zostać zakończone podczas instalowania nowych części. Sklepy z aplikacjami mogą używać tej funkcji do płynnego instalowania nowych funkcji aplikacji, gdy użytkownik z niej korzysta.

Pakiety metadanych aplikacji

Od Androida 14 instalator pakietów Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak zasady bezpieczeństwa danych, które mają być wyświetlane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.

Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu urządzenia

To create a more standardized experience for detecting screenshots, Android 14 introduces a privacy-preserving screenshot detection API. This API lets apps register callbacks on a per-activity basis. These callbacks are invoked, and the user is notified, when the user takes a screenshot while that activity is visible.

Interfejs użytkownika

Działania niestandardowe na arkuszu udostępniania i ulepszone rankingowanie

Android 14 updates the system sharesheet to support custom app actions and more informative preview results for users.

Add custom actions

With Android 14, your app can add custom actions to the system sharesheet it invokes.

Screenshot of custom actions on the sharesheet.

Improve ranking of Direct Share targets

Android 14 uses more signals from apps to determine the ranking of the direct share targets to provide more helpful results for the user. To provide the most useful signal for ranking, follow the guidance for improving rankings of your Direct Share targets. Communication apps can also report shortcut usage for outgoing and incoming messages.

Direct Share row in the sharesheet, as shown by 1

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji przewidywanego przejścia wstecz

Video: Predictive back animations

Android 13 introduced the predictive back-to-home animation behind a developer option. When used in a supported app with the developer option enabled, swiping back shows an animation indicating that the back gesture exits the app back to the home screen.

Android 14 includes multiple improvements and new guidance for Predictive Back:

With this Android 14 preview release, all features of Predictive Back remain behind a developer option. See the developer guide to migrate your app to predictive back, as well as the developer guide to creating custom in-app transitions.

Zastąpienia ustawień producenta urządzenia z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji

Per-app overrides enable device manufacturers to change the behavior of apps on large screen devices. For example, the FORCE_RESIZE_APP override instructs the system to resize the app to fit display dimensions (avoiding size compatibility mode) even if resizeableActivity="false" is set in the app manifest.

Overrides are intended to improve the user experience on large screens.

New manifest properties enable you to disable some device manufacturer overrides for your app.

Zastąpienia ustawień aplikacji dla użytkowników dużych ekranów

Zastąpienia dla poszczególnych aplikacji zmieniają zachowanie aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE zastąpienie producenta urządzenia ustawia format obrazu aplikacji na 16:9 niezależnie od konfiguracji aplikacji.

Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpienia dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.

Udostępnianie ekranu aplikacji

Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania treści na ekranie.

Podczas udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacji, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu nie są uwzględniane na wyświetlaczu. Udostępniona jest tylko zawartość wybranej aplikacji.

Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ pozwala użytkownikom uruchamiać wiele aplikacji, ale ogranicza udostępnianie treści do jednej aplikacji.

Inteligentna odpowiedź na klawiaturze Gboard na Pixelu 8 Pro oparta na LLM

Na urządzeniach Pixel 8 Pro z aktualizacją z listopada deweloperzy mogą wypróbować inteligentne odpowiedzi lepszej jakości w klawiaturze Gboard, które są obsługiwane przez duże modele językowe (LLM) działające na procesorze Google Tensor.

Ta funkcja jest dostępna w wersji testowej w języku angielskim (USA) w aplikacji WhatsApp, Line i KakaoTalk. Wymaga użycia urządzenia Pixel 8 Pro z klawiaturą Gboard.

Aby wypróbować tę funkcję, najpierw włącz ją w sekcji Ustawienia > Opcje programisty > Ustawienia AICore > Włącz trwałe AICore.

Następnie otwórz rozmowę w obsługiwanej aplikacji, aby zobaczyć inteligentną odpowiedź w pasku sugestii Gboard, która jest obsługiwana przez LLM.

Gboard korzysta z LLM na urządzeniu, aby dostarczać inteligentne odpowiedzi lepszej jakości.

Grafika

Ścieżki można wyszukiwać i interpolować

Interfejs API Path na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżki z segmentów linii albo krzywych kwadratowych i krzywych sześciennych, wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub wszystkich tych elementów jednocześnie. Ograniczeniem jest możliwość sprawdzenia, co tak naprawdę znajduje się w obiekcie ścieżki. Elementy wewnętrzne obiektu są nieprzezroczyste po jego utworzeniu.

Aby utworzyć Path, użyj metod wywoływania takich jak moveTo(), lineTo() i cubicTo(), aby dodać segmenty ścieżki. Nie ma jednak możliwości określenia, jakie segmenty mają się znaleźć na tej ścieżce, więc musisz zachować te informacje w momencie tworzenia.

Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania dotyczące ścieżek, aby dowiedzieć się, co się na nich znajduje. Najpierw musisz uzyskać obiekt PathIterator, korzystając z interfejsu API Path.getPathIterator:

Kotlin

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

Java

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

Następnie możesz wywołać metodę PathIterator, by iterować po kolei segmenty i pobrać wszystkie niezbędne dane dla każdego z nich. W tym przykładzie użyto obiektów PathIterator.Segment, które gromadzą dane w formie pakietów:

Kotlin

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

Java

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

Funkcja PathIterator ma też wersję next(), która nie przydziela pamięci, i możesz jej użyć do przekazania bufora, aby przechowywać dane punktowe.

Jednym z ważnych zastosowań zapytań o dane Path jest interpolacja. Możesz na przykład chcieć animować (czyli przekształcać) 2 różne ścieżki. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 zawiera też metodę interpolate() w Path. Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate() tworzy nowy Path z tym interpolowanym wynikiem. Ten przykład zwraca ścieżkę, która jest połową (interpolacja liniowa 0,5) ścieżki path i otherPath:

Kotlin

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

Java

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

Biblioteka Jetpack graphics-path umożliwia korzystanie z podobnych interfejsów API również w starszych wersjach Androida.

Niestandardowe siatki z shaderami wierzchołków i fragmentów

Android od dawna obsługuje rysowanie trójkątnych siatek z niestandardowym cieniowaniem, ale format siatki wejściowej był ograniczony do kilku wstępnie zdefiniowanych kombinacji atrybutów. Android 14 obsługuje niestandardowe siatki, które można zdefiniować jako trójkąty lub trójkątne paski, a także opcjonalnie posortować. Te siatki są określane za pomocą niestandardowych atrybutów, kroków wierzchołków, zmiennych oraz shaderów wierzchołków i fragmentów napisanych w AGSL.

Shader wierzchołka definiuje zmienne, takie jak pozycja i kolor, a shader fragmentu może opcjonalnie zdefiniować kolor piksela, zwykle za pomocą zmiennych utworzonych przez shader wierzchołka. Jeśli kolor jest dostarczany przez fragment shadera, jest on mieszany z bieżącym kolorem Paint za pomocą trybu mieszania wybranego podczas rysowania siatki. Tablice jednolite można przekazywać do shaderów wierzchołkowych i fragmentów, aby zwiększyć elastyczność.

Renderowanie bufora sprzętowego w Canvas

To assist in using Android's Canvas API to draw with hardware acceleration into a HardwareBuffer, Android 14 introduces HardwareBufferRenderer. This API is particularly useful when your use case involves communication with the system compositor through SurfaceControl for low-latency drawing.