Funkcje i interfejsy API – przegląd

Android 14 wprowadza wiele przydatnych funkcji i interfejsów API dla deweloperów. Poniższe materiały pomogą Ci poznać funkcje aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.

Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie o różnicach w interfejsach API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API. W przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie 34. Aby dowiedzieć się więcej o obszarach, w których zmiany na platformie mogą mieć wpływ na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w działaniu Androida 14 w przypadku aplikacji kierowanych na Androida 14 i w przypadku wszystkich aplikacji.

Internacjonalizacja

Wybór języka według aplikacji

Android 14 rozszerza funkcje języka na poziomie aplikacji, które zostały wprowadzone w Androidzie 13 (poziom API 33), o te dodatkowe możliwości:

  • Automatyczne generowanie localeConfig w aplikacji: od wersji Android Studio Giraffe Canary 7 i AGP 8.1.0-alpha07 możesz skonfigurować aplikację tak, aby automatycznie obsługiwała ustawienia języka na poziomie aplikacji. Na podstawie zasobów projektu wtyczka Androida do obsługi Gradle generuje plik LocaleConfig i dodaje do niego odwołanie w pliku manifestu końcowego. Dzięki temu nie musisz już tworzyć ani aktualizować tego pliku ręcznie. AGP korzysta z zasobów w folderach res w modułach aplikacji oraz z zależnych modułów bibliotek, aby określić lokalizacje, które mają być uwzględnione w pliku LocaleConfig.

  • Dynamiczne aktualizacje localeConfig aplikacji: użyj metod setOverrideLocaleConfig() i getOverrideLocaleConfig() w LocaleManager, aby dynamicznie aktualizować listę obsługiwanych języków aplikacji w ustawieniach systemu urządzenia. Dzięki tej elastyczności możesz dostosować listę obsługiwanych języków w danym regionie, przeprowadzać eksperymenty A/B lub przesyłać zaktualizowaną listę lokalizacji, jeśli Twoja aplikacja korzysta z push na serwerze do celów lokalizacji.

  • Widoczność języka aplikacji w edytorach metody wprowadzania: edytorzy metody wprowadzania mogą korzystać z metody getApplicationLocales(), aby sprawdzić język bieżącej aplikacji i dostosować do niego język edytora metody wprowadzania.

Grammatical Inflection API

3 billion people speak gendered languages: languages where grammatical categories—such as nouns, verbs, adjectives, and prepositions—inflect according to the gender of people and objects you talk to or about. Traditionally, many gendered languages use masculine grammatical gender as the default or generic gender.

Addressing users in the wrong grammatical gender, such as addressing women in masculine grammatical gender, can negatively impact their performance and attitude. In contrast, a UI with language that correctly reflects the user's grammatical gender can improve user engagement and provide a more personalized and natural-sounding user experience.

Aby ułatwić Ci tworzenie interfejsu przyjaznego dla użytkownika w językach z rodzajami gramatycznymi, Android 14 wprowadza interfejs Inflection API, który umożliwia dodanie obsługi rodzaju gramatycznego bez konieczności refaktoryzacji aplikacji.

Preferencje regionalne

Regional preferences enable users to personalize temperature units, the first day of the week, and numbering systems. A European living in the United States might prefer temperature units to be in Celsius rather than Fahrenheit and for apps to treat Monday as the beginning of the week instead of the US default of Sunday.

New Android Settings menus for these preferences provide users with a discoverable and centralized location to change app preferences. These preferences also persist through backup and restore. Several APIs and intents—such as getTemperatureUnit and getFirstDayOfWeek— grant your app read access to user preferences, so your app can adjust how it displays information. You can also register a BroadcastReceiver on ACTION_LOCALE_CHANGED to handle locale configuration changes when regional preferences change.

To find these settings, open the Settings app and navigate to System > Languages & input > Regional preferences.

Regional preferences screen in Android system settings.
Temperature options for regional preferences in Android system settings.

Ułatwienia dostępu

Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%

Od Androida 14 system obsługuje skalowanie czcionek do 200%, co zapewnia użytkownikom dodatkowe opcje ułatwień dostępu.

Aby zapobiec nadmiernemu powiększaniu dużych elementów tekstowych na ekranie, system stosuje nieliniową krzywą skalowania. Ta strategia skalowania oznacza, że duży tekst nie jest skalowany w tym samym tempie co mniejszy. Nieliniowe skalowanie czcionki pomaga zachować proporcjonalną hierarchię między elementami o różnych rozmiarach, a jednocześnie zmniejsza problemy związane z liniowym skalowaniem tekstu przy dużych wartościach (np. ucinanie tekstu lub utrudnianie czytania tekstu z powodu bardzo dużych rozmiarów wyświetlacza).

Testowanie aplikacji z nieliniowym skalowaniem czcionki

Aby przetestować aplikację, włącz maksymalny rozmiar czcionki w ustawieniach ułatwień dostępu na urządzeniu.

Jeśli do określania rozmiaru tekstu używasz już skalowalnych pikseli (sp), te dodatkowe opcje i ulepszenia skalowania są automatycznie stosowane do tekstu w aplikacji. Mimo to warto przeprowadzić testy interfejsu z włączonym maksymalnym rozmiarem czcionki (200%), aby upewnić się, że aplikacja prawidłowo stosuje rozmiary czcionek i może obsługiwać większe rozmiary bez wpływu na użyteczność.

Aby włączyć rozmiar czcionki 200%, wykonaj te czynności:

  1. Otwórz aplikację Ustawienia i kliknij Ułatwienia dostępu > Rozmiar wyświetlacza i tekst.
  2. W przypadku opcji Rozmiar czcionki klikaj ikonę plusa (+), aż włączone zostanie ustawienie maksymalnego rozmiaru czcionki, jak pokazano na ilustracji w tej sekcji.

Używaj skalowanych pikseli (sp) jako jednostek rozmiaru tekstu

Pamiętaj, aby zawsze określać rozmiary tekstu w jednostkach sp. Gdy aplikacja używa jednostek sp, Android może zastosować preferowany przez użytkownika rozmiar tekstu i odpowiednio go przeskalować.

Nie używaj jednostek sp w przypadku dopełnienia ani nie określaj wysokości widoku przy założeniu domyślnego dopełnienia: w przypadku nieliniowego skalowania czcionek wymiary sp mogą nie być proporcjonalne, więc 4 sp + 20 sp może nie być równe 24 sp.

Przeliczanie jednostek skalowalnych pikseli (sp)

Użyj funkcji TypedValue.applyDimension(), aby przekonwertować jednostki sp na piksele, a funkcji TypedValue.deriveDimension(), aby przekonwertować piksele na jednostki sp. Te metody automatycznie stosują odpowiednią nieliniową krzywą skalowania.

Unikaj kodowania na stałe równań za pomocą Configuration.fontScale lub DisplayMetrics.scaledDensity. Skalowanie czcionki jest nieliniowe, więc pole scaledDensity nie jest już dokładne. Pola fontScale należy używać wyłącznie do celów informacyjnych, ponieważ czcionki nie są już skalowane za pomocą pojedynczej wartości skalarnej.

Używaj jednostek sp w przypadku lineHeight

Zawsze definiuj android:lineHeight za pomocą jednostek sp zamiast dp, aby wysokość wiersza skalowała się wraz z tekstem. W przeciwnym razie, jeśli tekst jest w jednostkach sp, a lineHeight jest w jednostkach dp lub px, nie będzie skalowany i będzie wyglądać na ściśnięty. TextView automatycznie koryguje lineHeight, aby zachować zamierzone proporcje, ale tylko wtedy, gdy zarówno textSize, jak i lineHeight są zdefiniowane w jednostkach sp.

Aparat i multimedia

Ultra HDR w przypadku zdjęć

Ilustracja porównująca jakość obrazu w standardowym zakresie dynamiki (SDR) i w wysokim zakresie dynamiki (HDR).

Android 14 obsługuje obrazy High Dynamic Range (HDR), które zachowują więcej informacji z czujnika podczas robienia zdjęcia, co umożliwia uzyskanie żywszych kolorów i większego kontrastu. Android używa formatu ultra HDR, który jest w pełni zgodny z wstecz z obrazami JPEG. Dzięki temu aplikacje mogą płynnie współpracować z obrazami HDR, wyświetlając je w standardowym zakresie dynamiki (SDR), gdy zajdzie taka potrzeba.

Przetwarzanie tych obrazów w interfejsie w HDR jest wykonywane automatycznie przez platformę, gdy aplikacja zechce używać interfejsu HDR w oknie aktywności, albo za pomocą elementu manifestu, albo w czasie działania przez wywołanieWindow.setColorMode(). Na obsługiwanych urządzeniach możesz też robić skompresowane zdjęcia Ultra HDR. Dzięki większej liczbie kolorów odzyskanych z czujnika edytowanie w postprodukcji może być bardziej elastyczne. Pliki Gainmap powiązane z obrazami Ultra HDR mogą służyć do ich renderowania za pomocą OpenGL lub Vulkan.

Powiększanie, ustawianie ostrości, podgląd po zrobieniu zdjęcia i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu

Android 14 ulepsza rozszerzenia aparatu, co pozwala aplikacjom na dłuższe przetwarzanie, co z kolei umożliwia uzyskiwanie lepszych zdjęć przy użyciu algorytmów wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak fotografowanie przy słabym oświetleniu na obsługiwanych urządzeniach. Te funkcje zapewniają użytkownikom jeszcze większą wygodę podczas korzystania z możliwości rozszerzenia aparatu. Przykłady takich ulepszeń:

Zoom na matrycy

When REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE in CameraCharacteristics contains SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW, your app can use advanced sensor capabilities to give a cropped RAW stream the same pixels as the full field of view by using a CaptureRequest with a RAW target that has stream use case set to CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW. By implementing the request override controls, the updated camera gives users zoom control even before other camera controls are ready.

Bezstratny dźwięk przez USB

Android 14 obsługuje bezstratne formaty dźwięku, dzięki czemu można uzyskać dźwięk w jakości studyjnej w przypadku przewodowych słuchawek USB. Możesz wysyłać zapytania do urządzenia USB w celu uzyskania preferowanych atrybutów miksera, rejestrować słuchacza zmian w preferowanych atrybutach miksera i konfigurować atrybuty miksera za pomocą klasy AudioMixerAttributes. Ta klasa reprezentuje format, np. maskę kanału, częstotliwość próbkowania i zachowanie miksera audio. Ta klasa umożliwia przesyłanie dźwięku bezpośrednio bez miksowania, regulowania głośności ani przetwarzania efektów.

Wydajność i narzędzia dla programistów

Credential Manager

Android 14 dodaje Credential Manager jako interfejs API platformy, z dodatkowym wsparciem dla urządzeń z Androidem 4.4 (poziom interfejsu API 19) za pomocą biblioteki Jetpack korzystającej z Usług Google Play. Credential Manager ułatwia użytkownikom logowanie się dzięki interfejsom API, które pobierają i przechowują dane logowania za pomocą dostawców danych logowania skonfigurowanych przez użytkownika. Credential Manager obsługuje wiele metod logowania, w tym logowanie przy użyciu nazwy użytkownika i hasła, kluczy dostępu i rozwiązań logowania sfederowanego (np. logowania przez Google) w jednym interfejsie API.

Klucze dostępu mają wiele zalet. Na przykład klucze dostępu oparte są na standardach branżowych, mogą działać w różnych systemach operacyjnych i ekosystemach przeglądarek oraz mogą być używane zarówno w witrynach, jak i w aplikacjach.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji Menedżera danych uwierzytelniających i kluczy dostępu oraz w poście na blogu na temat Menedżera danych uwierzytelniających i kluczy dostępu.

Health Connect

Health Connect to repozytorium danych o zdrowiu i kondycji fizycznej użytkownika na urządzeniu. Umożliwia ona użytkownikom udostępnianie danych między ulubionymi aplikacjami i zarządzanie w jednym miejscu danymi, które chcą udostępniać tym aplikacjom.

Na urządzeniach z Androidem w wersjach starszych niż 14 aplikację Health Connect można pobrać ze Sklepu Google Play. Od Androida 14 Zarządzanie danymi o zdrowiu jest częścią platformy i otrzymuje aktualizacje w ramach aktualizacji systemowych Google Play bez konieczności osobnego pobierania. Dzięki temu Health Connect może być często aktualizowany, a Twoje aplikacje mogą korzystać z Health Connect na urządzeniach z Androidem w wersji 14 lub nowszej. Użytkownicy mogą korzystać z Health Connect w ustawieniach urządzenia, a ustawienia prywatności są zintegrowane z ustawieniami systemu.

Użytkownicy mogą zacząć korzystać z Health Connect bez konieczności pobierania osobnej aplikacji na urządzeniach z Androidem 14 lub nowszym.
Użytkownicy mogą kontrolować, które aplikacje mają dostęp do ich danych o zdrowiu i kondycji fizycznej, za pomocą ustawień systemu.

Health Connect zawiera kilka nowych funkcji w Androidzie 14, takich jak trasy treningów, które umożliwiają użytkownikom udostępnianie trasy treningu, którą można wyświetlić na mapie. Trasa to lista lokalizacji zapisanych w określonym przedziale czasu. Aplikacja może wstawiać trasy do sesji ćwiczeń, łącząc je ze sobą. Aby mieć pełną kontrolę nad tymi poufnymi danymi, użytkownicy muszą zezwolić na udostępnianie poszczególnych tras innym aplikacjom.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji dotyczącej funkcji Health Connection oraz w poście na blogu Co nowego w Androidzie Health.

Aktualizacje OpenJDK 17

Android 14 kontynuuje proces odświeżania podstawowych bibliotek Androida, aby dostosować je do funkcji najnowszych wersji OpenJDK LTS, w tym do aktualizacji bibliotek i obsługi języka Java 17 dla deweloperów aplikacji i platform.

Dostępne są następujące funkcje i ulepszenia:

  • Zaktualizowano około 300 klas java.base, aby obsługiwały Java 17.
  • Blokami tekstowymi, które wprowadzają do języka programowania Java wielowierszowe ciągi znaków.
  • dopasowywanie wzoru do instanceof, które umożliwia traktowanie obiektu jako mającego określony typ w instanceof bez żadnych dodatkowych zmiennych;
  • Zamknięte klasy, które umożliwiają ograniczenie zakresu klas i interfejsów, które mogą je rozszerzać lub implementować.

Dzięki aktualizacjom systemowym Google Play (projekt Mainline) ponad 600 milionów urządzeń może otrzymywać najnowsze aktualizacje środowiska wykonawczego Androida (ART), które zawierają te zmiany. Jest to część naszego zobowiązania do zapewnienia aplikacjom bardziej spójnego i bezpiecznego środowiska na różnych urządzeniach oraz udostępniania użytkownikom nowych funkcji i możliwości niezależnie od wersji platformy.

Java i OpenJDK są znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Oracle lub jej podmiotów stowarzyszonych.

Ulepszenia w sklepach z aplikacjami

Android 14 introduces several PackageInstaller APIs that allow app stores to improve their user experience.

Request install approval before downloading

Installing or updating an app might require user approval. For example, when an installer making use of the REQUEST_INSTALL_PACKAGES permission attempts to install a new app. In prior Android versions, app stores can only request user approval after APKs are written to the install session and the session is committed.

Starting with Android 14, the requestUserPreapproval() method lets installers request user approval before committing the install session. This improvement lets an app store defer downloading any APKs until after the installation has been approved by the user. Furthermore, once a user has approved installation, the app store can download and install the app in the background without interrupting the user.

Claim responsibility for future updates

The setRequestUpdateOwnership() method allows an installer to indicate to the system that it intends to be responsible for future updates to an app it is installing. This capability enables update ownership enforcement, meaning that only the update owner is permitted to install automatic updates to the app. Update ownership enforcement helps to ensure that users receive updates only from the expected app store.

Any other installer, including those making use of the INSTALL_PACKAGES permission, must receive explicit user approval in order to install an update. If a user decides to proceed with an update from another source, update ownership is lost.

Update apps at less-disruptive times

App stores typically want to avoid updating an app that is actively in use because this leads to the app's running processes being killed, which potentially interrupts what the user was doing.

Starting with Android 14, the InstallConstraints API gives installers a way to ensure that their app updates happen at an opportune moment. For example, an app store can call the commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet() method to make sure that an update is only committed when the user is no longer interacting with the app in question.

Seamlessly install optional splits

With split APKs, features of an app can be delivered in separate APK files, rather than as a monolithic APK. Split APKs allow app stores to optimize the delivery of different app components. For example, app stores might optimize based on the properties of the target device. The PackageInstaller API has supported splits since its introduction in API level 22.

In Android 14, the setDontKillApp() method allows an installer to indicate that the app's running processes shouldn't be killed when new splits are installed. App stores can use this feature to seamlessly install new features of an app while the user is using the app.

Pakiety metadanych aplikacji

Od Androida 14 instalator pakietów Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak zasady bezpieczeństwa danych, które mają być wyświetlane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.

Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu urządzenia

Aby zapewnić bardziej standardowe wykrywanie zrzutów ekranu, Android 14 wprowadza interfejs API do wykrywania zrzutów ekranu, który chroni prywatność. Ten interfejs API umożliwia aplikacjom rejestrowanie wywołań zwrotnych dla poszczególnych aktywności. Te wywołania zwrotne są wywoływane, a użytkownik jest powiadamiany, gdy zrobi zrzut ekranu podczas wyświetlania danego działania.

Interfejs użytkownika

Działania niestandardowe na arkuszu udostępniania i ulepszone rankingowanie

Android 14 aktualizuje systemowy panel udostępniania, aby obsługiwać niestandardowe działania aplikacji i bardziej szczegółowe podglądowe wyniki dla użytkowników.

Dodawanie działań niestandardowych

W Androidzie 14 aplikacja może dodawać niestandardowe działania do wywoływanego przez nią panelu udostępniania.

Zrzut ekranu z działaniem niestandardowym na karcie udostępniania.

Ulepszanie rankingu celów udostępniania bezpośredniego

Android 14 używa większej liczby sygnałów z aplikacji, aby określać ranking celów udostępniania bezpośredniego i w ten sposób wyświetlać bardziej przydatne wyniki użytkownikom. Aby zapewnić najbardziej przydatny sygnał dotyczący rankingu, postępuj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi ulepszania pozycji docelowych w ramach funkcji Direct Share. Aplikacje do komunikacji mogą też zgłaszać użycie skrótu w przypadku wychodzących i przyjmowanych wiadomości.

Wiersz bezpośredniego udostępniania na karcie udostępniania, jak pokazano na rysunku 1

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji przewidywanego przejścia wstecz

Wideo: animacje przewidywanego przejścia wstecz

Android 13 wprowadził przewidywaną animację powrotu do ekranu głównego, która jest dostępna dla deweloperów. Gdy ta opcja jest włączona w obsługiwanej aplikacji, przesunięcie w dół powoduje wyświetlenie animacji wskazującej, że gest cofania powoduje wyjście z aplikacji i powrót do ekranu głównego.

Android 14 zawiera wiele ulepszeń i nowe wskazówki dotyczące funkcji Wsteczne cofanie:

W tej wersji wstępnej Androida 14 wszystkie funkcje przewidywania powrotów pozostają dostępne tylko dla deweloperów. Zapoznaj się z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym migracji aplikacji na przewidywane cofnięcie oraz z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym tworzenia niestandardowych przejść w aplikacji.

Zastąpienia ustawień producenta urządzenia z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji

Per-app overrides enable device manufacturers to change the behavior of apps on large screen devices. For example, the FORCE_RESIZE_APP override instructs the system to resize the app to fit display dimensions (avoiding size compatibility mode) even if resizeableActivity="false" is set in the app manifest.

Overrides are intended to improve the user experience on large screens.

New manifest properties enable you to disable some device manufacturer overrides for your app.

Zastąpienia ustawień aplikacji dla użytkowników dużych ekranów

Per-app overrides change the behavior of apps on large screen devices. For example, the OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE device manufacturer override sets the app aspect ratio to 16:9 regardless of the app's configuration.

Android 14 QPR1 enables users to apply per‑app overrides by means of a new settings menu on large screen devices.

Udostępnianie ekranu aplikacji

Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania treści na ekranie.

Podczas udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacji, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu nie są uwzględniane na wyświetlaczu. Udostępniona jest tylko zawartość wybranej aplikacji.

Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ pozwala użytkownikom uruchamiać wiele aplikacji, ale ogranicza udostępnianie treści do jednej aplikacji.

Inteligentna odpowiedź na klawiaturze Gboard na Pixelu 8 Pro oparta na LLM

Na urządzeniach Pixel 8 Pro z aktualizacją z listopada deweloperzy mogą wypróbować inteligentne odpowiedzi lepszej jakości w klawiaturze Gboard, które są obsługiwane przez duże modele językowe (LLM) działające na procesorze Google Tensor.

Ta funkcja jest dostępna w wersji testowej w języku angielskim (USA) w aplikacji WhatsApp, Line i KakaoTalk. Wymaga użycia urządzenia Pixel 8 Pro z klawiaturą Gboard.

Aby wypróbować tę funkcję, najpierw włącz ją w sekcji Ustawienia > Opcje programisty > Ustawienia AICore > Włącz trwałe AICore.

Następnie otwórz rozmowę w obsługiwanej aplikacji, aby zobaczyć inteligentną odpowiedź w pasku sugestii Gboard, która jest obsługiwana przez LLM.

Gboard korzysta z LLM na urządzeniu, aby dostarczać inteligentne odpowiedzi lepszej jakości.

Grafika

Ścieżki można wyszukiwać i interpolować

Interfejs API Path na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżki z segmentów linii albo krzywych kwadratowych i krzywych sześciennych, wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub wszystkich tych elementów jednocześnie. Ograniczeniem jest możliwość sprawdzenia, co tak naprawdę znajduje się w obiekcie ścieżki. Elementy wewnętrzne obiektu są nieprzezroczyste po jego utworzeniu.

Aby utworzyć Path, użyj metod wywoływania takich jak moveTo(), lineTo() i cubicTo(), aby dodać segmenty ścieżki. Nie ma jednak możliwości określenia, jakie segmenty mają się znaleźć na tej ścieżce, więc musisz zachować te informacje w momencie tworzenia.

Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania dotyczące ścieżek, aby dowiedzieć się, co się na nich znajduje. Najpierw musisz uzyskać obiekt PathIterator, korzystając z interfejsu API Path.getPathIterator:

Kotlin

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

Java

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

Następnie możesz wywołać metodę PathIterator, by iterować po kolei segmenty i pobrać wszystkie niezbędne dane dla każdego z nich. W tym przykładzie użyto obiektów PathIterator.Segment, które gromadzą dane w formie pakietów:

Kotlin

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

Java

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

Funkcja PathIterator ma też wersję next(), która nie przydziela pamięci, i możesz jej użyć do przekazania bufora, aby przechowywać dane punktowe.

Jednym z ważnych zastosowań zapytań o dane Path jest interpolacja. Możesz na przykład chcieć animować (czyli przekształcać) 2 różne ścieżki. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 zawiera też metodę interpolate() w Path. Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate() tworzy nowy Path z tym interpolowanym wynikiem. Ten przykład zwraca ścieżkę, która jest połową (interpolacja liniowa 0,5) ścieżki path i otherPath:

Kotlin

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

Java

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

Biblioteka Jetpack graphics-path umożliwia korzystanie z podobnych interfejsów API również w starszych wersjach Androida.

Niestandardowe siatki z shaderami wierzchołków i fragmentów

Android has long supported drawing triangle meshes with custom shading, but the input mesh format has been limited to a few predefined attribute combinations. Android 14 adds support for custom meshes, which can be defined as triangles or triangle strips, and can, optionally, be indexed. These meshes are specified with custom attributes, vertex strides, varying, and vertex and fragment shaders written in AGSL.

The vertex shader defines the varyings, such as position and color, while the fragment shader can optionally define the color for the pixel, typically by using the varyings created by the vertex shader. If color is provided by the fragment shader, it is then blended with the current Paint color using the blend mode selected when drawing the mesh. Uniforms can be passed into the fragment and vertex shaders for additional flexibility.

Renderowanie bufora sprzętowego w Canvas

To assist in using Android's Canvas API to draw with hardware acceleration into a HardwareBuffer, Android 14 introduces HardwareBufferRenderer. This API is particularly useful when your use case involves communication with the system compositor through SurfaceControl for low-latency drawing.