نمای کلی ویژگی ها و API ها

اندروید ۱۴ ویژگی‌ها و APIهای فوق‌العاده‌ای را برای توسعه‌دهندگان معرفی می‌کند. موارد زیر به شما کمک می‌کند تا در مورد ویژگی‌های برنامه‌های خود اطلاعات کسب کنید و با APIهای مرتبط شروع به کار کنید.

برای مشاهده لیست کاملی از APIهای اضافه شده، اصلاح شده و حذف شده، گزارش تفاوت API را مطالعه کنید. برای جزئیات بیشتر در مورد APIهای اضافه شده، به مرجع API اندروید مراجعه کنید - برای اندروید ۱۴، به دنبال APIهایی باشید که در سطح API ۳۴ اضافه شده‌اند. برای کسب اطلاعات در مورد حوزه‌هایی که تغییرات پلتفرم ممکن است بر برنامه‌های شما تأثیر بگذارد، حتماً تغییرات رفتاری اندروید ۱۴ را برای برنامه‌هایی که اندروید ۱۴ را هدف قرار می‌دهند و برای همه برنامه‌ها بررسی کنید.

بین‌المللی‌سازی

تنظیمات زبان برای هر برنامه

Android 14 expands on the per-app language features that were introduced in Android 13 (API level 33) with these additional capabilities:

  • Automatically generate an app's localeConfig: Starting with Android Studio Giraffe Canary 7 and AGP 8.1.0-alpha07, you can configure your app to support per-app language preferences automatically. Based on your project resources, the Android Gradle plugin generates the LocaleConfig file and adds a reference to it in the final manifest file, so you no longer have to create or update the file manually. AGP uses the resources in the res folders of your app modules and any library module dependencies to determine the locales to include in the LocaleConfig file.

  • Dynamic updates for an app's localeConfig: Use the setOverrideLocaleConfig() and getOverrideLocaleConfig() methods in LocaleManager to dynamically update your app's list of supported languages in the device's system settings. Use this flexibility to customize the list of supported languages per region, run A/B experiments, or provide an updated list of locales if your app utilizes server-side pushes for localization.

  • App language visibility for input method editors (IMEs): IMEs can utilize the getApplicationLocales() method to check the language of the current app and match the IME language to that language.

API صرف دستوری

3 billion people speak gendered languages: languages where grammatical categories—such as nouns, verbs, adjectives, and prepositions—inflect according to the gender of people and objects you talk to or about. Traditionally, many gendered languages use masculine grammatical gender as the default or generic gender.

Addressing users in the wrong grammatical gender, such as addressing women in masculine grammatical gender, can negatively impact their performance and attitude. In contrast, a UI with language that correctly reflects the user's grammatical gender can improve user engagement and provide a more personalized and natural-sounding user experience.

برای کمک به ایجاد یک رابط کاربر محور برای زبان‌های جنسیتی، Android 14 Grammatical Inflection API را معرفی می‌کند که به شما امکان می‌دهد بدون تغییر دادن برنامه خود، از جنسیت دستوری پشتیبانی کنید.

،

برای کمک به ایجاد یک رابط کاربر محور برای زبان‌های جنسیتی، Android 14 Grammatical Inflection API را معرفی می‌کند که به شما امکان می‌دهد بدون تغییر دادن برنامه خود، از جنسیت دستوری پشتیبانی کنید.

،

برای کمک به ایجاد یک رابط کاربر محور برای زبان‌های جنسیتی، Android 14 Grammatical Inflection API را معرفی می‌کند که به شما امکان می‌دهد بدون تغییر دادن برنامه خود، از جنسیت دستوری پشتیبانی کنید.

،

برای کمک به ایجاد یک رابط کاربر محور برای زبان‌های جنسیتی، Android 14 Grammatical Inflection API را معرفی می‌کند که به شما امکان می‌دهد بدون تغییر دادن برنامه خود، از جنسیت دستوری پشتیبانی کنید.

ترجیحات منطقه‌ای

Regional preferences enable users to personalize temperature units, the first day of the week, and numbering systems. A European living in the United States might prefer temperature units to be in Celsius rather than Fahrenheit and for apps to treat Monday as the beginning of the week instead of the US default of Sunday.

New Android Settings menus for these preferences provide users with a discoverable and centralized location to change app preferences. These preferences also persist through backup and restore. Several APIs and intents—such as getTemperatureUnit and getFirstDayOfWeek— grant your app read access to user preferences, so your app can adjust how it displays information. You can also register a BroadcastReceiver on ACTION_LOCALE_CHANGED to handle locale configuration changes when regional preferences change.

To find these settings, open the Settings app and navigate to System > Languages & input > Regional preferences.

Regional preferences screen in Android system settings.
Temperature options for regional preferences in Android system settings.

دسترسی‌پذیری

مقیاس‌بندی فونت غیرخطی تا ۲۰۰٪

با شروع از اندروید ۱۴، این سیستم از مقیاس‌بندی فونت تا ۲۰۰٪ پشتیبانی می‌کند و گزینه‌های دسترسی بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

برای جلوگیری از بزرگ شدن بیش از حد عناصر متنی بزرگ روی صفحه، سیستم یک منحنی مقیاس‌بندی غیرخطی اعمال می‌کند. این استراتژی مقیاس‌بندی به این معنی است که متن بزرگ با همان سرعت متن کوچک‌تر مقیاس‌بندی نمی‌شود. مقیاس‌بندی فونت غیرخطی به حفظ سلسله مراتب متناسب بین عناصر با اندازه‌های مختلف کمک می‌کند و در عین حال مشکلات مربوط به مقیاس‌بندی متن خطی در درجات بالا (مانند بریده شدن متن یا متنی که به دلیل اندازه‌های بسیار بزرگ صفحه نمایش، خواندن آن سخت‌تر می‌شود) را کاهش می‌دهد.

اپلیکیشن خود را با مقیاس‌بندی فونت غیرخطی آزمایش کنید

برای آزمایش برنامه، حداکثر اندازه فونت را در تنظیمات دسترسی دستگاه فعال کنید.

اگر از قبل از واحدهای پیکسل‌های مقیاس‌پذیر (sp) برای تعریف اندازه متن استفاده می‌کنید، این گزینه‌های اضافی و بهبودهای مقیاس‌بندی به طور خودکار روی متن برنامه شما اعمال می‌شوند. با این حال، شما همچنان باید تست رابط کاربری را با حداکثر اندازه فونت فعال (200٪) انجام دهید تا مطمئن شوید که برنامه شما اندازه فونت‌ها را به درستی اعمال می‌کند و می‌تواند اندازه فونت‌های بزرگتر را بدون تأثیر بر قابلیت استفاده، در خود جای دهد.

برای فعال کردن اندازه فونت ۲۰۰٪، این مراحل را دنبال کنید:

  1. برنامه تنظیمات را باز کنید و به بخش دسترسی‌ها > اندازه و متن نمایش بروید.
  2. برای گزینه اندازه فونت ، روی نماد به علاوه (+) ضربه بزنید تا حداکثر تنظیم اندازه فونت فعال شود، همانطور که در تصویر همراه این بخش نشان داده شده است.

برای اندازه متن از واحدهای پیکسل مقیاس‌بندی‌شده (sp) استفاده کنید

به یاد داشته باشید که همیشه اندازه متن را با واحدهای sp مشخص کنید . وقتی برنامه شما از واحدهای sp استفاده می‌کند، اندروید می‌تواند اندازه متن دلخواه کاربر را اعمال کرده و آن را به طور مناسب مقیاس‌بندی کند.

از واحدهای sp برای padding استفاده نکنید یا ارتفاع نما را با فرض padding ضمنی تعریف نکنید: با مقیاس‌بندی فونت غیرخطی، ابعاد sp ممکن است متناسب نباشند، بنابراین 4sp + 20sp ممکن است برابر با 24sp نباشد.

تبدیل واحدهای پیکسل مقیاس‌پذیر (sp)

از TypedValue.applyDimension() برای تبدیل از واحدهای sp به پیکسل و از TypedValue.deriveDimension() برای تبدیل پیکسل به sp استفاده کنید. این روش‌ها منحنی مقیاس‌بندی غیرخطی مناسب را به‌طور خودکار اعمال می‌کنند.

از کدگذاری معادلات با استفاده از Configuration.fontScale یا DisplayMetrics.scaledDensity خودداری کنید. از آنجا که مقیاس‌بندی فونت غیرخطی است، فیلد scaledDensity دیگر دقیق نیست. فیلد fontScale باید فقط برای اهداف اطلاعاتی استفاده شود زیرا فونت‌ها دیگر با یک مقدار اسکالر واحد مقیاس‌بندی نمی‌شوند.

برای ارتفاع خط از واحدهای sp استفاده کنید

همیشه android:lineHeight با استفاده از واحدهای sp به جای dp تعریف کنید، تا ارتفاع خط همراه با متن شما تغییر کند. در غیر این صورت، اگر متن شما sp باشد اما lineHeight شما بر حسب dp یا px باشد، تغییر اندازه نمی‌دهد و کوچک به نظر می‌رسد. TextView به طور خودکار lineHeight را اصلاح می‌کند تا نسبت‌های مورد نظر شما حفظ شود، اما فقط در صورتی که هم textSize و هم lineHeight بر حسب sp تعریف شده باشند.

دوربین و رسانه

فوق العاده HDR برای تصاویر

تصویری از محدوده دینامیکی استاندارد (SDR) در مقابل کیفیت تصویر با محدوده دینامیکی بالا (HDR).

اندروید 14 از تصاویر با محدوده دینامیکی بالا (HDR) پشتیبانی می کند که اطلاعات بیشتری را از حسگر هنگام عکس گرفتن حفظ می کند، که رنگ های زنده و کنتراست بیشتر را امکان پذیر می کند. اندروید از فرمت Ultra HDR استفاده می‌کند که کاملاً با تصاویر JPEG سازگار است و به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا به طور یکپارچه با تصاویر HDR تعامل داشته باشند و در صورت نیاز آنها را در محدوده دینامیک استاندارد (SDR) نمایش دهند.

رندر کردن این تصاویر در رابط کاربری در HDR زمانی که برنامه شما استفاده از رابط کاربری HDR را برای پنجره فعالیت خود انتخاب می‌کند، چه از طریق ورودی مانیفست یا در زمان اجرا با فراخوانی Window.setColorMode() به طور خودکار توسط چارچوب انجام می‌شود. همچنین می توانید تصاویر ثابت Ultra HDR فشرده شده را در دستگاه های پشتیبانی شده ضبط کنید. با بازیابی رنگ های بیشتر از حسگر، ویرایش در پست می تواند انعطاف پذیرتر باشد. Gainmap مرتبط با تصاویر Ultra HDR می تواند برای رندر آنها با استفاده از OpenGL یا Vulkan استفاده شود.

،
تصویری از محدوده دینامیکی استاندارد (SDR) در مقابل کیفیت تصویر با محدوده دینامیکی بالا (HDR).

اندروید 14 از تصاویر با محدوده دینامیکی بالا (HDR) پشتیبانی می کند که اطلاعات بیشتری را از حسگر هنگام عکس گرفتن حفظ می کند، که رنگ های زنده و کنتراست بیشتر را امکان پذیر می کند. اندروید از فرمت Ultra HDR استفاده می‌کند که کاملاً با تصاویر JPEG سازگار است و به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا به طور یکپارچه با تصاویر HDR تعامل داشته باشند و در صورت نیاز آنها را در محدوده دینامیک استاندارد (SDR) نمایش دهند.

رندر کردن این تصاویر در رابط کاربری در HDR زمانی که برنامه شما استفاده از رابط کاربری HDR را برای پنجره فعالیت خود انتخاب می‌کند، چه از طریق ورودی مانیفست یا در زمان اجرا با فراخوانی Window.setColorMode() به طور خودکار توسط چارچوب انجام می‌شود. همچنین می توانید تصاویر ثابت Ultra HDR فشرده شده را در دستگاه های پشتیبانی شده ضبط کنید. با بازیابی رنگ های بیشتر از حسگر، ویرایش در پست می تواند انعطاف پذیرتر باشد. Gainmap مرتبط با تصاویر Ultra HDR می تواند برای رندر آنها با استفاده از OpenGL یا Vulkan استفاده شود.

بزرگنمایی، فوکوس، نمای پس از عمل و موارد دیگر در افزونه‌های دوربین

Android 14 افزونه‌های دوربین را ارتقا و بهبود می‌بخشد، به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا زمان‌های پردازش طولانی‌تری را مدیریت کنند، که با استفاده از الگوریتم‌های محاسباتی فشرده مانند عکاسی در نور کم در دستگاه‌های پشتیبانی‌شده، تصاویر بهبودیافته را ممکن می‌سازد. این ویژگی ها هنگام استفاده از قابلیت های افزونه دوربین، تجربه قوی تری را به کاربران می دهد. نمونه هایی از این پیشرفت ها عبارتند از:

  • تخمین تأخیر پردازش عکسبرداری پویا برآوردهای تأخیر ثبت عکس را بر اساس شرایط فعلی صحنه و محیط ارائه می دهد. برای دریافت یک شی StillCaptureLatency که دارای دو روش تخمین تأخیر است، CameraExtensionSession.getRealtimeStillCaptureLatency() را فراخوانی کنید. متد getCaptureLatency() تاخیر تخمینی بین onCaptureStarted و onCaptureProcessStarted() را برمی گرداند و متد getProcessingLatency() تاخیر تخمینی بین onCaptureProcessStarted() و فریم پردازش شده نهایی موجود را برمی گرداند.
  • پشتیبانی از تماس‌های پیشروی ضبط به‌گونه‌ای که برنامه‌ها می‌توانند پیشرفت فعلی عملیات پردازش طولانی‌مدت را نشان دهند. می‌توانید بررسی کنید که آیا این ویژگی با CameraExtensionCharacteristics.isCaptureProcessProgressAvailable در دسترس است یا خیر، و در صورت وجود، پاسخ تماس onCaptureProcessProgressed() پیاده‌سازی می‌کنید که دارای پیشرفت (از 0 تا 100) به عنوان پارامتر است.

  • فراداده ویژه برنامه افزودنی، مانند CaptureRequest.EXTENSION_STRENGTH برای شماره گیری در مقدار افکت افزونه، مانند میزان تاری پس زمینه با EXTENSION_BOKEH .

  • ویژگی Postview برای Still Capture در پسوندهای دوربین، که تصویری با پردازش کمتر سریعتر از تصویر نهایی ارائه می دهد. اگر یک برنامه افزودنی تأخیر پردازش را افزایش داده باشد، می‌توان یک تصویر پس‌نمایش به‌عنوان جای‌بانی برای بهبود UX ارائه کرد و بعداً برای تصویر نهایی جایگزین شد. می توانید بررسی کنید که آیا این ویژگی با CameraExtensionCharacteristics.isPostviewAvailable موجود است یا خیر. سپس می توانید یک OutputConfiguration به ExtensionSessionConfiguration.setPostviewOutputConfiguration ارسال کنید.

  • پشتیبانی از SurfaceView که امکان یک مسیر رندر پیش نمایش بهینه تر و کم مصرف تر را فراهم می کند.

  • پشتیبانی از ضربه برای فوکوس و زوم در طول استفاده از برنامه افزودنی.

زوم درون حسگر

وقتی REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE در CameraCharacteristics حاوی SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW است، برنامه شما می‌تواند از قابلیت‌های حسگر پیشرفته استفاده کند تا یک جریان RAW برش داده شده، با استفاده از یک جریان RAW، از همان فیلد CaptureRequest استفاده کند CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW . با اجرای کنترل های لغو درخواست، دوربین به روز شده کنترل زوم را حتی قبل از آماده شدن سایر کنترل های دوربین به کاربران می دهد.

صدای USB بدون افت کیفیت

اندروید 14 از فرمت‌های صوتی بدون اتلاف برای تجربه در سطح دوستداران صوتی از طریق هدست‌های سیمی USB پشتیبانی می‌کند. می‌توانید از یک دستگاه USB برای ویژگی‌های میکسر ترجیحی آن پرس و جو کنید، یک شنونده را برای تغییرات در ویژگی‌های میکسر ترجیحی ثبت کنید، و ویژگی‌های میکسر را با استفاده از کلاس AudioMixerAttributes پیکربندی کنید. این کلاس فرمت، مانند ماسک کانال، نرخ نمونه و رفتار میکسر صدا را نشان می دهد. این کلاس امکان ارسال مستقیم صدا را بدون میکس، تنظیم صدا یا جلوه های پردازشی را فراهم می کند.

بهره‌وری و ابزارهای توسعه‌دهندگان

مدیر اعتبارنامه

Android 14 adds Credential Manager as a platform API, with additional support back to Android 4.4 (API level 19) devices through a Jetpack Library using Google Play services. Credential Manager aims to make sign-in easier for users with APIs that retrieve and store credentials with user-configured credential providers. Credential Manager supports multiple sign-in methods, including username and password, passkeys, and federated sign-in solutions (such as Sign-in with Google) in a single API.

Passkeys provide many advantages. For example, passkeys are built on industry standards, can work across different operating systems and browser ecosystems, and can be used with both websites and apps.

For more information, see the Credential Manager and passkeys documentation and the blogpost about Credential Manager and passkeys.

ارتباط با سلامت

Health Connect یک مخزن روی دستگاه برای داده های سلامت و تناسب اندام کاربر است. این به کاربران اجازه می دهد تا داده ها را بین برنامه های مورد علاقه خود به اشتراک بگذارند، با یک مکان واحد برای کنترل داده هایی که می خواهند با این برنامه ها به اشتراک بگذارند.

در دستگاه‌هایی که نسخه‌های اندرویدی قبل از Android 14 دارند، Health Connect برای دانلود به عنوان یک برنامه در فروشگاه Google Play در دسترس است. با شروع اندروید 14، Health Connect بخشی از پلتفرم است و به‌روزرسانی‌ها را از طریق به‌روزرسانی‌های سیستم Google Play بدون نیاز به دانلود جداگانه دریافت می‌کند. با این کار، Health Connect می‌تواند به‌طور مکرر به‌روزرسانی شود و برنامه‌های شما می‌توانند متکی باشند که Health Connect در دستگاه‌های دارای Android نسخه ۱۴ یا بالاتر در دسترس است. کاربران می‌توانند با کنترل‌های حریم خصوصی که در تنظیمات سیستم یکپارچه شده‌اند، از تنظیمات دستگاه خود به Health Connect دسترسی داشته باشند.

کاربران می‌توانند بدون دانلود برنامه جداگانه در دستگاه‌های دارای Android نسخه ۱۴ یا بالاتر، از Health Connect استفاده کنند.
کاربران می توانند از طریق تنظیمات سیستم کنترل کنند که کدام برنامه ها به داده های سلامتی و تناسب اندام آنها دسترسی دارند.

Health Connect شامل چندین ویژگی جدید در اندروید 14 است، مانند مسیرهای ورزشی، که به کاربران امکان می دهد مسیری از تمرین خود را به اشتراک بگذارند که می تواند بر روی نقشه تجسم شود. مسیر به عنوان لیستی از مکان‌های ذخیره شده در یک پنجره زمانی تعریف می‌شود و برنامه شما می‌تواند مسیرها را در جلسات تمرین وارد کند و آنها را به هم گره بزند. برای اطمینان از اینکه کاربران کنترل کاملی بر این داده های حساس دارند، کاربران باید به اشتراک گذاری مسیرهای فردی با سایر برنامه ها را اجازه دهند.

برای اطلاعات بیشتر، به مستندات Health Connection و پست وبلاگ در مورد چه چیزی در سلامت Android جدید است مراجعه کنید.

به‌روزرسانی‌های OpenJDK 17

Android 14 به کار تازه کردن کتابخانه‌های اصلی Android ادامه می‌دهد تا با ویژگی‌های جدیدترین نسخه OpenJDK LTS، از جمله به‌روزرسانی‌های کتابخانه و پشتیبانی از زبان جاوا 17 برای توسعه‌دهندگان برنامه‌ها و پلت‌فرم‌ها، هماهنگ شود.

ویژگی ها و بهبودهای زیر گنجانده شده است:

  • تقریباً 300 کلاس java.base به پشتیبانی جاوا 17 به روز شد.
  • بلوک های متنی که رشته های چند خطی را به زبان برنامه نویسی جاوا معرفی می کند.
  • تطبیق الگو برای instanceof ، که به یک شی اجازه می دهد تا بدون هیچ متغیر اضافی در یک instanceof یک نوع خاص در نظر گرفته شود.
  • کلاس‌های مهر و موم شده ، که به شما امکان می‌دهند کلاس‌ها و رابط‌هایی را که می‌توانند آنها را گسترش یا پیاده‌سازی کنند محدود کنید.

به لطف به‌روزرسانی‌های سیستم Google Play (Project Mainline)، بیش از 600 میلیون دستگاه برای دریافت آخرین به‌روزرسانی‌های Android Runtime (ART) فعال هستند که شامل این تغییرات می‌شود. این بخشی از تعهد ما برای دادن محیطی سازگارتر و امن‌تر به برنامه‌ها در سراسر دستگاه‌ها و ارائه ویژگی‌ها و قابلیت‌های جدید به کاربران مستقل از نسخه‌های پلتفرم است.

جاوا و OpenJDK علائم تجاری یا علائم تجاری ثبت شده Oracle و/یا شرکت های وابسته به آن هستند.

بهبودهایی برای فروشگاه‌های اپلیکیشن

Android 14 چندین API PackageInstaller را معرفی می کند که به فروشگاه های برنامه اجازه می دهد تا تجربه کاربری خود را بهبود بخشند.

قبل از دانلود، تأیید نصب را درخواست کنید

نصب یا به‌روزرسانی یک برنامه ممکن است به تأیید کاربر نیاز داشته باشد. به عنوان مثال، هنگامی که نصب کننده ای که از مجوز REQUEST_INSTALL_PACKAGES استفاده می کند، سعی می کند یک برنامه جدید را نصب کند. در نسخه‌های قبلی اندروید، فروشگاه‌های برنامه فقط می‌توانند تأیید کاربر را پس از نوشتن فایل‌های APK در جلسه نصب و انجام جلسه درخواست کنند.

با شروع Android 14، متد requestUserPreapproval() به نصب‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا قبل از انجام جلسه نصب درخواست تأیید کاربر کنند. این بهبود به فروشگاه برنامه اجازه می‌دهد دانلود هر فایل APK را تا زمانی که نصب توسط کاربر تأیید شود به تعویق بیاندازد. علاوه بر این، هنگامی که کاربر نصب را تأیید کرد، فروشگاه برنامه می‌تواند برنامه را در پس‌زمینه دانلود و نصب کند بدون اینکه کاربر مزاحم شود.

مسئولیت به روز رسانی های آینده را به عهده بگیرید

متد setRequestUpdateOwnership() به نصب کننده اجازه می دهد تا به سیستم نشان دهد که قصد دارد مسئول به روز رسانی های بعدی برنامه ای باشد که در حال نصب است. این قابلیت اجرای مالکیت به‌روزرسانی را فعال می‌کند، به این معنی که فقط مالک به‌روزرسانی مجاز است به‌روزرسانی‌های خودکار را برای برنامه نصب کند. اجرای مالکیت به‌روزرسانی کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کاربران به‌روزرسانی‌ها را فقط از فروشگاه برنامه مورد انتظار دریافت می‌کنند.

هر نصب‌کننده دیگری، از جمله کسانی که از مجوز INSTALL_PACKAGES استفاده می‌کنند، باید تأیید صریح کاربر را برای نصب به‌روزرسانی دریافت کنند. اگر کاربری تصمیم بگیرد به‌روزرسانی را از منبع دیگری ادامه دهد، مالکیت به‌روزرسانی از بین می‌رود.

برنامه‌ها را در زمان‌های کم‌تر به‌روزرسانی کنید

فروشگاه‌های برنامه معمولاً می‌خواهند از به‌روزرسانی برنامه‌ای که به طور فعال در حال استفاده است اجتناب کنند، زیرا این امر منجر به از بین رفتن فرآیندهای در حال اجرا برنامه می‌شود، که به طور بالقوه کاری را که کاربر انجام می‌داد قطع می‌کند.

با شروع Android 14، InstallConstraints API راهی را به نصب‌کنندگان می‌دهد تا اطمینان حاصل کنند که به‌روزرسانی‌های برنامه‌شان در یک لحظه مناسب انجام می‌شود. به عنوان مثال، یک فروشگاه برنامه می تواند متد commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet() را فراخوانی کند تا مطمئن شود که به روز رسانی تنها زمانی انجام می شود که کاربر دیگر با برنامه مورد نظر تعامل نداشته باشد.

یکپارچه تقسیم های اختیاری را نصب کنید

با تقسیم‌بندی APK، ویژگی‌های یک برنامه را می‌توان در فایل‌های APK جداگانه به جای یک APK یکپارچه ارائه کرد. Split APK به فروشگاه‌های برنامه اجازه می‌دهد تا تحویل اجزای مختلف برنامه را بهینه کنند. به عنوان مثال، فروشگاه های برنامه ممکن است بر اساس ویژگی های دستگاه مورد نظر بهینه سازی کنند. PackageInstaller API از زمان معرفی آن در سطح 22 API از تقسیمات پشتیبانی می کند.

در اندروید 14، متد setDontKillApp() به نصب کننده اجازه می دهد تا نشان دهد که فرآیندهای در حال اجرا برنامه نباید در هنگام نصب اسپلیت های جدید از بین بروند. فروشگاه های برنامه می توانند از این ویژگی برای نصب یکپارچه ویژگی های جدید یک برنامه در زمانی که کاربر از برنامه استفاده می کند استفاده کنند.

بسته‌های فراداده برنامه

با شروع Android 14، نصب‌کننده بسته Android به شما امکان می‌دهد ابرداده‌های برنامه مانند شیوه‌های ایمنی داده را برای درج در صفحات فروشگاه برنامه مانند Google Play مشخص کنید .

تشخیص زمان گرفتن اسکرین‌شات توسط کاربران

برای ایجاد یک تجربه استانداردتر برای تشخیص اسکرین‌شات‌ها، اندروید ۱۴ یک API تشخیص اسکرین‌شات با حفظ حریم خصوصی معرفی می‌کند. این API به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا بر اساس هر فعالیت، فراخوانی‌های برگشتی را ثبت کنند. این فراخوانی‌های برگشتی هنگامی که کاربر در حالی که آن فعالیت قابل مشاهده است، اسکرین‌شات می‌گیرد، فراخوانی می‌شوند و به کاربر اطلاع داده می‌شود.

تجربه کاربری

اقدامات سفارشی Sharesheet و رتبه‌بندی بهبود یافته

Android 14 updates the system sharesheet to support custom app actions and more informative preview results for users.

Add custom actions

With Android 14, your app can add custom actions to the system sharesheet it invokes.

Screenshot of custom actions on the sharesheet.

Improve ranking of Direct Share targets

Android 14 uses more signals from apps to determine the ranking of the direct share targets to provide more helpful results for the user. To provide the most useful signal for ranking, follow the guidance for improving rankings of your Direct Share targets. Communication apps can also report shortcut usage for outgoing and incoming messages.

Direct Share row in the sharesheet, as shown by 1

پشتیبانی از انیمیشن‌های داخلی و سفارشی برای پیش‌بینی بازگشت

ویدئو: انیمیشن های پیش بینی کننده

اندروید 13 انیمیشن پیش بینی بازگشت به خانه را پشت گزینه توسعه دهنده معرفی کرد. هنگامی که در یک برنامه پشتیبانی شده با فعال بودن گزینه توسعه دهنده استفاده می شود، کشیدن انگشت به عقب انیمیشنی را نشان می دهد که نشان می دهد حرکت برگشت از برنامه به صفحه اصلی خارج می شود.

Android 14 شامل چندین بهبود و راهنمایی جدید برای Predictive Back است:

با این نسخه پیش‌نمایش اندروید 14، تمام ویژگی‌های Predictive Back پشت یک گزینه توسعه‌دهنده باقی می‌ماند. راهنمای برنامه‌نویس برای انتقال برنامه‌تان به پیش‌بینی ، و همچنین راهنمای توسعه‌دهنده ایجاد انتقال‌های سفارشی درون‌برنامه را ببینید.

تولیدکننده‌ی دستگاه‌های دارای صفحه نمایش بزرگ، به ازای هر برنامه، لغو می‌کند

لغو هر برنامه به سازندگان دستگاه امکان می دهد تا رفتار برنامه ها را در دستگاه های صفحه بزرگ تغییر دهند. به عنوان مثال، لغو FORCE_RESIZE_APP به سیستم دستور می‌دهد تا اندازه برنامه را برای اندازه‌گیری ابعاد نمایش تغییر دهد (جلوگیری از حالت سازگاری با اندازه) حتی اگر resizeableActivity="false" در مانیفست برنامه تنظیم شده باشد.

لغوها برای بهبود تجربه کاربر در صفحه نمایش های بزرگ در نظر گرفته شده است.

ویژگی‌های مانیفست جدید شما را قادر می‌سازد برخی از لغو‌های سازنده دستگاه را برای برنامه خود غیرفعال کنید.

کاربر در هر برنامه با صفحه نمایش بزرگ، لغو می‌کند

لغو هر برنامه رفتار برنامه ها را در دستگاه های صفحه بزرگ تغییر می دهد. برای مثال، لغو OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE سازنده دستگاه، نسبت تصویر برنامه را بدون توجه به پیکربندی برنامه روی 16:9 تنظیم می‌کند.

Android 14 QPR1 کاربران را قادر می‌سازد تا با استفاده از منوی تنظیمات جدید در دستگاه‌های صفحه‌نمایش بزرگ، نادیده‌گیری‌های هر برنامه را اعمال کنند.

اشتراک گذاری صفحه نمایش برنامه

اشتراک‌گذاری صفحه برنامه به کاربران این امکان را می‌دهد تا در حین ضبط محتوای صفحه، یک پنجره برنامه را به جای کل صفحه دستگاه به اشتراک بگذارند.

با اشتراک‌گذاری صفحه برنامه، نوار وضعیت، نوار پیمایش، اعلان‌ها و سایر عناصر رابط کاربری سیستم از صفحه نمایش مشترک حذف می‌شوند. فقط محتوای برنامه انتخابی به اشتراک گذاشته می شود.

اشتراک‌گذاری صفحه‌نمایش برنامه، بهره‌وری و حریم خصوصی را بهبود می‌بخشد و به کاربران امکان می‌دهد چندین برنامه را اجرا کنند، اما اشتراک‌گذاری محتوا را به یک برنامه محدود می‌کند.

پاسخ هوشمند مبتنی بر LLM در Gboard در Pixel 8 Pro

در دستگاه‌های Pixel 8 Pro دارای ویژگی دسامبر، توسعه‌دهندگان می‌توانند پاسخ‌های هوشمند با کیفیت بالاتر را در Gboard که توسط مدل‌های زبان بزرگ (LLM) روی دستگاه اجرا می‌شوند در Google Tensor امتحان کنند.

این ویژگی به عنوان یک پیش نمایش محدود برای انگلیسی ایالات متحده در WhatsApp، Line و KakaoTalk در دسترس است. برای این کار باید از دستگاه Pixel 8 Pro با Gboard به عنوان صفحه کلید استفاده کنید.

برای امتحان کردن، ابتدا این ویژگی را در تنظیمات > گزینه‌های برنامه‌نویس > تنظیمات AiCore > فعال کردن Aicore Persistent فعال کنید.

سپس، مکالمه‌ای را در یک برنامه پشتیبانی‌شده باز کنید تا پاسخ هوشمند مبتنی بر LLM را در نوار پیشنهادی Gboard در پاسخ به پیام‌های دریافتی ببینید.

Gboard از LLM های روی دستگاه برای ارائه پاسخ های هوشمند با کیفیت بالاتر استفاده می کند.

گرافیک

مسیرها قابل پرس‌وجو و درون‌یابی هستند

Android's Path API مکانیزمی قدرتمند و منعطف برای ایجاد و رندر گرافیک برداری است، با قابلیت استروک یا پر کردن یک مسیر، ساخت یک مسیر از قسمت های خط یا منحنی های درجه دوم یا مکعب، انجام عملیات بولی برای به دست آوردن اشکال پیچیده تر یا همه موارد. از اینها به طور همزمان یکی از محدودیت ها توانایی یافتن آنچه در واقع در یک شی Path وجود دارد است. درونیات شی پس از ایجاد برای تماس گیرندگان مبهم است.

برای ایجاد یک Path ، متدهایی مانند moveTo() ، lineTo() و cubicTo() را فراخوانی می کنید تا بخش های مسیر را اضافه کنید. اما هیچ راهی برای پرسیدن این مسیر وجود ندارد، بنابراین شما باید آن اطلاعات را در زمان ایجاد حفظ کنید.

با شروع اندروید 14، می‌توانید مسیرها را جستجو کنید تا بفهمید داخل آنها چیست. ابتدا باید یک شی PathIterator با استفاده از Path.getPathIterator API دریافت کنید:

کاتلین 

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

جاوا 

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

در مرحله بعد، می‌توانید PathIterator را فراخوانی کنید تا قسمت‌ها را یک به یک تکرار کند و تمام داده‌های لازم برای هر بخش را بازیابی کند. این مثال از اشیاء PathIterator.Segment استفاده می کند که داده ها را برای شما بسته بندی می کند:

کاتلین 

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

جاوا 

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

PathIterator همچنین دارای یک نسخه غیر تخصیص دهنده از next() است که در آن می توانید بافر را برای نگهداری داده های نقطه ارسال کنید.

یکی از موارد مهم استفاده از کوئری داده های Path ، درون یابی است. برای مثال، ممکن است بخواهید بین دو مسیر مختلف متحرک (یا شکل‌بندی ) کنید. برای ساده‌تر کردن این مورد، اندروید 14 متد interpolate() را در Path نیز شامل می‌شود. با فرض اینکه دو مسیر ساختار داخلی یکسانی دارند، متد interpolate() یک Path جدید با آن نتیجه درون یابی ایجاد می کند. این مثال مسیری را برمی گرداند که شکل آن در نیمه راه است (یک درونیابی خطی 0.5) بین path و otherPath :

کاتلین 

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

جاوا 

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

کتابخانه مسیر گرافیکی Jetpack API های مشابهی را برای نسخه های قبلی اندروید نیز فعال می کند.

مش‌های سفارشی با سایه‌زن‌های رأس و قطعه

اندروید مدت‌هاست که از ترسیم مش‌های مثلثی با سایه‌زنی سفارشی پشتیبانی می‌کند، اما قالب مش ورودی به چند ترکیب ویژگی از پیش تعریف‌شده محدود شده است. اندروید 14 پشتیبانی از مش های سفارشی را اضافه می کند که می توانند به صورت مثلث یا نوارهای مثلثی تعریف شوند و به صورت اختیاری می توانند ایندکس شوند. این مش‌ها با ویژگی‌های سفارشی ، گام‌های راس، متغیر ، و سایه‌زن‌های راس و قطعه نوشته شده در AGSL مشخص می‌شوند.

سایه‌زن رأس، تغییراتی مانند موقعیت و رنگ را تعریف می‌کند، در حالی که سایه‌زن قطعه می‌تواند به‌طور اختیاری رنگ پیکسل را مشخص کند، معمولاً با استفاده از تغییرات ایجاد شده توسط سایه‌زن رأس. اگر رنگ توسط shader قطعه ارائه شود، سپس با استفاده از حالت ترکیبی انتخاب شده هنگام کشیدن مش، با رنگ فعلی Paint ترکیب می شود. برای انعطاف بیشتر، می‌توان لباس‌های یکنواخت را به سایه‌زن‌های قطعه و رأس منتقل کرد.

رندرکننده بافر سخت‌افزاری برای Canvas

برای کمک به استفاده از Canvas API Android برای ترسیم شتاب سخت‌افزاری به یک HardwareBuffer ، Android 14 HardwareBufferRenderer را معرفی می‌کند. این API به ویژه زمانی مفید است که مورد استفاده شما شامل ارتباط با ترکیب کننده سیستم از طریق SurfaceControl برای ترسیم با تأخیر کم باشد.