Android 14 wprowadza deweloperów świetnych funkcji i interfejsów API. Te materiały pomogą Ci poznać funkcje Twoich aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.
Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie różnic między interfejsami API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API – w przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie API 34. Aby dowiedzieć się, w jakich obszarach zmiany platformy mogą wpłynąć na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w działaniu Androida 14 dotyczącymi aplikacji kierowanych na Androida 14 i wszystkich aplikacji.
Internacjonalizacja
Wybór języka według aplikacji
Android 14 rozszerza funkcje odpowiadające językowi aplikacji, które zostały wprowadzone w Androidzie 13 (poziom interfejsu API 33) o te dodatkowe możliwości:
Automatycznie generuj
localeConfig
aplikacji: na urządzeniach z Androidem Studio Giraffe Canary 7 i AGP w wersji 8.1.0-alfa07 możesz automatycznie skonfigurować aplikację pod kątem ustawień języka. Na podstawie Twoich zasobów projektu wtyczka Androida do obsługi Gradle generuje plikLocaleConfig
i dodaje do niego odwołanie w ostatecznym pliku manifestu. Dzięki temu nie musisz ręcznie tworzyć ani aktualizować pliku. Aby określić języki do uwzględnienia w plikuLocaleConfig
, AGP używa zasobów z folderówres
modułów aplikacji i ich zależności.Dynamiczne aktualizacje
localeConfig
aplikacji: użyj metodsetOverrideLocaleConfig()
igetOverrideLocaleConfig()
wLocaleManager
, aby dynamicznie aktualizować listę obsługiwanych języków aplikacji w ustawieniach systemu urządzenia. Dzięki tej elastyczności możesz dostosować listę obsługiwanych języków w poszczególnych regionach, przeprowadzać eksperymenty A/B lub udostępniać zaktualizowaną listę ustawień regionalnych, jeśli aplikacja wykorzystuje do lokalizacji komunikaty push po stronie serwera.Widoczność języka aplikacji dla edytorów metod wprowadzania: edytory IME mogą korzystać z metody
getApplicationLocales()
, aby sprawdzać język bieżącej aplikacji i dopasowywać go do tego języka.
Interfejs Grammatical Inflection API
3 miliardy ludzi mówią w językach płciowych, czyli w językach, w których kategorie gramatyczne, takie jak rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przyimki, wpływają na płeć osób i obiektów, o których rozmawiasz lub o których mówisz. Tradycyjnie wiele języków, w których płeć różni się od płci męskiej, jako domyślnej lub ogólnej używa formy gramatycznej.
Zwrócenie się do użytkowników w niewłaściwy sposób gramatyczny, np. zwrócenie się do kobiet w rodzaju męskim, może negatywnie wpłynąć na ich wyniki i nastawienie. Z kolei interfejs z językiem, który poprawnie odzwierciedla płeć użytkownika, może zwiększyć jego zaangażowanie oraz zapewnić bardziej spersonalizowane i naturalne brzmienie.
Aby ułatwić Ci przygotowanie UI w przypadku języków uwzględniających płeć, Android 14 udostępnia interfejs Grammatical Inflection API, który umożliwia obsługę płci gramatycznej bez refaktoryzacji aplikacji.
Preferencje regionalne
Regional preferences enable users to personalize temperature units, the first day of the week, and numbering systems. A European living in the United States might prefer temperature units to be in Celsius rather than Fahrenheit and for apps to treat Monday as the beginning of the week instead of the US default of Sunday.
New Android Settings menus for these preferences provide users with a
discoverable and centralized location to change app preferences. These
preferences also persist through backup and restore. Several APIs and
intents—such as
getTemperatureUnit
and
getFirstDayOfWeek
—
grant your app read access to user preferences, so your app can adjust how it
displays information. You can also register a
BroadcastReceiver
on
ACTION_LOCALE_CHANGED
to handle locale configuration changes when regional preferences change.
To find these settings, open the Settings app and navigate to System > Languages & input > Regional preferences.
Ułatwienia dostępu
Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%
Od Androida 14 system obsługuje skalowanie czcionek do 200%, zapewniając użytkownikom niedowidzącym dodatkowe opcje ułatwień dostępu zgodne z wytycznymi Web Content Accessibility Guidelines (WCAG).
Aby zapobiec nadmiernemu skalowaniu dużych elementów tekstowych na ekranie, system stosuje nieliniową krzywą skalowania. Ta strategia skalowania oznacza, że duży tekst nie jest skalowany w taki sam sposób jak mniejszy tekst. Pomocne jest nieliniowe skalowanie czcionek zachowaj proporcjonalną hierarchię elementów o różnych rozmiarach, łagodzenie problemów z liniowym skalowaniem tekstu pod wysokim stopniem (np. lub tekst, który staje się trudniejszy do odczytania ze względu na bardzo duży wyświetlacz. rozmiarów).
Testowanie aplikacji za pomocą nieliniowego skalowania czcionek
Jeśli do definiowania rozmiaru tekstu używasz już skalowanych pikseli (sp), te dodatkowe opcje i ulepszone skalowanie zostaną automatycznie zastosowane do tekstu w aplikacji. Mimo to nadal zalecamy przeprowadzenie testów interfejsu z włączonym maksymalnym rozmiarem czcionki (200%), aby mieć pewność, że aplikacja poprawnie stosuje rozmiary czcionek i że może wyświetlać czcionki o większych rozmiarach bez wpływu na użyteczność.
Aby włączyć rozmiar czcionki 200%, wykonaj te czynności:
- Otwórz aplikację Ustawienia i kliknij Ułatwienia dostępu > Rozmiar interfejsu i tekst.
- W przypadku opcji Rozmiar czcionki klikaj ikonę plusa (+), aby ustawić maksymalną rozmiar jest włączony, tak jak na ilustracji obok .
Używanie skalowanych pikseli (sp) do określania rozmiaru tekstu
Pamiętaj, aby zawsze określać rozmiary tekstu w jednostkach SP. Gdy aplikacja używa jednostek sp, Android może zastosować preferowany rozmiar tekstu użytkownika i odpowiednio go skalować.
Nie używaj jednostek sp jako dopełnienia ani zdefiniuj wysokości widoku, zakładając niejawne dopełnienie: z nieliniowym skalowaniem czcionki wymiary sp mogą być nieproporcjonalne, więc 4sp + 20 sp może nie równać się 24 sp.
Przelicz skalowane jednostki pikseli (sp)
Użyj TypedValue.applyDimension()
, aby przeliczyć jednostki SP
na piksele i użyj funkcji TypedValue.deriveDimension()
, aby
konwertowanie pikseli na sp. Te metody stosują odpowiednie skalowanie nieliniowe
automatycznie.
Unikaj umieszczania w kodzie stałych wartości równań za pomocą funkcji Configuration.fontScale
lub DisplayMetrics.scaledDensity
. Skalowanie czcionek jest nieliniowe, więc pole scaledDensity
nie jest już dokładne. fontScale
powinno być używane wyłącznie w celach informacyjnych, ponieważ czcionki nie są już
przeskalowane do jednej wartości skalarnej.
Używanie jednostek sp do atrybutów lineHeight
Zawsze definiuj kolumnę android:lineHeight
za pomocą jednostek SP
dp, więc wysokość wiersza jest skalowana wraz z tekstem. Jeśli natomiast tekst jest w układzie sp, ale lineHeight
jest w układzie dp lub px, nie będzie się skalować i będzie wyglądać ciasno.
TextView automatycznie poprawia lineHeight
zgodnie z
proporcje są zachowywane, ale tylko wtedy, gdy zostaną uwzględnione zarówno textSize
, jak i lineHeight
zdefiniowane w jednostkach sp.
Aparat i multimedia
Ultra HDR w obrazach
Android 14 adds support for High Dynamic Range (HDR) images that retain more of the information from the sensor when taking a photo, which enables vibrant colors and greater contrast. Android uses the Ultra HDR format, which is fully backward compatible with JPEG images, allowing apps to seamlessly interoperate with HDR images, displaying them in Standard Dynamic Range (SDR) as needed.
Rendering these images in the UI in HDR is done automatically by the framework
when your app opts in to using HDR UI for its Activity Window, either through a
manifest entry or at runtime by calling
Window.setColorMode()
. You can also capture compressed Ultra
HDR still images on supported devices. With more colors recovered
from the sensor, editing in post can be more flexible. The
Gainmap
associated with Ultra HDR images can be used to render
them using OpenGL or Vulkan.
Powiększenie, Ostrość, Po wyświetleniu i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu
Android 14 aktualizuje i ulepsza rozszerzenia aparatu, co umożliwia aplikacjom dłuższy czas przetwarzania. Dzięki temu można poprawić jakość obrazów za pomocą algorytmów wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak fotografia w słabym świetle na obsługiwanych urządzeniach. Te funkcje zapewniają użytkownikom jeszcze lepsze wrażenia podczas korzystania z rozszerzenia kamery. Przykłady ulepszeń:
- Szacowanie czasu oczekiwania na przetwarzanie dynamicznego przechwytywania nadal pozwala uzyskać dokładniejszy szacowany czas oczekiwania na podstawie bieżącej sceny i warunków środowiskowych. Wywołaj
CameraExtensionSession.getRealtimeStillCaptureLatency()
, aby uzyskać obiektStillCaptureLatency
z 2 metodami szacowania czasu oczekiwania. MetodagetCaptureLatency()
zwraca szacowane czas oczekiwania międzyonCaptureStarted
aonCaptureProcessStarted()
, a metodagetProcessingLatency()
zwraca szacowane opóźnienie międzyonCaptureProcessStarted()
a ostatecznie przetworzonej klatki, która zostanie udostępniona. - Obsługa wywołań zwrotnych postępu przechwytywania, dzięki którym aplikacje mogą wyświetlać bieżący postęp długotrwałych operacji przetwarzania jeszcze przechwytywania. Możesz sprawdzić, czy ta funkcja jest dostępna w
CameraExtensionCharacteristics.isCaptureProcessProgressAvailable
, a jeśli tak, wdrażasz wywołanie zwrotneonCaptureProcessProgressed()
, które jest przekazywane jako parametr (od 0 do 100). Metadane dotyczące rozszerzeń, np.
CaptureRequest.EXTENSION_STRENGTH
, które umożliwiają dostosowanie ilości efektu rozszerzenia, np. stopień rozmycia tła w elemencieEXTENSION_BOKEH
.W rozszerzeniach aparatu jest dostępna po wyświetleniu funkcja robienia zdjęć w trybie zdjęcia. Dzięki niej mniej przetworzone zdjęcie jest przetwarzane szybciej niż ostateczne zdjęcie. Jeśli rozszerzenie wydłuża czas przetwarzania, można przesłać obraz po wyświetleniu jako obiekt zastępczy, aby poprawić wrażenia użytkownika, a później przełączyć się na ostateczną wersję obrazu. Możesz sprawdzić, czy ta funkcja jest dostępna w
CameraExtensionCharacteristics.isPostviewAvailable
. Następnie możesz przekazaćOutputConfiguration
doExtensionSessionConfiguration.setPostviewOutputConfiguration
.Obsługa
SurfaceView
, co pozwala uzyskać bardziej zoptymalizowaną i energooszczędną ścieżkę renderowania podglądu.Obsługa funkcji ustawiania ostrości i powiększenia za pomocą dotknięcia podczas używania rozszerzenia.
Zoom na czujniku
Gdy REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE
w CameraCharacteristics
zawiera wartość SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW
, aplikacja może wykorzystać zaawansowane możliwości czujnika, aby udostępnić przycięty strumień RAW taki sam rozmiar jak w pełnym polu widzenia. W tym celu użyj CaptureRequest
z celem RAW z przypadkiem użycia strumienia CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW
.
Dzięki wdrożeniu ustawień zastępowania żądań nowa kamera daje użytkownikom możliwość sterowania powiększeniem jeszcze przed przygotowaniem innych elementów sterujących.
Bezstratny dźwięk przez USB
Android 14 zyskuje obsługę bezstratnych formatów audio, dzięki czemu osoby audiofilskie mogą korzystać z przewodowych zestawów słuchawkowych USB. Możesz przesłać zapytanie do urządzenia USB w celu uzyskania preferowanych atrybutów miksera, zarejestrować detektor w przypadku zmian w atrybutach miksera i skonfigurować atrybuty miksera za pomocą klasy AudioMixerAttributes
. Ta klasa reprezentuje format, np. maskę kanału, częstotliwość próbkowania i działanie miksera dźwięku. Ta klasa umożliwia bezpośrednie wysyłanie dźwięku bez mieszania, regulacji głośności i efektów przetwarzania.
Produktywność i narzędzia programistów
Menedżer danych logowania
Android 14 dodaje Credential Manager jako interfejs API platformy, który dodatkowo obsługuje urządzenia z Androidem 4.4 (poziom interfejsu API 19) za pomocą biblioteki Jetpack wykorzystującej Usługi Google Play. Menedżer danych logowania ma na celu ułatwienie logowania użytkownikom za pomocą interfejsów API, które pobierają i przechowują dane logowania u dostawców danych logowania skonfigurowanych przez użytkownika. Menedżer danych logowania obsługuje wiele metod logowania, w tym nazwę użytkownika i hasło, klucze dostępu i rozwiązania do logowania sfederowanego (np. Zaloguj się przez Google) w ramach jednego interfejsu API.
Klucze dostępu mają wiele zalet. Na przykład klucze dostępu są skonstruowane zgodnie ze standardami branżowymi i mogą działać w różnych systemach operacyjnych i ekosystemach przeglądarek oraz w witrynach i aplikacjach.
Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji Menedżera danych logowania i kluczy dostępu oraz w poście na blogu na temat menedżera danych logowania i kluczy dostępu.
Health Connect
Health Connect to repozytorium na urządzeniu zawierające dane o zdrowiu i aktywności fizycznej użytkowników. Pozwala użytkownikom udostępniać dane między ulubionymi aplikacjami w jednym miejscu i określać, jakie dane chcą udostępniać tym aplikacjom.
Na urządzenia z Androidem w wersji starszej niż 14 aplikację Health Connect można pobrać ze Sklepu Google Play. Od Androida 14 Health Connect jest częścią platformy i pobiera aktualizacje w ramach aktualizacji systemu Google Play bez konieczności pobierania dodatkowych plików. Dzięki temu można często aktualizować Health Connect, a aplikacje mogą korzystać z jej dostępności na urządzeniach z Androidem 14 lub nowszym. Użytkownicy mogą uzyskać dostęp do Health Connect z poziomu ustawień na urządzeniu. Ustawienia prywatności są zintegrowane z ustawieniami systemu.
Health Connect zawiera kilka nowych funkcji Androida 14, takich jak trasy ćwiczeń, co pozwala użytkownikom udostępniać trasę treningu, którą można wizualizować na mapie. Trasa to lista lokalizacji zapisanych w określonym przedziale czasu, a aplikacja może wstawiać trasy do sesji ćwiczeń, łącząc je ze sobą. Aby zapewnić użytkownikom pełną kontrolę nad tymi danymi wrażliwymi, muszą oni zezwolić na udostępnianie poszczególnych tras innym aplikacjom.
Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji Health Connection oraz w poście na blogu Co nowego w Android Health.
Aktualizacje OpenJDK 17
Android 14 continues the work of refreshing Android's core libraries to align with the features in the latest OpenJDK LTS releases, including both library updates and Java 17 language support for app and platform developers.
The following features and improvements are included:
- Updated approximately 300
java.base
classes to Java 17 support. - Text Blocks, which introduce multi-line string literals to the Java programming language.
- Pattern Matching for instanceof, which allows an object to
be treated as having a specific type in an
instanceof
without any additional variables. - Sealed classes, which allow you restrict which classes and interfaces can extend or implement them.
Thanks to Google Play system updates (Project Mainline), over 600 million devices are enabled to receive the latest Android Runtime (ART) updates that include these changes. This is part of our commitment to give apps a more consistent, secure environment across devices, and to deliver new features and capabilities to users independent of platform releases.
Java and OpenJDK are trademarks or registered trademarks of Oracle and/or its affiliates.
Ulepszenia sklepów z aplikacjami
W Androidzie 14 wprowadziliśmy kilka interfejsów API PackageInstaller
, które pozwalają sklepom z aplikacjami zwiększyć wygodę użytkowników.
Przed pobraniem poproś o zatwierdzenie instalacji
Instalacja lub aktualizacja aplikacji może wymagać zatwierdzenia użytkownika.
Na przykład gdy instalator korzystający z uprawnienia REQUEST_INSTALL_PACKAGES
próbuje zainstalować nową aplikację. We wcześniejszych wersjach Androida sklepy z aplikacjami mogą prosić użytkownika o zatwierdzenie dopiero po zapisaniu plików APK w sesji instalacji, a sesja została zgłoszona.
Od Androida 14 metoda requestUserPreapproval()
umożliwia instalatorom prośbę o zatwierdzenie użytkownika przed wykonaniem sesji instalacji. To ulepszenie umożliwia sklep z aplikacjami odroczenie pobierania plików APK do momentu zatwierdzenia instalacji przez użytkownika. Ponadto gdy użytkownik zatwierdzi instalację, sklep z aplikacjami może pobrać i zainstalować aplikację w tle, nie przerywając mu działania.
Zgłaszanie odpowiedzialności za przyszłe aktualizacje
Metoda setRequestUpdateOwnership()
pozwala instalatorowi wskazać systemowi, że ma być odpowiedzialny za przyszłe aktualizacje instalowanej aplikacji. Ta funkcja umożliwia egzekwowanie prawa własności do aplikacji. Oznacza to, że tylko właściciel aktualizacji może instalować automatyczne aktualizacje aplikacji. Wymuszanie własności aktualizacji pomaga zadbać o to, aby użytkownicy otrzymywali aktualizacje tylko ze sklepu z aplikacjami.
Wszyscy inni użytkownicy, którzy zainstalowali aktualizację, w tym korzystający z uprawnienia INSTALL_PACKAGES
, muszą uzyskać wyraźną zgodę użytkownika. Jeśli użytkownik zdecyduje się przeprowadzić aktualizację z innego źródła, utraci własność aktualizacji.
Aktualizuj aplikacje o mniej uciążliwych porach
Sklepy z aplikacjami zwykle nie chcą aktualizować aktywnie używanej aplikacji, ponieważ powoduje to kończenie jej uruchomionych procesów, co może zakłócać działania użytkownika.
Począwszy od Androida 14 interfejs API InstallConstraints
daje instalatorom możliwość aktualizowania aplikacji w odpowiednim momencie. Na przykład sklep z aplikacjami może wywołać metodę commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet()
, by upewnić się, że aktualizacja jest zatwierdzana tylko wtedy, gdy użytkownik nie wchodzi już w interakcję z daną aplikacją.
Bezproblemowe instalowanie opcjonalnych podziałów
W przypadku dzielonych pakietów APK funkcje aplikacji mogą być dostarczane w osobnych plikach APK, a nie jako monolityczny plik APK. Dzielone pliki APK pozwalają sklepom z aplikacjami zoptymalizować wyświetlanie różnych komponentów aplikacji. Na przykład sklepy z aplikacjami mogą prowadzić
optymalizację na podstawie właściwości urządzenia docelowego. Interfejs PackageInstaller
API obsługuje podziały od momentu wprowadzenia na poziomie 22 interfejsu API.
W Androidzie 14 metoda setDontKillApp()
umożliwia instalatorowi zasygnalizowanie, że uruchomione procesy aplikacji nie powinny zostać zatrzymane po zainstalowaniu nowych podziałów. Sklepy z aplikacjami mogą korzystać z tej funkcji, aby bezproblemowo instalować nowe funkcje aplikacji, gdy użytkownik jej używa.
Pakiety metadanych aplikacji
Począwszy od Androida 14 instalator pakietów na Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak praktyki związane z bezpieczeństwem danych, które mają być dołączane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.
Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu z urządzenia
Aby ujednolicić proces wykrywania zrzutów ekranu: Android 14 wprowadza chroniące prywatność wykrywanie zrzutów ekranu API. Ten interfejs API umożliwia aplikacjom rejestrowanie wywołań zwrotnych dla poszczególnych działań. Te wywołania zwrotne są wywoływane i użytkownik otrzymuje powiadomienie, gdy wykona zrzutu ekranu, gdy aktywność jest widoczna.
Z perspektywy użytkownika
Niestandardowe działania w arkuszu udostępniania i ulepszony ranking
Android 14 updates the system sharesheet to support custom app actions and more informative preview results for users.
Add custom actions
With Android 14, your app can add custom actions to the system sharesheet it invokes.
Improve ranking of Direct Share targets
Android 14 uses more signals from apps to determine the ranking of the direct share targets to provide more helpful results for the user. To provide the most useful signal for ranking, follow the guidance for improving rankings of your Direct Share targets. Communication apps can also report shortcut usage for outgoing and incoming messages.
Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji dla funkcji przewidywania tekstu z placów
Android 13 introduced the predictive back-to-home animation behind a developer option. When used in a supported app with the developer option enabled, swiping back shows an animation indicating that the back gesture exits the app back to the home screen.
Android 14 includes multiple improvements and new guidance for Predictive Back:
- You can set
android:enableOnBackInvokedCallback=true
to opt in to predictive back system animations per-Activity instead of for the entire app. - We've added new system animations to accompany the back-to-home animation from Android 13. The new system animations are cross-activity and cross-task, which you get automatically after migrating to Predictive Back.
- We've added new Material Component animations for Bottom sheets, Side sheets, and Search.
- We've created design guidance for creating custom in-app animations and transitions.
- We've added new APIs to support custom in-app transition animations:
handleOnBackStarted
,handleOnBackProgressed
,handleOnBackCancelled
in
OnBackPressedCallback
onBackStarted
,onBackProgressed
,onBackCancelled
in
OnBackAnimationCallback
- Use
overrideActivityTransition
instead ofoverridePendingTransition
for transitions that respond as the user swipes back.
With this Android 14 preview release, all features of Predictive Back remain behind a developer option. See the developer guide to migrate your app to predictive back, as well as the developer guide to creating custom in-app transitions.
Zastąpienia producentów urządzeń z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji
Zastąpienia dotyczące aplikacji umożliwiają producentom urządzeń zmianę działania aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład zastąpienie FORCE_RESIZE_APP
instruuje system, aby zmienił rozmiar aplikacji, aby pasowała do wyświetlanych wymiarów (unikając trybu zgodności rozmiaru), nawet jeśli w manifeście aplikacji ustawiono resizeableActivity="false"
.
Zastąpienia mają na celu poprawę wrażeń użytkowników na dużych ekranach.
Nowe właściwości pliku manifestu umożliwiają wyłączenie w przypadku aplikacji niektórych zastąpień producenta urządzenia.
Zastąpienia użytkownika na dużym ekranie na aplikację
Ustawienia poszczególnych aplikacji zmieniają sposób działania aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład zastępowanie producenta urządzenia OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE
ustawia współczynnik proporcji aplikacji na 16:9 niezależnie od jej konfiguracji.
Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpień dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.
Udostępnianie ekranu aplikacji
Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania zawartości ekranu.
W przypadku udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacyjny, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu są wykluczone z udostępnianego wyświetlacza. Udostępniana jest tylko treść wybranej aplikacji.
Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ użytkownicy mogą korzystać z wielu aplikacji przy jednoczesnym ograniczeniu udostępniania treści do jednej aplikacji.
Inteligentna odpowiedź z obsługą LLM w Gboard na Pixelu 8 Pro
On Pixel 8 Pro devices with the December Feature Drop, developers can try out higher-quality smart replies in Gboard powered by on-device Large Language Models (LLMs) running on Google Tensor.
This feature is available as a limited preview for US English in WhatsApp, Line, and KakaoTalk. It requires using a Pixel 8 Pro device with Gboard as your keyboard.
To try it out, first enable the feature in Settings > Developer Options > AiCore Settings > Enable Aicore Persistent.
Next, open a conversation in a supported app to see LLM-powered Smart Reply in Gboard's suggestion strip in response to incoming messages.
Grafika
Ścieżki można wyszukiwać i interpolować
Android's Path
API is a powerful and flexible mechanism for
creating and rendering vector graphics, with the ability to stroke or fill a
path, construct a path from line segments or quadratic or cubic curves, perform
boolean operations to get even more complex shapes, or all of these
simultaneously. One limitation is the ability to find out what is actually in a
Path object; the internals of the object are opaque to callers after creation.
To create a Path
, you call methods such as
moveTo()
, lineTo()
, and
cubicTo()
to add path segments. But there has been no way to
ask that path what the segments are, so you must retain that information at
creation time.
Starting in Android 14, you can query paths to find out what's inside of them.
First, you need to get a PathIterator
object using the
Path.getPathIterator
API:
Kotlin
val path = Path().apply { moveTo(1.0f, 1.0f) lineTo(2.0f, 2.0f) close() } val pathIterator = path.pathIterator
Java
Path path = new Path(); path.moveTo(1.0F, 1.0F); path.lineTo(2.0F, 2.0F); path.close(); PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();
Next, you can call PathIterator
to iterate through the segments
one by one, retrieving all of the necessary data for each segment. This example
uses PathIterator.Segment
objects, which packages up the data
for you:
Kotlin
for (segment in pathIterator) { println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}") }
Java
while (pathIterator.hasNext()) { PathIterator.Segment segment = pathIterator.next(); Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints()); }
PathIterator
also has a non-allocating version of next()
where you can pass
in a buffer to hold the point data.
One of the important use cases of querying Path
data is interpolation. For
example, you might want to animate (or morph) between two different paths. To
further simplify that use case, Android 14 also includes the
interpolate()
method on Path
. Assuming the two paths have
the same internal structure, the interpolate()
method creates a new Path
with that interpolated result. This example returns a path whose shape is
halfway (a linear interpolation of .5) between path
and otherPath
:
Kotlin
val interpolatedResult = Path() if (path.isInterpolatable(otherPath)) { path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult) }
Java
Path interpolatedResult = new Path(); if (path.isInterpolatable(otherPath)) { path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult); }
The Jetpack graphics-path library enables similar APIs for earlier versions of Android as well.
Niestandardowe sieci typu mesh z cieniowaniem wierzchołków i fragmentów
Android has long supported drawing triangle meshes with custom shading, but the input mesh format has been limited to a few predefined attribute combinations. Android 14 adds support for custom meshes, which can be defined as triangles or triangle strips, and can, optionally, be indexed. These meshes are specified with custom attributes, vertex strides, varying, and vertex and fragment shaders written in AGSL.
The vertex shader defines the varyings, such as position and color, while the
fragment shader can optionally define the color for the pixel, typically by
using the varyings created by the vertex shader. If color is provided by the
fragment shader, it is then blended with the current Paint
color using the blend mode selected when
drawing the mesh. Uniforms can be passed
into the fragment and vertex shaders for additional flexibility.
Sprzętowy mechanizm renderowania bufora w Canvas
Aby ułatwić korzystanie z interfejsu API Canvas
w Androidzie do rysowania z przyspieszeniem sprzętowym w HardwareBuffer
, Android 14 wprowadza HardwareBufferRenderer
. Ten interfejs API jest
szczególnie przydatne, gdy Twój przypadek użycia obejmuje komunikację z systemem
kompozytor do SurfaceControl
, by zapewnić małe opóźnienie
rysunek.