UI Automator to platforma do testowania UI przeznaczona do działania z różnych aplikacji
testowania w systemach i aplikacjach zainstalowanych. Interfejsy UI Automator API umożliwiają interakcje
z widocznymi elementami na urządzeniu, niezależnie od tego, gdzie znajduje się Activity
umożliwia wykonywanie operacji, takich jak otwarcie menu Ustawienia
lub Menu z aplikacjami na urządzeniu testowym. Test może wyszukać komponent UI przez
za pomocą wygodnych deskryptorów, takich jak tekst wyświetlany w danym komponencie lub jego
opis treści.
Platforma testowa UI Automator to interfejs API oparty na instrumentacji, który działa
za pomocą biegu testowego AndroidJUnitRunner
. Idealnie nadaje się do pisania
automatyczne testy nieprzejrzyste, w których kod nie opiera się na wewnętrznym kodzie
szczegóły implementacji aplikacji docelowej.
Najważniejsze funkcje platformy testowej UI Automator to:
- Interfejs API do pobierania informacji o stanie i wykonywania operacji w obiekcie docelowym urządzenia. Więcej informacji znajdziesz w sekcji Uzyskiwanie dostępu do stanu urządzenia.
- Interfejsy API, które obsługują testowanie w różnych aplikacjach. Więcej informacji znajdziesz w sekcji Interfejs użytkownika API Automator.
Uzyskiwanie dostępu do stanu urządzenia
Platforma testowa UI Automator zapewnia dostęp do klasy UiDevice
i wykonywać operacje na urządzeniu, na którym działa aplikacja docelowa. Dostępne opcje
wywołuje jego metody dostępu do właściwości urządzenia, takich jak bieżąca orientacja czy
rozmiar interfejsu. Zajęcia UiDevice
umożliwiają też wykonywanie tych czynności:
czynności:
- Zmień obrót urządzenia.
- Naciśnij klawisze sprzętowe, na przykład „zwiększ głośność”.
- Naciśnij przycisk Wstecz, Ekran główny lub Menu.
- Otwórz obszar powiadomień.
- Zrób zrzut ekranu bieżącego okna.
Na przykład aby symulować naciśnięcie przycisku ekranu głównego, wywołaj UiDevice.pressHome()
.
Interfejsy API Automator UI
Interfejsy UI Automator API umożliwiają pisanie zaawansowanych testów bez konieczności o szczegółach implementacji docelowej aplikacji. Za pomocą te interfejsy API do przechwytywania i manipulacji komponentami interfejsu w wielu aplikacjach:
UiObject2
: reprezentuje element interfejsu widoczny na urządzeniu.BySelector
: określa kryteria pasujących elementów interfejsu.By
: tworzyBySelector
w zwięzły sposób.Configurator
: umożliwia ustawianie kluczowych parametrów uruchamiania testów UI Automator.
Na przykład ten kod pokazuje, jak można napisać skrypt testowy, który otwiera aplikację Gmail na urządzeniu:
Kotlin
device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) device.pressHome() val gmail: UiObject2 = device.findObject(By.text("Gmail")) // Perform a click and wait until the app is opened. val opened: Boolean = gmail.clickAndWait(Until.newWindow(), 3000) assertThat(opened).isTrue()
Java
device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); device.pressHome(); UiObject2 gmail = device.findObject(By.text("Gmail")); // Perform a click and wait until the app is opened. Boolean opened = gmail.clickAndWait(Until.newWindow(), 3000); assertTrue(opened);
Skonfiguruj UI Automator
Zanim utworzysz test UI za pomocą Automatora UI, skonfiguruj test lokalizacji kodu źródłowego i zależności projektu, zgodnie z opisem w sekcji Konfigurowanie projektu w przypadku AndroidaX Test.
W pliku build.gradle
modułu aplikacji na Androida musisz ustawić zależność
odwołanie do biblioteki UI Automator:
Kotlin
dependencies {
...
androidTestImplementation('androidx.test.uiautomator:uiautomator:2.3.0-alpha03')
}
Odlotowe
dependencies {
...
androidTestImplementation 'androidx.test.uiautomator:uiautomator:2.3.0-alpha03'
}
Aby zoptymalizować testy UI Automator, sprawdź najpierw Dopilnuj, aby komponenty interfejsu były dostępne. Wskazówki dotyczące optymalizacji opisane w kolejnych dwóch sekcjach.
Sprawdzanie interfejsu użytkownika na urządzeniu
Zanim zaprojektujesz test, sprawdź komponenty interfejsu widoczne na
urządzenia. Aby mieć pewność, że testy UI Automator mają dostęp do tych komponentów,
sprawdź, czy te komponenty mają widoczne etykiety tekstowe,
android:contentDescription
lub obie te wartości.
Narzędzie uiautomatorviewer
udostępnia wygodny interfejs wizualny do badania
hierarchię układu i wyświetlać właściwości komponentów UI, które są widoczne
na pierwszym planie urządzenia. Te informacje umożliwiają tworzenie
do szczegółowych testów za pomocą Automatora UI. Możesz na przykład utworzyć selektor interfejsu
pasujące do konkretnej widocznej właściwości.
Aby uruchomić narzędzie uiautomatorviewer
:
- Uruchom aplikację docelową na urządzeniu fizycznym.
- Podłącz urządzenie do komputera, którego używasz do programowania.
- Otwórz okno terminala i przejdź do katalogu
<android-sdk>/tools/
. - Uruchom narzędzie za pomocą tego polecenia:
$ uiautomatorviewer
Aby wyświetlić właściwości interfejsu aplikacji:
- W interfejsie aplikacji
uiautomatorviewer
kliknij przycisk Zrzut ekranu urządzenia. - Najedź na zrzut w panelu po lewej stronie, aby wyświetlić komponenty interfejsu
jest wykrywane przez narzędzie
uiautomatorviewer
. Właściwości są wymienione w niższy a w prawym górnym rogu – hierarchię układu. - Opcjonalnie kliknij przycisk Toggle NAF Nodes (Przełącz węzły NAF), aby wyświetlić komponenty interfejsu. niedostępne dla UI Automator. Mogą być dostępne tylko niektóre informacje dostępnych dla tych komponentów.
Informacje o typowych typach komponentów UI udostępnianych przez Androida znajdziesz w sekcji Użytkownik
Upewnij się, że informacje o Twojej aktywności są dostępne
Platforma testowa UI Automator działa lepiej w aplikacjach z zaimplementowanymi
Ułatwienia dostępu na Androidzie. Gdy używasz elementów interfejsu typu View
,
podklasy klasy View
z pakietu SDK, nie musisz implementować ułatwień dostępu
możesz się z nami skontaktować.
Niektóre aplikacje korzystają jednak z niestandardowych elementów interfejsu, by zapewnić jeszcze lepsze wrażenia użytkownikom.
Nie zapewniają one automatycznej obsługi ułatwień dostępu. Jeśli Twoja aplikacja
zawiera wystąpienia podklasy klasy View
, która nie pochodzi z pakietu SDK, utwórz
pamiętaj o dodaniu do tych elementów ułatwień dostępu, wypełniając
następujące kroki:
- Utwórz konkretną klasę, która rozszerza funkcję ExploreByTouchHelper.
- Powiąż instancję nowej klasy z określonym niestandardowym elementem interfejsu przez: przez wywołanie setAccessibilityDelegate().
Dodatkowe wskazówki dotyczące dodawania ułatwień dostępu do widoku niestandardowego elementów zawiera artykuł o tworzeniu widoków niestandardowych z ułatwieniami dostępu. Aby dowiedzieć się więcej o: ogólnych sprawdzonych metod związanych z ułatwieniami dostępu w Androidzie znajdziesz w artykule Udoskonalanie aplikacji. Ułatwienia dostępu.
Utwórz klasę testową Automator UI
Klasa testowa UI Automator powinna być napisana w taki sam sposób jak test JUnit 4 zajęcia. Aby dowiedzieć się więcej o tworzeniu klas testowych JUnit 4 i korzystaniu z JUnit 4 asercji i adnotacji znajdziesz w artykule Create an Instrumented Unit Test Class (Tworzenie instrumentowanej klasy testu jednostki).
Na początku testu dodaj adnotację @RunWith(AndroidJUnit4.class) definicji klasy. Musisz też podać klasę AndroidJUnitRunner, podane w narzędziu AndroidX Test jako domyślny program do uruchamiania testów. Ten krok został opisany . znajdziesz w artykule Przeprowadzanie testów UI Automator na urządzeniu lub emulatorze.
Zaimplementuj ten model programowania na zajęciach testowych UI Automator:
- Pobierz obiekt
UiDevice
, aby uzyskać dostęp do urządzenia, które chcesz przetestować, wywołując metody getInstance() i przekazanie jej obiektu Instrumentation jako argumentu. - Pobierz obiekt
UiObject2
, aby uzyskać dostęp do komponentu interfejsu wyświetlanego w urządzenia (np. bieżący widok na pierwszym planie), przez wywołanie funkcji findObject(). - Symulowanie określonej interakcji użytkownika w danym komponencie interfejsu:
wywołuje metodę
UiObject2
; Na przykład zadzwoń scrollUntil(), aby przewijać, i setText(), aby edytować pole tekstowe. Możesz wywołać interfejsy API w krokach 2 i 3 w razie potrzeby w celu przetestowania bardziej złożonych interakcji użytkowników, wiele komponentów UI lub sekwencji działań użytkownika. - Sprawdź, czy interfejs odzwierciedla oczekiwany stan lub działanie po tym użytkowniku interakcji użytkowników.
Szczegółowo opisujemy te czynności w poniższych sekcjach.
Uzyskiwanie dostępu do komponentów interfejsu
Obiekt UiDevice
to podstawowy sposób, w jaki uzyskujesz dostęp do
stanu urządzenia. W testach możesz wywoływać UiDevice
metod, aby sprawdzić
stan różnych właściwości, takich jak bieżąca orientacja czy rozmiar wyświetlacza.
Test może używać obiektu UiDevice
do wykonywania działań na poziomie urządzenia,
np. wymusić obrót urządzenia czy naciśnięcie pada kierunkowego.
oraz naciskając przyciski Ekran główny i Menu.
Warto rozpoczynać test na ekranie głównym urządzenia. Od ekranu głównego (lub innej lokalizacji początkowej wybranej w urządzeniu), możesz wywoływać metody udostępnione przez interfejs UI Automator API, aby wybierać i wykonywać działania z określonymi elementami interfejsu.
Ten fragment kodu pokazuje, jak test może uzyskać wystąpienie
UiDevice
i symulują naciśnięcie przycisku ekranu głównego:
Kotlin
import org.junit.Before import androidx.test.runner.AndroidJUnit4 import androidx.test.uiautomator.UiDevice import androidx.test.uiautomator.By import androidx.test.uiautomator.Until ... private const val BASIC_SAMPLE_PACKAGE = "com.example.android.testing.uiautomator.BasicSample" private const val LAUNCH_TIMEOUT = 5000L private const val STRING_TO_BE_TYPED = "UiAutomator" @RunWith(AndroidJUnit4::class) @SdkSuppress(minSdkVersion = 18) class ChangeTextBehaviorTest2 { private lateinit var device: UiDevice @Before fun startMainActivityFromHomeScreen() { // Initialize UiDevice instance device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) // Start from the home screen device.pressHome() // Wait for launcher val launcherPackage: String = device.launcherPackageName assertThat(launcherPackage, notNullValue()) device.wait( Until.hasObject(By.pkg(launcherPackage).depth(0)), LAUNCH_TIMEOUT ) // Launch the app val context = ApplicationProvider.getApplicationContext<Context>() val intent = context.packageManager.getLaunchIntentForPackage( BASIC_SAMPLE_PACKAGE).apply { // Clear out any previous instances addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TASK) } context.startActivity(intent) // Wait for the app to appear device.wait( Until.hasObject(By.pkg(BASIC_SAMPLE_PACKAGE).depth(0)), LAUNCH_TIMEOUT ) } }
Java
import org.junit.Before; import androidx.test.runner.AndroidJUnit4; import androidx.test.uiautomator.UiDevice; import androidx.test.uiautomator.By; import androidx.test.uiautomator.Until; ... @RunWith(AndroidJUnit4.class) @SdkSuppress(minSdkVersion = 18) public class ChangeTextBehaviorTest { private static final String BASIC_SAMPLE_PACKAGE = "com.example.android.testing.uiautomator.BasicSample"; private static final int LAUNCH_TIMEOUT = 5000; private static final String STRING_TO_BE_TYPED = "UiAutomator"; private UiDevice device; @Before public void startMainActivityFromHomeScreen() { // Initialize UiDevice instance device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); // Start from the home screen device.pressHome(); // Wait for launcher final String launcherPackage = device.getLauncherPackageName(); assertThat(launcherPackage, notNullValue()); device.wait(Until.hasObject(By.pkg(launcherPackage).depth(0)), LAUNCH_TIMEOUT); // Launch the app Context context = ApplicationProvider.getApplicationContext(); final Intent intent = context.getPackageManager() .getLaunchIntentForPackage(BASIC_SAMPLE_PACKAGE); // Clear out any previous instances intent.addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TASK); context.startActivity(intent); // Wait for the app to appear device.wait(Until.hasObject(By.pkg(BASIC_SAMPLE_PACKAGE).depth(0)), LAUNCH_TIMEOUT); } }
W tym przykładzie instrukcja @SdkSuppress(minSdkVersion = 18) pomaga upewnić się, że testy będą przeprowadzane tylko na urządzeniach z Androidem 4.3 (poziom interfejsu API 18) lub nowszym, zgodnie z wymaganiami platformy UI Automator.
Użyj metody findObject()
, aby pobrać UiObject2
, który reprezentuje
widok zgodny z podanymi kryteriami selektora. UiObject2
– możesz użyć ponownie
i instancji utworzonych w innych częściach testowania aplikacji, zależnie od potrzeb.
Pamiętaj, że platforma testowa UI Automator wyszukuje na bieżącym ekranie
dopasowanie za każdym razem, gdy test używa instancji UiObject2
do kliknięcia interfejsu użytkownika
lub wysłać zapytanie dotyczące właściwości.
Ten fragment kodu pokazuje, jak test może utworzyć obiekt UiObject2
reprezentujących przyciski Anuluj i OK w aplikacji.
Kotlin
val okButton: UiObject2 = device.findObject( By.text("OK").clazz("android.widget.Button") ) // Simulate a user-click on the OK button, if found. if (okButton != null) { okButton.click() }
Java
UiObject2 okButton = device.findObject( By.text("OK").clazz("android.widget.Button") ); // Simulate a user-click on the OK button, if found. if (okButton != null) { okButton.click(); }
Określ selektor
Jeśli chcesz uzyskać dostęp do określonego komponentu interfejsu aplikacji, użyj
By
, aby utworzyć instancję BySelector
. BySelector
reprezentuje zapytanie o konkretne elementy wyświetlanego interfejsu użytkownika.
Jeśli zostanie znalezione więcej niż jeden pasujący element, pierwszy z nich
hierarchia układu jest zwracana jako docelowy UiObject2
. Podczas tworzenia
BySelector
, możesz połączyć kilka usług, aby ulepszyć
. Jeśli nie zostanie znaleziony pasujący element interfejsu, zwracany jest element null
.
Do zagnieżdżania możesz użyć metody hasChild()
lub hasDescendant()
wiele instancji BySelector
. Na przykład ten przykładowy kod pokazuje
jak test może określić wyszukiwanie w celu znalezienia pierwszego elementu ListView
, który
zawiera podrzędny element interfejsu z właściwością text.
Kotlin
val listView: UiObject2 = device.findObject( By.clazz("android.widget.ListView") .hasChild( By.text("Apps") ) )
Java
UiObject2 listView = device.findObject( By.clazz("android.widget.ListView") .hasChild( By.text("Apps") ) );
Określenie stanu obiektu w kryteriach selektora może być przydatne. Dla:
Jeśli na przykład chcesz wybrać listę wszystkich zaznaczonych elementów, tak aby można było
odznacz je, wywołaj metodę checked()
z argumentem ustawionym na „true”.
Wykonywanie działań
Gdy test uzyska obiekt UiObject2
, możesz wywołać metody w
klasę UiObject2
do wykonywania interakcji z użytkownikiem w komponencie interfejsu użytkownika
reprezentowanych przez ten obiekt. Możesz określić takie działania jak:
click()
: klika środek widocznych granic elementu interfejsu.drag()
: przeciąga ten obiekt do dowolnych współrzędnych.setText()
: po wyczyszczeniu pola edytowalnego umieszcza tekst w polu zawartość pola. I na odwrót: metodaclear()
usuwa istniejący tekst. w polu do edycji.swipe()
: wykonuje działanie przesuwania w określonym kierunku.scrollUntil()
: wykonuje działanie przewijania w określonym kierunku. do czasu spełnienia wymagańCondition
lubEventCondition
.
Platforma testowa UI Automator umożliwia wysłanie intencji lub uruchomienia
działanie bez użycia poleceń powłoki, dzięki któremu można uzyskać kontekst.
przez getContext()
.
Ten fragment kodu pokazuje, jak test może użyć intencji do uruchamiania tagu w trakcie testowania. Ta metoda jest przydatna, gdy chcesz tylko przetestować aplikacji kalkulatora i program uruchamiający.
Kotlin
fun setUp() { ... // Launch a simple calculator app val context = getInstrumentation().context val intent = context.packageManager.getLaunchIntentForPackage(CALC_PACKAGE).apply { addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TASK) } // Clear out any previous instances context.startActivity(intent) device.wait(Until.hasObject(By.pkg(CALC_PACKAGE).depth(0)), TIMEOUT) }
Java
public void setUp() { ... // Launch a simple calculator app Context context = getInstrumentation().getContext(); Intent intent = context.getPackageManager() .getLaunchIntentForPackage(CALC_PACKAGE); intent.addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TASK); // Clear out any previous instances context.startActivity(intent); device.wait(Until.hasObject(By.pkg(CALC_PACKAGE).depth(0)), TIMEOUT); }
Zweryfikuj wyniki
Parametr InstrumentationTestCase rozszerza typ TestCase, dzięki czemu możesz używać: standardowych metod JUnit Assert, które pozwalają sprawdzić, czy komponenty UI w aplikacji są zwracane oczekiwanych wyników.
Poniższy fragment kodu pokazuje, jak za pomocą testu znaleźć kilka przycisków w aplikacji Kalkulator, klikaj po kolei, a następnie sprawdź, czy wynik .
Kotlin
private const val CALC_PACKAGE = "com.myexample.calc" fun testTwoPlusThreeEqualsFive() { // Enter an equation: 2 + 3 = ? device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "two")).click() device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "plus")).click() device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "three")).click() device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "equals")).click() // Verify the result = 5 val result: UiObject2 = device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "result")) assertEquals("5", result.text) }
Java
private static final String CALC_PACKAGE = "com.myexample.calc"; public void testTwoPlusThreeEqualsFive() { // Enter an equation: 2 + 3 = ? device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "two")).click(); device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "plus")).click(); device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "three")).click(); device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "equals")).click(); // Verify the result = 5 UiObject2 result = device.findObject(By.res(CALC_PACKAGE, "result")); assertEquals("5", result.getText()); }
Przeprowadzaj testy UI Automator na urządzeniu lub emulatorze
Testy UI Automator możesz uruchamiać w Android Studio lub w
wiersza poleceń. Pamiętaj, aby określić AndroidJUnitRunner
jako domyślną
narzędzia uruchamiającego w projekcie.
Więcej przykładów
Interakcje z interfejsem systemu
Automator UI może wchodzić w interakcje ze wszystkimi elementami na ekranie, w tym z systemem poza aplikacją, jak widać w tych fragmentach kodu:
Kotlin
// Opens the System Settings. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) device.executeShellCommand("am start -a android.settings.SETTINGS")
Java
// Opens the System Settings. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); device.executeShellCommand("am start -a android.settings.SETTINGS");
Kotlin
// Opens the notification shade. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) device.openNotification()
Java
// Opens the notification shade. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); device.openNotification();
Kotlin
// Opens the Quick Settings shade. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) device.openQuickSettings()
Java
// Opens the Quick Settings shade. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); device.openQuickSettings();
Kotlin
// Get the system clock. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) UiObject2 clock = device.findObject(By.res("com.android.systemui:id/clock")) print(clock.getText())
Java
// Get the system clock. device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); UiObject2 clock = device.findObject(By.res("com.android.systemui:id/clock")); print(clock.getText());
Poczekaj na przeniesienia
Przejścia ekranu mogą być czasochłonne, a ich czas trwania może być zawodny. po wykonaniu operacji narzędzie UI Automator powinien poczekać. Automator UI umożliwia to na różne sposoby:
UiDevice.performActionAndWait(Runnable action, EventCondition<U> condition, long timeout)
: aby na przykład kliknąć przycisk i zaczekać na wyświetlenie nowego okna, wywołajdevice.performActionAndWait(() -> button.click(), Until.newWindow(), timeout)
UiDevice.wait(Condition<Object, U> condition, long timeout)
: na przykład aby poczekać na pojawienie się określonej wartościUiObject2
na urządzeniu, wywołajdevice.wait(device.hasObject(By.text("my_text")), timeout);
UiObject2.wait(@NonNull Condition<Object, U> condition, long timeout)
: aby na przykład zaczekać na zaznaczenie pola wyboru, wywołajcheckbox.wait(Until.checked(true), timeout);
UiObject2.clickAndWait(@NonNull EventCondition<U> condition, long timeout)
: aby np. kliknąć przycisk i zaczekać na wyświetlenie nowego okna, wywołajbutton.clickAndWait(Until.newWindow(), timeout);
UiObject2.scrollUntil(@NonNull Direction direction, @NonNull Condition<Object, U> condition)
: np. aby przewinąć w dół i poczekać na pojawienie się nowego obiektu, wywołajobject.scrollUntil(Direction.DOWN, Until.hasObject(By.text('new_obj')));
UiObject2.scrollUntil(@NonNull Direction direction, @NonNull EventCondition<U> condition)
: aby np. przewinąć na sam dół, wywołajobject.scrollUntil(Direction.DOWN, Until.scrollFinished(Direction.DOWN));
Ten fragment kodu pokazuje, jak za pomocą Automatora UI wyłączyć opcję Nie
trybu zakłócania w ustawieniach systemu przy użyciu metody performActionAndWait()
, która
oczekuje na przejścia:
Kotlin
@Test @SdkSuppress(minSdkVersion = 21) @Throws(Exception::class) fun turnOffDoNotDisturb() { device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()) device.performActionAndWait({ try { device.executeShellCommand("am start -a android.settings.SETTINGS") } catch (e: IOException) { throw RuntimeException(e) } }, Until.newWindow(), 1000) // Check system settings has been opened. Assert.assertTrue(device.hasObject(By.pkg("com.android.settings"))) // Scroll the settings to the top and find Notifications button var scrollableObj: UiObject2 = device.findObject(By.scrollable(true)) scrollableObj.scrollUntil(Direction.UP, Until.scrollFinished(Direction.UP)) val notificationsButton = scrollableObj.findObject(By.text("Notifications")) // Click the Notifications button and wait until a new window is opened. device.performActionAndWait({ notificationsButton.click() }, Until.newWindow(), 1000) scrollableObj = device.findObject(By.scrollable(true)) // Scroll down until it finds a Do Not Disturb button. val doNotDisturb = scrollableObj.scrollUntil( Direction.DOWN, Until.findObject(By.textContains("Do Not Disturb")) ) device.performActionAndWait({ doNotDisturb.click() }, Until.newWindow(), 1000) // Turn off the Do Not Disturb. val turnOnDoNotDisturb = device.findObject(By.text("Turn on now")) turnOnDoNotDisturb?.click() Assert.assertTrue(device.wait(Until.hasObject(By.text("Turn off now")), 1000)) }
Java
@Test @SdkSuppress(minSdkVersion = 21) public void turnOffDoNotDisturb() throws Exception{ device = UiDevice.getInstance(InstrumentationRegistry.getInstrumentation()); device.performActionAndWait(() -> { try { device.executeShellCommand("am start -a android.settings.SETTINGS"); } catch (IOException e) { throw new RuntimeException(e); } }, Until.newWindow(), 1000); // Check system settings has been opened. assertTrue(device.hasObject(By.pkg("com.android.settings"))); // Scroll the settings to the top and find Notifications button UiObject2 scrollableObj = device.findObject(By.scrollable(true)); scrollableObj.scrollUntil(Direction.UP, Until.scrollFinished(Direction.UP)); UiObject2 notificationsButton = scrollableObj.findObject(By.text("Notifications")); // Click the Notifications button and wait until a new window is opened. device.performActionAndWait(() -> notificationsButton.click(), Until.newWindow(), 1000); scrollableObj = device.findObject(By.scrollable(true)); // Scroll down until it finds a Do Not Disturb button. UiObject2 doNotDisturb = scrollableObj.scrollUntil(Direction.DOWN, Until.findObject(By.textContains("Do Not Disturb"))); device.performActionAndWait(()-> doNotDisturb.click(), Until.newWindow(), 1000); // Turn off the Do Not Disturb. UiObject2 turnOnDoNotDisturb = device.findObject(By.text("Turn on now")); if(turnOnDoNotDisturb != null) { turnOnDoNotDisturb.click(); } assertTrue(device.wait(Until.hasObject(By.text("Turn off now")), 1000)); }
Dodatkowe materiały
Więcej informacji o używaniu UI Automator w testach Androida znajdziesz w poniższe zasoby.
Dokumentacja źródłowa:
Próbki
- Przykład podstawowy: przykład z automatyzatorem podstawowego interfejsu użytkownika.