محیط های فضایی

با مجموعه‌ها، منظم بمانید ذخیره و طبقه‌بندی محتوا براساس اولویت‌های شما.

وقتی کاربر برنامه Android XR شما را در فضای کامل راه‌اندازی می‌کند، می‌توانید آن را به صورت گذرا ارائه کنید یا محیط او را با یک فضای مجازی فراگیر نادیده بگیرید. برنامه شما می‌تواند محیط‌های خاصی را بر اساس محتوا یا تجربیات فعال کند. به عنوان مثال، یک برنامه می تواند یک محیط طوفانی را هنگام ذکر یک طوفان تندری نشان دهد یا یک برنامه تاریخ می تواند یک کولوسئوم مجازی رومی را هنگام توضیح گلادیاتورها نشان دهد.

محیط‌ها روشی همه‌کاره برای سفارشی کردن برنامه شما و افزایش غوطه‌وری هستند. در فضای کامل، انعطاف پذیری کامل برای ایجاد تجربه ای که تصور می کنید دارید. تصاویر و صداهای منحصر به فردی ایجاد کنید تا کاربران را به سمت خود بکشانید و در عین حال تلاش کنید تا آنها احساس راحتی و امنیت کنند.

عناصر یک محیط فضایی

محیط ها می توانند عمق، بافت و هندسه سه بعدی را در خود جای دهند. هنگامی که در فضای کامل هستید، می توانید محیط مجازی خود را در قالب استاندارد gITF ارائه دهید. نحوه اضافه کردن محیط های فضایی را بیاموزید .

این اجزای اختیاری می توانند به شما در ساختن صحنه کمک کنند. یکی را انتخاب کنید یا همه آنها را ترکیب کنید تا یک تجربه بصری پیچیده ایجاد کنید.

برای هندسه سه بعدی اطراف یا اضافی، Android XR از پسوند فایل .gltf یا .glb پشتیبانی می کند. می‌توانید این فرمت‌های فایل را از ابزارهای شخص ثالث مانند Blender ، Maya ، Spline و غیره ایجاد و صادر کنید.

تجارب امن و راحت ایجاد کنید

این دستورالعمل ها را دنبال کنید تا محیطی فضایی ایمن و راحت برای کاربران ایجاد کنید.

• نشانه‌های بصری واضحی را اضافه کنید تا کاربران به سرعت بین فضای کامل و فضای خانه جابجا شوند. برای مثال، می‌توانید از جمع کردن محتوا استفاده کنید و نمادهای محتوا را برای دکمه‌ها گسترش دهید تا انتقال‌ها را فعال کنید.
• برای جلوگیری از برخورد، اشیاء را حداقل 1 متر از کاربر دور نگه دارید . این به کاربر فضای کافی برای حرکت می دهد و در عین حال از اشیاء فیزیکی دنیای واقعی اجتناب می کند.
• شما می توانید چندین محیط ایجاد کنید و یک منو برای جابجایی کاربران بین آنها اضافه کنید.

بهینه سازی برای عملکرد

برخی از محیط‌های فضایی به کارایی بالا نیاز دارند و برای حفظ نرخ فریم صاف، تأخیر کم و جلوگیری از ناراحتی کاربر به بهینه‌سازی نیاز دارند.

با توجه به نیازهای پردازش رندر استریوسکوپی و تعاملات بی‌درنگ، توصیه می‌کنیم از طراحی مدل سه‌بعدی کارآمد و استفاده عاقلانه از بافت‌ها و سایه‌زنان پیروی کنید. این دستورالعمل‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تجربه‌های XR را ایجاد کنید که از نظر بصری غنی هستند و در طیف وسیعی از دستگاه‌ها عملکرد خوبی دارند.

بهینه سازی فایل ها

• Polycount مستقیماً بر عملکرد تأثیر می گذارد، سعی کنید تا حد امکان بهینه سازی کنید.
• از ساختارهای مشبک کارآمد استفاده کنید و جزئیات غیر ضروری و هندسه همپوشانی را کاهش دهید.
• با ساده کردن مدل‌های پیچیده و استفاده از اطلس بافت، تماس‌های ترسیمی را کاهش دهید. سعی کنید چندین بافت را در یک فایل واحد ترکیب کنید.
• از فشرده سازی بافت کارآمد استفاده کنید و اندازه دارایی ها را کاهش دهید تا از اضافه بار GPU جلوگیری کنید و مدل ها و بافت ها را بهینه کنید. اندازه دارایی های توصیه شده برای عملکرد بهینه تقریباً 80 مگابایت برای کاغذ دیواری سه بعدی یا glb و 15 مگابایت برای فایل های صوتی است.
• از فشرده سازی بافت KTX2 برای بهینه سازی عملکرد GPU استفاده کنید.
• در صورت امکان، اطلاعات نور را در بافت ها بپزید.

یک منطقه امن UI 360 درجه را در نظر بگیرید

در محدوده ایمن تونال بدون هیچ جهشی در روشنایی که ممکن است با رابط کاربری تضاد داشته باشد یا کاربران را خسته کند، بمانید.

آن را در دسترس قرار دهید

اطمینان حاصل کنید که UI در همه جهات خوانا است، به خصوص در نوار افقی میانی میدان دید کاربر. از پیچیدگی یا جزئیاتی که ممکن است حواس را پرت کنند، اجتناب کنید.

طراحی برای راحتی

اگر از پنل‌های رابط کاربری بزرگ میانی استفاده می‌کنید، موقعیت کاربر را نسبت به آن در نظر بگیرید. یک کاربر باید حداقل 5 فوت بالاتر از سطحی باشد که صفحه در بالای آن شناور است. با این کار فاصله کافی برای مشاهده راحت و متمرکز یک صفحه مجازی بزرگ بدون نیاز به نگاه کردن به بالا باقی می‌ماند.

وقتی کاربر برنامه Android XR شما را در فضای کامل راه‌اندازی می‌کند، می‌توانید آن را به صورت گذرا ارائه کنید یا محیط او را با یک فضای مجازی فراگیر نادیده بگیرید. برنامه شما می‌تواند محیط‌های خاصی را بر اساس محتوا یا تجربیات فعال کند. به عنوان مثال، یک برنامه می تواند یک محیط طوفانی را هنگام ذکر یک طوفان تندری نشان دهد یا یک برنامه تاریخ می تواند یک کولوسئوم مجازی رومی را هنگام توضیح گلادیاتورها نشان دهد.

محیط‌ها روشی همه‌کاره برای سفارشی کردن برنامه شما و افزایش غوطه‌وری هستند. در فضای کامل، انعطاف پذیری کامل برای ایجاد تجربه ای که تصور می کنید دارید. تصاویر و صداهای منحصر به فردی ایجاد کنید تا کاربران را به سمت خود بکشانید و در عین حال تلاش کنید تا آنها احساس راحتی و امنیت کنند.

عناصر یک محیط فضایی

محیط ها می توانند عمق، بافت و هندسه سه بعدی را در خود جای دهند. هنگامی که در فضای کامل هستید، می توانید محیط مجازی خود را در قالب استاندارد gITF ارائه دهید. نحوه اضافه کردن محیط های فضایی را بیاموزید .

این اجزای اختیاری می توانند به شما در ساختن صحنه کمک کنند. یکی را انتخاب کنید یا همه آنها را ترکیب کنید تا یک تجربه بصری پیچیده ایجاد کنید.

برای هندسه سه بعدی اطراف یا اضافی، Android XR از پسوند فایل .gltf یا .glb پشتیبانی می کند. می‌توانید این فرمت‌های فایل را از ابزارهای شخص ثالث مانند Blender ، Maya ، Spline و غیره ایجاد و صادر کنید.

تجارب امن و راحت ایجاد کنید

این دستورالعمل ها را دنبال کنید تا محیطی فضایی ایمن و راحت برای کاربران ایجاد کنید.

• نشانه‌های بصری واضحی را اضافه کنید تا کاربران به سرعت بین فضای کامل و فضای خانه جابجا شوند. برای مثال، می‌توانید از جمع کردن محتوا استفاده کنید و نمادهای محتوا را برای دکمه‌ها گسترش دهید تا انتقال‌ها را فعال کنید.
• برای جلوگیری از برخورد، اشیاء را حداقل 1 متر از کاربر دور نگه دارید . این به کاربر فضای کافی برای حرکت می دهد و در عین حال از اشیاء فیزیکی دنیای واقعی اجتناب می کند.
• شما می توانید چندین محیط ایجاد کنید و یک منو برای جابجایی کاربران بین آنها اضافه کنید.

بهینه سازی برای عملکرد

برخی از محیط‌های فضایی به کارایی بالا نیاز دارند و برای حفظ نرخ فریم صاف، تأخیر کم و جلوگیری از ناراحتی کاربر به بهینه‌سازی نیاز دارند.

با توجه به نیازهای پردازش رندر استریوسکوپی و تعاملات بی‌درنگ، توصیه می‌کنیم از طراحی مدل سه‌بعدی کارآمد و استفاده عاقلانه از بافت‌ها و سایه‌زنان پیروی کنید. این دستورالعمل‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تجربه‌های XR را ایجاد کنید که از نظر بصری غنی هستند و در طیف وسیعی از دستگاه‌ها عملکرد خوبی دارند.

بهینه سازی فایل ها

• Polycount مستقیماً بر عملکرد تأثیر می گذارد، سعی کنید تا حد امکان بهینه سازی کنید.
• از ساختارهای مشبک کارآمد استفاده کنید و جزئیات غیر ضروری و هندسه همپوشانی را کاهش دهید.
• با ساده کردن مدل‌های پیچیده و استفاده از اطلس بافت، تماس‌های ترسیمی را کاهش دهید. سعی کنید چندین بافت را در یک فایل واحد ترکیب کنید.
• از فشرده سازی بافت کارآمد استفاده کنید و اندازه دارایی ها را کاهش دهید تا از اضافه بار GPU جلوگیری کنید و مدل ها و بافت ها را بهینه کنید. اندازه دارایی های توصیه شده برای عملکرد بهینه تقریباً 80 مگابایت برای کاغذ دیواری سه بعدی یا glb و 15 مگابایت برای فایل های صوتی است.
• از فشرده سازی بافت KTX2 برای بهینه سازی عملکرد GPU استفاده کنید.
• در صورت امکان، اطلاعات نور را در بافت ها بپزید.

یک منطقه امن UI 360 درجه را در نظر بگیرید

در محدوده ایمن تونال بدون هیچ جهشی در روشنایی که ممکن است با رابط کاربری تضاد داشته باشد یا کاربران را خسته کند، بمانید.

آن را در دسترس قرار دهید

اطمینان حاصل کنید که UI در همه جهات خوانا است، به خصوص در نوار افقی میانی میدان دید کاربر. از پیچیدگی یا جزئیاتی که ممکن است حواس را پرت کنند، اجتناب کنید.

طراحی برای راحتی

اگر از پنل‌های رابط کاربری بزرگ میانی استفاده می‌کنید، موقعیت کاربر را نسبت به آن در نظر بگیرید. یک کاربر باید حداقل 5 فوت بالاتر از سطحی باشد که صفحه در بالای آن شناور است. با این کار فاصله کافی برای مشاهده راحت و متمرکز یک صفحه مجازی بزرگ بدون نیاز به نگاه کردن به بالا باقی می‌ماند.

وقتی کاربر برنامه Android XR شما را در فضای کامل راه‌اندازی می‌کند، می‌توانید آن را به صورت گذرا ارائه کنید یا محیط او را با یک فضای مجازی فراگیر نادیده بگیرید. برنامه شما می‌تواند محیط‌های خاصی را بر اساس محتوا یا تجربیات فعال کند. به عنوان مثال، یک برنامه می تواند یک محیط طوفانی را هنگام ذکر یک طوفان تندری نشان دهد یا یک برنامه تاریخ می تواند یک کولوسئوم مجازی رومی را هنگام توضیح گلادیاتورها نشان دهد.

محیط‌ها روشی همه‌کاره برای سفارشی کردن برنامه شما و افزایش غوطه‌وری هستند. در فضای کامل، انعطاف پذیری کامل برای ایجاد تجربه ای که تصور می کنید دارید. تصاویر و صداهای منحصر به فردی ایجاد کنید تا کاربران را به سمت خود بکشانید و در عین حال تلاش کنید تا آنها احساس راحتی و امنیت کنند.

عناصر یک محیط فضایی

محیط ها می توانند عمق، بافت و هندسه سه بعدی را در خود جای دهند. هنگامی که در فضای کامل هستید، می توانید محیط مجازی خود را در قالب استاندارد gITF ارائه دهید. نحوه اضافه کردن محیط های فضایی را بیاموزید .

این اجزای اختیاری می توانند به شما در ساختن صحنه کمک کنند. یکی را انتخاب کنید یا همه آنها را ترکیب کنید تا یک تجربه بصری پیچیده ایجاد کنید.

برای هندسه سه بعدی اطراف یا اضافی، Android XR از پسوند فایل .gltf یا .glb پشتیبانی می کند. می‌توانید این فرمت‌های فایل را از ابزارهای شخص ثالث مانند Blender ، Maya ، Spline و غیره ایجاد و صادر کنید.

تجارب امن و راحت ایجاد کنید

این دستورالعمل ها را دنبال کنید تا محیطی فضایی ایمن و راحت برای کاربران ایجاد کنید.

• نشانه‌های بصری واضحی را اضافه کنید تا کاربران به سرعت بین فضای کامل و فضای خانه جابجا شوند. برای مثال، می‌توانید از جمع کردن محتوا استفاده کنید و نمادهای محتوا را برای دکمه‌ها گسترش دهید تا انتقال‌ها را فعال کنید.
• برای جلوگیری از برخورد، اشیاء را حداقل 1 متر از کاربر دور نگه دارید . این به کاربر فضای کافی برای حرکت می دهد و در عین حال از اشیاء فیزیکی دنیای واقعی اجتناب می کند.
• شما می توانید چندین محیط ایجاد کنید و یک منو برای جابجایی کاربران بین آنها اضافه کنید.

برای عملکرد بهینه سازی کنید

برخی از محیط‌های فضایی به کارایی بالا نیاز دارند و برای حفظ نرخ فریم صاف، تأخیر کم و جلوگیری از ناراحتی کاربر به بهینه‌سازی نیاز دارند.

با توجه به نیازهای پردازش رندر استریوسکوپی و تعاملات بی‌درنگ، توصیه می‌کنیم از طراحی مدل سه‌بعدی کارآمد و استفاده عاقلانه از بافت‌ها و سایه‌زنان پیروی کنید. این دستورالعمل‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تجربه‌های XR را ایجاد کنید که از نظر بصری غنی هستند و در طیف وسیعی از دستگاه‌ها عملکرد خوبی دارند.

بهینه سازی فایل ها

• Polycount مستقیماً بر عملکرد تأثیر می گذارد، سعی کنید تا حد امکان بهینه سازی کنید.
• از ساختارهای مشبک کارآمد استفاده کنید و جزئیات غیر ضروری و هندسه همپوشانی را کاهش دهید.
• با ساده‌سازی مدل‌های پیچیده و استفاده از اطلس بافت، تماس‌های ترسیمی را کاهش دهید. سعی کنید چندین بافت را در یک فایل واحد ترکیب کنید.
• از فشرده سازی بافت کارآمد استفاده کنید و اندازه دارایی ها را کاهش دهید تا از اضافه بار GPU جلوگیری کنید و مدل ها و بافت ها را بهینه کنید. اندازه دارایی های توصیه شده برای عملکرد بهینه تقریباً 80 مگابایت برای کاغذ دیواری سه بعدی یا glb و 15 مگابایت برای فایل های صوتی است.
• از فشرده سازی بافت KTX2 برای بهینه سازی عملکرد GPU استفاده کنید.
• در صورت امکان، اطلاعات نور را در بافت ها بپزید.

یک منطقه امن UI 360 درجه را در نظر بگیرید

در محدوده ایمن تونال بدون هیچ جهشی در روشنایی که ممکن است با رابط کاربری تضاد داشته باشد یا کاربران را خسته کند، بمانید.

آن را در دسترس قرار دهید

اطمینان حاصل کنید که UI در همه جهات خوانا است، به خصوص در نوار افقی میانی میدان دید کاربر. از پیچیدگی یا جزئیاتی که ممکن است حواس را پرت کنند، اجتناب کنید.

طراحی برای راحتی

اگر از پنل‌های رابط کاربری بزرگ میانی استفاده می‌کنید، موقعیت کاربر را نسبت به آن در نظر بگیرید. یک کاربر باید حداقل 5 فوت بالاتر از سطحی باشد که صفحه در بالای آن شناور است. با این کار فاصله کافی برای مشاهده راحت و متمرکز یک صفحه مجازی بزرگ بدون نیاز به نگاه کردن به بالا باقی می‌ماند.

وقتی کاربر برنامه Android XR شما را در فضای کامل راه‌اندازی می‌کند، می‌توانید آن را به صورت گذرا ارائه کنید یا محیط او را با یک فضای مجازی فراگیر نادیده بگیرید. برنامه شما می‌تواند محیط‌های خاصی را بر اساس محتوا یا تجربیات فعال کند. به عنوان مثال، یک برنامه می تواند یک محیط طوفانی را هنگام ذکر یک طوفان تندری نشان دهد یا یک برنامه تاریخ می تواند یک کولوسئوم مجازی رومی را هنگام توضیح گلادیاتورها نشان دهد.

محیط‌ها روشی همه‌کاره برای سفارشی کردن برنامه شما و افزایش غوطه‌وری هستند. در فضای کامل، انعطاف پذیری کامل برای ایجاد تجربه ای که تصور می کنید دارید. تصاویر و صداهای منحصر به فردی ایجاد کنید تا کاربران را به سمت خود بکشانید و در عین حال تلاش کنید تا آنها احساس راحتی و امنیت کنند.

عناصر یک محیط فضایی

محیط ها می توانند عمق، بافت و هندسه سه بعدی را در خود جای دهند. هنگامی که در فضای کامل هستید، می توانید محیط مجازی خود را در قالب استاندارد gITF ارائه دهید. نحوه اضافه کردن محیط های فضایی را بیاموزید .

این اجزای اختیاری می توانند به شما در ساختن صحنه کمک کنند. یکی را انتخاب کنید یا همه آنها را ترکیب کنید تا یک تجربه بصری پیچیده ایجاد کنید.

برای هندسه سه بعدی اطراف یا اضافی، Android XR از پسوند فایل .gltf یا .glb پشتیبانی می کند. می‌توانید این فرمت‌های فایل را از ابزارهای شخص ثالث مانند Blender ، Maya ، Spline و غیره ایجاد و صادر کنید.

تجارب امن و راحت ایجاد کنید

این دستورالعمل ها را دنبال کنید تا محیطی فضایی ایمن و راحت برای کاربران ایجاد کنید.

• نشانه‌های بصری واضحی را اضافه کنید تا کاربران به سرعت بین فضای کامل و فضای خانه جابجا شوند. برای مثال، می‌توانید از جمع کردن محتوا استفاده کنید و نمادهای محتوا را برای دکمه‌ها گسترش دهید تا انتقال‌ها را فعال کنید.
• برای جلوگیری از برخورد، اشیاء را حداقل 1 متر از کاربر دور نگه دارید . این به کاربر فضای کافی برای حرکت می دهد و در عین حال از اشیاء فیزیکی دنیای واقعی اجتناب می کند.
• شما می توانید چندین محیط ایجاد کنید و یک منو برای جابجایی کاربران بین آنها اضافه کنید.

برای عملکرد بهینه سازی کنید

برخی از محیط‌های فضایی به کارایی بالا نیاز دارند و برای حفظ نرخ فریم صاف، تأخیر کم و جلوگیری از ناراحتی کاربر به بهینه‌سازی نیاز دارند.

با توجه به نیازهای پردازش رندر استریوسکوپی و تعاملات بی‌درنگ، توصیه می‌کنیم از طراحی مدل سه‌بعدی کارآمد و استفاده عاقلانه از بافت‌ها و سایه‌زنان پیروی کنید. این دستورالعمل‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تجربه‌های XR را ایجاد کنید که از نظر بصری غنی هستند و در طیف وسیعی از دستگاه‌ها عملکرد خوبی دارند.

بهینه سازی فایل ها

• Polycount مستقیماً بر عملکرد تأثیر می گذارد، سعی کنید تا حد امکان بهینه سازی کنید.
• از ساختارهای مشبک کارآمد استفاده کنید و جزئیات غیر ضروری و هندسه همپوشانی را کاهش دهید.
• با ساده کردن مدل‌های پیچیده و استفاده از اطلس بافت، تماس‌های ترسیمی را کاهش دهید. سعی کنید چندین بافت را در یک فایل واحد ترکیب کنید.
• از فشرده سازی بافت کارآمد استفاده کنید و اندازه دارایی ها را کاهش دهید تا از اضافه بار GPU جلوگیری کنید و مدل ها و بافت ها را بهینه کنید. اندازه دارایی های توصیه شده برای عملکرد بهینه تقریباً 80 مگابایت برای کاغذ دیواری سه بعدی یا glb و 15 مگابایت برای فایل های صوتی است.
• از فشرده سازی بافت KTX2 برای بهینه سازی عملکرد GPU استفاده کنید.
• در صورت امکان، اطلاعات نور را در بافت ها بپزید.

یک منطقه امن UI 360 درجه را در نظر بگیرید

در محدوده ایمن تونال بدون هیچ جهشی در روشنایی که ممکن است با رابط کاربری تضاد داشته باشد یا کاربران را خسته کند، بمانید.

آن را در دسترس قرار دهید

اطمینان حاصل کنید که UI در همه جهات خوانا است، به خصوص در نوار افقی میانی میدان دید کاربر. از پیچیدگی یا جزئیاتی که ممکن است حواس را پرت کنند، اجتناب کنید.

طراحی برای راحتی

اگر از پنل‌های رابط کاربری بزرگ میانی استفاده می‌کنید، موقعیت کاربر را نسبت به آن در نظر بگیرید. یک کاربر باید حداقل 5 فوت بالاتر از سطحی باشد که صفحه در بالای آن شناور است. با این کار فاصله کافی برای مشاهده راحت و متمرکز یک صفحه مجازی بزرگ بدون نیاز به نگاه کردن به بالا باقی می‌ماند.